Print
Category: Γενικά
Hits: 4581

clough pearce

Καλωσορίσατε σε ένα ακόμα αφιέρωμα στον μεγάλο Brian Clough τη μέρα των γενεθλίων του. Αν ήταν ακόμα κοντά μας, σήμερα θα έκλεινε τα 87. Και όπως κάθε χρόνο, με αυτή την ευκαιρία δημοσιεύουμε μία από τις (ατέλειωτες, όπως φαίνεται) ιστορίες που αναδεικνύουν τον χαρακτήρα του ανδρός και βγάζουν πραγματικά πολύ γέλιο. Πρωταγωνιστής της είναι ο Stuart Pearce, ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, ένας παίκτης που ο Clough έφερε το 1985 από την Coventry και τον διαμόρφωσε, όπως μόνο εκείνος ήξερε, στον κορυφαίο αριστερό μπακ της εποχής του.

Ο Pearce εντυπωσίασε εξαρχής με το δυναμικό και παθιασμένο παιχνίδι του, και πολύ σύντομα (1987) κλήθηκε και στην Εθνική Αγγλίας, όπου ως το 1999 θα κατέγραφε 78 συμμετοχές και 5 γκολ (τις 76 από αυτές τις συμμετοχές τις είχε ως παίκτης της Forest, και παραμένει μέχρι σήμερα ο Red με τις περισσότερες εμφανίσεις στην Εθνική ομάδα της χώρας του). Όπως καταλαβαίνετε, στις αρχές αυτής της μεγάλης διεθνούς καριέρας ο Pearce ήταν πολύ ενθουσιασμένος, και ο Clough ανέλαβε, με τον δικό του ανεπανάληπτο τρόπο, να τον προσγειώσει στην πραγματικότητα... 

"Ώστε σε κάλεσαν στην Εθνική", λέει ο Clough στον Pearce. "Ο αγώνας είναι Τρίτη βράδυ, πότε θα έρθεις για προπόνηση;"
"Την Πέμπτη στις 4", απαντάει ο Pearce.
"Την Πέμπτη...; Την ΠΕΜΠΤΗ;" κάνει ο Clough. Σίγουρα ο Pearce κατάλαβε ότι δεν του άρεσε, πού να φανταστεί όμως τι θα του ετοίμαζε...

Την Πέμπτη, λοιπόν, ο Clough μαζεύει τους παίκτες στα αποδυτήρια πριν την προπόνηση. Μπαίνει μέσα και βάζει στο πάτωμα μια πετσέτα με μια μπάλα πάνω. Αυτό το έκανε συχνά, και συνήθιζε να κλωτσάει τη μπάλα και να λέει: "Να θυμάστε ότι παίζουμε πάντα με τη μπάλα κάτω". Αυτή τη φορά όμως έχει μαζί του και μια αδιαφανή πλαστική σακούλα, με περιεχόμενο ανεξιχνίαστο, αλλά κατά τα φαινόμενα... βαρύ. Κάνει μερικά βήματα πίσω, για να τους βλέπει όλους, και λέει στον Pearce:
"Νεαρέ, τι λες, πώς τα πήγες με την Εθνική προχθές;"
"Καλά, νομίζω", απαντάει ο Pearce.
"Εγώ όμως νομίζω ότι ήσουν χάλια", του λέει ο Clough. "Εσείς, παιδιά, τι λέτε;" Πού να απαντήσει φυσικά κανένας...

Και πριν ο Pearce συνέλθει από το σοκ, ακολουθεί άλλο, μεγαλύτερο: "Παιδιά, ο αρχηγός μας είναι ένας απατεώνας!"
Τρελαίνεται ο περί ου ο λόγος: "Τι θες να πεις;"
"Στο πρόγραμμα του προηγούμενου αγώνα, στη σελίδα 9, κάτω αριστερά, υπάρχει μια διαφήμιση: Stuart Pearce, ηλεκτρολόγος. Για εξήγησέ μας τι είναι...."
"Όταν έπαιζα σε ερασιτεχνικές ομάδες είχαμε μια οικογενειακή επιχείρηση ως ηλεκτρολόγοι, κι απλώς προσπαθώ να τη βοηθήσω να συνεχίσει να υπάρχει".
"Παιδιά, ο αρχηγός μας είναι ένας απατεώνας!" ξαναλέει ο Clough.
"Γιατί;" απορεί ο Pearce, που δεν πιστεύει στ' αυτιά του.
"Να σου πω, αν η γυναίκα μου, η Barbara, πάρει σ' αυτό το τηλέφωνο, άμα της έχει καεί καμιά λάμπα στο σπίτι, θα απαντήσεις εσύ;"
"Όχι, ο αδελφός μου..."
"Οπότε είσαι απατεώνας, μικρέ, γιατί ο άλλος διαβάζει τη διαφήμιση και καταλαβαίνει ότι θα πας εσύ να του φτιάξεις τη βλάβη. Κι αν όντως έχεις ιδέα από ηλεκτρικά..."
Οι άλλοι παίκτες έχουν πια καταλάβει πάνω κάτω τι παίζει και προσπαθούν να κρατήσουν τα γέλια τους. Ο Clough ανοίγει τη σακούλα, βγάζει από μέσα ένα σίδερο και το δίνει στον Pearce. "Το σίδερο της Barbara χάλασε", του λέει. "Μέχρι το Σάββατο να το έχεις φτιάξει, αλλιώς δεν παίζεις!" Και φεύγει!

Τι να κάνει κι ο Pearce, έφτιαξε το σίδερο και Σάββατο πρωί πρωί το άφησε στο γραφείο του Clough, για να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στο ματς. Ήταν ένα ακόμα κόλπο από τα πολλά που είχε σκαρφιστεί ο Clough για να κρατάει τους παίκτες του προσγειωμένους...

* Η φωτογραφία είναι από μια "εξομολόγηση" του Pearce για τον Clough στο YouTube.