Φαίνεται πως πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι εμφανίσεις όπως απέναντι στην Arsenal ή τους Wolves αποτελούν απλώς φωτεινές εξαιρέσεις στον σκοτεινό κανόνα που διέπει τη φετινή σεζόν για τους Reds. Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, που δεν μας έχουν επιτρέψει να κάνουμε πάνω από δύο κολλητές νίκες μέσα στο 2017-'18, συνεχίζονται και θα συνεχιστούν. Η Forest έφυγε από το KCOM αποκλεισμένη από το FA Cup, με το κεφάλι κάτω και με κανένα θετικό στοιχείο που μπορεί να κρατήσει για τη συνέχεια. Μόνο ένας άνθρωπος ένιωσε δικαιωμένος, αλλά το κακό αποτέλεσμα δεν τον άφησε να πανηγυρίσει.

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε μέσω δημοσιεύματος ότι ο Απόστολος Βέλλιος, μαζί με τον Matt Mills, τον Mustapha Carayol και τον Jamie Ward, δεν υπολογίζονται από τον Aitor Karanka και θα τους ζητηθεί να βρουν ομάδες (πλάκα μας κάνουν; τέσσερις μέρες έμειναν). Ο Βάσκος, από την πλευρά του, έσπευσε να βάλει φρένο: "Υπολογίζονται, ώσπου να βρεθούν αντικαταστάτες". Μένουν μέχρι να φύγουν, μ' άλλα λόγια. Ο Τόλης περίμενε υπομονετικά μέχρι το 81', όταν η κατάσταση έμοιαζε πλέον δύσκολα ως απίθανα αναστρέψιμη με το 2-0 υπέρ της Hull να παραμένει, να πάρει το νεύμα για να μπει. Για δεύτερη μόλις φορά φέτος μετά τα 60 λεπτά εναντίον της Shrewsbury στον πρώτο γύρο του League Cup. Και ενώ ο ήρωας του προηγούμενου γύρου Ben Brereton αγκομαχάει, όπως όλη μας η επίθεση άλλωστε, στο ημίχρονο μπαίνει ο Zach Clough. Τι έχει δείξει φέτος ο συγκεκριμένος παίκτης; Απολύτως τίποτα! Και ο Τόλης μπαίνει στο 81', ίσα για τον αποχαιρετισμό. Και δείχνει ότι ξέρει πώς να βρεθεί στην κατάλληλη θέση και να σκοράρει. Και δίνει ελπίδες σε μια ομάδα που δεν τον θέλει! Αν αυτό δεν λέγεται επαγγελματισμός, βρείτε μου τη σημασία της λέξης. 

Μέχρι και στον Carayol, τον οποίο δεν "πάει" από τον καιρό της Middlesbrough, έδωσε ο Karanka. Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, κατέβασε μια χαρά δυνατή ομάδα, δείχνοντας ότι το Κύπελλο τον ενδιέφερε και πολύ μάλιστα. Για την ακρίβεια, την ενδεκάδα που νίκησε στο Molineux συν τον Αφρικανό στη θέση του τιμωρημένου Liam Bridcutt, με τον Ben Osborn να γυρίζει αμυντικό χαφ. Μα και τον καλό στρατιώτη Mustapha τον έβγαλε στο ημίχρονο, αν και ήταν πολύ φιλότιμος και είχε την καλύτερη ευκαιρία μας στο πρώτο μέρος. Αλλά ο Βέλλιος έπρεπε να περιμένει ως το 81'. Το άψογο τελείωμά του στο 88', μετά από την επίσης άψογη μπαλιά του Matty Cash, ήταν η απάντησή του σε όσους τον κράτησαν στο "ψυγείο" τόσο καιρό παρά τα επιθετικά προβλήματα της ομάδας.

Αλλά ήταν αργά πια για τους Reds. Τα δύο γκολ των γηπεδούχων, που είχαν χάσει φέτος από μας 3-2 στην έδρα τους και βρίσκονται στην 21η θέση της Championship παρά την έλευση του Nigel Adkins (αντικατέστησε τον Leonid Slutsky), ήταν αρκετά για να κάμψουν την αντίσταση μιας ομάδας που φέτος δεν έχει γυρίσει ούτε ένα ματς. Κι όμως, η Forest άρχισε καλά. Μόλις στο 4' απείλησε για πρώτη φορά με μακρινό σουτ του Carayol, αλλά η επιθυμία του εξτρέμ από τη Γκάμπια να εντυπωσιάσει για ακόμα μια φορά έναν άνθρωπο που ήδη τον ξέρει αστόχησε για λίγο. Η Hull έριξε την πρώτη προειδοποιητική βολή στο 12', όταν το φάουλ του Markus Henriksen απέκρουσε δύσκολα ο Jordan Smith. Η δεύτερη ήρθε στο 17', με το δοκάρι του Jarrod Bowen που μετά από τραγικό λάθος του Joe Worrall πήγε να κρεμάσει τον Smith, ο οποίος είδε με ανακούφιση τη μπάλα να επιστρέφει στην αγκαλιά του. Ένα λεπτό αργότερα, όμως, ο Bowen ήταν ο νικητής της μονομαχίας τους, σημαδεύοντας αυτή τη φορά το οριζόντιο δοκάρι (μετά από κόντρα στον Michael Mancienne), αλλά στο σωστό σημείο ώστε η μπάλα να καταλήξει στα δίχτυα (υπάρχει υποψία φάουλ στον Osborn στο ξεκίνημα της φάσης). Το (κάθετο) δοκάρι ευνόησε και πάλι τους γηπεδούχους στο 40', σε ένα γκολ που πρέπει να έβγαλε τον Karanka από τα ρούχα του και να σκόρπισε μεγάλη απογοήτευση σε 4.000 φίλους των Reds πίσω από το τέρμα. Κανείς δεν μάρκαρε τον Jackson Irvine που σέντραρε, κανείς δεν δυσκόλεψε τον Bowen που πήρε την ψηλοκρεμαστή κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι, με αποτέλεσμα ο επίσης αμαρκάριστος Nouha Dicko να πετύχει με δεύτερη κεφαλιά ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του από το ύψος της μικρής περιοχής. Δοκάρι και μέσα, 2-0.

Ίσως αν ο Carayol ευστοχούσε στο 43', όταν από εξαιρετική θέση έστειλε την κεφαλιά του άουτ, να μιλούσαμε τώρα διαφορετικά και να έμενε και ο ίδιος στο ματς. Βγήκε στην ανάπαυλα μαζί με τον κακό αυτή τη φορά Ανδρέα Μπουχαλάκη για να μπουν ο Clough και ο David Vaughan. Όμως η εικόνα δεν άλλαξε, και στο 52' χρειάστηκε να επέμβει αποφασιστικά ο Smith και να αποκρούσει το συρτό σουτ του Dicko. Σα να ξύπνησε κάπως η Forest, και είδε την ατυχία να της χτυπάει την πόρτα για πρώτη φορά στο 55', όταν το φάουλ του Kieran Dowell χτύπησε στο δοκάρι με τον David Marshall εξουδετερωμένο. Χρειάστηκε να περιμένει 21 λεπτά ο γκολκίπερ της Hull για να ανησυχήσει ξανά, αντέδρασε όμως σωστά στέλνοντας κόρνερ την κοντινή κεφαλιά του Worrall. Στο 78' ο Brereton είδε τη μπάλα να χτυπάει για άλλη μια φορά στο δοκάρι μετά από δικό του πλασέ. Μετά ήρθε η είσοδος του Τόλη και το γκολ του, που όμως δεν ήταν αρκετό για να σώσει την παρτίδα και να εξασφαλίσει τον επαναληπτικό στο City Ground. Παρά τα πέντε λεπτά των καθυστερήσεων, η Forest δεν έφτιαξε φάση και αναγκάζεται πλέον να περιοριστεί στο πρωτάθλημα, όπου δεν έχει ουσιαστικά στόχο και θα προετοιμάσει τη νέα χρονιά στα 18 παιχνίδια που της απομένουν. Επόμενος αντίπαλος η Preston στο City Ground το βράδυ της Τρίτης.

Hull: Marshall, Aina, Mazuch, Hector, Clark, Henriksen, Stewart, Irvine (Batty 87'), Bowen, Diomandé (Grosicki 71'), Dicko (Keane 62').
Forest: Smith, Lichaj, Worrall, Mancienne, Fox, Μπουχαλάκης (Vaughan 46'), Osborn, Cash, Dowell, Carayol (Clough 46'), Brereton (Βέλλιος 81').
Σκόρερς: Bowen 18', Dicko 40' - Βέλλιος 88'.
Διαιτητής: Stuart Atwell. Κίτρινες: Mazuch 94' - Fox 25', Worrall 95'.
Θεατές: 13.450 (Forest: 4.014).

Aitor Karanka: "Κατά τα φαινόμενα, ήρθαμε εδώ σήμερα πιστεύοντας ότι είχαμε μπροστά μας ένα εύκολο παιχνίδι, αφού η Hull αυτή την εποχή δεν βρίσκεται και στην καλύτερή της κατάσταση. Όμως έχει παίκτες με πολύ μεγαλύτερη ωριμότητα από των δικών μας, και έλεγχε τον αγώνα από το πρώτο κιόλας λεπτό. Μετά τη λήξη είπα στους παίκτες μας ότι πρέπει να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν ως προσωπικότητες. Είμαστε αναγκασμένοι να μαθαίνουμε όσο προχωράμε, αλλά δύο λάθη μάς κόστισαν το ματς. Δεν δεχθήκαμε δύο γκολ εξαιτίας των αμυντικών και του τερματοφύλακά μας, αλλά επειδή ήμασταν κακοί ως ομάδα. Την περασμένη εβδομάδα όλη η ομάδα κράτησε την εστία μας ανέπαφη, σήμερα όλη η ομάδα έφταιγε για τα γκολ που φάγαμε. Ήταν απίστευτη η στήριξη του κόσμου, και καθήκον μας τώρα να του ανταποδώσουμε ένα μέρος της με νίκη επί της Preston την Τρίτη στο γήπεδό μας. Το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε σήμερα ήταν ότι πιστέψαμε πως τα πράγματα θα ήταν εύκολα για μας μετά την εμφάνιση του περασμένου Σαββάτου. Προσπάθησα να το ξεκαθαρίσω πριν από το παιχνίδι, αλλά ελπίζω να μας γίνει μάθημα και να αντιδράσουμε σωστά την Τρίτη".

* H φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.