O Man of the Match. Ο άνθρωπος με τις δύο απίστευτες αποκρούσεις μέσα στον αγώνα και άλλες δύο στη διαδικασία των πέναλτι. Ο άνθρωπος που μας πήγε στα ημιτελικά του League Cup για πρώτη φορά μετά την εποχή του Brian Clough. Τέτοια χαρά είχαμε να τη ζήσουμε από το 1992, όταν στους "8" νικήσαμε 4-2 την Crystal Palace. Μετά χρειαστήκαμε δύο αγώνες για να αποκλείσουμε και την Tottenham, και στο κύκνειο άσμα του μεγαλύτερου προπονητή μας όλων των εποχών στο Wembley χάσαμε 1-0 στον τελικό από τη Manchester United. Αυτής δηλαδή που θα αντιμετωπίσουμε και στην οποία ανήκει ο  Dean Henderson...

Αρχικά μετά την κλήρωση το συναίσθημα ήταν απογοήτευση, αφού νόμιζα ότι ο "Hendo" θα δει τα δύο ματς, το πρώτο στο City Ground στις 24 ή 25 Ιανουαρίου και το δεύτερο στο Old Trafford την 31η Ιανουαρίου ή την 1η Φεβρουαρίου, από την κερκίδα, επαφιόμενος στον Wayne Hennessey (κατά πάσα πιθανότητα) και τους συμπαίκτες του για να παίξει στον πρώτο τελικό της καριέρας του. Όπως στον πρόσφατο αγώνα πρωταθλήματος, δηλαδή. Όμως μια δημοσίευση μου άνοιξε τα μάτια και επέτεινε την αγωνία μου μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο: Οι δανεικοί της Premier League δεν μπορούν να αγωνίζονται εναντίον των ομάδων στις οποίες ανήκουν μόνο στο πρωτάθλημα. Στα Κύπελλα μπορούν, εκτός αν υπάρχει σχετική απαγορευτική ρήτρα στο συμβόλαιο του δανεισμού τους ή αν έχουν ήδη αγωνιστεί με αυτές στην ίδια διοργάνωση. Ελπίζουμε λοιπόν! Στο άλλο ζευγάρι θα αναμετρηθούν η Southampton, που απόψε έκανε τη μεγάλη έκπληξη νικώντας στο St Mary's 2-0 τη Manchester City και η Newcastle, που χθες στο γήπεδό της έβγαλε έξω τη Leicester με το ίδιο σκορ. Η United είχε μάλλον εύκολο έργο (3-0 χθες στο Old Trafford την εκπρόσωπο της League One Charlton).

Ας αφήσουμε όμως την παρελθοντολογία και τις κληρώσεις γιατί κινδυνεύουμε να μην πανηγυρίσουμε αυτή την πρόκριση όπως της αξίζει και είναι κρίμα. Η Forest, που παρατάχθηκε με τη γνωστή της "καλή" σύνθεση (με εξαίρεση τον Gustavo Scarpa αντί του Taiwo Awoniyi που μάλλον δεν έχει συνέλθει ακόμα από τον τραυματισμό του στο ματς με τη Southampton), ήταν καλύτερη στα πρώτα μισά των δύο ημιχρόνων και οι Wolves στα δεύτερα! Ασυνήθιστο σίγουρα αυτό, με τους φιλοξενούμενους να ισοφαρίζουν στο δεύτερο ημίχρονο στη μοναδική αξιόλογη φάση που δημιούργησαν, παρά τη μερίδα του λέοντος στην κατοχή της μπάλας, ενώ δεν είχαν εκμεταλλευτεί τις δύο κλασικές ευκαιρίες του πρώτου μέρους που σταμάτησαν πάνω στον εκπληκτικό Henderson. 

Οι Reds μπήκαν πολύ γερά στο παιχνίδι, και μέχρι το δεκάλεπτο είχαν προλάβει να κάνουν την ομάδα του Julen Lopetegui να ιδρώσει για πρώτη φορά, όταν στο 5' σε πολύ ωραία μπαλιά του Renan Lodi και πλαγιοκόπηση και συρτή σέντρα του Morgan Gibbs-White από αριστερά ο Scarpa βρέθηκε σε θέση βολής, αλλά σούταρε πολύ άσχημα και η άμυνα των Wolves, που είχε στιγμές μεγάλης τρικυμίας στο παιχνίδι, έδιωξε σε κόρνερ. Επίσης είχαν ζητήσει και ένα πέναλτι στο 8', όταν ο Brennan Johnson πήγε να γυρίσει τη μπάλα στην περιοχή από δεξιά και αυτή βρήκε εμφανέστατα στο χέρι του Max Kilman. O Graham Scott επέμεινε να συνεχιστεί το παιχνίδι (για λόγους που μόνο η EFL γνωρίζει στο παιχνίδι δεν υπήρχε VAR), αλλά για να πούμε του στραβού το δίκιο δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι το χέρι του μοναδικού Άγγλου στην αποστολή των φιλοξενουμένων ήταν εντός περιοχής. 

Στο 18' όμως το σκορ άνοιξε. Ο Gibbs-White χτύπησε κόρνερ από αριστερά, στο πρώτο δοκάρι ο Serge Aurier έκανε κάτι σαν τακουνάκι προς τα πίσω, η μπάλα πήρε περίεργη τροχιά, βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι και στην επαναφορά στον ώμο του Joe Worrall (ο οποίος απόψε συμπλήρωνε 200 επίσημες εμφανίσεις με τo Garibaldi) και στρώθηκε στον Willy Boly, που στο ένα μέτρο από τη γραμμή ήταν πολύ δύσκολο να αστοχήσει. Ο Ιβοριανός πέτυχε έτσι το πρώτο του γκολ ως παίκτης της Forest, το οποίο δεν πανηγύρισε, σεβόμενος το γεγονός ότι μέχρι τη μεταγραφική περίοδο του Αυγούστου κατοικοέδρευε στο Wolverhampton.

Από τα μισά περίπου του ημιχρόνου οι Wolves βγήκαν από το καβούκι τους και στο 34' ο Boly απομάκρυνε μια σέντρα από αριστερά, όμως κάτοχος της μπάλας έγινε ο Gonçalo Guedes, που στο ύψος της περιοχής κινήθηκε παράλληλα με το τέρμα προς τα δεξιά και σούταρε με το δεξί, για να πέσει ο Henderson και να μπλοκάρει με δυσκολία. Στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Hee-Chan Hwang μετά από μια καλή κόντρα έβγαλε όμορφα τετ α τετ τον Raúl Jiménez και το γκολ φαινόταν βέβαιο, όμως ο γκολκίπερ της Forest τινάχτηκε στα αριστερά του και έδιωξε το ψηλό πλασέ του Μεξικανού και ο Guedes στο ριμπάουντ σούταρε στα πουλιά. Ανάλογα σωτήρια ήταν η επέμβαση του Henderson και στο 42', όταν οι Wolves επωφελήθηκαν από ένα λάθος του Orel Mangala, ο Jiménez έβγαλε τη σέντρα από δεξιά και πάνω στην κίνηση στο δεύτερο δοκάρι ο Hwang πλάσαρε, με τον τερματοφύλακά μας να απλώνει το δεξί του χέρι πάνω από το κεφάλι του και να λέει "όχι" και στον Κορεάτη.

Λίγο πριν αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο άρχισε να βρέχει. Κουβάδες, όχι αστεία. Ο Lopetegui έριξε στη μάχη τον αρχηγό του Rúben Neves, το πέναλτι του οποίου είχε κρίνει τον αγώνα πρωταθλήματος στο Molineux τον Οκτώβριο (1-0). Και πάλι όμως η Forest ξεκίνησε καλά και έφτασε σε προϋποθέσεις για γκολ, κυρίως με τον Johnson που στο 51' επωφελήθηκε από ένα λάθος του κρύου ακόμα Neves και σούταρε συρτά με δύναμη αλλά ο José Sá έπεσε στη δεξιά του γωνία και έδιωξε με πολύ κόπο, ενώ τέσσερα λεπτά αργότερα μια εντυπωσιακή ατομική προσπάθεια του Gibbs-White μέσα στην περιοχή κατέληξε σε γύρισμα από την τελική γραμμή και σουτ του Aurier πάνω στα σώματα. Οι Wolves δυνάμωσαν ακόμα με την είσοδο του Daniel Podence και (κυρίως) του δανεικού από την Atlético Μαδρίτης Matheus Cunha, ενώ αντίθετα εμείς υποχρεωθήκαμε να κάνουμε αναγκαστική αλλαγή, με τον Scott McKenna στη θέση του εξαιρετικού Boly, που χτύπησε σε μια διεκδίκηση της μπάλας με τον Hwang, δοκίμασε να συνεχίσει αλλά δεν τα κατάφερε και φυσικά όλοι ευχόμαστε να μην έχει τίποτα σοβαρό...

Λίγο μετά την έξοδο του Boly οι Wolves ισοφάρισαν. Στο 64', πάλι σε μια υποδειγματική αντεπίθεση, ο Matheus Nunes έβγαλε δεξιά τον Cunha κι αυτός έστειλε μια τέλεια χαμηλή μπαλιά που έβγαλε εκτός μάχης Worrall και Henderson στο δεύτερο δοκάρι, όπου ο Jiménez είχε την πανεύκολη δουλειά να τη σπρώξει απλώς στα δίχτυα. Το περίφημο momentum είχε γυρίσει για τα καλά, ο Mangala ως συνήθως δεν άντεχε άλλο και βγήκε για να μπει ο Jack Colback, ενώ πολύ σύντομα ο Scarpa που είχε παίξει όλο το ματς στο Blackpool το Σάββατο, πολύ καλός στο πρώτο μέρος αλλά εξαφανισμένος στο δεύτερο, και ο Johnson πήγαν στον πάγκο για να μπουν ο Emmanuel Dennis και ο Sam Surridge. Η ομάδα έκανε μια κατακόρυφη πτώση δημιουργικά και επιθετικά, υποχρεώθηκε να έχει μόνιμα πολλούς παίκτες πίσω από τη σέντρα, δεν μπορούσε να κρατήσει καθόλου μπάλα, αλλά παρ' όλα αυτά κόντεψε να σκοράρει σε μια απίστευτη φάση στο 77', όταν Colback και Dennis επιχείρησαν το "1-2" στην αντίπαλη περιοχή, ο Nélson Semedo πήγε να μπει στη μέση, η μπάλα βρήκε στο καλάμι του, αιφνιδίασε τον Sá, χτύπησε στο αριστερό δοκάρι του και ίσως να έμπαινε μέσα αν ο Toti δεν ήταν πάνω στη γραμμή για να τη διώξει.

Ο Lopetegui δεν είμαι σίγουρος γιατί ακριβώς το έκανε (προφανώς επειδή και οι δικοί του χρειάζονται ξεκούραση, άλλωστε το Σάββατο και οι Wolves παίζουν "εξάποντο" στην έδρα τους με τη West Ham, όπως εμείς με τη Leicester), αλλά απέσυρε δύο από τους κορυφαίους του, τον Jiménez και τον Hwang, για να βάλει τον άλλοτε περιζήτητο Adama Traoré, τον οποίο κατάπιε ο Lodi στην καλύτερη ίσως μέχρι σήμερα αμυντική του εμφάνιση, και τον 20χρονο Ιρλανδό Joe Hodge, που όπως θα δούμε παρακάτω αποδείχθηκε μοιραίος για την ομάδα του. Λίγο πριν ολοκληρωθεί η κανονική διάρκεια του αγώνα, στο 87', ο Nunes ζήτησε πέναλτι όταν σε μια διεκδίκηση με τον Dennis στην περιοχή μας βρέθηκε στο χορτάρι με το ένα παπούτσι του βγαλμένο, και ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους με διαμαρτυρίες που άγγιζαν τα όρια της γραφικότητας και τελικά τρεις κίτρινες κάρτες, στον Nunes για το ύφος του προς τον διαιτητή και στους Podence και Aurier που λίγο έλειψε να έρθουν στα χέρια. Τα έξι λεπτά των καθυστερήσεων πέρασαν χωρίς κάτι αξιοσημείωτο και η διαδικασία των πέναλτι (στο League Cup μέχρι και τον πρώτο ημιτελικό δεν υπάρχει παράταση) προμηνυόταν αγωνιώδης, με δύο τόσο καλούς τερματοφύλακες να υπερασπίζονται την εστία μπροστά από το West Bridgeford End, όπου κάθονταν οι φίλοι των Wolves.

Το λαϊκό τραγούδι λέει πως "ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο". Για τη Forest συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Πρώτος σούταρε ο Surridge, που πιστοποίησε την κακή του κατάσταση και ο Sá τον ψώνισε στη δεξιά του γωνία. Για καλή τύχη του Sam, ο Henderson, που όπως ο Brice Samba τον Μάιο είχε κολλήσει το σκονάκι του πάνω στο παγούρι και το φύλαγε μέσα σε μια κόκκινη πετσέτα, έσβησε το λάθος του, αποκρούοντας το πέναλτι του Neves στην ίδια γωνία. Τα επόμενα επτά πέναλτι μπήκαν όλα, με Remo Freuler, Worrall, Gibbs-White και Colback να σκοράρουν για τους Reds και Podence, Nunes και Cunha να απαντούν για τους Wolves. Θα σταθώ ιδιαίτερα στο πέναλτι του Gibbs-White, που κλήθηκε να εκτελέσει προτελευταίος ενώ σε όλο τον αγώνα τον "στόλιζαν" οι οπαδοί της πρώην ομάδας του. Πήρε φόρα, έφτασε με... χοροπηδητά στη μπάλα, έκανε ένα άλμα τσάμικου που θα το ζήλευαν και οι πρωτοχορευτές της Δόρας Στράτου και σούταρε κι αυτός στη δεξιά γωνία. Όλοι ήμασταν βέβαιοι ότι ο Sá θα απέκρουε, αλλά κατά κάποιο μαγικό τρόπο η μπάλα τού πήρε τα χέρια μέσα! Ο MGW στάθηκε μπροστά στην εξέδρα, έκλεισε τα χέρια του με τα αυτιά, έβγαλε και τη γλώσσα έξω και τους άφησε να χτυπιούνται και να του εκτοξεύουν κατάρες... Με το σκορ στο 4-3, η έμπνευση του Lopetegui να εμπιστευτεί το τελευταίο πέναλτι στον Hodge του γύρισε μπούμπερανγκ, αφού ο Henderson έπεσε (και πάλι στη δεξιά γωνία!) και έβγαλε με άνεση το σουτ του μικρού. Η Forest είχε περάσει, ο Hendo έτρεχε σ' όλο το γήπεδο πανηγυρίζοντας μόλις απαλλάχθηκε από τη γαϊδουροκαβαλαρία του Dennis (φωτογραφία), ο Traoré πήγε να ορμήσει στον Aurier, επενέβησαν οι δύο προπονητές και τα πνεύματα ηρέμησαν. 

Και μετά τον προημιτελικό ακολουθεί ο σαββατιάτικος "τελικός" με τη Leicester, που μάλιστα έχει μια μέρα παραπάνω για να ξεκουραστεί. Δεν πρόκειται για "εκδίκηση" για το 4-0 του Kings Power, για την ανάδειξη των "αφεντικών των East Midlands" και τέτοιες σαχλαμάρες. Είμαστε ισόβαθμοι, θέλουμε να τους αφήσουμε κι αυτούς πίσω και να σκαρφαλώσουμε ακόμα πιο ψηλά. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο...

Forest: Henderson, Aurier, Worrall, Boly (McKenna 61'), Lodi, Yates, Mangala (Colback 65'), Freuler, Scarpa (Dennis 68'), Johnson (Surridge 68'), Gibbs-White.
Wolves: Sá, Jonny, Toti, Kilman, Semedo, Moutinho (Cunha 59'), Nunes, Aït-Nouri (Podence 59'), Hwang (Hodge 80'), Guedes (Neves 46'), Jiménez (Traoré 75').
Σκόρερς: Boly 18' - Jiménez 64'.
Διαιτητής: Graham Scott. Κίτρινες: Aurier 88', Yates 94' - Kilman 37', Neves 74', Nunes 87', Podence 88'.
Θεατές: 28.656.

Steve Cooper: "Είναι υπέροχο που βρισκόμαστε στους ημιτελικούς μετά από 31 χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενος για τους παίκτες μου, που έφτασαν τόσο μακριά και τώρα θα παίξουν δύο ημιτελικούς κόντρα στη Manchester United. Χαίρομαι πολύ και για τον κόσμο μας. Δώσαμε στους μεγαλύτερους μια ευκαιρία να θυμηθούν τα παλιά, και στους νέους την είσοδο σε άγνωστα γι' αυτούς μέρη. Αυτό θα είναι πάντα σημαντικό για μένα. Είναι ένα ακόμα θετικό μήνυμα που δείχνει την πρόοδο που ο σύλλογός μας προσπαθεί, και μακάρι να τα καταφέρει, να κάνει. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας, και αμέσως μόλις φύγουμε από το γήπεδο επικεντρωνόμαστε και πάλι στην Premier League. Ο στόχος μας ήταν να περάσουμε και τα καταφέραμε. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξετρελάθηκα με την απόδοσή μας. Όμως σε μια τέτοια βραδιά δεν πρέπει να είμαι αρνητικός. Ίσως να το κάνω πίσω από κλειστές πόρτες - αυτή είναι η δουλειά μου, να θέλω πάντα περισσότερα. Απλώς πιστεύω ότι απόψε είχαμε μια καλή ευκαιρία να παίξουμε καλά, αλλά δεν ήμασταν προσεκτικοί με τη μπάλα στα πόδια. Είμαστε πολύ καλύτερη ομάδα απ' αυτή που δείξαμε κατά διαστήματα μέσα στο ματς. Όταν κάναμε αυτά που έπρεπε, ιδιαίτερα στην αρχή του αγώνα και για ένα μέρος του δεύτερου ημιχρόνου, υπήρξαν ευκαιρίες να σπάσουμε τις γραμμές των αντιπάλων και να βρεθούμε σε καλές θέσεις. Από τεχνικής πλευράς, όμως, οφείλουμε να είμαστε καλύτεροι από απόψε. Αυτό δεν πρόκειται να το αφήσω να μου διαφύγει, γιατί αυτή είναι η δουλειά μου. Είμαστε πάντως στα ημιτελικά, κι αυτό θέλαμε να πετύχουμε απόψε".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας The Telegraph.