Το τέταρτο 0-0 σε έξι φιλικά για τη Forest φέτος δεν πρέπει να ενθουσίασε και πολλούς. Ούτε το γεγονός ότι η ομάδα σ' αυτά τα ματς έχει πετύχει μόνο ένα γκολ. Προσωπικά λιγότερο με ανησυχεί αυτό και περισσότερο με εκνευρίζει η μόνιμη επωδός της επίσημης ιστοσελίδας ότι "οι παίκτες πήραν σημαντικά λεπτά στα πόδια τους". Συγγνώμη, γι' αυτό δεν είναι τα φιλικά; Και το γεγονός αυτό από μόνο του έχει σημασία μόνο όταν εμφανίζεσαι έτοιμος την ώρα που πρέπει. Η οποία για τη δική μας ομάδα είναι η πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Premier League, σε δώδεκα μέρες απέναντι στη Brentford.

Σύμφωνοι, οι νέοι παίκτες χρειάζονται περισσότερο χρόνο, και ειδικά εκείνοι που προορίζονται απευθείας για τα βαθιά νερά (Dan Ndoye). Σύμφωνοι, η ομάδα παρουσιάζεται με κενά σε θέσεις που πέρσι έπαιξαν νευραλγικό ρόλο στην περίφημη πορεία της: αυτές των πλάγιων. Τα μόνα καθαρά εξτρέμ που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή είναι ο Ndoye που έχει μόλις έξι μέρες στο Nottingham κι έχει ήδη παίξει δύο φιλικά βασικός (απόψε πάντως ήταν πολύ καλός) και ο Callum Hudson-Odoi, αφού μετά τον Anthony Elanga και τον Ramón Sosa λέγεται όλο και πιο έντονα ότι και ο Jota Silva θα φύγει και θα επαναπατριστεί με τη φανέλα της Sporting, ενώ στα μπακ ο μεν Neco Wiliams επέστρεψε (και φάνηκε ότι επέστρεψε), ο δε Ola Aina ήταν και πάλι εκτός αποστολής και αναρωτιέται κανείς μήπως έχει κάτι αρκετά σοβαρό. Στη θέση του αυτή τη φορά δεν δοκιμάστηκε καν ο Eric Moreira, ο Jair ντύθηκε πάλι δεξί μπακ και από ένα σημείο κι έπειτα τον αντικατέστησε ένας άλλος στόπερ, ο Zach Abbott. Τα πλάγια ήταν πέρσι όλη τη σεζόν η κύρια πηγή δημιουργίας μας, ενώ στον άξονα (άλλη) μια εξαιρετική εμφάνιση του Elliot Anderson δεν κρύβει τις χαμηλές στροφές που βγάζει μέχρι στιγμής ο Morgan Gibbs-White.

Η θεωρία που μου έρχεται αμέσως-αμέσως στο μυαλό είναι μήπως ο Nuno Espírito Santo θέλει καταρχάς να θωρακίσει την αμυντική λειτουργία, μήπως και δεν χαθεί πολύ και πολύτιμο έδαφος σε Αγγλία και Ευρώπη μέχρι ν' αρχίσουν να ρολάρουν οι νεοφερμένοι. Οφείλω να επισημάνω πάντως ότι αν (και) σήμερα ο Matz Sels δεν ήταν ο γνωστός... κέρβερος στην εστία μας αυτή η θεωρία θα έμπαζε από παντού, καθώς η Fiorentina έφτιαξε αρκετές φάσεις και ενώ από τη μία, π.χ., ο Murillo ήταν πολύ καλός, ο Nikola Milenković δεν έκανε και το παιχνίδι της ζωής του απέναντι στην πρώην ομάδα του. Αναρωτιέμαι όμως μήπως τελικά πρέπει σιγά σιγά να συνηθίζουμε σ' αυτή τη "σφιχτή" εικόνα της μειωμένης δημιουργίας και της αμυντικής προσήλωσης για να βγει το βαρύ πρόγραμμα της χρονιάς που έρχεται και επιφυλάσσει μεγάλες μάχες σε περισσότερα μέτωπα. Δεν είναι "football the Forest way", ίσως όμως να είναι αναγκαίο, τουλάχιστον στην αρχή. Τέλος πάντων, ας μην ξεκινήσουμε με γκρίζες σκέψεις - άλλωστε μεταγραφές υπάρχουν ως το τέλος του μήνα και τα κενά θα καλυφθούν, ενώ ο κορμός της ομάδας είναι παραπάνω από γερός και η ομοιογένεια σχέδόν δεδομένη. Ένα φιλικό έμεινε, το Σάββατο απέναντι στην Al-Qadsiah, ας δούμε τι θα γίνει και σ' αυτό...

Οι Reds ξεκίνησαν καλά, και στο 14' ο ορεξάτος Hudson-Odoi βρήκε στα όρια της περιοχής τον Ndoye, που απέφυγε όμορφα τον Nicolò Fagioli και σούταρε με το δεξί στην απέναντι γωνία, όμως ο David de Gea ήταν σε ετοιμότητα, άπλωσε το δεξί χέρι και έδιωξε θεαματικά. Ο Sels από την πλευρά του επενέβη για πρώτη φορά στο 25', όταν απέκρουσε κοντινή κεφαλιά του Cher Ndour από κόρνερ του Albert Guðmundsson. Το φινάλε του πρώτου μέρους ήταν συναρπαστικό. Στο 44' μια γρήγορη επίθεση των Ιταλών, που με νέο προπονητή τον Stefano Pioli ξεκινούν την τέταρτη σερί προσπάθειά τους να κατακτήσουν το Conference League, εξελίχθηκε σε ωραία μπαλιά του Dodô στην πλάτη του Murillo, με τον Moise Kean να κερδίζει την κόντρα από τον Milenković, τον Sels να νικάει τον αντίπαλό του στο τετ α τετ και στο ριμπάουντ ο Dodô να στέλνει τη μπάλα να ξύσει το πάνω μέρος του οριζόντιου δοκαριού. Δευτερόλεπτα αργότερα ο Hudson-Odoi ξεχύθηκε μπροστά, έφτασε στην περιοχή, σούταρε με τον γνωστό του τρόπο και ο de Gea πρόλαβε και απέκρουσε, παρ' όλο που η μπάλα κατευθυνόταν μετά την κόντρα στον Faggioli προς τη δεξιά του γωνία. 

Το δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν εξίσου καλό, ιδιαίτερα μάλιστα μετά το 70' όταν η Forest είχε κάνει πια εννέα αλλαγές. Όμως οι Reds θα μπορούσαν να είχαν προηγηθεί στο 77', όταν μια λάθος παράλληλη πάσα του Jacopo Fazzini βρήκε στο ύψος της περιοχής τον... Taiwo Awoniyi έτοιμο για σουτ, αλλά ο Νιγηριανός καθυστέρησε και κόπηκε από τον Abdelhamid Sabiri, ο οποίος μάλιστα αναχαίτισε και τον Jota που πήγε να επωφεληθεί στη συνέχεια. Το αριστερό σουτ του Ndour στο 83' (όπως και αυτό του Sabiri στο 91') έφυγαν λίγο έξω από το δεξί δοκάρι του Sels, που στο 85' χρειάστηκε πάλι να δείξει τα αντανακλαστικά του για να σταματήσει τη δυνατή κεφαλιά του 18χρονου Riccardo Braschi από τη σέντρα του Amir Richardson. 

Forest: Sels, Jair (Yates 65'), Milenković, Murillo (Carmo 72'), Williams (Morato 72'), Anderson (Jota Silva 65'), Ndoye (Abbott 65'), Gibbs-White (Boly 65'), Hudson-Odoi (Sangaré 65'), Igor Jesus (Awoniyi 72'), Wood (Stamenić 72'). 
Fiorentina: De Gea, Dodô (Kouadio 74'), Pongračić (Fortini 74'), Comuzzo (Sabiri 74'), Ranieri (Braschi 74'), Fagioli (Parisi 74'), Ndour, Gosens (Fazzini 74'), Guðmundsson (Viti 74'), Džeko (Pablo Marí 74'), Kean (Richardson 74').
Διαιτητής: Simon Hooper.
Θεατές: 12.992.

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.