Το όνομα του Chris Wood είναι συνώνυμο του ποδοσφαίρου της Νέας Ζηλανδίας. Εδώ και πολλά χρόνια, ο ψηλός (1,91 μ.) σέντερ φορ είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει αυτή η περίπου ξεχασμένη χώρα της Ωκεανίας, που συνήθως δεν περνάει τα μπαράζ και δεν παίζει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Wood ήταν παρών τη δεύτερη και τελευταία φορά που τα κατάφερε (το 2010, η πρώτη ήταν το 1982), όπως και στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών, όπου η Νέα Ζηλανδία εκπροσωπεί την ήπειρό της μετά την οικειοθελή "αυτομόληση" της Αυστραλίας στη σαφώς πιο προηγμένη ποδοσφαιρικά Ασία, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το όνομα του Wood δεν μας είναι καθόλου άγνωστο, καθώς από το 2009, από πριν ακόμα κλείσει τα 18 του δηλαδή (γεννήθηκε στο Auckland στις 7 Δεκεμβρίου 1991) αγωνίζεται στην πατρίδα της μητέρας του Αγγλία, όπου έχει αλλάξει όχι μία και δύο, αλλά μια ενδεκάδα ομάδες! Η Forest είναι από σήμερα η δωδέκατη, αφού τον απέκτησε ως δανεικό από τη Newcastle, με την οποία είχε παίξει εναντίον μας στα "χασομέρια", που λέμε, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Ο δανεισμός περιέχει και υποχρεωτική οψιόν αγοράς αξίας περίπου 14 εκατομμυρίων λιρών, που θα ενεργοποιηθεί το καλοκαίρι εάν και εφόσον συντρέξουν ορισμένες προϋποθέσεις -ανάμεσα στις οποίες σίγουρη πρέπει να θεωρείται η παραμονή της Forest στην Premier League- και θα έχει διάρκεια ως το τέλος Ιουνίου του 2024.
Μετά από την Cambridge, τη Hamilton Wanderers και τη Waikato στην πατρίδα του, τον τσίμπησε η West Brom, που εντυπωσιάστηκε από τις εμφανίσεις του με τη Νέα Ζηλανδία στο Παγκόσμιο Κύπελλο Κ17, και η οποία τον έδωσε δανεικό κατά σειρά σε Barnsley, Brighton, Birmingham, Bristol City, Millwall και Leicester. Ακολούθησαν η Leicester με κανονική μεταγραφή (ένας ακόμα δανεισμός από εκεί στην Ipswich), η Leeds και η Burnley πριν καταλήξει στους Magpies του Βορρά. Φέρνει δηλαδή μαζί του την απίστευτη εμπειρία 11 σεζόν στην Championship και 7 στην Premiership (μια χαρά είναι τα νούμερα, απλώς σε ορισμένες σεζόν έπαιξε και στις δύο κατηγορίες) και μια αγγλική καριέρα της τάξης των 494 αγώνων και 159 γκολ. Στη μεγάλη κατηγορία έχει αγωνιστεί 189 φορές και έχει σκοράρει 54. Καθόλου άσχημα! Ειδικά στη Burnley, τη μοναδική ομάδα όπου έπαιξε επί 4,5 συναπτά έτη, ήταν πρωταγωνιστής από τα ξεκινήματά της στην Premier League (2017) ως το 2022, ήταν σχεδόν διαρκώς βασικός και πήρε μαζί της τη δεύτερη γεύση του από Ευρώπη (η πρώτη ήταν με τη Birmingham). Έπαιξε και στα δύο ματς εναντίον του Ολυμπιακού, που εκείνη τη χρονιά (2018) απέκλεισε τους Clarets από το Europa League, σκοράροντας μάλιστα με πέναλτι στον αγώνα του σταδίου "Γ. Καραϊσκάκης".
Παρ' όλο που ο χρόνος συμμετοχής του στη Newcastle μειωνόταν διαρκώς, αφού ο Eddie Howe προτιμούσε τον Callum Wilson και αυτος τον δικαίωνε, συμβάλλοντας πολύ στη φετινή καταπληκτική πορεία των Magpies (13 συμμετοχές, 6 γκολ), αλλά και αργότερα τον Alexander Isak. Παρ' όλα αυτά, ο προπονητής της Newcastle χαρακτήρισε "πολύ δύσκολη απόφαση" τον αποχωρισμό του με τον Wood, ο οποίος "είναι ένας παίκτης που μας βοήθησε πολύ όταν τον αποκτήσαμε". Και φυσικά μιλάει για την περσινή σεζόν, όταν και ο ίδιος ανέλαβε μια ομάδα που παρέπαιε και με τον Wood ως μία από τις μεταγραφές του (25 εκατομμύρια του στοίχισε να τον πάρει από τη Burnley) κατάφερε να σταθεροποιήσει την απόδοσή της και να τη σώσει τελικά μάλλον εύκολα.
Στην πολυετή καριέρα του στην Αγγλία ο Wood γνώρισε πολλές επιτυχίες, μεταξύ των οποίων και τρεις άνοδοι, με West Brom και Leicester (από την Championship) αλλά και Brighton (από τη League One) και αναδείχθηκε Παίκτης της Σεζόν στη Leeds (2016-'17) και στη Burnley (2020-'21). Συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ενδεκάδα της EFL για το 2016-'17 (όταν και βγήκε πρώτος σκόρερ στην Championship με 27 γκολ), ενώ τον Ιανουάριο της ίδιας περιόδου ήταν ο Παίκτης του Μήνα. Με την Εθνική ομάδα της Νέας Ζηλανδίας, όπου αγωνίζεται από τα 17 του, έχει 70 συμμετοχές και 33 γκολ. Είναι ακόμα εν ενεργεία φυσικά, και το τελευταίο του γκολ το πέτυχε απέναντι στα Νησιά Σολομώντα τον περασμένο Μάρτιο για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (η ομάδα του όμως τελικά γνώρισε τον αποκλεισμό στο μπαράζ από την Κόστα Ρίκα). Έπαιξε τρεις φορές ως αλλαγή στο Μουντιάλ του 2010, όπου οι All Whites αποκλείστηκαν με τρεις ισοπαλίες σε ισάριθμα ματς με Σλοβενία, Ιταλία και Παραγουάη, και έγινε ο νεαρότερος αρχηγός στην ιστορία της το 2014, πριν δηλαδή κλείσει τα 23 του χρόνια.
Με δεδομένο τον τραυματισμό του Taiwo Awoniyi, για τον οποίο εκφράζονται ανησυχίες ότι μπορεί να λείψει ακόμα και μήνες, ο Wood έρχεται να καλύψει το κενό του Νιγηριανού και μπορεί να παίξει και αύριο απέναντι στη Bournemouth, αφού τα σχετικά έγγραφα υποβλήθηκαν πριν από τις 12 το μεσημέρι σήμερα. Βέβαια έχει κάνει μόνο μία προπόνηση, και δεν ξέρει κανείς αν ο Steve Cooper θα τον χρησιμοποιήσει, ενώ ατυχώς δεν θα είναι παρών στα ημιτελικά του League Cup με τη Manchester United, αφού έχει ήδη αγωνιστεί στον θεσμό με τη Newcastle και ο κανονισμός απαγορεύει από αρχαιοτάτων χρόνων συμμετοχή με δεύτερο σύλλογο (θυμάστε στο πρώτο μας League Cup που δεν έπαιζε ο Peter Shilton ο οποίος είχε ήδη αγωνιστεί με τη Stoke, αλλά ο teenager τότε Chris Woods;) Επέλεξε (φυσικά) τη φανέλα με το Νο 39, την οποία φορούσε σε περισσότερες από τις μισές ομάδες της καριέρας του. Ο Wood είναι καθαρά φορ περιοχής, μην περιμένετε λοιπόν να ξεκινάει όπως ο Awoniyi από αριστερά και να συγκλίνει. Είναι εντελώς διαφορετικός ο τρόπος παιχνιδιού του, και θα είναι πολύ χρήσιμος όποτε θα ψάχνουμε έναν παίκτη μέσα στα καρέ των αντιπάλων. Όπως σχεδόν όλοι οι παίκτες που προέρχονται από την Ωκεανία, είναι δυνατός σαν ταύρος και δύσκολα του παίρνεις κεφαλιά, θα είναι λοιπόν πολύ χρήσιμος στο να μαζεύει τις απομακρύνσεις της άμυνάς μας, θα προσθέσει δε προβλήματα στους αντιπάλους στις στημένες φάσεις, οι οποίες δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα από τα δυνατά στοιχεία μας. Στα 31 του δεν τον πήραν και τα χρόνια, έχει κίνητρο να αποδείξει ότι μπορεί ακόμα να σταθεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, και όπως λέει και ο ίδιος δεν βλέπει την ώρα να νιώσει μαζί του αυτόν τον κόσμο που τόσες φορές έχει αντιμετωπίσει ως αντίπαλος!
"Νιώθω υπέροχα και είμαι ευγνώμων που βρίσκομαι εδώ", είπε μεταξύ άλλων στις πρώτες του δηλώσεις. "Η Nottingham Forest είναι ένας τεράστιος σύλλογος τον οποίο έχω αντιμετωπίσει πολλές φορές, αλλά τώρα νιώθω όμορφα που θα φορέσω την κόκκινη φανέλα και θα πολεμήσω για λογαριασμό του. Βλέπεις πόσο έχει αλλάξει αυτός ο σύλλογος τους τελευταίους 18 μήνες και είναι φανερό ότι πηγαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση. Στοχεύει ψηλά, και θα χρειαστεί πολλή δουλειά ακόμα, αλλά φαίνεται ότι η ομάδα βρίσκει τη χημεία της. Έχω παίξει πολλά χρόνια στην Premier League, οπότε ελπίζω να προσφέρω την εμπειρία μου και να βοηθήσω τους νεαρότερους και την ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Ως φιλοξενούμενος έχω νιώσει πολλές φορές την 'εχθρική' ατμόσφαιρα του City Ground. Ο κόσμος είναι δυναμικός και... θορυβώδης, οπότε κι εγώ είμαι ευγνώμων που στο εξής θα τον έχω στο πλευρό μου".
* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.