Δεν είναι εύκολο να στήνεται μια ομάδα από την αρχή. Ο δρόμος της αναπόφευκτα θα είναι στρωμένος με αγκάθια και γεμάτος σκοτσέζικα ντους. Τουτέστιν, μια ζέστη, μια κρύο. Σερί δύσκολα φτιάχνεις. Αυτό το ξέρουμε όλοι, ακόμα κι αυτοί που γκρινιάζουν απόψε στο ίντερνετ εκεί στην Αγγλία. Χρειάζεται χρόνος για να στρώσει μια άσχημη κατάσταση ετών. Το ερώτημα είναι: υπομονή υπάρχει; Ή, μετά από 18 χρόνια απουσίας από τη μεγάλη κατηγορία, δεν έχει απομείνει και πολλή από δαύτη; Ειδικά όταν το τροπάρι της άμυνας δε λέει ν' αλλάξει;

Από καταβολής ποδοσφαίρου (το γράφει, φαντάζομαι, και η περίφημη Βίβλος του Αντώνη Πανούτσου), ομάδα που δέχεται εύκολα γκολ πάντα ψυχραίνει τον κόσμο της. Του εμπνέει, βρε αδερφέ, ένα αλλόκοτο συναίσθημα, ακόμα και μετά από επιτυχίες σαν αυτή της Τρίτης με τη Sunderland: "Τι θα δω σήμερα;" "Θα υπάρξει συνέχεια ή πάλι βήματα πίσω;" "Πότε επιτέλους θα πάψω να φοβάμαι;" Και το χειρότερο είναι ότι αυτό μεταδίδεται κατευθείαν στον αγωνιστικό χώρο. Χωρίς πολλά πολλά. Και φτου κι απ' την αρχή, να σηκωθεί το ηθικό παικτών και κόσμου για το επόμενο ματς.

Η Forest σήμερα δεν ήταν τόσο κακή όσο με τη Leeds. Όμως και πάλι έδειξε να παρασέβεται μια ομάδα φορμαρισμένη και ψηλά στη βαθμολογία. Μιλάμε για τους ίδιους παίκτες που εκπόρθησαν το Stadium of Light. Mοναδική αλλαγή στην ενδεκάδα ήταν του Barrie McKay αντί του Ανδρέα Μπουχαλάκη, που έκανε την ομάδα λίγο πιο επιθετική, και ίσως εκεί να την πάτησε ο Mark Warburton. Γιατί μπορεί να έλαβε ως δεδομένο ότι οι Wolves το Σάββατο είχαν φάει τρία γκολ από τη Bristol City (που παρεμπιπτόντως απόψε έριξε άλλα τέσσερα στη Derby), αλλά μάλλον του ξέφυγε πως είχαν βάλει κι αυτοί τρία, άρα χρειάζονταν προσοχή από τη μέση και μπροστά. Κι εκεί ίσως η παρουσία του Ανδρέα να βοηθούσε. Επίσης παραβλέφθηκε ένα στοιχείο που πρέπει οπωσδήποτε να προσεχθεί στη συνέχεια: το δεξί άκρο της άμυνας. Ο Tendayi Darikwa βοηθάει πολύ μπροστά. Πίσω, όμως, μπάζει ασύστολα. Είδα κάποια στιγμή τον Liam Bridcutt (φωτό), ίσως κορυφαίο της Forest σήμερα, να του βάζει τις φωνές σε μια φάση όπου αναγκάστηκε να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να τον καλύψει. Και παρ' όλο που δεν παρασύρομαι συχνά απ' αυτά που λέει η κερκίδα, ομολογώ ότι έχει βάση η παλλαϊκή σχεδόν απαίτηση να επιστρέψει στο πόστο του ο -περσινός πολυτιμότερος της σεζόν, για να μην ξεχνιόμαστε- Eric Lichaj.

Μετά Χριστόν προφητείες; Μπορεί! Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι για δεύτερο σερί εντός έδρας ματς το πηλίκο παρέμεινε μηδενικό, και ότι οι Wolves πέρασαν για τρίτο συνεχόμενο αγώνα νικηφόρα από το City Ground. Το τρελό είναι πως αυτοί δεν έπαιξαν τη μπάλα που είχε παίξει η Leeds. Αυτοί σα να κάθονταν και να περίμεναν τα λάθη μας, κι αυτό είναι το πιο εκνευριστικό. Ο Nuno Espírito Santo έχει γεμίσει την ομάδα ξένους, που διαθέτουν κάτι σαν άγνοια κινδύνου για τις κακοτοπιές της Championship και αυτό τους βγαίνει, τουλάχιστον τώρα στην αρχή, σε καλό (θυμηθείτε ότι για ένα μικρό διάστημα έβγαινε και σε μας τις μέρες της πολυεθνικής Forest του Philippe Montanier). Αν θα ισχύσει αυτό και στη συνέχεια δεν έχει σημασία για μας, που πρέπει να συνεχίσουμε τον μακρύ και κουραστικό (κυρίως ψυχολογικά για παίκτες και οπαδούς) δρόμο της επιστροφής στην κανονικότητα.

Δεν άξιζε η σημερινή Forest κάτι από το ματς, η αλήθεια να λέγεται. Απέκτησε ελπίδες τουλάχιστον για μια ισοπαλία μόνο και μόνο χάρη σε μια εξαιρετική έμπνευση της στιγμής του Mustapha Carayol, που στο 75' είδε τον πρώην διεθνή Άγγλο γκολκίπερ John Ruddy σε κακή θέση (προφανέστατα περίμενε σέντρα) και με σουτ από τα 25 μέτρα κάρφωσε τη μπάλα στα δίχτυα του. Οι ελπίδες αυτές κράτησαν μόλις έξι λεπτά, αφού οι φιλοξενούμενοι επωφελήθηκαν από μια κακή πάσα του Ben Osborn στο κέντρο του γηπέδου (παραείναι πολλές αυτές φέτος για τον Ben) και εξουδετερώνοντας την αντίσταση τριών-τεσσάρων ακόμα παικτών έδωσαν την ευκαιρία στον Diogo Jota να πετύχει το δεύτερο αποψινό του γκολ. Το πρώτο είχε έρθει στο 47', μετά από σέντρα του Ivan Cavaleiro στο δεύτερο δοκάρι και αποτυχία του Joe Worrall να απομακρύνει. (Σημείωση: δεν πρόκειται για τον συνήθη δολοφόνο μας Jota, που πριν λίγες μέρες μεταγράφηκε από τη Brentford στη Birmingham αποτελώντας διακαή πόθο του Harry Redknapp - ο οποίος απόψε απολύθηκε μετά το εντός 1-3 από την Preston. Αυτός είναι δανεικός από την Atlético Μαδρίτης, αλλά μάλλον όποιος έχει το όνομα έχει και τη χάρη!).

Αλλά και πριν ανοίξει το σκορ, οι Wolves είχαν τις ευκαιρίες τους, με Cavaleiro, Jota και Léo Bonatini. Το δικό μας πρώτο ημίχρονο ήταν μάλλον αναιμικό, παρά τις προσπάθειες κυρίως του Kieran Dowell. Στο δεύτερο η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης συνεχίστηκε, με αποκορύφωμα τη φάση του 66', όταν ο McKay πήγε να εκτελέσει γρήγορα φάουλ προς τον Ben Brereton, οι αμυντικοί έκλεψαν, οι φιλοξενούμενοι βγήκαν στην κόντρα και ευτυχώς ο Ben Marshall από μπαλιά του Jota απέτυχε να νικήσει τον Jordan Smith. Όπως και μετά το 1-1 και το 1-2, οι καλύτερες ευκαιρίες ήταν από την άλλη πλευρά, με εξαίρεση ένα σουτ του Darikwa στο 86' που έδιωξε ο Ruddy σε κόρνερ. Πολύ πιο σημαντική ήταν ακόμα μια ευκαιρία του Marshall με τροφοδότη και πάλι τον Jota στις καθυστερήσεις, αλλά το σουτ του επιθετικού των Wanderers έφυγε άουτ.

Και τώρα, λέει, πάμε Λονδίνο... Να χαλαρώσουμε και να το απολαύσουμε; Μόνο ο Warburton το ξέρει. Την Τετάρτη, πάντως, εγώ περιμένω αρκετές αλλαγές. Ίσως να δω ακόμα και τον -και πάλι ξεχασμένο- Απόστολο Βέλλιο! Πολύ πιο σημαντικό για τη συνέχεια, είναι το ματς του Villa Park το επόμενο Σάββατο...

Forest: Smith, Darikwa, Mills, Worrall, Traore, Bridcutt, Osborn, Brereton (Walker 86'), Dowell (Carayol 62'), McKay (Cummings 71'), Murphy.
Wolves: Ruddy, Doherty, Batth, Cavaleiro (Marshall 62'), Neves, Coady, Jota, Miranda, Saiss, Vinagre (Deslandes 64'), Bonatini (N'Diaye 83').
Σκόρερς: Jota 47', 81' - Carayol 75'.
Διαιτητής: Geoff Eltringham. Κίτρινες: Mills 82', Bridcutt 93' - Cavaleiro 56', Marshall 91'.
Θεατές: 25.756 (Forest: 23.758).

Mark Warburton: "Όταν πουλήσαμε τη μπάλα και φάγαμε το δεύτερο γκολ πατούσαμε καλά στο γήπεδο. Ο Osborn είναι καταπληκτικός φέτος για μας και είχε απλώς την πρόθεση να κάνει μια κάθετη μπαλιά. Δυστυχώς έκανε λάθος, και το πληρώσαμε. Αλλά ακόμα και μετά το λάθος έπρεπε να αμυνθούμε καλύτερα. Λάθη στο κέντρο πάντα θα γίνονται, αλλά πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δε θα δεχόμαστε γκολ όταν θα γίνονται. Αυτή την περίοδο τα ατομικά λάθη μάς στοιχίζουν πολύ. Το ίδιο έγινε και στο Hillsborough, το ίδιο και σήμερα, οπότε λογικά παίκτες και προπονητικό τιμ είμαστε όλοι απογοητευμένοι. Σήμερα έγινε ένα παράξενο ματς. Στο πρώτο ημίχρονο παίχτηκε καλό ποδόσφαιρο, με τις δύο ομάδες να βάζουν προβλήματα η μια στην άλλη. Ξέραμε ότι έπρεπε να βγούμε στο δεύτερο και να κρατήσουμε μπάλα, αλλά αντί γι' αυτό ήμασταν πολύ χαλαροί και χαρίσαμε ένα ανόητο γκολ. Οι παίκτες αξίζουν συγχαρητήρια που ξαναμπήκαν στο παιχνίδι, το σουτ του Carayol που έπιασε τους πάντες στον ύπνο ήταν εκπληκτικό. Ξεσηκώθηκε και ο κόσμος και η πλάστιγγα έδειχνε να γέρνει προς το μέρος μας. Και τότε χάσαμε τη μπάλα με τόσο αδέξιο τρόπο. Δεν υπήρχε έλλειψη προσπάθειας, αλλά όταν πουλάς έτσι τη μπάλα στους Wolves, έχουν την ικανότητα να σου κάνουν τη ζημιά. Και έτσι ακριβώς έγινε".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.