Κανονικά εδώ έπρεπε να αποτυπώσουμε τις καλύτερες στιγμές και τα συμπεράσματά μας από τον αγώνα που ολοκληρώθηκε πριν από λίγο στο Algarve της Πορτογαλίας, όπου η Forest ηττήθηκε από τον κακό της δαίμονα τα τελευταία χρόνια, τη Fulham, με 3-1. Μη βιάζεστε, θα γίνει κι αυτό αργότερα. Προς το παρόν, ας μείνουμε στον απόλυτο αιφνιδιασμό που μας επιφύλασσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης: ενώ οι περισσότεροι το είχαμε πλέον πάρει απόφαση ότι ο Morgan Gibbs-White θα μας αφήσει φέτος, είτε για την Tottenham είτε για τη Manchester City, μάθαμε ότι υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τον σύλλογο ως το 2028!

Και τι συμβόλαιο... το μεγαλύτερο στην ιστορία της Forest, όχι αστεία! Οι όροι φυσικά δεν ανακοινώθηκαν, αλλά το ρεκόρ πανηγυρίστηκε δεόντως από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου. Ο ισχυρός άνδρας των Reds ακολούθησε την ομάδα στην Πορτογαλία για να κλείσει μια και καλή αυτή την ιστορία, και τον βλέπετε επάνω να ποζάρει πανευτυχής μετά την τελική συμφωνία: "Ο Morgan είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, από πλευράς όχι μόνο ταλέντου, αλλά και χαρακτήρα και νοοτροπίας. Αντιπροσωπεύει ό,τι επιδιώκουμε να είναι αυτός ο σύλλογος: είναι νικητής, ταλαντούχος, φιλόδοξος, ατρόμητος και περήφανος. Υπήρχε σημαντικό ενδιαφέρον γι' αυτόν από διάφορες ομάδες, εμείς όμως ήμασταν αποφασισμένοι να χτίσουμε το μέλλον μας με τον Morgan ως ακρογωνιαίο λίθο. Έχω υποσχεθεί στους φίλους μας ότι δεν θα είμαστε απλώς ανταγωνιστικοί, αλλά χρόνο με το χρόνο θα γινόμαστε και δυνατότεροι. Σήμερα κάναμε ένα μεγάλο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση".

"Από την ώρα που ήρθα στη Forest ένιωσα στο σπίτι μου", ήταν η δήλωση του ίδιου του MGW μετά την υπογραφή στο νέο του συμβόλαιο, που του αφαίρεσε ένα ακόμα άγχος μετά την οικογενειακή περιπέτεια που τον κράτησε λίγες μέρες στην Αγγλία όταν η υπόλοιπη ομάδα είχε αναχωρήσει για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, λίγο πριν μπει στο γήπεδο και παίξει ένα ημίχρονο απέναντι στη Fulham, στο οποίο ήταν πολύ καλύτερος από τη "μουδιασμένη" εμφάνισή του εναντίον της Monaco. "Η στήριξη των οπαδών μας, των συμπαικτών μου και όλων όσων έχουν σχέση με τον σύλλογο ήταν απίστευτη. Πιστεύω ότι χτίζουμε κάτι καλό εδώ - και με τη στήριξη του κ. Μαρινάκη και την τεράστια φιλοδοξία του θέλω να είμαι κι εγώ κομμάτι κάποιας πολύ μεγάλης επιτυχίας. Είμαι ενθουσιασμένος γι' αυτά που θα ακολουθήσουν".

Η πρώτη ήττα και το πρώτο γκολ

Ας πούμε λοιπόν και για το φιλικό με τη Fulham, περίεργο εξ ορισμού, αφού προσωπικά δεν θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που παίξαμε φιλικό προετοιμασίας με ομάδα της ίδιας κατηγορίας με μας. Με αυτό ως δεδομένο, δεν είναι μάλλον να απορεί κανείς που ο Nuno Espírito Santo επέλεξε να κατεβάσει ως βασική μια ενδεκάδα από την οποία μόνο ο νεοφερμένος Jair (καθόλου κακός) έχει κάποιες ελπίδες να ξεκινάει κάπου κάπου βασικός τη φετινή περίοδο. Οι υπόλοιποι ήταν ένα μίγμα αναπληρωματικών (Morato, Ryan Yates, Taiwo Awoniyi), παικτών με αβέβαιο μέλλον (David Carmo αλλά και Jota Silva, καθώς η Sporting επιμένει να τον αποκτήσει) και πιτσιρικάδων (Aaron Bott, Josh Powell, Archie Whitehall, Adam Berry και η ατραξιόν της προετοιμασίας Jimmy Sinclair). Η καλύτερη -αυτή τη στιγμή- ενδεκάδα που διαθέτουμε κάθισε στον πάγκο και αγωνίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο.

Εφόσον από την πλευρά του ο Marco Silva εμφάνισε στο γήπεδο μια αρκετά ως πολύ δυνατή δική του ενδεκάδα, η εικόνα του πρώτου μέρους ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη. Νεαροί και ρεζέρβες προσπάθησαν όσο μπορούσαν, δεν επέτρεψαν στους Cottagers να φτιάξουν πολλές φάσεις, αλλά όπως ήταν φυσικό έγιναν κάποια λάθη που επέτρεψαν στους αντιπάλους μας να κάνουν το 2-0 μέσα σε τέσσερα λεπτά και να πάρουν σαφές προβάδισμα νίκης. Στο 16' μια βαθιά μπαλιά του Calvin Bassey αιφνιδίασε τον Carmo (και πάλι δεν είχε καλή απόδοση, αυτή τη φορά ως αριστερός στόπερ), που είδε τον Harry Wilson να φεύγει στην πλάτη του και να "κρεμάει" τον Bott πάνω στην έξοδο και στο 20', σε ένα φάουλ που μάλλον κακώς υπέδειξε ο Πορτογάλος διαιτητής έξω από την περιοχή μας, ο ίδιος παίκτης (και πρώην Derby πανάθεμά τον...) επωφελήθηκε από τη λανθασμένη θέση τείχους και Bott και σκόραρε στην αριστερή γωνία του νεαρού τερματοφύλακα. Η Fulham, που φέτος κατάργησε το μαύρο σορτσάκι και θα παίζει εντός με ολόλευκη εμφάνιση όπως απόψε, είχε και την ευκαιρία να κάνει το 3-0 στο 30', όταν σε μια κόντρα η μπάλα έφτασε στον Emile Smith-Rowe, ο οποίος απέφυγε και τον Bott που είχε βγει πολύ από την εστία του για να σώσει ό,τι μπορούσε αλλά πλάσαρε αδύναμα και ο Carmo έδιωξε πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή. Δευτερόλεπτα νωρίτερα ο Jota είχε βρει με πολύ ωραία κάθετη τον Awoniyi, που μπήκε κατά μέτωπο, έκανε την ωραία ντρίμπλα στον Bassey και πλάσαρε καλά στην αριστερή γωνία του Bernd Leno, όμως ο Γερμανός γκολκίπερ τινάχτηκε ωραία και απέκρουσε πολύ δύσκολα. Ήταν μία από τις μόλις δύο τελικές μας στο πρώτο ημίχρονο, με την πρώτη να έχει καταγραφεί στο 14' με ένα μακρινό σουτ του Yates που πέρασε κάπου ενάμισι μέτρο έξω από το δεξί δοκάρι του Leno.

Μετά την ανάπαυλα η ενδεκάδα της Forest άλλαξε, και μαζί της και η εικόνα του ματς. Ο Matz Sels πήρε θέση κάτω από τα δοκάρια, έχοντας δεξιά του τον Ola Aina, αριστερά του τον Neco Williams που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε φιλικό και ήταν πολύ καλός, μπροστά του τον Nikola Milenković και τον Murillo, στον άξονα τον Ibrahim Sangaré και τον επανακάμψαντα από την άδειά του Elliot Anderson (που, αν και διέπρεψε στο κέντρο, και στα φιλικά δυστυχώς παραμένει εθισμένος στις κάρτες), δεξιά τον Callum Hudson-Odoi να στηρίζει τον MGW και μπροστά τον έτερο νεοφερμένο Igor Jesus (αρκετά καλός κι αυτός στο ανεπίσημο ντεμπούτο του) και τον Chris Wood. H ομάδα μπήκε με ενθουσιασμό, στο 51' από όμορφη κάθετη του Hudson-Odoi ο Leno μόλις που πρόλαβε να πέσει στα πόδια του Βραζιλιάνου φορ, στο 57' ο Timothy Castagne τζάρτζαρε τελευταία στιγμή τον Wood που ήταν έτοιμος να σουτάρει μετά από ωραία πάσα-τακουνάκι του Gibbs-White, αλλά αμέσως μετά ένας πολύ ωραίος συνδυασμός των Λονδρέζων, που είχαν κάνει κι αυτοί οκτώ αλλαγές, έφερε τη μπάλα στον Saša Lukić, που απέφυγε επιδέξια τον Sangaré, γύρισε πολύ σωστά στη μικρή περιοχή και ο επερχόμενος Andreas Pereira εκτέλεσε σχεδόν εξ επαφής τον Sels με δυνατό σουτ για το 3-0. 

Οι δικοί μας δεν τα παράτησαν φυσικά, και στο 61' ο Leno χρειάστηκε διπλή προσπάθεια για να μπλοκάρει ένα μακρινό κι ευθύβολο σουτ του Anderson. O Γερμανός πρώην διεθνής αντέδρασε σωστά και στο πολύ επικίνδυνο σουτ του Gibbs-White από πάσα του Williams στο 75' αποκρούοντας εντυπωσιακά σε κόρνερ, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, όταν πάλι ο Williams έστειλε συστημένη σέντρα στο κεφάλι του Wood, που με μια φοβερά καλοζυγισμένη κεφαλιά κάρφωσε τη μπάλα στη δεξιά του γωνία. Η Forest είχε ευκαιρίες να μειώσει τουλάχιστον κι άλλο το σκορ, στο 82' όταν πάλι ο Gibbs-White από μακριά ανάγκασε τον Leno να μπλοκάρει δύσκολα πέφτοντας στα αριστερά του, και στο 92' με την πάσα του MGW στον Wood, που απέφυγε τον 18χρονο Jonathan Esenga αλλά πρόλαβε ο Jorge Cuenca και με αυτοθυσία (ο Ισπανός τραυματίστηκε στη φάση) τον κόντραρε πάνω στο σουτ.

Η πληθώρα των φιλικών που θα δώσει η ομάδα επιτρέπει στον Nuno να κάνει τις δοκιμές του και φυσικά να δίνει ευκαιρίες σε παίκτες που δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα αν θα μείνουν ή θα δοθούν, οπότε το αποτέλεσμα είναι μόνο για τα αρχεία. Επόμενο τεστ για τους Reds την ερχόμενη Τετάρτη στην Albufeira, με αντίπαλο την 8η του περσινού πρωταθλήματος της Πορτογαλίας Estoril.

Fulham: Leno, Tete (Castagne 46'), Andersen (Diop 46'), Bassey (Cuenca 46'), Sessegnon (Esenga 69'), Berge (Reed 46'), Cairney (Lukić 46'), Wilson (Iwobi 46'), King (Pereira 46'), Smith-Rowe (Traoré 46'); Muniz (Loupalo-Bi 69').
Forest: Bott (Sels 46'), Sinclair (Aina 46'), Jair (Milenković 46'), Morato (Anderson 46'), Carmo (Murillo 46'), Powell (Williams 46'), Yates (Sangaré 46'), Whitehall (Hudson-Odoi 46'), Berry (Gibbs-White 46'), Jota Silva (Igor Jesus 46'), Awoniyi (Wood 46'). 
Σκόρερς: Wilson 16', 20', Pereira 58' - Wood 75'.
Διαιτητής:                       Κίτρινη: Anderson 73').
Θεατές: 

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.