Στο ίδιο έργο θεατές, στο σιχαμένο 1-2, με δεύτερη ανατροπή για φέτος σε βάρος μας, με ηττοπάθεια να ξεχειλίζει, με κακή νοοτροπία. Όσο και να λυπάται κανείς για έναν εξαιρετικό άνθρωπο και προπονητή, μάλλον η άμμος στην κλεψύδρα του Chris Hughton άδειασε πια, κι ας μην έχει -κατά την άποψή μου- το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σ' αυτή την κατρακύλα. Η διοίκηση, που τον κάλεσε να διαχειριστεί μια ομάδα σε κρίση και να σώσει την κατηγορία (και το έκανε, με τους παίκτες που έφερε τον Ιανουάριο) αύριο-μεθαύριο θα βγάλει την ανακοίνωση, θα τον απολύσει και ως άλλος Πόντιος Πιλάτος θα πλύνει τα χέρια της. Για άλλη μια φορά...

Έχει χαθεί πλέον η μπάλα στη Forest και στο Nottingham γενικότερα. Παίκτες μουτρωμένοι κι ας μην τα δίνουν όλα οι ίδιοι (ευθύνη και πάλι της διοίκησης που τους έδωσε μεγάλα συμβόλαια και που δεν έδιωξε αρκετούς από αυτούς), κόσμος που έτσι κι αλλιώς γκρινιάζει και πάντα θα γκρινιάζει και στην επόμενη στραβή θα σταυρώσει και τον επόμενο προπονητή (εδώ είμαστε και θα το δούμε), η τοπική εφημερίδα χωρίς να σέβεται τίποτα ανήμερα αγώνα βγάζει το "αποκλειστικό" ότι στην κούρσα της διαδοχής προηγούνται ο Chris Wilder και ο John Terry. Κανένας σεβασμός από κανέναν σε κανέναν. Μια άρρωστη κατάσταση, που στο βάθος της δεν πρόκειται να μεταβληθεί δραματικά ούτε με αλλαγές στην τεχνική ηγεσία.

Κι από την άλλη, του αντίπαλου προπονητή να γεννάνε και τα κοκόρια του. Κάποια στιγμή να αποφασίζει να κάνει δύο αλλαγές και πριν συμπληρωθεί ένα λεπτό να τον ξαναβάζουν στο παιχνίδι, η μία μάλιστα από αυτές αργότερα να του δίνει και τους τρεις βαθμούς. Πολύ καλός προπονητής βεβαίως και ο Mick McCarthy που έχει επίσης κάνει παπάδες στην κατηγορία με Sunderland και Wolves, αλλά χρειάζεται και η τύχη. Η ομάδα του σήμερα ήταν καλύτερη, αλλά κι αυτός ήξερε πώς να διαχειριστεί το παιχνίδι. Και όταν υπάρχει και ικανότητα και τύχη, τα αποτελέσματα έρχονται. Πώς το είχε πει ο Max Lowe στην προχθεσινή συνέντευξη Τύπου μας; "Εμείς να παίξουμε όπως πρέπει και το αποτέλεσμα θα έρθει από μόνο του". Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι μιλούσε μόνο για τον εαυτό του. Στην πρώτη του παρουσία με τα κόκκινα, ήταν μια όαση στη μετριότητα και την ατολμία της ομάδας, αναμφισβήτητος Man of the Match με την ασίστ μάλιστα για το γκολ. Αλλά πού να φτάσει; (Οk, και το ντεμπούτο του Djed Spence στα δεξιά κακό δεν ήταν.)

Οι προπονητές του πληκτρολογίου μάς έφαγαν με το 4-4-2. Ε, ήρθε και το 4-4-2, με Lewis Grabban και Lyle Taylor μαζί. Τι καταλάβαμε; Κουμανταδόρος στην ομάδα δεν υπάρχει. Ο Philip Zinckernagel ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο εξαφανίστηκε και λογικά αντικαταστάθηκε. Ο James Garner είναι ακόμα σκιά του περσινού παίκτη που με το που πάτησε το πόδι του στο γήπεδο με τη φανέλα της Forest έγινε ο ηγέτης του κέντρου της και ένας από τους πρώτους της σκόρερ. Ο Brennan Johnson με εκλάμψεις μόνο, εμφανώς επηρεασμένος από μια κλωτσιά που δέχτηκε στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, από την οποία αποκόμισε ένα τρομακτικό σημάδι τύπου "Scarface" κάτω από το δεξί του μάτι. Την ασίστ για το γκολ την έβγαλε μπακ. Κάτι λείπει. Και αυτό που λείπει είναι κυρίως ψυχολογία. Μοιάζει απίστευτο και αδιανόητο, αλλά η ομάδα κουβαλάει ακόμα το προπέρσινο φορτίο, παρά την αλλαγή προπονητή. Γι' αυτό και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα το αποβάλει όποιος και να έρθει να καθίσει στον πάγκο της. (Δύσκολη δουλειά θα είναι κι αυτή, γιατί ποιος σοβαρός άνθρωπος θα ρισκάρει την καριέρα του σε έναν σύλλογο που αλλάζει τεχνικό ηγέτη κάθε χρόνο;)

Ακόμα κι αν η Forest μπαίνει πλέον δυνατά στο ξεκίνημα κάθε αγώνα, δεν πείθει. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάναμε την πρώτη μας ευκαιρία, μια κεφαλιά του Ryan Yates από σέντρα του Spence που δεν αστόχησε για πολύ, πριν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό, όμως είχαμε ήδη προλάβει να καρδιοχτυπήσουμε καθώς η φάση ξεκίνησε από λάθος απομάκρυνση του Brice Samba πάνω στον James Collins! Τρία λεπτά αργότερα, σε σέντρα του Perry Ng με το περίεργο επώνυμο (Εντζί προφέρεται) από δεξιά ο Joe Worrall απέκρουσε άτσαλα, η μπάλα πήρε ύψος και από τη μικρή περιοχή με κεφαλιά ο Joel Bagan σημάδεψε το δοκάρι! Να λαχταράς χωρίς λόγο και αιτία δηλαδή... Ο Taylor με σουτ από καλή θέση αλλά με πίεση πάνω από τα δοκάρια στο 8' έκλεισε αυτό το ιλιγγιώδες πρώτο δεκάλεπτο.

Χρειάστηκε να έρθει το 23' για να ξαναγίνει φάση (μέχρι τότε το μόνο αξιοσημείωτο ήταν το ζεστό χειροκρότημα στο 17' για τον Dylan Rich, που έφυγε παίζοντας ποδόσφαιρο στα 17 του χρόνια στο West Bridgford, προς τιμή του οποίου φορούσαμε και τα μαύρα περιβραχιόνια), και αυτή ήταν το γκολ μας. Ο Lowe με φοβερό διασκελισμό έκανε την κούρσα από αριστερά και το "1-2" με τον Johnson, έφτασε στην τελική γραμμή, σήκωσε το κεφάλι και είδε στο πέναλτι τον Grabban, που σούταρε με τη μία με το αριστερό και έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, με μια μικρή επαφή στο πόδι του Curtis Nelson. Ωραία ομαδική προσπάθεια, ωραίο γκολ, άνοιγμα του φετινού λογαριασμού για τον Lewis, γιατί να μην αισιοδοξήσουμε για τη συνέχεια; Φευ. Φρούδες ελπίδες και πάλι. Δεν κάναμε ούτε μια φάση ως την ανάπαυλα. Αντίθετα, η Cardiff έφτασε τρεις φορές στην ευκαιρία: στο 39', όταν ο Samba απέκρουσε σε κόρνερ σουτ του Collins στην κλειστή του γωνία, στο 42' όταν ο Will Vaulks βρέθηκε σε θέση βολής μέσα στο "D" αλλά σούταρε ψηλά και στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων, όταν διαδοχικά σουτ των Collins, Marlon Pack και Vaulks σε φάση διαρκείας στην περιοχή μας βρήκαν σε σώματα.

Αφυπνιστήκαμε; Όχι φυσικά. Και ήρθε στο 56' η ώρα της διπλής αλλαγής που έκρινε το ματς, με την είσοδο των Kiefer Moore και Rubin Colwill. Ένας μπαρουτοκαπνισμένος στην Championship διεθνής Ουαλός σέντερ φορ που πέρσι σκόραρε δις στο City Ground και το καλοκαίρι έπαιξε στο Euro και ένας νεαρός που ντεμπουτάρισε στην ίδια Εθνική μέσα στην τελευταία διακοπή. Επαναλαμβάνω, από τον πάγκο! Δεν είχε περάσει ούτε λεπτό ακόμα, ο Vaulks μετά από τα πολλά δυνατά πλάγια άουτ στο πρώτο ημίχρονο βγάζει και μια σέντρα, ο Moore κερδίζει την κεφαλιά αλλά σημαδεύει την πλάτη του συμπαίκτη του Aden Flint (αυτό είναι που λέμε αν έχεις τύχη διάβαινε), η μπάλα στρώνεται στον Colwill κι αυτός με ένα αδύναμο σουτ που όμως πέρασε ανάμεσα από αρκετά πόδια νικάει τον Samba στη δεξιά γωνία του. Η Forest δεν κατορθώνει ούτε στον όγδοο φετινό αγώνα της να κρατήσει την εστία της ανέπαφη.

Ακολουθεί το εξάλεπτο του θανάτου, όπου η Forest απλά δεν υπάρχει και η Cardiff βρίσκεται συνεχώς στα καρέ μας. Στο 62' σε φάουλ του Nelson o Samba υπό ελάχιστη πίεση χάνει τη μπάλα στην έξοδο (αναμένοντας πάντα να καταπιεί ο Ethan Horvath κανένα σπαθί για να πάρει μία ευκαιρία στο πρωτάθλημα παρά την αστάθεια του Κονγκολέζου) και ο Mark Harris πλασάρει πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Στο 63' σε νέο φάουλ του Vaulks o Moore σηκώνεται σαν κύριος στην καρδιά της άμυνάς μας και σημαδεύει με κεφαλιά τη ρίζα του δεξιού δοκαριού του εξουδετερωμένου Samba. Και στο 64' σε σέντρα του Bagan o Flint πιάνει εξίσου εύκολα την κεφαλιά, ευτυχώς πάνω στον Samba που διώχνει σε κόρνερ.

Ο Hughton έβαλε στη θέση του χαμένου Zinckernagel τον Joe Lolley, που είχε δείξει να συνέρχεται εντελώς από την περιπέτεια της ασθένειάς του σκοράροντας δύο φορές σε αγώνα της Κ23 στη διάρκεια της διακοπής. Ήταν φιλότιμος ο Joe, προσπάθησε να βγάλει το φίδι απ' την τρύπα με τα γνωστά του μακρινά σουτ, αλλά δεν του βγήκε. Όπως και σε κανέναν άλλο, φυσικά. Όλα αυτά βέβαια μετά το 73', όταν ο Colwill κέρδισε τη μπάλα έξω από την περιοχή μας, ο Worrall που ήταν πιο κοντά του έχασε την βηματισμό του και πριν προλάβει να επέμβει ο Spence ο νεαρός Ουαλός σκόραρε με το αριστερό από το "D" στη δεξιά γωνία του Samba, που άγγιξε τη μπάλα χωρίς να καταφέρει να εκτρέψει την πορεία της προς τα δίχτυα.

Τότε μόνο αποφασίσαμε να βγούμε πάλι μπροστά. Δείγμα της κακής νοοτροπίας που λέγαμε, και για την οποία -δυστυχώς- ούτε ο Hughton είναι άμοιρος ευθυνών. Η μόνη ουσιαστική συνεισφορά του Garner στο ματς (ενώ αντίθετα ο Yates έτρεξε πολύ, έκανε ωραίες επεμβάσεις και έβγαλε και τη μπάλα μπροστά όταν μπόρεσε) ήταν ένα φάουλ που κέρδισε ο ίδιος έξω από την περιοχή από τον Ng και εκτέλεσε για να βρει τη μπάλα με τα ακροδάχτυλα ο Dillon Phillips και να διώξει σε κόρνερ. Μπήκε και ο Mighten αντί του ελαφρώς σοκαρισμένου Johnson, αλλά ήταν αργά για να αλλάξει οτιδήποτε. Μόνο ο Lowe προσπαθούσε αμείωτα από αριστερά και μας άφησε μια αχτίδα αισιοδοξίας, δικαιώνοντας την επιλογή του Dane Murphy που παρακολουθούσε απογοητευμένος από την εξέδρα. Ο Phillips αιφνιδιάστηκε από ένα μακρινό σουτ του Yates με πολλά φάλτσα αλλά το έβγαλε κακήν κακώς στο 84', και κάπου εκεί ουσιαστικά το πανηγύρι τελείωσε, με την Cardiff να έχει αποδεδειγμένα πλέον βρει το κουμπί μας και να φεύγει νικήτρια από το City Ground για έβδομη σερί σεζόν! Δίκαια, μην το κρύβουμε... Οι 8-21 τελικές προσπάθειες άλλωστε τα λένε όλα.

Σίγουρα αύριο θα έχουμε νέα. Μπορεί κι απόψε, αφού κατά τα ρεπορτάζ η Forest μέσα στη διακοπή δεν έχει πάψει να ζυγίζει τις εναλλακτικές λύσεις για τον πάγκο της. (Αν θέλεις να αλλάξεις τον προπονητή, το κάνεις μετά τη μεταγραφική περίοδο; Ένα ακόμα Όσκαρ για την αγαπημένη μας Forest.) Δεν υπάρχει όμως χρόνος για δάκρυα έτσι κι αλλιώς, αφού την Τετάρτη οι Reds θα υποχρεωθούν να κυνηγήσουν πάλι την πρώτη φετινή νίκη τους, αντιμετωπίζοντας εντός τη Middlesbrough, που χθες ηττήθηκε μακριά από το Riverside με 2-0 από μια από τις μέχρι στιγμής πολύ ευχάριστες εκπλήξεις του πρωταθλήματος, την Coventry του Mark Robins (ο κάποτε παίκτης -και- του Πανιωνίου ήταν στο City Ground παρακολουθώντας την επόμενη αντίπαλό του Cardiff. H 6η αγωνιστική, που ολοκληρώθηκε σήμερα με τον αγώνα μας, ξεκίνησε την Παρασκευή με το ματς Birmingham-Derby 2-0 και χθες είχε ακόμα Blackburn-Luton 2-2, Blackpool-Fulham 1-0, Bournemouth-Barnsley 3-0, Bristol City-Preston 0-0, Reading-QPR 3-3, Sheffield United-Peterborough 6-2, Stoke-Huddersfield 2-1, Swansea-Hull 0-0 και West Brom-Millwall 1-1.

Forest: Samba, Spence, Worrall, McKenna, Lowe, Yates, Garner, Zinckernagel (Lolley 67'), Johnson (Mighten 81'), Grabban, Taylor.
Cardiff: Phillips, Ng, Nelson, Flint, Morrison, Bagan, Vaulks, Pack, Harris (Evans 86'), Bowen (Colwill 57'), Collins (Moore 56').
Σκόρερς: Grabban 23' - Colwill 58', 73'.
Διαιτητής: Dean Whitestone. Κίτρινες: Vaulks 33', Pack 75', Ng 76'.
Θεατές: 24.153 (Forest: 22.520).

Chris Hughton: "Πρώτα απ' όλα, όσα μου λέτε περί πιθανής αντικατάστασής μου είναι εντελώς νέα για μένα. Κυρίως γιατί το μόνο που κάνω είναι να επικεντρώνομαι στη δουλειά μου. Περάσαμε ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι. Με τη διαδικασία μεταγραφών μας ευτυχώς αποκτήσαμε κάποιους παίκτες, και σίγουρα συντελέστηκαν κάποιες αλλαγές εδώ. Ήταν δύσκολο να μη μπορώ να δουλέψω με ορισμένους από αυτούς τους παίκτες στην προετοιμασία, αλλά τέτοιες δυσκολίες είχαν οι περισσότερες ομάδες. Εμένα με νοιάζει μόνο το επόμενο παιχνίδι. Το σημερινό αποτέλεσμα είναι τρομερά απογοητευτικό. Και μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι είμαι πιο απογοητευμένος από οποιονδήποτε. Αυτή είναι η δουλειά μου, να σκέφτομαι μόνο πώς θα πάρουμε αποτέλεσμα το βράδυ της Τετάρτης, γιατί αυτός ο σύλλογος το αξίζει. Το ίδιο και οι οπαδοί μας. Έχω στα χέρια μου μια ομάδα παικτών που θέλουν επίσης απεγνωσμένα να πάρουμε αποτέλεσμα, αλλά πρέπει να βγουν να παίξουν και να το αποδείξουν. Οφείλω να έχω την πεποίθηση ότι θα ξαναβρούμε τη φόρμα μας. Ευθύνη μας είναι να παίρνουμε αποτελέσματα - όπως κι αν το καταφέρνουμε. Ακόμα κι αν δεν παίξουμε καλά την Τετάρτη, οφείλουμε να πάρουμε αποτέλεσμα. Και αυτό σημαίνει να ανταποκριθούν οι παίκτες στις προσδοκίες. Να αποκτήσουν χημεία μεταξύ τους και να κάνουν όσα χρειάζονται για να παίρνουν αποτελέσματα. Είναι το ρόστερ μας το ενδεδειγμένο; Θα δείξει. Μέχρι στιγμής δεν είναι. Φέραμε νέους παίκτες. Κάποιοι ήρθαν πολύ αργά στη μεταγραφική περίοδο και με άλλους δεν έχω καν δουλέψει ακόμα. Αυτή τη στιγμή έχω δύο παίκτες που θα χάσουν τα δύο επόμενα ματς (σ.σ. Mohamed Dräger, Braian Ojeda). Είναι δική μου ευθύνη να τους ετοιμάσω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, να τους ενσωματώσω στην ομάδα και να αρχίσουμε να παίρνουμε αποτελέσματα. Από την άλλη, χάνουμε συνέχεια στις λεπτομέρειες. Η Cardiff δεν είχε πραγματικές καθαρές ευκαιρίες, ούτε όμως κι εμείς εκτός από το γκολ που βάλαμε. Όλα τα παιχνίδια τα χάσαμε στο γκολ. Το θέμα είναι να γυρίσουμε αυτές τις λεπτομέρειες προς όφελός μας. Δηλαδή να αποκτήσει η ομάδα χημεία και κάποιοι παίκτες καλή αγωνιστική κατάσταση το συντομότερο".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα Nottingham Forest News.