Δύο κολλητές ήττες στο ξεκίνημα μιας σεζόν (τρεις αν υπολογίσουμε και αυτή του League Cup) δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά ακόμα και στη Forest - όπου ως γνωστόν συμβαίνουν όλα τα παράξενα του κόσμου! Για την ακρίβεια, έχει να μας συμβεί από την περίοδο 1971-'72, το τέλος της οποίας σήμανε και τον υποβιβασμό μας στη δεύτερη κατηγορία, από όπου έμελλε να ανεβούμε ξανά το 1977 επί Brian Clough. Τόσο καλά! Για τα μηδέν γκολ στα τρία πρώτα ματς της σεζόν βαρέθηκα να ψάξω, αν και στην άσφαιρη επίθεσή μας οφείλονται κατά βάση όσα τραβάμε από πέρσι κιόλας...

Το στατιστικό του Sky, που μετέδιδε τον σημερινό αγώνα, ήταν εντυπωσιακό: την περίοδο 2019-'20 η Forest ήταν 24η και τελευταία σε ευστοχία στην Championship. Χρειαζόταν δηλαδή περισσότερες τελικές προσπάθειες για να βάλει γκολ ακόμα και από τις ομάδες που υποβιβάστηκαν. Και όλα αυτά έχοντας στις τάξεις της έναν από τους πρώτους σκόρερ της κατηγορίας, τον Lewis Grabban, που πέτυχε 20 από τα 58 γκολ της στο πρωτάθλημα (15η επίθεση στην κατηγορία για μια ομάδα που τερμάτισε 7η επίσης δεν αποτελεί τιμή). Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς, με τέτοια εξάρτηση από τον Τζαμαϊκανό στράικερ, που όταν βρίσκεται σε τόσο κακή φόρμα δεν μπορούμε να βάλουμε γκολ ούτε με αίτηση.

Ρίξτε μια ματιά στη φωτογραφία πάνω. Είναι η φάση όπου στην ουσία κρίνεται το σημερινό ματς, η δεύτερη μόλις άξια αναφοράς χρονικά. Η Cardiff προηγείται ήδη από το 3' (άλλη φοβερή "συνήθεια" να μένουμε πίσω στο σκορ από νωρίς), όταν σε κόρνερ του Marlon Pack από τα δεξιά ο Kieffer Moore, φετινό απόκτημα των Bluebirds από την υποβιβασθείσα Wigan και σε ημιάγρια κατάσταση τον τελευταίο καιρό (στο "παράθυρο" πέτυχε και το παρθενικό του γκολ με την Εθνική Ουαλίας), ξέφυγε πανεύκολα από τον έτερo των τραγικά ντεφορμέ της Forest Tobias Figueiredo και με πανεύκολη κεφαλιά σχεδόν από τη μικρή περιοχή έβαλε την ομάδα του μπροστά (ο Joe Ralls είχε σταθεί εμπρός στον Brice Samba και τον εμπόδιζε να κάνει έξοδο, αλλά λεπτομέρειες θα μου πείτε τώρα). Στο 16', λοιπόν, το ποδι-διαβήτης του Luke Freeman από τα αριστερά και από μεγάλη απόσταση βρήκε τον Grabban στη μικρή περιοχή υπό την ελάχιστη πίεση του Sean Morrison και εκείνος κατάφερε, γιατί σίγουρα περί κατορθώματος πρόκειται, να στείλει τη μπάλα πάνω από τα δοκάρια. Αν εκεί γινόταν το 1-1 σίγουρα θα λέγαμε άλλα πράγματα τώρα. Αντίθετα, σε ένα πρώτο ημίχρονο όπου παίχθηκε από αμφότερους κάτι σαν μπάλα, οι Reds από εκείνο το σημείο και έπειτα δεν δημιούργησαν απολύτως τίποτα, χρειάστηκαν την επέμβαση του Samba άλλες τρεις φορές (στο 35' έπεσε στα πόδια του Ralls που έκανε κακό κοντρόλ από κάθετη του Moore και στο 38' και στο 44' εξουδετέρωσε δύο προσπάθειες του Sheyi Ojo, που κάποια στιγμή ακούστηκε και για μας αλλά τελικά πήγε στην Cardiff ως δανεικός από τη Liverpool) και δέχθηκαν άλλο ένα, εξίσου ανόητο γκολ στο 40'. Από ένα μακρινό πλάγιο η μπάλα δεν απομακρύνθηκε σωστά, ο Leandro Bacuna επανέφερε με κεφαλιά, ο Morrison νίκησε στον αέρα δύο δικούς μας και ο Moore πετάχτηκε στην πλάτη της άμυνας και πλάσαρε με άνεση. Η Forest, που πέρσι πρέπει να ήταν επίσης από τις χειρότερες ομάδες της κατηγορίας όσον αφορά την ανατροπή σε βάρος της καταστάσεων, είχε πλέον την αποστολή να ανέβει τα Ιμαλάια, και μάλιστα έχοντας χάσει από το 37' τον Joe Lolley, που άφησε τη θέση του στον Lyle Taylor και, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι οι φυσιοθεραπευτές έτρεξαν πάνω του μόλις βγήκε, είχε μάλλον κάποιο πρόβλημα τραυματισμού.

Για την ενδεκάδα που κατέβασε σήμερα ο Sabri Lamouchi δεν έχω να πω κάτι ως προς τον ορθολογισμό της. Μου κάνει πάντως εντύπωση το γεγονός ότι τα δύο πλάγια μπακ της πρεμιέρας, ο Jordan Gabriel και ο Tyler Blackett, δεν ήταν καν στην αποστολή, και ας μην ήταν από τους χειρότερους στο Λονδίνο. Στη θέση τους χρησιμοποιήθηκαν ο Carl Jenkinson και ο Yuri Ribeiro, που προσπάθησαν χωρίς να βγάλουν και μάτια, ενώ στον πάγκο αντί για τους δύο παίκτες με τις 2/2 συμμετοχές ως σήμερα (ο Blackett στο League Cup είχε παίξει αριστερός σέντερ μπακ) προτιμήθηκε για πρώτη φορά φέτος ο παλιόφιλος Tendayi Darikwa. Ο πάγκος από την άλλη είχε έναν μέσο (Brennan Johnson) και τρεις επιθετικούς (Taylor, Alex Mighten και για πρώτη φορά Miguel Ángel Guerrero), που χρησιμοποιήθηκαν άπαντες ως αλλαγές. 

Ας ξαναπιάσουμε όμως τη ροή του αγώνα και ας περάσουμε στο δεύτερο ημίχρονο, που ήταν εντελώς διαφορετική ιστορία. Η Forest κυριάρχησε εντελώς απέναντι στην "κωλοπετσωμένη" από τη συμμετοχή της στα περσινά πλέι-οφ ομάδα του αντιπαθέστατου Neil Harris (συμπαθάτε με, αλλά εκείνο το 1 γκολ σε 41 ματς όταν έπαιζε σε μας δε μπορώ να το χωνέψω ούτε σήμερα, σέντερ φορ υποτίθεται ότι ήταν!), που όμως είχε τον τρόπο να αμύνεται κυνικά, να αδιαφορεί εντελώς για την επίθεση και τελικά να κρατήσει την εστία της ανέπαφη. Ο βετεράνος Alex Smithies στο τέρμα της έκανε καλά τη δουλειά του, ειδικά στη φάση του 53', όταν σε μια τέλεια σέντρα του Jenkinson o Ryan Yates έπιασε από τη μικρή περιοχή σκαστή κεφαλιά, με τον γκολκίπερ των Bluebirds να διώχνει σε κόρνερ. Ο Yates, παρεμπιπτόντως, ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου, σε πείσμα των όσων ακούει τον τελευταίο καιρό από τους παντογνώστες προπονητές του πληκτρολογίου που αφθονούν και στη δική μας ομάδα (κοντά του σε απόδοση και ο Jack Colback, που πήρε και το περιβραχιόνιο στο 73' όταν ο Guerrero αντικατέστησε τον χωρίς ψυχολογία Grabban, κάποιες από τις κινήσεις του οποίου έδειχναν ως και αδιαφορία και δεν είμαι βέβαιος αν πραγματικά έχει την προσωπικότητα που χρειάζεται ένας αρχηγός). Ο Smithies ήταν παρών και στο 59' (απέκρουσε σε κόρνερ δυνατό αριστερό σουτ του Sammy Ameobi έξω από την περιοχή), στο 66' (πρόλαβε τον Freeman που είχε κάνει το αρχικό κοντρόλ σε σέντρα του Grabban) και στο 69' (εμπόδισε τον Grabban να επωφεληθεί μετά απο κεφαλιά του Freeman). O Lamouchi μετά τον Guerrero έβαλε και τον Mighten, που μεταξύ 88' και 90' πρόλαβε να εμπλακεί σε δύο φάσεις, πρώτα με τον Smithies να αποκρούει ασθενώς ένα δύσκολο σουτ του από πολύ πλάγια θέση και μετά σε διείσδυσή του να τζαρτζάρεται από τον Curtis Nelson και να αστοχεί (σωματικά ακόμα υστερεί ο μικρός και κάνει μπαμ). Το φιλμ του αγώνα έκλεισε στο 91' με τον Bacuna να χάνει τη μπάλα έξω από τη μεγάλη περιοχή και τον Taylor να κλέβει, αλλά να αστοχεί απελπιστικά στο σουτ του, έστω για το γκολ της τιμής.

Βλέποντας το ποτήρι μισογεμάτο, μπορεί κάποιος να κρατήσει την εμφάνιση του δεύτερου ημιχρόνου, όπου η Forest περιόρισε την Cardiff σε ρόλο κομπάρσου στο ματς, αλλά και πάλι δεν μπορεί να παραβλέψει ότι οι Reds μάλλον "χρειάζεται" να μείνουν πίσω στο σκορ για να δείξουν κάποια δραστηριότητα, όπως άλλωστε έγινε και στην πρεμιέρα. Γιατί ολόκληρα ημίχρονα να πηγαίνουν στράφι; Αυτό καλείται να λύσει ο Sabri, αν φυσικά παραμείνει στη θέση του και η διοίκηση δεν ενδώσει στις κραυγές για απομάκρυνσή του που πληθαίνουν στα social media (όπου πέρσι αποθεωνόταν, αλλά η μνήμη χρυσόψαρου ευδοκιμεί και στην Αγγλία). Πριν ακόμα καλά καλά ξεκινήσει η σεζόν η ομάδα βρίσκεται σε κρίση, και αν δεν έρθει η αποτελεσματικότητα μπροστά και δεν αποκατασταθεί η περσινή συμπαγής παρουσία στην άμυνα υπάρχει κίνδυνος να μείνει πίσω και η γκρίνια να γίνει ακόμα πιο ανυπόφορη.

Στο μεταξύ, η επόμενη αντίπαλός μας Huddersfield (ο αγώνας λόγω τηλεοπτικής μετάδοσης θα γίνει το βράδυ της Παρασκευής και όχι το απόγευμα του Σαββάτου όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί) έχει τα δικά της προβλήματα, καθώς είναι και αυτή με 2/2 ήττες και μηδέν γκολ μετά τη σημερινή συντριβή της στο Λονδίνο με 3-0 από τη Brentford. Τα υπόλοιπα αποτελέσματα της 2ης αγωνιστικής: Χθες Coventry-QPR 3-2 και σήμερα Blackburn-Wycombe 5-0, Luton-Derby 2-1, Middlesbrough-Bournemouth 1-1 (η Boro χωρίς τον ασθενή από κορονοϊό Neil Warnock στον πάγκο της αλλά μπροστά σε 1000 "ακροβολισμένους" οπαδούς της που κέρδισαν εισιτήρια μετά από κλήρωση), Norwich-Preston 2-2, Reading-Barnsley 2-0, Rotherham-Millwall 0-1, Sheffield Wednesday-Watford 0-0 και Swansea-Birmingham 0-0. Η αγωνιστική ολοκληρώνεται αύριο με τον αγώνα Stoke-Bristol-City.

Forest: Samba, Jenkinson (Mighten 80'), Figueiredo, Worrall, Ribeiro, Colback, Yates, Lolley (L. Taylor 37'), Freeman, Ameobi, Grabban (Guerrero 73').
Cardiff: Smithies, Bennett (Bamba 82'), Nelson, Morrison, Osei-Tutu, Bacuna, Pack, Ralls, Ojo (Vaulks 73'), Hoilett (Tomlin 77'), Moore.
Σκόρερ: Moore 3', 40'.
Διαιτητής: James Linington. Κίτρινες: -
Θεατές: -

Sabri Lamouchi: "Αρχίσαμε το παιχνίδι με εντελώς λάθος τρόπο. Είναι απαράδεκτο να αρχίζουμε έτσι, να χάνουμε όλες τις μονομαχίες, να τρώμε γκολ στο πρώτο κόρνερ και μετά και δεύτερο στο πρώτο πλάγιο. Ξέρουμε την ποιότητα αυτής της ομάδας. Όλη την εβδομάδα δουλεύαμε πάνω στα μακριά πλάγια, τις δεύτερες μπάλες, τα κόρνερ, οπότε είναι απαράδεκτο να μας φεύγουν τα μαρκαρίσματα. Στο δεύτερο ημίχρονο παίξαμε πολύ καλύτερα, αφού στο πρώτο δεν παίξαμε καθόλου. Στο 1-0 είχαμε την ευκαιρία του Grabban, και αν γινόταν το 1-1 το παιχνίδι θα ήταν διαφορετικό. Πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο, να είμαστε πιο σταθεροί και δυνατοί και να μην κάνουμε τα πράγματα τόσο εύκολα για τον αντίπαλο. Πρέπει να βρούμε τη λύση για να ξεφύγουμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Από την αρχή της περιόδου μιλάω με το επιτελείο μου, και ίσως κάποιοι παίκτες να σκέφτονται ακόμα πώς τελείωσε η περσινή σεζόν. Είμαστε σε μια νέα περίοδο, με διαφορετικά προβλήματα, και έχουμε αρκετή ποιότητα και καλούς παίκτες ώστε να τα ξεπεράσουμε. Πρέπει να τους δείξουμε πώς παίξαμε στο δεύτερο ημίχρονο και να τους επισημάνουμε ότι δεν γίνεται να παίζουμε όπως στο πρώτο. Πρέπει να τους δείξουμε τα λάθη τους, αφού κάναμε πάλι τα ίδια. Η σεζόν ξεκίνησε, πρέπει λοιπόν να ξυπνήσουμε, να κάνουμε τη δουλειά μας και να βελτιωθούμε. Έχουμε παίξει μόνο δύο ματς, αλλά έχουμε ήδη χάσει έξι βαθμούς και αυτό δεν γίνεται να το δεχτούμε".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.