Κάποτε ο Γιάννης Πάριος τραγουδούσε: "Ευτυχώς στη ζωή που υπάρχεις κι εσύ, κι έχω κάπου κι εγώ να πιαστώ, να σωθώ". Ταμάμ οι στίχοι του Λευτέρη Χαψιάδη -χωρίς φαντάζομαι να το ξέρει ο ίδιος- για τη σημερινή αποστολή της Forest. Τρίποντο θέλαμε, να ξεφύγουμε λίγο παραπάνω από την επικίνδυνη ζώνη και να βρεθούμε πιο κοντά στη σωτηρία. Τι καλύτερο από μια επίσκεψη της Reading στο City Ground; Πρόπερσι οι Royals έφυγαν με 0-4, πέρσι με 1-3, φέτος με ένα 2-3 που -αν και είναι τρίτοι και εμείς εικοστοί- μάλλον τους κολακεύει... Μια σχέση αγάπης γεννιέται!

Βεβαίως η Forest είναι πάντα Forest, και τα παιχνίδια της δεν τα βαριέσαι ποτέ. Τι κι αν οι Reds στο 54' προηγούνταν με 3-0 και έδειχναν ότι πάνε για μια εύκολη νίκη, που μάλιστα θα συνδυαζόταν με γερή μείωση της αρνητικής διαφοράς τερμάτων, πάντα χρήσιμη σε τέτοιες περιπτώσεις. Όμως η μαστοριά του 35άρη Yann Kermorgant ήρθε να επιβεβαιώσει άλλη μια σχέση αγάπης, αυτή του Γάλλου με τα δίχτυα μας - νομίζω πως οι απανταχού Reds θα βγάλουν έναν βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης του χρόνου τέτοια εποχή, που όπως έχει ήδη προαναγγείλει θα κρεμάσει τα παπούτσια του. Δεκαεννέα χιλιάδες κόσμος δοκίμασε για άλλη μια φορά το πιο δημοφιλές πιάτο που συνοδεύει τους αγώνες μας (νύχια με σως "πένθους" και διαφόρων υπολειμμάτων από μπύρα, πίτες και μπέργκερ), αλλά αυτή τη φορά ευτυχώς το αποφύγαμε το έμφραγμα. Δεδομένου μάλιστα ότι η Blackburn έμεινε στο 0-0 με τους Wolves, την αφήσαμε τρεις βαθμούς πίσω. Περάσαμε και τη Birmingham, που πάει αύριο με νέο μάνατζερ τον αειθαλή Harry Redknapp στο Villa Park για το ντέρμπι της πόλης της, και σε περίπτωση ήττας μένει στο -1 από μας και με πολύ χειρότερη διαφορά τερμάτων. Οι υπόλοιποι δεν μας έκαναν τη χάρη να σκοντάψουν, αφού η ψυχωμένη Burton του Nigel Clough υπέταξε (2-1) την εκ των πρωτοπόρων Leeds, ενώ και η Bristol City έκανε το καθήκον της απέναντι στην αδιάφορη Barnsley (3-2).

Η φωτογραφία που βλέπετε πιο πάνω δεν είναι τυχαία. Ο Mustapha Carayol ήταν σήμερα ΟΛΗ η Forest. Το τι έχει ακούσει φέτος αυτός ο τίμιος Αφρικανός από την εξέδρα δεν περιγράφεται - αλλά είπαμε, οι ειδήμονες του City Ground μοιάζουν πολύ με τους ομολόγους τους της πατρίδας μας! Για να τολμήσει κανείς τώρα να ζητήσει να απομακρυνθεί το καλοκαίρι... Ο Carayol για δεύτερο σερί ματς ήταν μακράν ο κορυφαίος της Forest (προσέξτε, μιλάμε για παιχνίδι όπου ο Britt Assombalonga έβαλε δύο γκολ), μετά από τον πρώην Red Lee Peltier το προηγούμενο Σάββατο έκανε γιο-γιο και τον επίσης παλιόφιλο Chris Gunter της Euro-Ουαλίας, ξόρκισε στο 54' το δαίμονα που τον απειλούσε με την καταγραφή της πρώτης σεζόν της καριέρας του χωρίς γκολ (σε συλλογικό επίπεδο βέβαια, αφού τον περασμένο μήνα σκόραρε δις με τη Γκάμπια) και δικαίως γνώρισε την αποθέωση όταν, ξεθεωμένος πλέον, αντικαταστάθηκε. Πολύτιμος, δουλευταράς και δεν το συζητάμε ότι πρέπει να μείνει.

Με μόνο δύο αλλαγές στη σύνθεσή της (ο Assombalonga αντί του Jamie Ward και ο Michael Mancienne αντί του Dani Pinillos, με μετατόπιση του Danny Fox στο αριστερό άκρο της άμυνας), επιτέλους η Forest κατέβηκε στο γήπεδο για να πιάσει τον αντίπαλο από το λαιμό από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μέχρι να μπει το πρώτο γκολ οι Royals του Jaap Stam απλώς δεν υπήρχαν στο χορτάρι. Τη στιγμή που ο Assombalonga έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Ali Al-Habsi, που ήδη είχε κάνει μια-δυο σπουδαίες επεμβάσεις, οι τελικές προσπάθειες ήταν 11-0 (6-0 στο τέρμα). Οι κούρσες του Carayol έφερναν πανικό στην άμυνα της Reading, αλλά δύο φορές ο Al-Habsi σταμάτησε τα σουτ του, ώσπου στο 15' έκανε μια φοβερή σέντρα, αιφνιδιάζοντας μάλλον και τον ίδιο τον Ben Brereton που με κενό τέρμα μπροστά του έστειλε την κεφαλιά του πάνω στον εξουδετερωμένο γκολκίπερ από το Ομάν στην απέναντι γωνία! Η Forest συνέχισε να πιέζει κερδίζοντας συνεχή κόρνερ, και στο 31' άνοιξε το σκορ. Λάθος του Gunter, που κάθε άλλο παρά ευχάριστη επιστροφή είχε στο City Ground, κλέψιμο του Brereton, κάθετη μπαλιά στον Britt... καλύτερα κι από πέναλτι: 1-0. Κι αφού οι Royals επιτέλους ξεμύτισαν και ανάγκασαν τον Jordan Smith στη μοναδική ουσιαστικά επέμβασή του στο πρώτο ημίχρονο (έδιωξε στο 34' πάνω από τα δοκάρια ένα επικίνδυνο σουτ του Lewis Grabban), πάλι οι Reds βρήκαν διαδρόμους και κόντεψαν να πάνε στα αποδυτήρια δύο γκολ μπροστά, καθώς στο 37' ο Carayol με σουτ ανάγκασε τον Al-Habsi να διώξει σε κόρνερ και ακριβώς στο 45' ο Ben Osborn από κάθετη μπαλιά του Fox απέφυγε και τον τερματοφύλακα, αλλά έφυγε πολύ πλάγια και τον πρόλαβε ο Daniel Williams πριν πλασάρει.

Όμως ο "Super Ben" δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Πριν καλά καλά ξαναπάρει ρυθμό το παιχνίδι μετά την ανάπαυλα, στο 47', ξέφυγε από τον προσωπικό του αντίπαλο, σέντραρε στο πρώτο δοκάρι και ο Assombalonga με κεφαλιά εκτέλεσε τον Al-Habsi. Ακολούθησε πανζουρλισμός στο γήπεδο, που σηκώθηκε στο πόδι επτά λεπτά αργότερα. Ο Carayol πήρε τη μπάλα μετά από ένα πλάγιο του Fox, μπήκε στην περιοχή, ξεμαρκαρίστηκε και έπιασε συρτό σουτ, γράφοντας το 3-0 και ανοίγοντας επιτέλους λογαριασμό ως παίκτης της Forest. Δυστυχώς βέβαια στα πανηγύρια του κόσμου πήραν μάλλον μέρος και οι παίκτες μας, αποτυγχάνοντας να απομακρύνουν σωστά τη μπάλα μετά από κόρνερ και δίνοντας την ευκαιρία στον Jordan Obita να σεντράρει και στον Kermorgant να πιάσει κεφαλιά και να στείλει τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι και μετά στα δίχτυα του Smith, μόλις τέσσερα λεπτά αργότερα.

Οι Reds δεν έδειξαν να πανικοβάλλονται. Αντίθετα, στο 66' και μετά από κόρνερ ο Carayol κόντεψε να σκοράρει ξανά, αλλά είδε το σουτ του να αποκρούεται πάνω στη γραμμή και στο επόμενο λεπτό κανένας δε βρέθηκε να εκμεταλλευτεί μια αριστουργηματική σέντρα του Brereton που πέρασε παράλληλα με τη γραμμή του τέρματος. Ήταν η τελευταία καλή ενέργεια του μικρού πριν παραχωρήσει τη θέση του στον Ward. Αλλά στο 74', κόντρα στη ροή του αγώνα, ξεκίνησε το άγχος. Πάλι μια σέντρα δεν απομακρύνθηκε σωστά, πάλι ο "φονιάς" Kermorgant ήταν εκεί για να νικήσει τον Smith και να κάνει το ματσάκι από περίπατο γκραν γκινιόλ. Αφού ο Pinillos μπήκε αναγκαστικά στη θέση του Fox που τραυματίστηκε, το City Ground κράτησε την ανάσα του στο 81', όταν το μακρινό σουτ του John Swift πέρασε λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι, και δύο λεπτά αργότερα, όταν ο Gunter ως αρχηγός ζήτησε έντονα πέναλτι σε πέσιμο συμπαίκτη του στην περιοχή και πήρε κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία. Στις αρχές των καθυστερήσεων ο Assombalonga έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα από τη σέντρα του Eric Lichaj και έφυγε να πανηγυρίσει το χατ-τρικ του, αλλά ο βοηθός είχε τη σημαία σηκωμένη (έχοντας ξαναδεί τη φάση, δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι ήταν οφσάιντ). Άλλη φάση δεν έγινε, και οι καρδιές μας έμειναν στις θέσεις τους.

Έτσι η Forest έχει πλέον νικήσει και τους τρεις πρωτοπόρους της βαθμολογίας στο City Ground (και με τρεις διαφορετικούς μάνατζερ, παρακαλώ). Και τώρα... QPR! Τουτέστιν, η χειρότερη ομάδα της Championship αυτή τη στιγμή, με έξι σερί ήττες μετά και τη νέα αποτυχία σήμερα στο ντέρμπι του Λονδίνου (1-3 από τη Brentford στο Griffin Park). Το πρόβλημα είναι ότι οι Rangers έχουν πια πλησιάσει επικίνδυνα την κόκκινη γραμμή, απέχοντας μόλις 5 βαθμούς από την 22η Blackburn, και θα θέλουν κι αυτοί τη νίκη για να μη μπλέξουν σε περιπέτειες (παρ' όλο που και με ισοπαλία μάλλον εξασφαλίζονται). Ο μάνατζέρ τους Ian Holloway έδωσε ήδη το σύνθημα ("πάμε όλοι μαζί ενωμένοι να νικήσουμε τη Forest και να σώσουμε την αξιοπρέπειά μας"), και είναι λογικό να θυμόμαστε τι χουνέρια μας έχει κάνει στο παρελθόν. Και φυσικά να θυμόμαστε και την προτελευταία αγωνιστική της σεζόν 2004-'05, όταν η ήττα στο Loftus Road σφράγισε τον υποβιβασμό μας στη League One. Δεν είναι ανάγκη να επαναληφθεί η ίδια ιστορία...

Forest: Smith, Lichaj, Worrall, Mancienne, Fox (Pinillos 77'), Carayol (Cash 81'), Cohen, Vaughan, Osborn, Brereton (Ward 72'), Assombalonga.
Reading: Al-Habsi, Gunter, Moore, Kelly, Blackett, Grabban, Williams (Evans 52'), Swift (Mendes 84'), Obita, Popa (Beerens 52'), Kermorgant.
Σκόρερς: Assombalonga 31', 47', Carayol 54' - Kermorgant 58', 74'.
Διαιτητής: Geoff Eltringham. Κίτρινες: Vaughan 12', Ward 92' - Blackett 29', Gunter 83'.
Θεατές: 20.323 (Forest: 19.309).

Mark Warburton: "Πιστεύω ότι σήμερα αξίζαμε τους τρεις βαθμούς. Δείξαμε μεγάλη ποιότητα, θέληση και ενέργεια, ειδικά στα πρώτα 60 λεπτά. Στο πρώτο ημίχρονο το μόνο κακό ήταν ότι νικούσαμε μόνο 1-0, αφού αξίζαμε περισσότερα γκολ. Έπρεπε η δική μας θέληση να σωθούμε να είναι μεγαλύτερη από των αντιπάλων μας να ανεβούν (σ.σ. η Reading με νίκη είχε ακόμα ελπίδες για απευθείας άνοδο, που τώρα εξανεμίστηκαν). Στα αποδυτήριά μας δε λείπει η ενέργεια. Έχουμε αδικήσει τους εαυτούς μας με την ως τώρα πορεία μας. Είπαμε να ξεκινήσουμε δυνατά και το κάναμε. Είχαμε ευκαιρίες με κεφαλιές στο δεύτερο δοκάρι, παίρναμε τις αποκρούσεις τους και απειλούσαμε ξανά. Τελικά πήραμε ένα μεγάλο τρίποντο και η παραμονή είναι ακόμα στα χέρια μας. Η Reading είναι καλή ομάδα, και απέδειξε ότι αν κάθεσαι πίσω και της αφήνεις τη μπάλα μπορεί να σε χτυπήσει. Έτσι κάναμε δυστυχώς κι εμείς μετά το τρίτο γκολ, που από αυτή την άποψη ήταν και καλό, και κακό. Δεχτήκαμε το πρώτο γκολ, αρχίσαμε να νιώθουμε την πίεση, και στο δεύτερο άλλαξε εντελώς η ατμόσφαιρα. Δείξαμε ωστόσο χαρακτήρα και ποιότητα. Παρ' όλα αυτά, έχουμε να μάθουμε πολλά από τα τελευταία 25 λεπτά".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.