Η κακή μέρα φαινόταν από το πρωί. Αλλά διάβολε, περίμενα περισσότερη προσπάθεια, και πιστεύω πως δεν ήμουν ο μόνος. Μπορεί το τελικό 3-0 υπέρ της Everton να μην αντικατοπτρίζει πιστά την εικόνα της πρώτης επίσκεψης στην ιστορία μας στο ολοκαίνουργιο Hill Dickinson, αντάμειψε όμως την ομάδα που μπήκε με διάθεση νίκης από την αρχή, στάθηκε πολύ πιο καλά στο γήπεδο και επωφελήθηκε από ό,τι της πρόσφερε η αντίπαλός της. Δυστυχώς αυτή η ομάδα δεν ήταν η Forest, που έκανε ίσως την πιο κακή εμφάνισή της από τότε που ο Sean Dyche πήρε στα χέρια του το τιμόνι της. 

Δεν είναι καθόλου υπερβολικό να πει κανείς ότι ήταν ένα παιχνίδι όπου τα πάντα κρίθηκαν σε τρεις φάσεις στο πρώτο δεκάλεπτο. Τόσο νωρίς; Ω, ναι. Όταν δεν είσαι πνευματικά προετοιμασμένος για ένα τέτοιο ματς -και η Forest, και πάλι δυστυχώς, δεν ήταν- αρκεί να πάνε δυο-τρία πράγματα στραβά στην αρχή για να σου χαλάσει η διάθεση, και από κει και πέρα αρκεί μία και μόνη ατυχία για να σε αποτελειώσει. Ιδού λοιπόν τι έγινε σήμερα στο Liverpool, όπου οι Reds, απαράλλαχτοι όχι μόνο ως προς την ενδεκαδα αλλά και με την ίδια αποστολή σε σχέση με τον αγώνα της Τετάρτης στο Wolverhampton, λίγες μέρες μετά το εκκωφαντικό 3-0 μέσα στο Anfield γνώρισαν και την άλλη όψη του νομίσματος: 

• 1': Στα 24 δευτερόλεπτα ο Chris Kavanagh μάς γνωστοποιεί τις προθέσεις του, κιτρινίζοντας τον Nicolò Savona για ένα συνηθισμένο φάουλ στον Jack Grealish, που άλλαξε ομάδα αλλά όχι και συνήθειες και απολαμβάνει και στην Everton την προστασία που είχε ως παίκτης της Manchester City... Ο Ιταλός μπορεί και να σοκαρίστηκε σε σχέση με ό,τι είχε συνηθίσει στην πατρίδα του και στο υπόλοιπο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε έξω από τα νερά του, με αποτέλεσμα να περάσει στη θέση του ο κατά συνθήκη και μόνο δεξιός μπακ Zach Abbott, που μια χαρά τα πήγε το παιδί ανασταλτικά αλλά κάπου φοβόταν να αφήσει το πόστο του και να πάει μπροστά. 
• 2': Στα 82 δευτερόλεπτα ο Kiernan Dewsbury-Hall, σε μεγάλη φόρμα τελευταία και φαίνεται, πλαγιοκοπεί από αριστερά, αδειάζει πανεύκολα τον Dan Ndoye και σεντράρει σε μάλλον χαμηλό ύψος. Η ατυχία εκεί ήταν να μπλοκάρει -όπως πολύ σπάνια συμβαίνει- το μυαλό του... εορτάζοντος (όχι βέβαια, μην ξεχνάτε ότι οι Σέρβοι χρησιμοποιούν το παλιό ημερολόγιο) Nikola Milenković, που έδειξε να μην ξέρει τι ακριβώς να κάνει και έβαλε το κεφάλι του - άγνωστο αν ήθελε να διώξει τη μπάλα ή να σκύψει για να περάσει. Τελικά αυτή τον βρήκε όσο χρειαζόταν για να αλλάξει πορεία και να καταλήξει στην αριστερή γωνία του Matz Sels, που έμεινε να τον κοιτάζει απορημένος. 
• 9': Το πρώτο σοκ από το αυτογκόλ έχει απορροφηθεί και η Forest έχει κερδίσει ένα πλάγιο στο δικό της μισό του γηπέδου. Από την τηλεόραση βλέπουμε ξαφνικά τον Dyche, τον Morgan Gibbs-White και άλλους να φωνάζουν στον Kavanagh. Τα ριπλέι από τις άλλες κάμερες μας διαφωτίζουν. Εκεί που ο Ndoye πάει να πάρει θέση για το πλάγιο, έρχεται ξαφνικά ο James Tarkowski και τον κουτουλάει από πίσω! Ο Ελβετός πέφτει κάτω και η αλήθεια είναι ότι κάνει αρκετή ώρα να συνέλθει. Ο VAR James Bell (οι Άγγλοι θα του κότσαραν στο επώνυμο κι ένα "end") προφανώς έχει πάει για fish and chips. Τι κάνει η διαιτητική ομάδα; Τίποτα! Μια κλασική περίπτωση αποβολής (ο Tarkowski φαίνεται καθαρά ότι έχει πάρει και... φόρα πριν κουτουλήσει τον Ndoye) δεν τιμωρείται ούτε καν με κίτρινη κάρτα. Είπατε κάτι;

Αν νομίζετε ότι πάω να βρω δικαιολογίες, ξανασκεφτείτε το. Μπορεί να κουτούλησε ο Tarkowski τον Ndoye, αλλά... κουτούλαγαν και οι δικοί μας, δεν κατάφερναν να συνδυαστούν και έδειχναν να μην ξέρουν τι ακριβώς κυνηγούσαν. Έτσι η δημιουργία μας ήταν πολύ κακή, και μόλις μια πολύ δύσκολη κεφαλιά του Igor Jesus από σέντρα του Savona στο 13' ανησύχησε κάπως (όχι πολύ) τον Jordan Pickford φεύγοντας λίγο έξω από το δεξί δοκάρι του. Η Everton τηρούσε στάση αναμονής, αλλά και πάλι πιο απειλητική ήταν: στο 16' σε ένα μακρινό αριστερό σουτ του Dewsbury-Hall απέκρουσε με δυσκολία ο Sels, ενώ στο 28' μετά από κόρνερ και αναστάτωση στην περιοχή μας ευτυχώς βρέθηκε ο Neco Williams να κοντράρει το σουτ του Iliman Ndiaye από καλή θέση. Και έτσι ήρθε το χτύπημα που λέγαμε ότι μας αποτελείωσε:

• 45+2': Τρία λεπτά καθυστερήσεων για τον τραυματισμό του Ndoye και ο Omari Hutchinson, που έχει αλλάξει θέσεις με τον Ελβετό, με ωραία προσπάθεια βρίσκει αριστερά στην περιοχή τον Elliot Anderson, που αποφεύγει έναν αντίπαλο και πλασάρει με δύναμη κάτω από τα πόδια του Tarkowski. O Pickford δεν έχει καλό οπτικό πεδίο, αλλά πέφτει στα αριστερά του και κατορθώνει να αποκρούσει. Η μπάλα δεν απομακρύνεται, στην εξέλιξη της φάσης ο Hutchinson τη δέχεται στην ίδια περίπου θέση με πριν αλλά πέφτουν δύο πάνω του και τη χάνει, ο Morato είναι προωθημένος -ένας θεός ξέρει γιατί- και ξαφνικά ο Milenković βρίσκεται μόνος αντιμέτωπος με τρεις Toffees. O Ndiaye, ο μεσαίος, βλέπει αριστερά του τον Thierno Barry, που με τον Sels να κάνει την έξοδο της απελπισίας έχει εύκολη δουλειά για να πετύχει το πρώτο του γκολ στην Premier League. Οι δικοί μας διαμαρτυρήθηκαν έντονα (πήρε και κίτρινη ο Morato), αλλά από την τηλεόραση δεν ήταν σαφές για ποιο πράγμα ακριβώς, αφού φάουλ στον Hutchinson δεν φάνηκε να υπάρχει. (UPDATE: Θεώρησαν ότι μόλις έχασε τη μπάλα ο Hutchinson αυτή βρήκε στον διαιτητή καθώς πηδούσε για να την αποφύγει και συνεπώς έπρεπε να σταματήσει η φάση και να δοθεί ελεύθερο, αλλά από τα ριπλέι που είδα δεν μου είναι ξεκάθαρο.)

2-0 στο χειρότερο σημείο. Πίστευε κανείς ότι θα γύριζε αυτό το ματς; Ο Sean, πάντως, το προσπάθησε απέναντι στην παλιά του ομάδα (ήταν ο άνθρωπος που έσωσε την Everton τη σεζόν με τους -8 βαθμούς), ξεκινώντας το δεύτερο ημίχρονο με τρεις αλλαγές: εκτός του Abbott αντί του Savona, πρόσθεσε από νωρίς και τις δύο "συνήθεις" (Ryan Yates και Callum Hudson-Odoi για Ibrahim Sangaré και Ndoye). Κι εδώ ήταν άτυχος: στο 60' ο Ryan, προσπαθώντας να μαρκάρει τον Ndiaye που έβγαινε στην αντεπίθεση, ένιωσε ένα τσίμπημα στον οπίσθιο μηριαίο, έφυγε κατευθείαν για τα αποδυτήρια και αντικαταστάθηκε από τον Nico Domínguez.

Βέβαια είναι γεγονός πως στα 15 περίπου λεπτά της παρουσίας του Yates η Forest δεν είχε κάνει και πολλά για να αλλάξει τη μοίρα της, εκτός από τη φάση του 56', όταν ο Williams έκλεψε και μπήκε στην περιοχή αλλά πάνω στο σουτ τον κόντραρε σε κόρνερ ο Tarkowski (ο άνθρωπος που δεν έπρεπε καν να είναι εκεί, και που θα έσωζε την ομάδα του και αργότερα, όπως θα διαβάσετε παρακάτω). Είχαν προηγηθεί στο 50' η επέμβαση του Morato που διόρθωσε δικό του λάθος κόβοντας τον Carlos Alcaraz που έβγαινε απέναντι στον Sels, στο 52' η σέντρα από αριστερά του Williams και η αδύναμη κεφαλιά του Jesus στα χέρια του Pickford και δευτερόλεπτα πριν τη φάση του Neco μια απόκρουση του Sels σε σουτ του -κάποτε δικού μας- James Garner από πάσα του Grealish. 

Η φάση που έπρεπε να μας ξαναβάλει στο ματς ήρθε στο 66', όταν σε σέντρα του Hudson-Odoi o Pickford έκανε την έξοδο του Μεσολογγίου, αλλά ευτυχώς γι' αυτόν η μπάλα ξέφυγε από τον Jesus και κατέληξε στον Domínguez, που δεν είναι και γεννημένος στράικερ. Ο Αργεντίνος πλάσαρε πάντως καλά, το σουτ του νίκησε τον γκολκίπερ της Εθνικής Αγγλίας, αλλά πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή βρέθηκε στο δρόμο της η φτέρνα τού... μαντέψατε ποιου. Αυτού που δεν έπρεπε να είναι εκεί... Ήταν όμως η τελευταία φορά που απειλήσαμε. Η απογοήτευσή μας έβγαζε μάτια, η Everton το κατάλαβε, προσπάθησε να διευρύνει το προβάδισμά της και το πέτυχε. Ο David Moyes έβαλε στο ματς και τον μόνιμο δήμιό μας Dwight McNeil, και σημειολογικά τουλάχιστον ήταν σαν η μοίρα μας να ήταν πια προδιαγεγραμμένη. Ο Sels απογειώθηκε για να διώξει ένα πολύ δύσκολο σουτ του Ndiaye στο 78' και δύο λεπτά αργότερα κατάφερε με μεγάλη προσπάθεια να απομακρύνει προσωρινά ένα πονηρό κόρνερ του Garner στο δεύτερο δοκάρι του, αλλά οι υπόλοιποι κοιμήθηκαν, άφησαν τη μπάλα να περάσει στον αμαρκάριστο Dewsbury-Hall κι αυτός με δεξί διαγώνιο σουτ την έστειλε στην αριστερή γωνία. Ένα ήδη διαδικαστικό ματς ολοκληρωνόταν, και μάλιστα θα μπορούσε να γίνει και το 4-0 στο 87' αν ο Beto έπιανε καλύτερη κεφαλιά στη σέντρα του McNeil. 

Πέντε μέρες πριν αντιμετωπίσει εκτός έδρας την Ουτρέχτη στην έκτη αγωνιστική της φάσης πρωταθλήματος του Europa League και οκτώ πριν την επίσκεψη της Tottenham στο City Ground, η Forest έπεσε στη 17η θέση της βαθμολογίας εξαιτίας... της Liverpool, που κατάφερε να ισοφαριστεί στο 96' στη ματσάρα του Leeds: 3-3, αποτέλεσμα που έφερε τους νεοφώτιστους ισόβαθμούς μας αλλά με καλύτερη διαφορά τερμάτων, ενώ στο -5 μακριά μας παρέμεινε η Burnley, που έχασε 2-1 εκτός από τη Newcastle. Τώρα μπορεί να μας προσπεράσει (επίσης στα γκολ) και η West Ham, αν νικήσει έστω και οριακά αύριο στην έδρα της Brighton. Το Σάββατο γενικά δεν ήταν καλή μέρα για τους φιλοξενούμενους: Bournemouth-Chelsea 0-0, Manchester City-Sunderland 3-0, Tottenham-Brentford 2-0 και κυρίως Aston Villa-Arsenal 2-1, στον αγώνα που άνοιξε τον χορό της 15ης αγωνιστικής νωρίς το μεσημέρι, με τους Villans με γκολ του Matty Cash και του Emiliano Buendía στο 95' να υποχρεώνουν την Arsenal στη δεύτερη φετινή της ήττα. Οι Gunners νιώθουν πλέον την ανάσα της City (-2) και της Villa (-3) και ανησυχούν... Αύριο παίζουν ακόμα Fulham-Crystal Palace και τη Δευτέρα Wolves-Manchester United.

Everton: Pickford, O'Brien, Tarkowski, Keane, Mykolenko, Garner, Dewsbury-Hall, Ndiaye, Alcaraz (McNeil 73'), Grealish (Dibling 86'), Barry (Beto 62').
Forest: Sels, Savona (Abbott 46'), Milenković, Morato, Williams, Sangaré (Yates 46', Domínguez 62'), Anderson, Ndoye (Hudson-Odoi 46'), Gibbs-White, Igor Jesus. 
Σκόρερς: Milenković 2' (αυτογκόλ), Barry 45+3', Dewsbury-Hall 80'.  
Διαιτητής: Chris Kavanagh. Κίτρινες: Barry 57', Tarkowski 73', Mykolenko 84', O'Brien 93' - Savona 1', Morato 45+3', Milenković 54'.
Θεατές: 52.501 (Forest: περίπου 3.000).

Sean Dyche: "Πιστεύω πως δεν αρχίσαμε καλά, συλλογικά, ως ομάδα. Μέσα στην εβδομάδα είχαμε ένα καλό αποτέλεσμα, και είχα προειδοποιήσει τους παίκτες ότι η Everton θα μας πίεζε από την αρχή. Της αξίζουν συγχαρητήρια γιατί ήταν παραπάνω από οριακά καλύτερη. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του δικού μας παιχνιδιού, απλώς ο τρόπος που έπαιξε της έδινε πλεονέκτημα. Γενικά οι παίκτες τα έχουν πάει καλά από τότε που ήρθαμε, αλλά σήμερα δεν ανταποκριθήκαμε στις απαιτήσεις του αγώνα. Προσπαθούμε να εμφυσήσουμε στους παίκτες τη νοοτροπία πως όλα όσα θέλουν οι ίδιοι και ο σύλλογος είναι εδώ, μπροστά τους. Και θα εξακολουθήσουν να είναι εδώ, οπότε οφείλουν να είναι πάντα έτοιμοι, κάθε μέρα στην προπόνηση και σε κάθε αγώνα. Κι όταν έρχονται σε γήπεδα σαν το σημερινό, να είναι έτοιμοι από το ξεκίνημα να επιβληθούν στο παιχνίδι. Δεν θεωρώ ότι ήμασταν σήμερα. Απέναντι στους Wolves κάναμε καλά τη βρώμικη δουλειά, αλλά σήμερα δεν την κάναμε, και αυτή δημιουργεί τον συνδετικό ιστό για μια καλή εμφάνιση".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.