Αν ο Brian Clough έμενε ακόμα εδώ, σήμερα θα γινόταν 85 ετών. Όπως θα έχετε μάθει πια, κάθε 21η Μαρτίου, στα γενέθλιά του, θυμόμαστε μια από τις αμέτρητες ιστορίες που σκιαγραφούν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του προπονητή που άλλαξε για πάντα την ιστορία της ομάδας μας, όπως τη διηγείται ένας άνθρωπος που τον έζησε από κοντά. Φέτος είναι η σειρά του Brian Laws, που ήταν για πέντε χρόνια βασικός δεξιός μπακ της Forest επί Clough και σήμερα εξακολουθεί να βρίσκεται κοντά στην ομάδα, με την ιδιότητα του σχολιαστή των αγώνων των Reds από το ραδιόφωνο του BBC Nottingham, παρέα με τον Colin Fray.
O Laws σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1998. Στη Forest είχε έρθει το 1988 από τη Middlesbrough, έζησε την τελευταία σεζόν του Clough όταν η ομάδα υποβιβάστηκε από την Premiership (1992-'93) και ενάμισι χρόνο αργότερα, αφού επί Frank Clark είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής, έφυγε για να πάει στη Grimsby ως παίκτης-μάνατζερ. Έπαιξε για λίγο στη Darlington και έγινε παίκτης-μάνατζερ και στη Scunthorpe πριν κρεμάσει τα παπούτσια του. Στη συνέχεια δούλεψε ως μάνατζερ στη Sheffield Wednesday, τη Burnley και την ιρλανδική Shamrock Rovers. Στεκόμαστε ιδιαίτερα στην προπονητική του καριέρα, που κράτησε σχεδόν είκοσι χρόνια, αφού ο ίδιος με αυτή τη σκέψη ξεκινάει την ιστορία μας...
"Πάντα ήθελα να γίνω προπονητής. Έτσι κάποια στιγμή ζήτησα από τον Clough την άδεια να παρακολουθήσω μαθήματα προπονητικής, έστω κι αν μας έλεγε συνέχεια ότι από το δικό του επιτελείο κανείς δεν είχε δίπλωμα. 'Τι τα θέλετε τα διπλώματα, αφού έχετε εμένα', έλεγε. Όταν έμαθε ότι πήρα το πρώτο μου δίπλωμα, από τη στιγμή που επέστρεψα στην ομάδα έκοψε το 'Brian', και από κει και πέρα με φώναζε 'κόουτς'...
"Παίζουμε λοιπόν ένα ματς στην έδρα μας, έχουμε κερδίσει ένα κόρνερ κι εγώ έχω μείνει πίσω. Σε κάθε κόρνερ ο Stuart Pearce πήγαινε μπροστά, όπως και το ένα σέντερ μπακ μας, οπότε το άλλο σέντερ μπακ κι εγώ μέναμε πίσω για να καλύπτουμε την κόντρα, αφού οι αντίπαλοι πάντα άφηναν έναν επιθετικό μπροστά. Αυτός ο επιθετικός, λοιπόν, αρχίζει να κινείται, κι εγώ όπως ήταν επόμενο τον ακολουθώ κινούμενος παράλληλα με αυτόν. Κι αμέσως ακούω τη φωνή του Clough: 'Κόουτς! ΚΟΟΥΤΣ!' Ήξερα ότι εννοούσε εμένα. Μέσα σε 20 χιλιάδες κόσμο, άκουγα τη φωνή του πεντακάθαρα. 'Κόουτς! Κόουτς! Μείνε εκεί που είσαι! Ακίνητος!'
"Κοιτάζω απορημένος προς τον πάγκο. Πώς μπορούσα να μείνω ακίνητος, αφού ο επιθετικός πήγαινε απέναντι; Κι όμως, αυτός συνεχίζει να φωνάζει: 'Μείνε εκεί που είσαι, ηλίθιε! Ακίνητος!' Ρίχνω άλλη μια ματιά στον πάγκο, αντικρίζω το γνωστό βλέμμα που δεν σήκωνε πολλά-πολλά κι αποφασίζω να μείνω στη θέση μου, οπότε ο σέντερ μπακ που είχε μείνει πίσω, νομίζω ο Steve Chettle, ακολουθεί εκείνος τον επιθετικό στην άλλη πλευρά, όσο ανορθόδοξο κι αν φαινόταν αυτό. Χτυπάμε το κόρνερ, οι αντίπαλοι απομακρύνουν, και η μπάλα έρχεται σαν συστημένη ακριβώς στα πόδια μου. Και τότε τον ακούω ξανά να φωνάζει: 'Είδες; Γι' αυτό είμαι ο καλύτερος!'
"Αυτή ήταν η προπονητική του μέθοδος. Να με ακούς γιατί είμαι ο καλύτερος. Και τι να του πεις κιόλας, όταν συνεχώς αποδεικνυόταν πως είχε δίκιο..."
* Η φωτογραφία, όπου ο Clough χαιρετά την πριγκίπισσα Diana πριν τον τελικό του FA Cup το 1991 εναντίον της Tottenham και όπου διακρίνονται ακόμα αριστερά ο Laws και δεξιά ο αρχηγός Pearce, είναι από την ιστοσελίδα brianclough.com.