Ίσως να δυσκολευόμαστε λιγάκι να το πιστέψουμε πια, αλλά ναι... Η Forest νίκησε! Μετά από δύο μήνες και επτά μέρες, δηλαδή την ημερομηνία της πρεμιέρας του πρωταθλήματος απέναντι στη Brentford... Και μάλιστα αυτή η νίκη -η πρώτη στην Ευρώπη μετά τις 21 Νοεμβρίου 1995, όταν είχαμε νικήσει 1-0 τη Lyon, πάλι στο City Grοund, με γκολ του μετέπειτα... αστέρα της punk rock σκηνής Paul McGregor προς το τέλος του αγώνα- ήρθε απέναντι στην πιο δύσκολη, θεωρητικά πάντα, ομάδα που θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε στη φάση πρωταθλήματος του φετινού Europa League. Η εποχή Sean Dyche ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς! 

Ο τίτλος που έβαλα δεν είναι φυσικά κάτι άλλο από χιούμορ. Παιδάκι ήμουν και γέρασα ακούγοντας τη χιλιοειπωμένη φράση "κανένας προπονητής δεν διαθέτει μαγικό ραβδί", και φυσικά αυτό ισχύει και για τον δικό μας, που πάνω από 2-3 προπονήσεις με την ομάδα αποκλείεται να έκανε και δεν άλλαξε καν το 4-2-3-1 που δούλευε ρολόι τα προηγούμενα χρόνια. Το ζητούμενο καταρχάς από τον Sean ήταν να συσπειρώσει τον κόσμο, κι αυτό πέτυχε 100%. Ο νέος τεχνικός υπεύθυνος της ομάδας αποθεώθηκε κατά την είσοδό του στο γήπεδο, όπως και οι συνεργάτες του Ian Woan και Steve Stone, μορφές μιας άλλης, ένδοξης εποχής. Ούτε μία μουρμούρα δεν ακούστηκε - όλος ο κόσμος ήταν μαζί τους. Δεύτερο, και μάλλον σπουδαιότερο, ζητούμενο ήταν να δούμε αυτή τη φορά στο χορτάρι... Forest κι όχι κάτι άλλο. Άσχετα από αποτέλεσμα. Μια ομάδα όπου οι παίκτες να παίζουν ο ένας για τον άλλο, να παλεύουν σε κάθε διεκδίκηση, να δείχνουν έτοιμοι να φάνε σίδερα ρε παιδί μου. Αυτό επιτεύχθηκε και μάλιστα με... μπόνους, αφού ήρθε και η νίκη. Πώς έγινε τέτοια μεταστροφή, θα το βρει ο ιστορικός του μέλλοντος, ή μπορεί να μας το εξηγήσουν μετά την αποχώρησή τους από τα γήπεδα οι ίδιοι οι παίκτες, που στις δηλώσεις τους δεν έδειξαν να... μισούν τον Άγγελο Ποστέκογλου - κάθε άλλο μάλιστα.

Πέρα απ' αυτά, πάντως. τα θαυματάκια του τα έκανε ο Sean απέναντι στην πρώτη πορτογαλική ομάδα που αντιμετώπισε ποτέ η Forest στην ευρωπαϊκή της πορεία (θα ακολουθήσει στο πλαίσιο της League Phase και η Braga). Βλέπετε, η Porto του Francesco Farioli (ναι, αυτού που ως προπονητής του Ajax πέρσι κατάφερε να χάσει το πρωτάθλημα με προβάδισμα 9 βαθμών πέντε αγωνιστικές πριν τη λήξη) μέχρι απόψε μετρούσε στη φετινή σεζόν μόνο νίκες σε όλες τις διοργανώσεις, με εξαίρεση την ισοπαλία στο κλασικό ντέρμπι της Λουζιτανίας απέναντι στη Benfica. Έντεκα ματς, δέκα νίκες, τέρματα 26-2! Όσα γκολ δέχτηκε δηλαδή στους 11 πρώτους αγώνες της τα έφαγε σήμερα στο City Ground. Εντυπωσιακό; Ίσως όχι τόσο όσο το άλλο επίτευγμα... Ο Dyche είναι ο πρώτος προπονητής της Forest που στον πρώτο του αγώνα στο γήπεδό μας καταφέρνει να νικήσει, μετά το 4-3 του Philippe Montanier απέναντι στη Burton τον Αύγουστο του 2016 για την Championship! Κανένας από τους οκτώ που μεσολάβησαν (Mark Warburton, Aitor Karanka, Martin O'Neill, Sabri Lamouchi, Chris Hughton, Steve Cooper, Nuno Espírito Santo, Ποστέκογλου) δεν είχε κάνει ποδαρικό με νίκη στις όχθες του Trent!

Γίναμε πάλι ομαδάρα; Ποσώς. Αλλά δώσαμε ό,τι είχαμε, απειλήσαμε όσο μας επέτρεψε η σφιχτοδεμένη άμυνα της Porto, και φυσικά σταθήκαμε τυχεροί σε ΤΡΕΙΣ φάσεις όπου απαιτήθηκε χρήση VAR (η τύχη εδώ ήταν ότι ο επιφορτισμένος με αυτό το έργο Ρουμάνος διαιτητής Catalin Popa είχε τα μάτια του ανοιχτά και ξελάσπωσε ισάριθμες φορές τον συμπατριώτη του διαιτητή αγωνιστικού χώρου Radu Petrescu, που έχασε και τις τρεις φάσεις! Τέτοιου είδους τύχη χρειάζεται πάντα στο ποδόσφαιρο, και δη σε ευρωπαϊκά παιχνίδια - ρωτήστε τους φίλους σας που υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό να σας πουν. Επίσης η διαχείριση του 2-0 στα τελευταία λεπτά ήταν ΑΨΟΓΗ, αφού δεν απειληθήκαμε ούτε μία φορά - κατόρθωμα αν λογαριάσουμε τις ανατροπές και τα γκολ στο φινάλε που έχουμε φάει φέτος. Οι τελικές μας πάσες θέλουν ακόμα πολλή δουλειά, στις στατικές φάσεις η μπάλα πρέπει να φεύγει με πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά η διάθεση ήταν εκεί, το πάθος επίσης, το καθαρό μυαλό τις περισσότερες φορές, και πώς να το κάνουμε, αυτά στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και φορές που ανταμείβονται. 

Από την αρχή κιόλας, οι Reds (με τον Chris Wood εκτός 20άδας λόγω κάποιου προβλήματος τραυματισμού της τελευταίας στιγμής και μοναδικό φορ διαθέσιμο στον πάγκο τον Arnaud Kalimuendo, αφού ο Taiwo Awoniyi δεν έχει δηλωθεί στην ευρωπαϊκή λίστα) έδειξαν τις διαθέσεις τους, πιέζοντας παντού στο γήπεδο και κάνοντας την πρώτη τους προσπάθεια στα 58 δευτερόλεπτα, με το άστοχο σουτ του Elliot Anderson. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη τελική των Πορτογάλων στην εστία έγινε στο 38', και μάλιστα από πολύ μακριά, με τον Matz Sels να διώχνει σε κόρνερ το δυνατό σουτ του Αργεντίνου Alan Varela. Μέχρι τότε ο Callum Hudson-Odoi, βασικός απόψε, είχε κάνει τη γνωστή του κίνηση με το τελείωμα μαζί και είχε υποχρεώσει πρώτα τον βασικό γκολκίπερ της Εθνικής Πορτογαλίας Diogo Costa σε δύσκολη απόκρουση και μετά το κόρνερ τον Varela να τον κόψει με υπερπροσπάθεια πάνω στο σουτ ενώ είχε ντριμπλάρει δύο αντιπάλους μέσα στο "D" (15'-16'), και στην αμέσως επόμενη φάση o Douglas Luiz είχε σημαδέψει με βαθιά σέντρα τον Igor Jesus, με τον Jan Bednarek να απλώνει άτσαλα το χέρι και να κάνει μπλοκ τύπου βόλεϊ στην κεφαλιά του Βραζιλιάνου. Ο Petrescu δεν πήρε χαμπάρι, αλλά ο Popa τον φώναξε στο μόνιτορ, κι όπως ήταν επόμενο σφύριξε το πέναλτι, με τον Morgan Gibbs-White (απόντος του συνήθους εκτελεστή Wood) να στήνει τη μπάλα στη βούλα, να στέλνει τον Costa στην άλλη γωνία και να σκοράρει επιτέλους για πρώτη φορά φέτος!

Η Porto προσπάθησε να αντιδράσει, αλλά πέραν του σουτ του Varela και μιας πολύ δύσκολης, υπό πίεση και άστοχης τελικά προβολής μετά από σέντρα του Alberto Costa και κεφαλιά του Francisco Moura στο 44' δεν την αισθανθήκαμε και ιδιαίτερα. Υπήρχαν και δύο άτυχες για τη Forest στιγμές. Η κίτρινη κάρτα του Jesus στο 22' για ένα φάουλ στον Varela σήμανε την απουσία του από το παιχνίδι της μεθεπόμενης Πέμπτης με τη Sturm στο Graz, ενώ ο τραυματισμός του Oleksandr Zinchenko στο φινάλε του πρώτου μέρους και η αναγκαστική αντικατάστασή του από τον Nicolò Savona (με ταυτόχρονη μετακίνηση του Neco Williams στα αριστερά) σίγουρα εξελήφθη απ' όλους ως πρόβλημα, αλλά, αν εξαιρέσουμε την απουσία του Ουκρανού που επίκειται, αποδείχθηκε μάλλον μεταμφιεσμένη ευλογία (blessing in disguise), που λένε οι Άγγλοι, όπως θα δούμε παρακάτω...

Στο ημίχρονο μας έδειχναν τον Kalimuendo να προθερμαίνεται και φοβηθήκαμε ότι ο Jesus θα εβγαινε πάλι στα 45 λεπτά (παρ' όλο που ο Βραζιλιάνος φορ δεν έβγαζε και μάτια, πάντως προσπαθούσε), πράγμα που δεν έγινε. Αλλά στην πρώτη φάση της επανάληψης αποφεύχθηκε στο παρά... VAR να ξαναχτυπήσουν οι φετινές ασθένειες της άμυνάς μας. Στο 51' δεν διαχειριστήκαμε και τέλεια ένα κόρνερ, η μπάλα παρέμεινε έξω από την περιοχή μας, ο Moura σέντραρε, ο δανεικός από την Arsenal έτερος Πολωνός στόπερ των "Δράκων" Jakub Kiwior έπιασε την κεφαλιά και ο Samu, κατά κόσμον Samuel Aghehowa, που έχει ήδη 8 γκολ στο ενεργητικό του στη φετινή σεζόν αλλά ήταν η μόνη φάση όπου φάνηκε καθώς στο υπόλοιπο ματς ήταν στις δαγκάνες του εκ-πληκ-τι-κού Nikola Milenković, έκανε την προβολή πάνω στον Sels. Πάλι δεν απομακρύναμε, και ο προωθημένος Bednarek σκόραρε από κοντά - ή τουλάχιστον έτσι πίστεψε ο Petrescu που έδειξε σέντρα. Ο Πολωνός ενθουσιάστηκε, νόμιζε ότι είχε πάρει το αίμα του πίσω για το πέναλτι, αλλά ο Popa ήταν και πάλι "spot on", βλέποντας ότι ο Samu ήταν εκτεθειμένος μετά την κεφαλιά του Kiwior (το ριπλέι δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφιβολίας), και οι καρδιές μας επέστρεψαν στη θέση τους. (Να πω εδώ ότι ο Petrescu έμοιαζε γενικά να ήταν... "κάπως". Γέλασα πολύ με τη φάση του δεύτερου μέρους όπου ο Anderson ήθελε να κάνει μεγάλη μπαλιά και ο Ρουμάνος επέμενε να βρίσκεται μπροστά του, ώσπου ο δικός μας πήρε φόρα κι έστειλε με δύναμη τη μπάλα πάνω του!)

Ο Farioli ανακάτεψε την τράπουλα με τριπλή αλλαγή, αλλά πλην της προσπάθειας του Pepê, ενός βραχύσωμου Βραζιλιάνου με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, να σκοράρει με απευθείας κόρνερ στο 67' (τον πήρε είδηση ο Sels και έδιωξε) προκοπή δεν είδε. Ίσα ίσα που ίδρωσε κιόλας, όταν στην επόμενη επίθεση από μπαλιά του Anderson ο Hudson-Odoi ξεχύθηκε μπροστά, μπήκε στην περιοχή, είχε δεξιά του τον Jesus αλλά -η αλήθεια είναι- με δύσκολη πάσα, αποφάσισε να σουτάρει ο ίδιος, το σουτ θα πήγαινε στην αριστερή γωνία του Costa αν ο Bednarek δεν έβαζε τελευταία στιγμή την προβολή. Και όλα τελείωσαν όταν στο 74' μετά από αναστάτωση ο Savona πήρε τη γενναία απόφαση να μπουκάρει στην περιοχή. Πήγε να αποφύγει τον Martim Fernandes, που είχε μπει με την τριπλή αλλαγή, ο Πορτογάλος όχι μόνο άπλωσε το πόδι αλλά το σήκωσε κιόλας, ο Ιταλός σκόνταψε κι έπεσε. Ο Petrescu διέκοψε τη φάση κι έδωσε κίτρινη στον Savona για θέατρο! Ελπίζω αυτή τη στιγμή που γράφω να κάνει το τραπέζι στον Popa, που για τρίτη φορά τον έσωσε και τον κάλεσε να δει τη φάση, που δε σήκωνε καμιά αμφιβολία... Η κίτρινη στον Savona διαγράφηκε, ο MGW δεν πήγε για το 2/2 αλλά άφησε τον Jesus κι αυτός, βλέποντας τον Costa να ορμάει πάλι για την αριστερή του γωνία όπως στο πρώτο πέναλτι, έστειλε τη μπάλα στο κέντρο, την άρπαξε από τα δίχτυα, την έβαλε κάτω από τη φανέλα του και ξέσπασε σε πανηγυρισμούς υπό τους ήχους του ευφάνταστου συνθήματος "Είναι ο Igor Jesus και περπατάει πάνω στα νερά του Trent" (ο κόσμος είχε τρελά κέφια απόψε). Πάλι γεννητούρια θα έχουμε, μετά από Wood και Murillo! Στην κερκίδα ο πολύ σφιγμένος και αγχωμένος στο ξεκίνημα Βαγγέλης Μαρινάκης είχε βγάλει πια τα γυαλιά του (νέο look αυτό) και πανηγύριζε κι αυτός.

Τι έγινε στη συνέχεια; Τίποτα απολύτως! Ο Dyche έβαλε φρέσκα πόδια στο ματς (Ryan Yates αντί του πάρα πολύ καλού Luiz, Ibrahim Sangaré στη θέση του μάλλον σίγουρου Παίκτη της Σεζόν έτσι που πάει Anderson), οι Reds κράτησαν τους Πορτογάλους μακριά από την περιοχή του Sels που επιτέλους κατέγραψε το πρώτο του φετινό clean sheet, η νίκη που φέρνει τη Forest στη 17η θέση της βαθμολογίας και μόλις δύο βαθμούς πίσω από την 8η που οδηγεί κατευθείαν στους "16" ήταν γεγονός. Στους κορυφαίους που αναφέραμε πιο πάνω να προσθέσουμε τον ανεξάντλητο Williams, τον πολύτιμο CHO, αλλά και τον Gibbs-White, που σαν το γκολ να του έδωσε φτερά. Ελπίζουμε να δούμε κάτι παρόμοιο και στο δύσκολο εκτός έδρας ματς της Κυριακής με τη Bournemouth!

Μετά και την τρίτη αγωνιστική της League Phase, μόνο τρεις ομάδες έχουν πετύχει το 3/3: Η Midtjylland που δείχνει ότι το πέρασμά της από το City Ground δεν ήταν τυχαίο (3-0 "εκτός" τη Maccabi Tel Aviv), η Braga (2-0 εντός τον Ερυθρό Αστέρα) και η Lyon (2-0 εντός τη Βασιλεία). Τα αποτελέσματα που σίγουρα έκαναν αίσθηση ήταν η ήττα της Aston Villa στην Ολλανδία (μέσα στον αέρα και τη βροχή) με 2-1 από τη Go Ahead Eagles, η... παρέλαση της Viktoria Plzeň στην Ιταλία (1-0 τη Roma) και φυσικά η μεγάλη νίκη του ΠΑΟΚ με 4-3 στη Γαλλία επί της Lille. Είχαμε επίσης: Brann-Rangers 3-0 (ουραγοί οι αξιοθρήνητοι Σκοτσέζοι), Steaua-Bologna 1-2, Fenerbahçe-Στουτγάρδη 1-0, Genk-Betis 0-0, Salzburg-Ferencváros 2-3, Young Boys-Ludogorets 3-2, Celta-Nice 2-1, Celtic-Sturm Graz 2-1, Feyenoord-Παναθηναϊκός 3-1, Malmö-Dinamo Zagreb 1-1, Freiburg-Ουτρέχτη 2-0.

Forest: Sels, Williams, Milenković, Murillo, Zinchenko (Savona 45+1'), Douglas Luiz (Yates 85'), Anderson (Sangaré 93'), Ndoye, Gibbs-White, Hudson-Odoi, Igor Jesus. 
Porto: Diego Costa, Alberto Costa (Zaidu 76'), Bednarek, Kiwior, Moura (Fernandes 58'), Froholdt, Varela (Veiga 58'), Rosario, Sainz (Gomes 58'), Pepê (Mora 84'), Samu. 
Σκόρερς: Gibbs-White 19' (πέναλτι), Igor Jesus 77' (πέναλτι).
Διαιτητής: Radu Petrescu (Ρουμανία). Κίτρινες: Igor Jesus 35', Murillo 90' - Moura 25', Veiga 89'.
Θεατές: 29.195.

Sean Dyche: "Οι τελευταίες μέρες ήταν μέσα στον... πυρετό, αλλά είμαι ικανοποιημένος από όλους όσους αποτελούν την ομάδα. Έδωσα συγχαρητήρια στους παίκτες και τους συνεργάτες μου. Οι παίκτες ήταν καταπληκτικοί. Τους είπαμε μερικά πράγματα για το πώς μπορούμε να δουλέψουμε ως ομάδα και τα δέχθηκαν. Τους φωνάξαμε στο γήπεδο σήμερα το πρωί, πράγμα ασυνήθιστο, αλλά το δέχθηκαν, και απόψε είχαν την απόδοση που θέλαμε. Ήταν πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι αντέδρασαν έτσι και είχαν τέτοια απόδοση απέναντι σε μια ομάδα αήττητη αυτή τη σεζόν και νίκησαν μια ομάδα τόσο καλή όπως η Porto. Θα δεχόμουν και μια 'άσχημη' νίκη, αλλά η απόδοσή μας ήταν εξαιρετική - αυτό δηλαδή που τους είχα ζητήσει: να παίξουν για τους εαυτούς τους, τον κόσμο και το σήμα στη φανέλα. Ήταν φανταστικό για τον κόσμο μας που νικήσαμε και κρατήσαμε την εστία μας ανέπαφη με τέτοιο τρόπο. Πριν τον αγώνα είπα στους παίκτες: 'Σ' ένα παιχνίδι τρία πράγματα μπορούν να συμβούν: ή θα το πάρουμε εμείς, ή θα το πάρουν οι άλλοι, ή δε θα το πάρει κανένας'. Με βάση αυτό φτιάξαμε ένα πλάνο και το εξηγήσαμε στους παίκτες με απλά λόγια. Η ουσία ήταν να έχουν την ευκαιρία να παίξουν μεν με ελευθερία, αλλά πρώτα απ' όλα να κάνουν τα βασικά σωστά. Το κάναμε, κι αυτό είναι το πιο ευχάριστο. Πλέον υπάρχει μια νέα πρόκληση για τον σύλλογο. Η Premier League εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντική, αλλά και οι δύο διοργανώσεις είναι σημαντικές για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά. Κάναμε μια καλή αρχή και αλλάξαμε λίγο το φετινό αφήγημα, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να το αλλάζουμε. Κάναμε αρκετά πράγματα καλά με την πρώτη κι αυτό είναι ένα καλό βήμα, αλλά έχουμε μπροστά μας πολλή δουλειά για ν' ακολουθήσουν κι άλλα".

ΥΓ: Πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά της ΑΕΚ Λάρνακας για τη νίκη 1-0 μέσα στο Λονδίνο στην αποψινή βραδιά του Conference League. Όχι τίποτ' άλλο, αλλά η συμπεριφορά των οπαδών της Crystal Palace απέναντί μας και το υφάκι τους στα social media είχε αρχίσει να μου τη δίνει.

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.