Σε μας τους παλιότερους (για να μην πω boomers και γελάσει και το παρδαλό κατσίκι) άρεσε πάντα το FA Cup. Όχι μόνο λόγω της αίγλης που εξέπεμπε ως η αρχαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση στον κόσμο, αλλά και γιατί ήταν ο θεσμός όπου ανά πάσα στιγμή ο "μικρός" μπορούσε να πετάξει έξω τον "μεγάλο". Ο προπονητής της Forest Nuno Espírito Santo, που χθες έκλεισε τα 50, έχει πει πολλές φορές πόσο λατρεύει το Κύπελλο της Αγγλίας. Χρόνια πολλά μίστερ (ή μάλλον σενιόρ), αλλά ας μην το παρακάνουμε κιόλας. Δεν είναι και ό,τι καλύτερο αυτή την εποχή της αβεβαιότητας να φορτωνόμαστε με επαναληπτικούς...

Εννοείται ότι αστειεύομαι. Ένας από τους λόγους που "πάω" τον Nuno είναι ότι αυτά που λέει περί FA Cup δεν είναι φούμαρα. Τα πιστεύει. Γι' αυτό άλλωστε και απόψε στο Ashton Gate κατέβασε αυτούσια την ενδεκάδα που αντιμετώπισε το περασμένο Σάββατο τη Brentford. Δεν έκανε rotation ούτε με τους παίκτες που δεν είχαν αγωνιστεί καθόλου στο Λονδίνο, όπου είχε κάνει μόνο δύο αλλαγές. Ο Πορτογάλος, που κατά τα φαινόμενα όντως θέλει μια καλή πορεία φέτος σ' έναν θεσμό όπου πέρσι αποκλειστήκαμε από το πρώτο κιόλας παιχνίδι (με το βαρύ 1-4 στο Blackpool), δείχνει να καταλήγει σε ενα αρχικό σχήμα, τουλάχιστον για όσο καιρό θα μας λείπουν οι Αφρικανοί και θα είναι ακόμα τραυματίες ο Anthony Elanga και ο Taiwo Awoniyi. Παρ' όλα αυτά, ο απολογισμός στο Κύπελλο παραμένει στις μηδέν νίκες στο 90λεπτο σε τρία ματς απέναντι σε αντιπάλους από χαμηλότερες κατηγορίες, κι ας δημιουργεί η ομάδα ευκαιρίες (αλλά δυστυχώς τις χάνει). Απόψε, πάντως, κρατήσαμε το "μηδέν" πίσω μετά από 12 αγώνες (συμπεριλαμβανομένων και των δύο με τη Blackpool) και για πρώτη φορά επί Nuno. Κάτι είναι κι αυτό!

Κατεβήκαμε, λοιπόν, στο μόνο γήπεδο της EFL με τόσο έντονα τα σημάδια από τους αγώνες ράγκμπι που επίσης διεξάγονται εκεί, δεν δείξαμε όμως καθόλου το επιθετικό πρόσωπο που είχαμε παρουσιάσει ακόμα και μέσα στο  St. James' Park του Newcastle. Ο λόγος προφανής: την Τρίτη μάς επισκέπτεται στο City Ground η Arsenal, που διεκδικεί ακόμα πρωτάθλημα (το οποίο πέρσι τής στερήσαμε και εμείς μεταξύ άλλων), και η ομάδα, με δεδομένη τη λειψανδρία που υπάρχει, έπρεπε και να αποφύγει τον αποκλεισμό από τους πεισματάρηδες Robins που στον τρίτο γύρο απέκλεισαν τη West Ham, και να μην έχει νέες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό. Αυτούς τους στόχους τους πετύχαμε (δώσαμε μάλιστα και ένα ημίχρονο στον Morgan Gibbs-White για να βρει τα πατήματά του μετά από τον πρόσφατο τραυματισμό του). Όμως η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε καθαρίσει από σήμερα την πρόκριση, δεδομένων των ευκαιριών που μας παρουσιάστηκαν. (Όπως και να είχαμε δεχτεί κάποιο γκολ και να τρέχαμε και να μη φτάναμε, για να μην αδικήσουμε και τους γηπεδούχους.)

Ίσως να μην άρεσε στους φίλους της Forest η απόφαση του Nuno (αν ήταν αυτή βέβαια) να παραχωρήσει την πρωτοβουλία στους Robins στο μεγαλύτερο διάστημα του πρώτου μέρους, αλλά αυτό ακριβώς έγινε. Η City ξεκίνησε με τη φόρα της επιτυχίας απέναντι στη West Ham (και όχι της φόρμας της στην Championship, όπου έχει να νικήσει καιρό και βρίσκεται στη 13η θέση), και στο πρώτο τέταρτο σχεδόν δεν είχαμε ξεμυτίσει από το δικό μας μισό του γηπέδου. Παρ' όλα αυτά, η πρώτη φάση στον αγώνα ήταν για τους Reds, στο 17', με τον εορτάζοντα απόψε τα 24α γενέθλιά του Nuno Tavares να αποφασίζει να χτυπήσει απευθείας ένα φάουλ που κέρδισε σε θέση πλάγια δεξιά ο Gonzalo Montiel και να στέλνει τη μπάλα προς την κλειστή γωνία του Max O'Leary, αλλά στην εξωτερική πλευρά των διχτυών του. Η "απάντηση" ήρθε ένα λεπτό αργότερα, με ωραία ατομική προσπάθεια του Zak Vyner και κάθετη στον "δήμιο" των Hammers Tommy Conway, που επιχείρησε να σουτάρει από πλάγια θέση, αλλά ο Andrew Omobamidele είχε καταλάβει την πρόθεσή του και με καίριο τάκλιν έδιωξε σε κόρνερ.

Ακολούθησαν κάποια σκληρά μαρκαρίσματα εκατέρωθεν, δύο από τα οποία οδήγησαν τους Ryan Yates και Nico Domínguez σε κίτρινες κάρτες και προκάλεσαν την αντικατάστασή τους από τον Nuno στην ανάπαυλα (γιατί δε λέει -αυτή ειδικά την εποχή- να παίζουμε με αριθμητικό μειονέκτημα και να χάνουμε παίκτες από τιμωρίες). Η City μάς είχε δημιουργήσει έναν κακό μπελά στα δεξιά μας, όπου Anis Mehmeti και Cameron Pring είχαν βάλει στη μέση τον Montiel, βοήθεια δεν ερχόταν και ελλόχευαν διαρκώς κίνδυνοι. Στο 24', ας πούμε, ο Mehmeti ξέφυγε από τον Αργεντίνο και γύρισε στην περιοχή, όπου το μονοκόμματο αριστερό σουτ του Conway πέρασε ξυστά από το αριστερό δοκάρι του Matt Turner (o Οδυσσέας Βλαχοδήμος, που πιστεύαμε ότι θα παίζει στο Κύπελλο, κάθισε στον πάγκο, καθώς ο Nuno, πρώην διεθνής γκολκίπερ και ο ίδιος, προφανώς έκρινε ότι οι εμφανίσεις του Έλληνα απέναντι στη Blackpool δεν ενέπνεαν και μεγάλη εμπιστοσύνη). Στο 28' ο Yates βρέθηκε δεξιά στην περιοχή και σούταρε δυνατά με το αριστερό για να μπλοκάρει ο O'Leary, που είδε τη μπάλα να έρχεται κατευθείαν πάνω του, και στο 34' ο Chris Wood, ιδιαίτερα καλός σήμερα σε ρόλο... πασέρ, άνοιξε δεξιά στον Montiel, που δεν σούταρε αμέσως, επιχείρησε να κάνει ντρίμπλα και αναχαίστηκε εύκολα.

Πάλι στην αντεπίθεση, στο 44', ο Wood έβγαλε δεξιά τον Hudson-Odoi και αυτός, παρασύροντας πάνω του τους αμυντικούς της City, γύρισε λίγο μέσα από την περιοχή και στον άξονα, όπου ο Danilo σούταρε με τη μία με το αριστερό και όλοι πιστέψαμε ότι σκόραρε για τρίτο σερί ματς, πριν δούμε ότι η μπάλα τελικά είχε χαϊδέψει τα δίχτυα από την έξω πλευρά - τόσο κοντά στο δεξι δοκάρι του O'Leary είχε περάσει. Μεγάλη ευκαιρία, που όμως δεν ήταν η τελευταία του πρώτου ημιχρόνου: η City πρόλαβε να φτιάξει μια διπλή δική της, καθώς στο μοναδικό λεπτό των καθυστερήσεων οι δύο ακραίοι αριστεροί της "χόρεψαν" και πάλι τον Montiel και ο Pring σέντραρε χαμηλά, για να πεταχτεί ο Murillo και να διώξει κόρνερ μπροστά στον Conway. Το χτύπησε από αριστερά ο Taylor Gardner-Hickman και ο Jason Knight έπιασε την κεφαλιά από το ύψος της μικρής περιοχής, στέλνοντας ευτυχώς για μας τη μπάλα κάποια εκατοστά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.

Ο Nuno πρέπει να είχε εξαρχής στο μυαλό του να δώσει κάποια λεπτά συμμετοχής στον Gibbs-White (αυτός πάλι κλείνει τα 24 αύριο!) για να μην τον ρίξει κατευθείαν στα βαθιά κόντρα στην Arsenal, τον έβαλε λοιπόν να παίξει όλο το δεύτερο μέρος παρέα με τον Neco Williams. Οι δύο "κιτρινισμένοι" βγήκαν, ο MGW πήρε φυσικά θέση πίσω από τον Wood, o Danilo οπισθοχώρησε δίπλα στον Orel Mangala (χάλασε η μεταγραφή του στη Napoli, που απέκτησε τον συμπατριώτη του Leander Dendoncker από την Aston Villa), και να το 4-2-3-1, με τον Ουαλό να χρησιμοποιείται ως καθαρό δεξί εξτρέμ! Οι αλλαγές δεν έφεραν μεγάλες διαφοροποιήσεις στην εικόνα του ματς, έτσι κι αλλιώς πολύ πιο ισορροπημένη από το 25' και μετά, αλλά ο Gibbs-White στο 59' εντυπωσίασε με τη μακρινή ψηλοκρεμαστή μπαλιά προς το κεφάλι του Wood. Ετοιμαστήκαμε να πανηγυρίσουμε, αλλά η μπάλα είχε ελάχιστα περισσότερη δύναμη απ' όσο χρειαζόταν, με συνέπεια ο Νεοζηλανδός να τεντωθεί πολύ και να πιάσει μια αδύναμη κεφαλιά στην αγκαλιά του O'Leary. Και μέσα στο ίδιο λεπτό (62') ο Montiel πρώτα και ο Vyner στη συνέχεια με πολύ δύσκολες επεμβάσεις έδιωξαν τις χαμηλές σέντρες των Gardner-Hickman και Williams αντίστοιχα. 

Σύντομα ο προπονητής της Forest έκανε και τρίτη αλλαγή, με τον Harry Toffolo στη θέση του Tavares, για τον οποίο έχει αναπτυχθεί αρκετή παραφιλολογία τελευταία (λέγεται ότι η Arsenal τον θέλει πίσω για να τον δώσει αλλού, όμως ο Nuno λέει ότι τον θέλει και επωφελείται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη διακοπής του δανεισμού στο συμβόλαιό του). Ο Liam Manning, από την πλευρά του, απέσυρε τον δραστήριο Σκοτσέζο δεξιό μπακ-χαφ του Ross McCrorie για να βάλει έναν ακόμα επιθετικό πλάι στον Conway, τον νεαρό Sam Bell. Η κίνηση ήταν ρίσκο και θα πήγαινε εντελώς στα σκουπίδια στο 72', όταν ο Wood άνοιξε στον Gibbs-White, που με τη σειρά του έδωσε μπαλιά "πάρτο-βάλτο" στον Hudson-Odoi. O νεαρός έκανε ό,τι (μα ό,τι ακριβώς!) και ο Danilo στο πρώτο ημίχρονο από την ίδια περίπου θέση: και πάλι το "χλατς" ακούστηκε έξω και όχι μέσα από τα δίχτυα... Δευτερόλεπτα αργότερα, ο Pring βρέθηκε σε καλή θέση για σουτ λίγο έξω από την περιοχή μας και προσπάθησε με το αριστερό, αστοχώντας όμως αρκετά. 

Ο Manning τα έπαιξε όλα για όλα και ναι μεν απέσυρε τον Conway (και μαζί και τον επικίνδυνο Mehmeti, που πάντως τα είχε βρει σκούρα στο δεύτερο μέρος με τις βοήθειες του Williams στον Montiel), έβαλε όμως δύο ακόμα επιθετικούς, τον Harry Cornick και τον βετεράνο Nahki Wells. Η τελευταία φάση στο ματς καταγράφηκε στο 85', ξεκινώντας μάλιστα από δικό μας κόρνερ, το μοναδικό μας στο παιχνίδι (η City είχε 6). Μετά την απομάκρυνση ο Cornick, με φρέσκα πόδια, πήρε τη μπάλα έξω από την περιοχή της ομάδας του, διέσχισε πάνω από το μισό γήπεδο και φτάνοντας στο ύψος της περιοχής μας πάσαρε παράλληλα προς τον προωθημένο Pring, που κοντρόλαρε, απέφυγε τον Montiel και σούταρε, βρίσκοντας και αυτός δίχτυα από τη λάθος πλευρά.

Αν η Forest είχε εξασφαλίσει την πρόκριση από απόψε, θα έστρεφε την προσοχή της αποκλειστικά στον αγώνα με την Arsenal και θα μάθαινε την επόμενη αντίπαλό της στην κλήρωση του πέμπτου γύρου το απόγευμα της Κυριακής. (UPDATE: Και αυτή δεν θα είναι άλλη από τη Manchester United στο City Ground.) Αντίθετα, θα εμφανιστεί και πάλι το αμείλικτο "ή", και θα μάθει απλώς την εν δυνάμει αντίπαλό της. Ο επαναληπτικός θα γίνει στο City Ground μάλλον την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, καθώς οι Reds παίζουν την προηγούμενη Κυριακή (4/2) εκτός με τη Bournemouth για το πρωτάθλημα και έτσι αποκλείεται η διεξαγωγή του αγώνα την Τρίτη. Οι Cherries προκρίθηκαν εύκολα χθες (5-0 εντός τη Swansea). Αν απόψε η Manchester City δεν πετύχαινε στο 88' το πρώτο γκολ της ιστορίας της μέσα στο Tottenham Hotspur Stadium αποσπώντας από σήμερα την πρόκριση (0-1), θα είχαμε... καρέ επαναληπτικών, αφού ούτε η Chelsea κατάφερε να νικήσει στο Stamford Bridge την Aston Villa (0-0), ούτε η Sheffield Wednesday στο Hillsborough την Coventry (1-1). 

Bristol City: O'Leary, Tanner, Vyner, Dickie, McCrorie (Bell 68'), Gardner-Hickman, James, Pring, Knight, Mehmeti (Cornick 78'), Conway (Wells 77').
Forest: Turner, Montiel, Omobamidele, Murillo, Tavares (Toffolo 65'), Mangala, Yates (Gibbs-White 46'), Domínguez (Williams 46'), Danilo, Hudson-Odoi, Wood.
Διαιτητής: Stuart Attwell. Κίτρινες: Pring 20', James 40', Gardner-Hickman 91' - Yates 30', Domínguez 34'.
Θεατές: 25.787 (Forest: περίπου 3.400).

Nuno Espírito Santo: "Από τότε που ήρθαμε, η ομάδα δεν είχε καταφέρει να κρατήσει την εστία της ανέπαφη. Και το γεγονός ότι δεχόμασταν αρκετά γκολ μάς δημιουργούσε πολλά προβλήματα. Καταφέρναμε να σκοράρουμε, αλλά ταυτόχρονα ήμασταν και υπερβολικά ευάλωτοι. Είπα στα παιδιά ότι απόψε κάναμε ένα μεγάλο βήμα, αφού ο πρώτος στόχος μας στον αγώνα ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος να αμυνόμαστε καλά, να είμαστε συμπαγείς και να μη επιτρέψουμε στην αντίπαλό μας να δημιουργήσει ευκαιρίες (σ.σ. η City δεν είχε ούτε μία τελική προσπάθεια εντός εστίας). Το πρώτο ημίχρονο δεν ήταν και τόσο καλό. Το δεύτερο ήταν πολύ καλύτερο. Στο πρώτο μέρος δεν σταθήκαμε ικανοί να ελέγξουμε την πίεση και επιτρέψαμε πάρα πολλές μπαλιές στην περιοχή μας. Η Bristol City μάς δημιούργησε αρκετά προβλήματα, παρ' όλο που η καλύτερη ευκαιρία ήταν αυτή του Danilo. Στο δεύτερο βελτιωθήκαμε πολύ. Ελέγξαμε το παιχνίδι, κυριαρχήσαμε και δεν επιτρέψαμε ευκαιρίες. Είναι μεγάλο βήμα για μας που κρατήσαμε το μηδέν πίσω. Είναι κάτι που επιδιώκουμε συνεχώς. Στο δεύτερο ημίχρονο φτιάξαμε ευκαιρίες. Τώρα τελείωσε, θα ετοιμαστούμε για τον επαναληπτικό. Ξέραμε ότι ο αγώνας θα ήταν δύσκολος, γιατί η City είναι καλή ομάδα. Θέλουμε όμως να προκριθούμε, οπότε θα προετοιμαστούμε κατάλληλα για να τη νικήσουμε".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Bristol Post.