Το Σάββατο γκρινιάζαμε από εδώ για τα θεματάκια μας. Τρεις μέρες αργότερα, μνημονεύουμε τα θεματάκια των άλλων. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο και η ζωή γενικότερα. Είναι δυνατόν ολόκληρη Sunderland να μην έχει νίκη στο "Στάδιο του Φωτός" μέσα στο 2017, και να έχουμε ήδη μέσα Σεπτέμβρη; Βεβαίως εμάς καρφάκι δε μας καίγεται που δώσαμε συνέχεια σ' αυτό το διόλου τιμητικό σερί. Εμείς απόψε πανηγυρίζουμε, βλέποντας πανηγυρικά μπροστά μας τη σημασία της σωστής αντιμετώπισης ενός αγώνα.

O Mark Warburton είναι ο μεγάλος νικητής. Έχοντας κατά νου τα παιδιάστικα λάθη του Σαββάτου, έστησε την ομάδα όσο μπορούσε πιο σφιχτά, πετυχαίνοντας τον περιορισμό των φάσεων μπροστά στο τέρμα μας, όπως θα δείτε και παρακάτω (αν δεν προσέξατε, δεύτερο φετινό clean sheet σε 9 ματς, σε απόσταση σχεδόν 40 ημερών από το πρώτο που ήρθε και με αρκετή δόση τύχης, στην πρεμιέρα με τη Millwall). Και μόλις είδε τον αντίπαλο να ζορίζεται -με το βάρος της "κατάρας" του Stadium of Light που λέγαμε παραπάνω να του βαραίνει τα πόδια- δεν δίστασε. Τα έδωσε όλα για να πάρει το παιχνίδι. Φάνηκε κι από τις αλλαγές, που σταδιακά έσπρωχναν την ομάδα όλο και πιο μπροστά: ο Barrie McKay αντί του Ανδρέα Μπουχαλάκη, ο Zach Clough στη θέση του Kieran Dowell, o Jason Cummings σ' αυτή του Ben Brereton. Σεμινάριο διαβάσματος της ροής ενός αγώνα, που ανταμείφθηκε με το γκολ του Daryl Murphy στο 86'.

Δεν θα λέγαμε ότι ο Mark αιφνιδίασε τον Simon Grayson από πλευράς τακτικής. Πρόσωπα άλλαξε, όχι το σύστημα που παρέμεινε στην πεπατημένη του 4-2-3-1 με μια -αναμενόμενη- ελαφριά τάση οπισθοχώρησης. Στην άμυνα εμφανίστηκαν ο Matt Mills και ο Armand Traoré αντί των Jack Hobbs και Danny Fox, στο κέντρο Μπουχαλάκης και Dowell προτιμήθηκαν από McKay και Clough και μπροστά ο Murphy ξεκίνησε αντί για τον Cummings. Όσοι περίμεναν να αλλάξει και τερματοφύλακα έμειναν με την όρεξη - σιγά μην ένας τόσο σοβαρός προπονητής ακούει την κερκίδα που ψήφιζε κιόλας στα social media σε ποσοστά άνω του 60% να παίξει απόψε ο Stephen Henderson. Η απόλυτη δικαίωσή του περιλάμβανε κι αυτόν τον τομέα.

Ο Mills, που ξαναπήρε θέση στην ενδεκάδα και περιβραχιόνιο μαζί, έδειξε εξαρχής πόσο τον ανέβασε ψυχολογικά η επιστροφή του. Στην πρώτη πραγματικά επικίνδυνη επίθεση των γηπεδούχων, στο 12', έκανε ένα σπουδαίο τάκλιν στον Callum McManaman, που είχε βρεθεί σε θέση βολής μετά από ωραία μπαλιά του (πρώην δανεικού στη Forest και ίσως κορυφαίου της Sunderland απόψε) Jonny Williams. Ο McManaman θα απειλούσε και πάλι... στο δεύτερο ημίχρονο, στο 54', όταν από πάσα του Bryan Oviedo απέφυγε τον Joe Worrall αλλά σούταρε πάνω στον Jordan Smith που είχε καλή τοποθέτηση. Ενδιάμεσα η Forest είχε τον έλεγχο, αν και δεν έδειχνε ιδιαίτερα επικίνδυνη, με την εξαίρεση ίσως δύο μακρινών σουτ από Μπουχαλάκη και Dowell προς το τέλος του πρώτου μέρους. Οι φάσεις γενικά έρχονταν δύσκολα - μιλάμε για ένα ματς που τελείωσε με τρεις προσπάθειες στο τέρμα από τους Black Cats και δύο από τους Reds. Δεν βοήθησε και το γλιστερό λόγω της βροχής τερέν...

Η πρώτη από αυτές τις δύο προσπάθειες, μάλιστα, ήρθε μόλις στο 84', όταν ο Liam Bridcutt επωφελήθηκε από ένα σουτ του Cummings που κόντραρε η άμυνα και δοκίμασε την τύχη του, με τον Robbin Ruiter να αποκρούει χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Όμως ο Ολλανδός γκολκίπερ δεν μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα δύο λεπτά αργότερα, όταν οι αμυντικοί του έκαναν μια λάθος πάσα, ο McKay έκλεψε και πάσαρε στον Murphy, που από δύσκολη γωνία πέρασε τη μπάλα κάτω από το σώμα του Ruiter για το 0-1. Η Sunderland, που από το 54' και μετά έδειχνε να έχει πέσει σε λήθαργο (μόνες εξαιρέσεις ένα σουτ του Oviedo στην εξωτερική πλευρά των διχτυών στο 59' και άλλο ένα του Williams στο 80' που επίσης αστόχησε ελάχιστα). Τα επτά λεπτά (μαζί με τις καθυστερήσεις) μετά το γκολ ήταν όπως είναι φυσικό φορτωμένα νευρικότητα κι από τις δύο πλευρές, αλλά η Forest άντεξε και εξανάγκασε τη Sunderland στη δεύτερη σερί ήττα στο γήπεδό της σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Η καρέκλα του Grayson τρίζει πλέον επικίνδυνα...

Έτσι οι Reds πάνε με άλλη ψυχολογία να αντιμετωπίσουν το Σάββατο στο City Ground τους ανεβασμένους φέτος Wolves, κι ας σκόνταψαν απόψε αυτοί μέσα στο Molineux απέναντι στη Bristol City (τελικό 3-3).

Sunderland: Ruiter, Oviedo, Cattermole (Jones 92'), Williams, Grabban (Vaughan 37'), McManaman (Gooch 71'), Ndong, Browning, Matthews, Honeyman, Wilson.
Forest: Smith, Darikwa, Worrall, Mills, Traoré, Bridcutt, Μπουχαλάκης (McKay 63'), Brereton (Cummings 79'), Dowell (Clough 69'), Osborn, Murphy.
Σκόρερ: Murphy 86'.
Διαιτητής: Simon Hoper. Κίτρινες: Cattermole 48' - Cummings 93'.
Θεατές: 26.061.

Mark Warburton: "Δεν ήταν και κανένα πανέμορφο παιχνίδι, αλλά τη δουλειά μας την κάναμε. Νομίζω πως απόψε κάναμε τη χαμαλοδουλειά σωστά, μείναμε όρθιοι και δείξαμε χαρακτήρα. Αυτά που συνήθως κάνουμε καλά δεν τα κάναμε απόψε. Δεν κυκλοφορήσαμε τη μπάλα με την ταχύτητα και το δυναμισμό των προηγούμενων αγώνων, αλλά όταν το κάναμε τους κάναμε ζημιά. Και οι δύο ομάδες προέρχονταν από άσχημα αποτελέσματα, και κάπου κάπου αυτό ήταν φανερό. Χαίρομαι για τους παίκτες μου, αλλά και για τον κόσμο. Οι φίλοι μας κάθονταν πολύ ψηλά πίσω από το τέρμα, και ο θόρυβος που έκαναν έδινε φτερά στην ομάδα. Ταξίδεψαν μέσα στον παλιόκαιρο και ό,τι και να πω γι' αυτούς θα είναι λίγο. Οι παίκτες είναι άνθρωποι, έμαθαν για τις επικρίσεις που τους έκαναν και ήθελαν να απαντήσουν. Έμειναν όρθιοι, υπερασπίστηκαν την εστία τους και έδωσαν στον αντίπαλο να καταλάβει ότι δεν είχαν σκοπό να δεχθούν γκολ. Όσο ο αγώνας προχωρούσε, τόσο βρίσκαμε τα πατήματά μας. Ξέραμε ότι έπρεπε να νικήσουμε απόψε. Παρά τα κακά αποτελέσματα της Sunderland εδώ, αυτό το γήπεδο παραμένει μια δύσκολη έδρα και χρειάζεται προσπάθεια να φύγεις με τρεις βαθμούς και την εστία σου ανέπαφη. Η ομάδα είναι μικρή σε μέσο όρο ηλικίας και η κριτική τη στενοχωρεί. Απόψε ήταν θυμωμένη και ήθελε να βγει στο γήπεδο και να δείξει τι μπορεί να κάνει. Ίσως πού και πού να υπάρχει και κάποιος φόβος, αλλά όσο προχωρούμε θα μάθουμε να τον διαχειριζόμαστε καλύτερα".

Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.