Ήταν άραγε λογικό, εφόσον στην πρεμιέρα του φετινού πρωταθλήματος είδαμε την... περσινή Forest, να περιμένουμε και ανάλογα αποτελέσματα, και μάλιστα απέναντι σε μια ομάδα που δεν έχουμε νικήσει και δεν μας έχει αφήσει σε χλωρό κλαρί στην έδρα μας στις δύο πρώτες σεζόν μετά την επιστροφή μας στην Premier League; Μήπως έπρεπε είμαστε υποψιασμένοι, αφού εδώ και πολύ καιρό στους αγώνες μας με τη Bournemouth ο γηπεδούχος απλώς δεν κερδίζει και όποιος σκοράρει πρώτος δεν παίρνει τρίποντο; Όπως και να έχει, αυτό το déjà vu των παιδικών ασθενειών έχει κουράσει πλέον ανυπόφορο...

Και είναι γεγονός ότι το σημερινό ματς μπορούσαμε και έπρεπε να το πάρουμε. Οι Cherries, στο πρώτο τους παιχνίδι στη μετά Dominic Solanke εποχή (ο ικανότατος σέντερ φορ μετακόμισε πριν από μόλις μία εβδομάδα στην Tottenham), έψαχναν ακόμα να βρουν τα πατήματά τους και απείλησαν ελάχιστα χωρίς... τη συμβολή μας. Έβαλαν δύο γκολ που τους προσφέραμε στο πιάτο (το πρώτο ευτυχώς ακυρώθηκε ως οφσάιντ) και έφυγαν από το City Ground με έναν βαθμό που δεν πολυάξιζαν, θυμίζοντας ότι είναι η ειδικότητά τους να σκοράρουν μακριά από το Dean Court (πέρσι σε 19 αγώνες εκτός έδρας έμειναν στο μηδέν μόνο απέναντι σε Arsenal και Everton). Πήραν μεγάλη βοήθεια από τις αλλαγές του Andoni Iraola και... ίσως και από τη στάση τη δική μας, αφού τους δώσαμε πολύ χώρο στο δεύτερο ημίχρονο - κι ας μην απειληθήκαμε ιδιαίτερα όσο δεν βάζαμε κι εμείς το χεράκι μας. 

Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όχι μόνο το δικό τους αλλά και τα δύο γκολ του αγώνα προήλθαν από απομάκρυνση αμυντικού πάνω σε συμπαίκτη του από την οποία επωφελήθηκε ο αντίπαλος. H Forest όμως είχε πιο καλές ευκαιρίες στο ματς και κακώς δεν το καθάρισε πριν φτάσουμε στα τελευταία λεπτά (οι παιδικές ασθένειες που λέγαμε). Σαν να μην έφτανε αυτό, χάσαμε -όπως δείχνουν όλα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα- και τον Danilo, ενώ τραυματίας αποχώρησε στο δεύτερο ημίχρονο και ένας από τους κορυφαίους του αγώνα, ο Ola Aina. Ο Βραζιλιάνος, σε μια εναέρια μονομαχία με τον άνθρωπο που θα μας στερούσε τελικά τη νίκη, τον Antoine Semenyo, έπεσε άτσαλα στο χορτάρι και έσπασε το πόδι του στον αστράγαλο. Έμεινε κάτω ένα ολόκληρο δεκάλεπτο, με τους ανθρώπους του γηπέδου να δημιουργούν γύρω του ένα προστατευτικό "κουτί" από σημαίες της ομάδας την ώρα που δεχόταν τις περιποιήσεις των γιατρών, αποχώρησε με φορείο και πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο. Ατυχία για τον συμπαθέστατο και πάντα χαμογελαστό Danilo, που συν τοις άλλοις είχε τραβήξει τελευταία το ενδιαφέρον ομάδων όπως η Manchester United και η Milan... Ο Nuno Espírito Santo τον αντικατέστησε με τον Ryan Yates, που είχε καθοριστική συμβολή στο 1-0. Από την άλλη, ο Harry Toffolo που μπήκε στη θέση του Aina είχε εξίσου καθοριστική συμβολή... στο 1-1. Από τα πολλά περίεργα που θα βρει ο ιστορικός του μέλλοντος, που σίγουρα θα ενδιαφερθεί για τις απίστευτες αναμετρήσεις μεταξύ Forest και Bournemouth...

Μίλησα για "περσινή Forest" γιατί ούτε ένας από τους παίκτες που αποκτήθηκαν φέτος δεν υπήρχε στο αρχικό σχήμα (το γνωστό 4-2-3-1 του Nuno χωρίς καμιά έκπληξη), αλλαγή δε πέρασε μόνο ο Elliot Anderson στο δεύτερο μέρος. Δεν διευκρινίστηκε γιατί ο Nikola Milenković ήταν εκτός αποστολής, πράγμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί δεν έχει ακουστεί κάτι για τραυματισμό του Σέρβου σέντερ μπακ. Αντίθετα, στην 20άδα ήταν κανονικά, εκτός του Anderson, o Carlos Miguel,  ο Eric Moreira και ο Jota Silva, που δεν αγωνίστηκαν. Ο Nuno πόνταρε στην ομοιογένεια, και δεν ήθελε και πολύ για να δικαιωθεί. 

Μπροστά στον Βαγγέλη Μαρινάκη στη νέα του σουίτα και τον Ramón Sosa, που ανακοινώθηκε μόλις χθες βράδυ, οι Reds του 2024-'25 καμάρωσαν ένα εντυπωσιακό κορεό των παιδιών του Forza Garibaldi στο Trent End (έγραφε "Τα παιδιά με τις κόκκινες φανέλες από το City Ground"), απέτισαν φόρο τιμής στον Jeff Whitefoot, τελευταίο επιζήσαν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το FA Cup το 1959, που έφυγε από τη ζωή τον Ιούλιο, και απέναντι σε μια Bournemouth που εξαρχής έκανε "μπαμ" ότι είχε έρθει για την ισοπαλία ξεκίνησαν κάθε άλλο παρά με το μαχαίρι στα δόντια. Είναι δύσκολο, βλέπετε, να είσαι φίλος μιας ομάδας που εξαρτάται τόσο πολύ από την κόντρα και δεν είναι μαθημένη στο ποδόσφαιρο κατοχής. Τακτικά άψογο, αλλά ο οπαδός δεν το σηκώνει... Από την άλλη, ίσως να έπαιξε ρόλο και η μία μόλις νίκη μας στις επτά τελευταίες συναντήσεις με τους Cherries, όπως και τα δύο διαδοχικά 2-3 στο City Ground σε δύο σεζόν, ποιος ξέρει... Ο Matz Sels μπορεί να μην ανησύχησε καθόλου στο 5' με την κεφαλιά του Dango Ouattara από το κόρνερ του Lewis Cook που έφυγε ψηλά, αλλά χρειάστηκε να φτάσει το 18' για την πρώτη μας τελική, ένα μακρινό σουτ του Morgan Gibbs-White που έφυγε πολύ άουτ. Ενδιάμεσα (6') είχαμε τον τραυματισμό του Danilo, που σίγουρα πρέπει να επηρέασε την ψυχολογία μας (βλέπε και τις δηλώσεις του Nuno μετά το ματς).

Παρ' όλα αυτά, οι Reds συνήλθαν γρήγορα, και στο 23' βρέθηκαν μπροστά στο σκορ. Η φάση ξεκίνησε από τον Yates στο κέντρο πριν αναμειχθούν και οι Chris Wood και Anthony Elanga και φτάσει η μπάλα έξω από την περιοχή των αντπάλων μας. Εκεί έγινε κάποιο λάθος και ο Adam Smith, που προσπάθησε να απομακρύνει με δύναμη, σημάδεψε τον Illya Zabarnyi, με συνέπεια ο Yates να σουτάρει, ο Neto να αποκρούσει χωρίς να συγκρατήσει τη μπάλα και ο επερχόμενος Wood να σκοράρει στο ριμπάουντ, ξεκινώντας τη νέα σεζόν εκεί ακριβώς που τελείωσε την προηγούμενη... Θα μπορούσε να γίνει και το 2-0 στο 30', όταν ένα φοβερό διπλό τάκλιν του Neco Williams στο κέντρο οδήγησε σε έναν ωραίο συνδυασμό με τελικό αποδέκτη τον Elanga, τον Neto να αποκρούει και στην εξέλιξη της φάσης, μετά από δυνατό πλάγιο του Aina, τον Σουηδό να δοκιμάζει ξανά και τον αντίπαλο γκολκίπερ αυτή τη φορά να μπλοκάρει.

Η άμυνά μας συνελήφθη για πρώτη φορά κοιμώμενη στο 32', τη γλίτωσε όμως ελέω VAR. O Cook χτύπησε ένα κόρνερ από τα δεξιά με πάσα στον Marcus Tavernier, που του επέστρεψε τη μπάλα με τακουνάκι, οι αιφνιδιασμένοι δικοί μας δεν κατάφεραν να διώξουν ψύχραιμα τη χαμηλή σέντρα και από κοντά ο Ouattara βρήκε πανεύκολα δίχτυα. Ευτυχώς ο Aina είχε προλάβει να αφήσει έγκαιρα ακάλυπτο τον Cook και το γκολ δεν μέτρησε. Θα ήταν κρίμα να δεχόμασταν γκολ σε μια φάση του αγώνα που η άμυνα των φιλοξενουμένων πελάγωνε κάθε φορά που βρισκόμασταν στο δικό τους τρίτο. Ο Elanga, ιδιαίτερα κεφάτος στο πρώτο μέρος (προσωπικά απορώ γιατί αντικαταστάθηκε τόσο νωρίς στο δεύτερο), άνοιξε δεξιά στο 41' προς τον Yates, το σουτ έπιασε τελικά ο προωθημένος Williams που ήταν σε καλύτερη θέση και η μπάλα έφυγε λίγο έξω από το απέναντι "Γ". 

Λογικό ήταν ο Michael Oliver να δείξει 11 λεπτά καθυστέρηση, στα οποία η Bournemouth άρχισε να παίρνει λίγο λίγο τα πάνω της, έστω και χωρίς να μας κάνει να ιδρώσουμε πολύ. Στο πρώτο από αυτά ο Milos Kerkez κυνήγησε μια μπαλιά που φαινόταν χαμένη, κατάφερε και να σεντράρει στην πριοχή, ο Aina δεν έπιασε δυνατά την κεφαλιά, ο Semenyo τον απέφυγε και σούταρε δίπλα στο δεξί δοκάρι του Sels. Στο έβδομο μια ωραία επίθεσή μας βρήκε τον Neto να αποκρούει το σουτ του Callum Hudson-Odoi και στο "καπάκι" τον Sels να νικάει τον Luis Sinisterra στο τετ α τετ! (Η φάση ελέγχθηκε και για τυχόν πέναλτι του Ouattara στον Gibbs-White, αλλά ο μέσος από τη Μπουρκίνα Φάσο είχε διώξει μπάλα.) Και στο ενδέκατο ο Sels καλά τοποθετημένος μπλόκαρε ένα "πονηρό" φάουλ του Tavernier.

Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τον τραυματισμό του Aina σε μια προσπάθειά του να διώξει σε πλάγιο και την είσοδο του Toffolo, αλλά και του Nico Domínguez αντί του Elanga, με αποτέλεσμα η ομάδα να γίνει πολύ λιγότερο επιθετική. Η Bournemouth επωφελήθηκε και μετέφερε το παιχνίδι προς την περιοχή μας, χωρίς όμως να γίνει ιδιαίτερα απειλητική. Ένα ωραίο φαλτσαριστό σουτ του Tavernier στο 59' έφυγε άουτ από το δεξί δοκάρι του Sels, που φάνηκε πάντως να ελέγχει την πορεία της μπάλας, και στο 61' η Forest θα μπορούσε να είχε "κλειδώσει" τη νίκη όταν σε κόρνερ του Hudson-Odoi από αριστερά ο Boly (από τους κορυφαίους Reds) έπιασε μια δυνατή κεφαλιά που έδιωξε καταπληκτικά σε κόρνερ ο Neto. Διαισθανόμενος κίνδυνο, ο Iraola ανακάτεψε την τράπουλα βάζοντας τους Ryan Christie, Julián Araujo και Justin Kluivert, που βοήθησαν όλοι, όπως και ο Daniel Jebbison που μπήκε λίγο αργότερα. Από την πλευρά του, ο Nuno ολοκλήρωσε τις αλλαγές του στο 72', αποσύροντας τον Wood και τον Hudson-Odoi για να περάσουν ο Taiwo Awoniyi και ο Anderson και να παίξει η Forest με το δοκιμασμένο στα φιλικά σχήμα χωρίς εξτρέμ.

Ένα επικίνδυνο φάουλ του Cook στο 75' πέρασε ευτυχώς λίγο πάνω από το κεφάλι του Christie, με τον Sels εξουδετερωμένο, ενώ δύο λεπτά αργότερα ο Araujo έστειλε πολύ ψηλά τη δική του κεφαλιά σε μια σέντρα του Jebbison. Και πάνω που η Forest έδειξε ότι στις δικές της αντεπιθέσεις ήταν ακόμα πιο επικίνδυνη, όπως στο 86' με το άνοιγμα του MGW στον Yates και το δυνατό αριστερό του αρχηγού που όμως πήγε κατευθείαν πάνω στον Neto, δευτερόλεπτα αργότερα νιώσαμε για άλλη μια φορά στο πετσί μας πόσο σκληρά τιμωρεί τα λάθη η Premier League. O Christie έβγαλε συρτή σέντρα από αριστερά, ο Toffolo μπροστά στον Sels πήγε να διώξει, η μπάλα πήγε πάνω στον Murillo και ο Semenyo που καραδοκούσε την έστειλε στα δίχτυα, παρά τη σπουδαία προσπάθεια του Βέλγου γκολκίπερ που νικήθηκε μόνο εξαιτίας της δύναμης της μπάλας και της εξ επαφής απόστασης. Οι Reds, προσπαθώντας να αρπάξουν το τρίποντο παρά την ατυχία, κατόρθωσαν να βγάλουν δύο φάσεις στο τέλος του αγώνα, στο 90' με τον Dean Huijsen να κοντράρει το δυνατό σουτ του Gibbs-White μετά από ωραία πάσα του Williams και στο 91' με τον Neco πάλι σε ρόλο δημιουργού να σεντράρει και τον Awoniyi, αμαρκάριστο μεν αλλά ακόμα μακριά από τον καλό του εαυτό, να πιάνει πολύ χλιαρή κεφαλιά και τον Neto να μπλοκάρει εύκολα. Και θα ήταν εντελώς άδικο να σκοράρει η Bournemouth στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, στο 95', όταν ο Kluivert έβγαλε φανταστική μπαλιά στον Jebbison που έπρεπε μόνο να κάνει την προβολή απέναντι στον Sels, τον πρόλαβε όμως ο Murillo και έδιωξε σε κόρνερ. 

Ο Nuno στις δηλώσεις του είδε το ποτήρι μισογεμάτο (εκτός βέβαια της ατυχίας του Danilo), αλλά η Forest κλαίει ήδη τους δύο πρώτους πεταμένους βαθμούς για φέτος, και το άλλο Σάββατο την περιμένει δύσκολη εκτός έδρας αποστολή απέναντι στη Southampton, που έδειξε τσαμπουκαλεμένη απέναντι στη Newcastle των δέκα παικτών από το 28' και ίσως να μπορούσε να φύγει με κάτι από το St James' Park (τελικό 1-0 για τους γηπεδούχους). Η αυλαία της φετινής Premier League άνοιξε την Παρασκευή το βράδυ στο Old Trafford με τη δύσκολη νίκη της Manchester United επί της Fulham (1-0) και συνεχίστηκε το Σάββατο, όπου είχαμε ακόμα Ipswich-Liverpool 0-2, Arsenal-Wolves 2-0, Everton-Brighton 0-3 και West Ham-Aston Villa 1-2. Υπάρχουν δύο ακόμα αγώνες την Κυριακή (Brentford-Crystal Palace και Chelsea-Manchester City) και το πρόγραμμα ολοκληρώνεται τη Δευτέρα με το ματς Leicester-Tottenham.

Forest: Sels, Williams, Boly, Murillo, Aina (Toffolo 54'), Sangaré, Danilo (Yates 15'), Elanga (Domínguez 54'), Gibbs-White, Hudson-Odoi (Anderson 73'), Wood (Awoniyi 72').
Bournemouth: Neto, Smith (Araujo 63'), Zabarnyi, Huijsen, Kerkez, Scott (Christie 63'), Cook (Billing 84'), Ouattara (Jebbison 69'), Tavernier, Sinisterra (Kluivert 64'), Semenyo.
Σκόρερς: Wood 23' - Semenyo 86'.
Διαιτητής: Michael Oliver. Κίτρινες: Williams 49' - Cook 45+12', Kerkez 48', Kluivert 89'.
Θεατές: 29.763 (πάνω από κάθε περσινή προσέλευση χάρη στις νέες θέσεις που τοποθετήθηκαν στις γωνίες).

Nuno Espírito Santo: "Ξέρουμε ότι ο Danilo έχει πάει στο νοσκομείο. Ξέρουμε επίσης ότι είναι κάτι σοβαρό. Ήταν μια δύκολη στιγμή για όλους όσους είμαστε εδώ. Πρώτα απ' όλα ο Danilo είναι ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, που δουλεύει πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Θα μας λείψουν η ποιότητά του, το ταλέντο του και όλα όσα δίνει στην ομάδα. Του ευχόμαστε περαστικά και ελπίζουμε για το καλύτερο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί πολύ καιρό για να συνέλθει. Ήταν εμφανείς οι αντιδράσεις των παικτών, αφού όλοι τον αγαπάμε. Το ποδόσφαιρο δεν ήταν πια το πρώτο πράγμα που είχαν στο μυαλό τους. Αντιδράσαμε καλά όμως, και ο Yates που τον αντικατέστησε έκανε καλό παιχνίδι. Γενικά παίξαμε καλά και είμαι ικανοποιημένος. Μπορείς να χαρακτηρίσεις κακοτυχία το γκολ της Bournemouth, αλλά έπρεπε να το είχαμε διαχειριστεί καλύτερα. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα ότι ελέγχαμε τον αγώνα. Είχαμε κατοχή, φτιάχναμε φάσεις στην επίθεση, συνδυαζόμασταν καλά και ελέγχαμε τις κόντρες των αντιπάλων. Γενικά και οι δύο ομάδες είχαν ευκαιρίες, η Bournemouth είναι καλή ομάδα, αλλά πιστεύω ότι μπορούσαμε να νικήσουμε. Δεν απογοητευόμαστε, ξέρουμε ότι δουλέψαμε καλά για έξι εβδομάδες στην προετοιμασία και προχωράμε. Ο Sosa είναι ταλαντούχος και μπορεί να μας προσφέρει νέα στοιχεία στις πτέρυγες. Θα χρειαστεί χρόνο για να πάρει θέση σε μια ομάδα που ήδη διαθέτει ποιότητα. Εκείνος πρέπει να δουλέψει πολύ, εμείς είμαστε εδώ για να τον στηρίξουμε".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα Nottingham Forest News.