Αν μη τι άλλο, η λίστα που έδωσε ο Nuno Espírito Santo στις αρχές του καλοκαιριού για την ενίσχυση της ομάδας (πάντα με την επιφύλαξη ότι τη διαβάσαμε στα ρεπορτάζ) τηρείται κατά γράμμα. Περιελάμβανε έναν τερματοφύλακα (ήρθε ο Carlos Miguel), δύο εξτρέμ (Jota Silva, Ramón Sosa), έναν σέντερ μπακ (Nikola Milenković), έναν επιθετικό και έναν αριστερό μπακ. Όσον αφορά τον στράικερ γράφεται έντονα ότι η Forest έχει συμφωνήσει σε όλα με παίκτη και Arsenal για τη μεταγραφή του Eddie Nketiah, ενώ απόψε ανακοινώθηκε ο Àlex Moreno ως δανεικός από την Aston Villa μέχρι το τέλος της σεζόν με οψιόν αγοράς. 

Ο Καταλανός (μην τον πούμε Ισπανό και θυμώσει...) αμυντικός δεν ήταν ακριβώς στα "δεύτερα" ή "τρίτα" των Villans τη σεζόν που πέρασε, δεύτερή του με την ομάδα του Birmingham στην Premier League, αφού αγωνίστηκε σε 29 ματς (21 στο πρωτάθλημα, 11 ως βασικός και 10 ως αλλαγή) και πέτυχε 3 γκολ (δύο στο πρωτάθλημα με Brentford και Sheffield United και ένα στο Conference League απέναντι στη Legia Βαρσοβίας). Στο City Ground, στη μεγάλη μας νίκη με 2-0 επί της Villa, είχε μείνει στον πάγκο, ενώ στην ήττα μας με 4-2 στο Villa Park ήταν στο αρχικό σχήμα και έγινε αλλαγή από τον Unai Emery αμέσως μόλις δέχθηκε την κίτρινη κάρτα, μετά από κάπου μία ώρα αγώνα (όταν από 3-0 το είχαμε κάνει 3-2 και οι γηπεδούχοι είχαν ιδρώσει). Ούτε στην... Ελλάδα τον είδαμε, καθώς στις αναμετρήσεις της Villa με τον Ολυμπιακό δεν ήταν καν στην αποστολή λόγω ενός τραυματισμού πολύ ελαφριού σε σχέση με το πρόβλημα στον αχίλλειο τένοντα που τον είχε ταλαιπωρήσει στις αρχές της περιόδου, αφήνοντάς τον εκτός ως τα τέλη Οκτωβρίου. Έτσι έχασε τη φόρα που είχε πάρει από τη "σεζόν γνωριμίας" 2022-'23, όπου και είχε καταγράψει 19 συμμετοχές χωρίς να σκοράρει. Φέτος κατάλαβε ότι οι προτεραιότητες του Emery περιστρέφονταν γύρω από τον Lucas Digne και τον Ian Maatsen, και πείστηκε να δοκιμάσει την τύχη του αλλού.  

Ο 31χρονος Moreno, λοιπόν (γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1993 στο Sant Sadurní d'Anoia της Καταλονίας), πρέπει να είναι από τους λίγους παίκτες που έβγαλε η ξακουστή Macia της Barcelona και, παρ' όλο που κατάφερε να παίξει σε δύο ομάδες της Liga (Rayo Vallecano, Real Betis), δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε καμιά ισπανική εθνική ομάδα οποιασδήποτε ηλικίας (έχει μία συμμετοχή στο συγκρότημα που οι Καταλανοί αποκαλούν αντιπροσωπευτικό τους αλλά δεν έχει την επίσημη αναγνώριση της FIFA, σε ένα 6-0 επί της Τζαμάικα). Βεβαίως πέρασε μόνο μία σεζόν στην περίφημη ακαδημία (2011-'12) πριν ξεκινήσει να παίζει σε ομάδας χαμηλότερων κατηγοριών της Ισπανίας (τρίτη με τη Llagostera, δεύτερη με τη Mallorca, πάλι τρίτη με τη Mallorca B). Ώσπου το καλοκαίρι του 2014 έκανε το μεγάλο βήμα και υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με τη Rayo. Στην πρώτη του σεζόν η ομάδα από την πασίγνωστη εργατογειτονιά της Μαδρίτης υποβιβάστηκε από τη Liga και ο ίδιος πήγε δανεικός στην Elche, για να επιστρέψει δριμύτερος και βασικότατος το 2016-'17 και κυρίως το 2017-'18, όταν η Rayo μπήκε ξανά στα μεγάλα σαλόνια ως πρωταθλήτρια και ο ίδιος είχε 40 συμμετοχές και 3 γκολ. Εξίσου απαραίτητος ήταν και την επόμενη χρονιά, αλλά η Rayo δεν απέφυγε τον άμεσο υποβιβασμό και ο Moreno, λίγες μέρες πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος του καλοκαιριού του 2019, άνοιξε νέο κεφάλαιο στην καριέρα του μετακομίζοντας στη Betis μετά από 127 ματς, 9 γκολ και 9 ασίστ.

Στη Σεβίλλη έμεινε τέσσερα χρόνια, και η μοίρα θέλησε να πετύχει το πρώτο του γκολ στη Liga με τους Verdiblancos εναντίον... της Rayo. Τίμησε το πενταετές συμβόλαιό του σχεδόν ως το τέλος με 122 συμμετοχές, 6 γκολ, 14 ασίστ και την κατάκτηση του Copa del Rey το 2022 (στον τελικό η Betis νίκησε τη Valencia 5-4 στα πέναλτι μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης και ο ίδιος αγωνίστηκε για 105 λεπτά). Τον Ιανουάριο του 2023, λίγους μήνες δηλαδή πριν μείνει ελεύθερος, άλλαξε για πρώτη φορά στην καριέρα του χώρα και πήγε στην Aston Villa έναντι 13,5 εκ. ευρώ. Πήρε το Νο15 που φορούσε και στη Betis (επειδή όμως σε μας το έχει... ο Toffolo πήρε το 19 που είχε αφήσει "ορφανό" ο Moussa Niakhaté) και κονταροχτυπήθηκε με τον Digne για μια θέση στην ενδεκάδα. Στάθηκε άτυχος γιατί τρυματίστηκε προς το τέλος της περιόδου και όπως είπαμε απείχε για μεγάλο διάστημα, γύρισε όμως εντελώς καλά και σκόραρε μάλιστα το πρώτο του γκολ στην Premier League στις 17 του περασμένου Δεκεμβρίου, ισοφαρίζοντας προσωρινά για τη Villa η οποία τελικά έχασε 2-1 στο Λονδίνο από τη Brentford. Μέχρι να μετακινηθεί με δανεισμό στη Forest είχε καταγράψει ως παίκτης των Villans 48 συμμετοχές, 3 γκολ και 3 ασίστ.

Η απόφαση της Forest να αποκτήσει τον -σίγουρα πολύ έμπειρο και δοκιμασμένο στο υψηλότερο επίπεδο- Moreno, ως μία έξτρα λύση στο αριστερό άκρο της άμυνας ενώ αυτή τη στιγμή -μετά και τον δανεισμό του Omar Richards στη Rio Ave- έχει άλλους δύο παίκτες σε αυτή τη θέση (Ola Aina, Harry Toffolo), δίνει αναπόφευκτα λαβή σε... ίντριγκες σε σχέση με το ποιος τελικά θα πάρει θέση βασικού. Βεβαίως ο Aina μπορεί εύκολα να παίξει εξίσου αποτελεσματικά και δεξιά, ενώ -ας μη γελιόμαστε- ο πολύ συμπαθής σε μένα Harry ακόμα παλεύει να πείσει ότι μπορεί να παίζει βασικός σε ομάδα Premier League. Αν ο Moreno δείξει εντελώς καλά και καθόλου... σκουριασμένος, προβλέπεται μάχη και ένας σίγουρα ευχάριστος πονοκέφαλος για τον Nuno.

Υ.Γ.: Ωραία η "παράδοση" των τελευταίων χρόνων να βοηθάει ο σύλλογος τους φίλους του να καταλαβαίνουν ότι έχει αποκτηθεί κάποιος παίκτης όταν πέφτει το βράδυ και βλέπουν φωταγωγημένο το City Ground. Από την άλλη, κάπου λυπηθείτε μας ρε παιδιά με τις ανακοινώσεις παικτών τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας...

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.