Μετά από εννέα αγώνες χωρίς ήττα, το κάστρο του City Ground έπεσε. Ναι μεν από μια καλύτερη ομάδα που δίκαια βρίσκεται εκεί που βρίσκεται και διεκδικεί την έξοδό της στο Champions League, αλλά μην ξεχνάμε ότι σε αυτό το διάστημα πέρασε και η Manchester City χωρίς να νικήσει. Αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα ψύχραιμα, η ήττα ήταν δίκαιη, με τους αντιπάλους μας να έχουν και δύο δοκάρια και ένα ακυρωμένο γκολ και γενικά να είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από μας στο ματς. Αν βάλει κανείς και τα παιδαριώδη λάθη, καταλαβαίνει ότι μάλλον να το κλέψουμε πηγαίναμε αυτό το ματς και όχι να το κερδίσουμε.

 Πάντα μένει μια πικρή γεύση όταν έχεις χάσει ένα παιχνίδι από δύο γκολ που έχεις φάει στις καθυστερήσεις των δύο ημιχρόνων, εκεί που όταν ήμασταν πιτσιρικάδες οι προπονητές μάς έλεγαν "τη μπάλα την τρως". Αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό γιατί απλούστατα δεν μπορούμε επουδενί να πούμε ότι "ατυχήσαμε". Αν ατυχήσαμε σε κάτι και ατυχούμε συνεχώς τελευταία, είναι κάποιες επιλογές του προπονητή μας. Δεν του ήρθαν του Steve Cooper τα πράγματα όπως τα υπολόγιζε, καθώς μέχρι τελευταία στιγμή ο Brennan Johnson ήταν "θα παίξει-δεν θα παίξει" μετά το πρόβλημα που αποκόμισε στο ματς με την Tottenham. Τον χρειαζόμαστε τόσο πολύ που ξεκίνησε, ανέτοιμος (και φαινόταν), και δεν του έβγαινε σχεδόν τίποτα. Για την επιμονή στον André Ayew νομίζω ότι έχω γράψει ήδη πολλά (που δεν είναι δυνατόν να τα βλέπω μόνο εγώ) και δυστυχώς δικαιώνομαι. Δεν κατάλαβα επίσης την πρεμούρα να πάει στον πάγκο ο Joe Worrall για ένα λάθος που έκανε στο Λονδίνο και να ξεκινήσει ο Moussa Niakhaté μετά από αποχή επτά μηνών κατευθείαν βασικός. Έκανε κι αυτός με τη σειρά του ένα λάθος στο τέλος, πάει το ματς. Μέσα σε όλα, χάσαμε και τον Ryan Yates που στις αρχές του δεύτερου μέρους φάνηκε να παθαίνει κάτι σαν εξάρθρωση ωμοπλάτης. 

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία και παίζουμε πολύ χειρότερα απ' ό,τι παίζαμε αμέσως μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω Μουντιάλ. Δεν απειλούμε και ψάχνουμε να μας κάτσει μία φάση μέσα στο ματς για να σκοράρουμε. Και το χειρότερο, ανεβαίνουν οι ομάδες με τις οποίες θα κονταροχτυπηθούμε για τη σωτηρία. Οι οποίες αυτή τη στιγμή τρίβουν τα χέρια τους, καθώς ο αγώνας μας άνοιξε την αυλαία της 28ης αγωνιστικής και ξέρουν ήδη το αποτέλεσμά μας. Αύριο υπάρχει ένα ακραίο σενάριο να βρεθούμε μέχρι και κάτω από τη γραμμή του υποβιβασμού, ενώ πριν λίγο καιρό απείχαμε από τη 18η θέση επτά ολόκληρους βαθμούς. Όλα αυτά ενώ δεν πείθουμε. Αμυντικά από τη στιγμή που το δίδυμο Willy Boly-Scott McKenna βρέθηκε στα πιτς πάμε από το κακό στο χειρότερο. Επιθετικά από τότε που χάσαμε τον Taiwo Awoniyi βασιζόμαστε σχεδόν αποκλειστικά στις εμπνεύσεις του Morgan Gibbs-White και τις κούρσες και την εκτέλεση του Johnson. Απόψε που ο πρώτος ήταν κακός και ο δεύτερος επηρεασμένος από τον τραυματισμό του (αναρωτιέμαι αν θα πάει να παίξει με την Εθνική Ουαλίας) απλώς δεν είχαμε επιθετικό παιχνίδι και σκοράραμε χάρη σ' ένα χοντρό λάθος των αντιπάλων μας.

Τέσσερις αλλαγές λοιπόν έκανε ο Steve, αφού έμεινε έξω αναγκαστικά ο Chris Wood (και τραυματίας να μην ήταν, δεν θα έπαιζε απέναντι στην ομάδα όπου ακόμα ανήκει), "τιμωρήθηκε" όπως είπαμε ο Worrall, κάθισε να ξεκουραστεί λίγο ο Remo Freuler που του είχε βγει η γλώσσα από τα σερί ματς (δεν ήταν γραφτό) και αποκλείστηκε από την 20άδα ο Orel Mangala, μία από τις φετινές μεταγραφές που δεν έχει βγει και δεν ξέρω αν θα είναι παίκτης της Forest και μετά το καλοκαίρι (όπως και ο Jesse Lingard, που επίσης έμεινε εκτός αποστολής). Emmanuel Dennis, Niakhaté, Ayew και Yates πήραν τις θέσεις τους και το συνηθισμένο 4-3-3 μετατράπηκε σε 4-2-3-1. Μάλλον έφταιγε λιγάκι κι αυτό που η Newcastle κυριάρχησε στο κέντρο, καθώς υπήρχε μεν πληθώρα επιθετικογενών παικτών, αλλά όχι από αυτούς που θα κυνηγήσουν τον αντίπαλο, θα κάνουν τάκλιν, θα πιέσουν. Χαμένοι βγήκαμε κι ας υπονοούσε θεωρητικά αυτή η κίνηση ότι πηγαίναμε για τη νίκη... 

Αυτή τη φορά φτηνά τη γλιτώσαμε και δεν βρεθήκαμε από νωρίς πίσω στο σκορ. Στο 6' σε μια πλαγιοκόπηση του Jacob Murphy από τα δεξιά και σέντρα στη μικρή περιοχή, ο Joe Willock πιεζόμενος έστειλε τη μπάλα ψηλά χάνοντας καταπληκτική ευκαιρία. Έξι λεπτά αργότερα, μετά από ένα χαζό φάουλ που παραχώρησε έξω από την περιοχή μας ο Jonjo Shelvey, ο Kieran Trippier πέρασε τη μπάλα συρτά κάτω από το τείχος και έβγαλε τον Alexander Isak απέναντι από τον Keylor Navas. Στο πλασέ του Σουηδού ο Κοσταρικανός γκολκίπερ άλλαξε την πορεία της μπάλας με το σώμα του, όμως αυτή κατέληξε στα πόδια του Renan Lodi που αιφνιδιάστηκε και την έστειλε στο οριζόντιο δοκάρι μας. Παρά τρίχα γλιτώσαμε το αυτογκόλ, και λίγο μετά (18') κάναμε κι εμείς το πρώτο μας σουτ με τον Johnson με το αριστερό από το ύψος της περιοχής, η μπάλα όμως κάπου βρήκε και κατέληξε στα χέρια του Nick Pope. 

Στο 22' ο -και καλά- πολύπειρος Paul Tierney ένας θεός ξέρει τι είδε και έδωσε κίτρινη κάρτα στον Dennis για μια διεκδίκηση με τον Trippier που δεν ήταν καν φάουλ. Κανονικά μπάλα βρήκε ο Νιγηριανός και ο κόσμος με το δίκιο του εξαγριώθηκε, αλλά σύντομα θα πανηγύριζε και μάλιστα για τον ίδιο πρωταγωνιστή. Αφού... αναστατωθήκαμε καθώς το σήμα της Nova χάθηκε για περίπου ένα τρίλεπτο, σε μια βαθιά μπαλιά του Shelvey σε θέση δεξιού εξτρέμ ο Sven Botman φάνηκε να ελέγχει, αλλά η πάσα του προς τα πίσω ήταν άσχημη. Ο Dennis έκλεψε, βρέθηκε πολύ πλάγια στην περιοχή με τον αντίπαλο γκολκίπερ να του κλείνει το τέρμα, αλλά σε μια επίδειξη τεχνικής πέρασε σκαφτά τη μπάλα πάνω από Pope και Botman και από τον Trippier που είχε σπεύσει στη γραμμή και την έστειλε στα δίχτυα, ανοίγοντας το σκορ με ένα πανέμορφο γκολ που πανηγυρίστηκε δεόντως. 

Η Newcastle δεν έδειξε να σοκάρεται ιδιαίτερα (άλλωστε τελευταία το συνηθίζει να δέχεται γκολ εκτός έδρας) και στο 35' μας έσωσε πάλι το οριζόντιο δοκάρι, όπου πήγε και καρφώθηκε η μπάλα μετά το σουτ του Sean Longstaff και την αλλαγή πορείας στο πόδι του Felipe. O ίδιος παίκτης στο 39' σούταρε ψηλά από καλή θέση στα καρέ μας. Στο τέλος της κανονικής διάρκειας του πρώτου μέρους ο Tierney έδειξε τρία λεπτά καθυστέρηση, κι εμείς δυστυχώς σ' αυτά δεχθήκαμε την ισοφάριση. Ο Ayew φάνηκε να χάνει στο κέντρο, η κόντρα εξελίχθηκε ταχύτατα, ο Willock σέντραρε από την τελική γραμμή στο δεύτερο δοκάρι, η μπάλα πέρασε πάνω από τον Serge Aurier και ο Isak έπιασε ένα φοβερό βολ πλανέ με το τακουνάκι, στέλνοντας τη μπάλα στην απέναντι γωνία του Navas, δοκάρι και μέσα. Ο Yates έτρεξε αμέσως για παράπονα στον Tierney, ενώ προσωπικά είχα την εντύπωση ότι ο Ayew είχε χάσει τη μπάλα μόνος του (και φυσικά τα άκουγε). Τον Colin Fray, τον άνθρωπο που εδώ και τριάντα χρόνια είναι η "φωνή" των Reds στο ραδιόφωνο του BBC, τον εμπιστεύομαι γιατί ποτέ δεν περιγράφει μεροληπτικά. Ο Colin ωρυόταν τη στιγμή του γκολ και επέμεινε και στο ημίχρονο ότι είχε γίνει φάουλ στον Ayew, δηλώνοντας δικαιωμένος και από ένα κοντινό ριπλέι της τηλεόρασης που εμείς ποτέ δεν είδαμε και έδειχνε τον Willock να κλωτσάει το πόδι του Γκανέζου. Ο VAR Peter Bankes έμεινε βουβός. Ο Cooper διαμαρτυρόταν κι αυτός, αλλά δεν πέτυχε τίποτα άλλο από μια κλήση στην ανάπαυλα στο γραφείο του διαιτητή, όπου ο Tierney τον πληροφόρησε (όπως και τον βοηθό τού Eddie Howe στη Newcastle Jason Tindall) ότι αν συνέχιζε έτσι θα τον έστελνε στην κερκίδα.

Ο Howe έκανε ένα τρικ για να χτυπήσει με σέντρες τη δεξιά μας πλευρά, όπου το μικρό δέμας του Aurier δεν μπορούσε φυσικά ήδη να τα βγάλει πέρα όταν ο θηριώδης Dan Burn προωθείτο. Έβγαλε λοιπόν τον Allan Saint-Maximin, που στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος μας είχε καταταλαιιπωρήσει αλλά απόψε δεν κατάφερε να γίνει επικίνδυνος, και πέρασε τον Elliot Anderson. Ο Σκοτσέζος δεν περίμενε πολύ για να μας δώσει να καταλάβουμε τι ρόλο έπαιζε. Στο 49', σε σέντρα του Murphy στην εν λόγω περιοχή, έπιασε απευθείας το βολέ, αναγκάζοντας τον Navas να βγάλει εντυπωσιακά τη μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Ακολούθησε ο τραυματισμός του Yates και η αντικατάστασή του από τον Freuler (με το περιβραχιόνιο να πηγαίνει στον Navas), αλλά και μια διπλή προσπάθεια του Shelvey στο 59', με το πρώτο του δυνατό σουτ να σταματάει στα σώματα και το δεύτερο να φεύγει ελάχιστα έξω από το δεξί δοκάρι του Pope, που πάντως έλεγχε απόλυτα την πορεία της μπάλας. 

Η Newcastle χτύπησε νέο καμπανάκι στο 61', με τον Bruno Guimarães να σουτάρει μέσα από την περιοχή και τον Navas να αντιδρά και πάλι θεαματικά και αποτελεσματικά, και στο 64' πίστεψε πως είχε πάρει κεφάλι στο σκορ. Σε μια αναστάτωση στην περιοχή μας ο Niakhaté προσπάθησε να απομακρύνει, ο Longstaff τον κόντραρε, η μπάλα πήγε πάνω στον πεσμένο Isak, αυτός σημάδεψε πάλι το δεύτερο δοκάρι κι εκεί ο Anderson με κεφαλιά νίκησε τον Navas. Μετά από αρκετή αναμονή, και αφού πήρε και τη συμβουλή του VAR να ξαναδεί τη φάση, ο Tierney ακύρωσε το γκολ αφού ο Longstaff ήταν εκτεθειμένος όταν εμπόδισε τον  Niakhaté να διώξει. Σ' ένα επικίνδυνο γύρισμα του Anderson στο 73', με τη μπάλα να περνάει μακριά από τον Navas, ο Lodi πρόλαβε και έδιωξε πριν επωφεληθεί ο Longstaff. Και λίγο πριν το 80' ο Cooper απέσυρε τον Dennis που φαινόταν να έχει μάλλον κράμπες και τον ανύπαρκτο Ayew και πέρασε τον Sam Surridge και τον Neco Williams, τον τελευταίο σε ρόλο αριστερού εξτρέμ! 

Ο Murphy έδειξε και στο 80' ότι απόψε δεν ήταν η βραδιά του, αφού αστόχησε σε αριστερό σουτ μετά από γύρισμα του Burn, με την άμυνά μας να κοιμάται και να μη βγάζει κανένα πόδι στη μπάλα, και ο Aurier στο 84' απέκρουσε λίγο πριν τη γραμμή ένα πλασέ του Isak. Στο 87' έγινε η πιο εντυπωσιακή φάση του αγώνα, καθώς στη μια πλευρά ο Felipe έκανε ένα καταπληκτικό τάκλιν στον Guimarães μέσα στην περιοχή μας και στην κόντρα ο Johnson ελίχθηκε, μπήκε στην περιοχή και σούταρε για να διώξει δύσκολα με το πόδι ο Pope. Λίγο αφότου ο Tierney έδειξε έξι λεπτά καθυστέρηση, ο Willock σέντραρε από αριστερά, ο Isak σηκώθηκε για κεφαλιά μαζί με τον Niakhaté που έστω και σε απόσταση αναπνοής σήκωσε αφελώς το χέρι του και η μπάλα βρήκε πάνω. Ο ίδιος ο Σουηδός ξεγέλασε τον Navas και έδωσε τη νίκη στην ομάδα του. Ούτε η είσοδος του Gustavo Scarpa μετά από καιρό στη θέση του Shelvey (ο Βραζιλιάνος ήταν ένα χάλι ψυχολογικά και χρειάστηκε και να πετάξει στην πατρίδα του αφού έχασε κάπου ένα εκατομμύριο ευρώ πέφτοντας θύμα απάτης με κρυπτονομίσματα), ούτε τίποτα άλλο μπορούσε να αποσοβήσει πλέον το μοιραίο.

Όπως είπαμε και πριν, μετά την ολοκλήρωση της 28ης αγωνιστικής αύριο και μεθαύριο, η πρώτη διακοπή του πρωταθλήματος για το 2023 λόγω Εθνικών ομάδων μπορεί να βρει τη Forest μέχρι και 17η, αν συμβεί το ολίγον ακραίο σενάριο να νικήσουν αύριο εκτός έδρας η Bournemouth την Aston Villa, η Leeds τους Wolves, η Leicester τη Brentford και η Everton την Chelsea. Κι αυτά ενώ η West Ham δεν θα παίξει, αφού λόγω αγώνων του FA Cup αναβλήθηκε το εκτός έδρας ματς της με τη Manchester City (όπως και οι αγώνες Liverpool-Fulham και Brighton-Manchester United). Αύριο έχουμε επιπλέον Southampton-Tottenham (αυτή και να νικήσει δεν μας φτάνει ακόμα) και την Κυριακή Arsenal-Crystal Palace. Οι Eagles, που χθες απέλυσαν τον Patrick Vieira, είναι πλέον επίσημα στη μάχη του υποβιβασμού, έχοντας μόνο έναν βαθμό περισσότερο από εμάς. Να θυμίσουμε ότι τους αντιμετωπίζουμε στο City Ground την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Όταν οι διεθνείς επιστρέψουν, θα υποδεχθούμε τους Wolves, με το τρίποντο πιο απαραίτητο από ποτέ...

Forest: Navas, Aurier, Niakhaté, Felipe, Lodi, Yates (Freuler 58'), Shelvey (Scarpa 94'), Johnson, Gibbs-White, Dennis (Williams 79'), Ayew (Surridge 79').
Newcastle: Pope, Trippier, Schär, Botman, Burn, Longstaff, Guimarães, Willock, Murphy (Ritchie 84'), Saint-Maximin (Anderson 46'), Isak. 
Σκόρερς: Dennis 26' - Isak 45+2', 93' (πέναλτι).
Διαιτητής: Paul Tierney. Κίτρινες: Dennis 22', Gibbs-White 59', Shelvey 92', Navas 93'. Lodi 96' - Burn 33'.
Θεατές: 29.362.

Steve Cooper: "Είμαστε πραγματικά απογοητευμένοι με την ήττα. Ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι. Το κύριο ζήτημα για μένα είναι γιατί δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι στις φάσεις των δύο γκολ. Μπήκαν και τα δύο σε στιγμές όπου προσπαθείς να κάνεις τη δουλειά σου μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη. Το πρώτο μπήκε σχεδόν με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, το δεύτερο στο τέλος του δεύτερου. Αν παίρνουμε τέτοιες αποφάσεις μέσα στο παιχνίδι, θα τιμωρούμαστε σ' αυτό το επίπεδο. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο είμαι απογοητευμένος, και εξίσου απογοητευμένοι θα είναι και οι παίκτες. Δεν θα επιμείνω πολύ σ' αυτό, αφού είπα ήδη ότι εμείς ευθυνόμαστε για τις αποφάσεις μας, αλλά υπήρχε ξεκάθαρα φάουλ στον Ayew στη φάση που οδήγησε στο πρώτο γκολ της Newcastle. Ο διαιτητής πήρε μια κακή απόφαση, κι εμείς το ίδιο. Για το χέρι δεν υπάρχει συζήτηση, και τιμωρηθήκαμε με το πέναλτι που έγινε γκολ".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.