H Al-Qadsiah ιδρύθηκε εκατό χρόνια και κάτι μετά τη Forest, το 1967. Εδρεύει στην πόλη Khobar της Σαουδικής Αραβίας, παίζει στο Στάδιο του Πρίγκιπα Mohamed bin Fahd, χωρητικότητας 26.000 θεατών, που άνοιξε τις πύλες του λίγα χρόνια μετά, και τα παρατσούκλια της είναι "Ιππότες της Ανατολής" και "Καμάρι των Ανατολικών Επαρχιών". Φοράει κι αυτή κόκκινα και έχει στον πάγκο της έναν πρώην "ερυθρόλευκο" τεχνικό, τον Míchel. Το 2024-'25 λίγο έλειψε να εξελιχθεί σε ιστορική σεζόν για την ομάδα, καθώς τερμάτισε τέταρτη στη Saudi Pro League, μία μόλις θέση κάτω από το καλύτερο πλασάρισμα που έχει πετύχει ποτέ.  

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Ε, τι να σας πω; Ότι φέραμε πάλι 0-0; Μπορεί κάποιοι από εσάς να είχαν παίξει... τα σπίτια τους, που λένε, σ' αυτό το ξενέρωτο αποτέλεσμα που συνόδευσε τελικά πέντε από τις επτά φιλικές αναμετρήσεις των Reds πριν τη σημαδιακή φετινή χρονιά της επιστροφής στην Ευρώπη και τους επέτρεψε να πανηγυρίσουν μόνο σε μια... ήττα, αφού το μοναδικό γκολ που πέτυχαν (με κεφαλιά του Chris Wood) ήρθε στο 1-3 από τη Fulham. Κι όλα αυτά ενώ πλέον η ομάδα παίζει με δύο φορ, ή τουλάχιστον έτσι δοκίμασε να παίξει από ένα σημείο και μετά, θυσιάζοντας έναν "κόφτη" στο κέντρο στο βωμό τής -ας πούμε- επιθετικότητας. Την άλλη Κυριακή ξεκινούν οι υποχρεώσεις της στην Premier League, με αντίπαλο την αποδυναμωμένη (τουλάχιστον στα χαρτιά) Brentford στο City Ground. Κι αν γίνει η έκπληξη και η Crystal Palace δικαιωθεί στο CAS (η απόφαση θα βγει Δευτέρα 11 Αυγούστου), πρέπει και να ετοιμαστεί να υποδεχθεί "καπάκι" είτε τη Fredrikstad είτε τη Midtjylland!

Υπήρχαν βέβαια και κάποια θετικά στοιχεία στο ματς, όπως η επιστροφή του Ola Aina (αντίθετα, έλειψε ο Morgan Gibbs-White, πάλι για "προσωπικούς λόγους", κάτι που οδήγησε σε ανησυχία ότι υπάρχουν επιπλοκές στην κύηση του δεύτερου παιδιού του) και κυρίως η δημιουργία αρκετών φάσεων, των περισσότερων στο πρώτο ημίχρονο. Ξεκινήσαμε με ένα καλούτσικο μακρινό σουτ του Neco Williams που εξουδετέρωσε χωρίς μεγάλη δυσκολία ο Koen Casteels (για καιρό εμπόδιο ανάμεσα στον Matz Sels και την καθιέρωσή του στην Εθνική Βελγίου), με τον Ουαλό στο 19' μετά από ωραία κάθετη του Murillo να κάνει την ωραία σέντρα και να βλέπει τον Igor Jesus να στέλνει την κεφαλιά του ελάχιστα άουτ. Δύο λεπτά αργότερα ο Sels έβγαλε και το δικό του μεροκάματο αποκρούοντας δύσκολα μια επικίνδυνη κεφαλιά του Julián Quiñones μετά από κόρνερ. Στο 32' είχαμε πάνω κάτω επανάληψη της φάσης του 19', με τον Williams να βρίσκει πάλι το κεφάλι του Jesus και τη μπάλα να καταλήγει σχεδόν στο ίδιο σημείο, δίπλα στο δεξί δοκάρι του Casteels ενώ πίσω από τον Βραζιλιάνο ερχόταν με φόρα ο Ryan Yates. Ο αρχηγός απείλησε στο 43', όταν έγινε κάτοχος της μπάλας μέσα στην περιοχή και δεξιά και έστειλε ένα δύσκολο ψηλοκρεμαστό πλασέ ελάχιστα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.  

Στο δεύτερο μέρος η Forest, που γενικά απειλήθηκε πολύ λίγο στο ματς, συνέχισε την πίεση, αλλά οι φάσεις που δημιούργησε ήταν πιο λίγες. Στο 74' ένα δυνατό μακρινό σουτ του Callum Hudson-Odoi, που ήταν ο κορυφαίος της Forest μαζί με τον Williams, σχεδόν έγλειψε το οριζόντιο δοκάρι πριν φύγει εκτός, και στο 87' ο αναπληρωματικός γκολκίπερ των Σαουδαράβων Ahmed Al-Kassar έκανε μια πολύ καλή διπλή απόκρουση, εξουδετερώνοντας πρώτα το σουτ του Jota Silva και μετά αυτό του Taiwo Awoniyi που πήρε το ριμπάουντ. 

Forest: Sels, Aina (Jair 61'), Milenković (Boly 61'), Murillo (Morato 78'), Williams (Richards 78'), Anderson (Sangaré 61'), Yates, Ndoye (Moreira 78'), Hudson-Odoi (Stamenić 78'), Igor Jesus (Jota Silva 61'), Wood (Awoniyi 78'). 
Al-Qadsiah: Casteels (Al-Kassar 81'), Álvarez (Lajami 87'), N. Fernández, Al-Shahrani (Mahnashi 56'), Al-Thani (Al-Shammat 41'), Nández (Carvalho 87'), Puertas (E. Fernández 78'), Hazazi (Al-Salem 78'), Bonsu Baah, Retegui (Al-Othman 87'), Quiñones (Juwayr 78').
Διαιτητής: Tom Kirk.
Θεατές: 12.630.

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.