
Η Forest βρίσκεται σε μάχη για τη σωτηρία. Μια κατάσταση λεπτών ισορροπιών, που μάλλον κανείς μέσα στην ομάδα δεν περίμενε όταν ξεκινούσε η σεζόν, πολλώ δε μάλλον μετά τη νίκη της πρεμιέρας επί της Brentford με 3-1 και πολύ άνετα. Ποιος να φανταζόταν ότι η δεύτερη νίκη στο πρωτάθλημα θα ερχόταν μετά από 84 ολόκληρες μέρες, με το ίδιο μάλιστα σκορ. "Είναι το πρώτο εξάποντο της χρονιάς, και δεν θυμάμαι να είχαμε ποτέ τέτοιο τόσο νωρίς", είχε γράψει πριν τον αγώνα με τη Leeds μια ψυχή στο Χ, και πράγματι έτσι ήταν, αναστενάξαμε λοιπόν όλοι με ανακούφιση που είχε θετική έκβαση για την ομάδα μας.
Σ' αυτές τις ειδικές συνθήκες, λοιπόν, ο Sean Dyche χρειάζεται κάθε βοήθεια που μπορεί να πάρει από ένα ρόστερ που στοίχισε πολύ, αλλά δεν έχει σταθεί μέχρι στιγμής στο ύψος των περιστάσεων. Όχι ότι οι παλιοί σκίζουν, αλλά κυρίως οι νέοι οφείλουν να προβληματιστούν που δεν έχουν εκμεταλλευτεί (οι περισσότεροι) τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν. Εξ ου και ο σημερινός μας τίτλος. Από δω και μπρος, όποιος... εμφανίζεται είναι κέρδος. Ο λόγος φυσικά για τον κύριο της φωτογραφίας επάνω, τον Omari Hutchinson, που με βάση τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τη μεταγραφή του από την Ipswich και ένα καλοκαίρι που του ανέβασε το ηθικό στα ύψη (ήταν και μέλος της Εθνικής Αγγλίας Κ21 που κατέκτησε για δεύτερη σερί φορά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα) έπρεπε να ξεκινήσει τη σεζόν... πετώντας. Αντίθετα, η μη πειστική παρουσία του ώθησε τον τότε προπονητή Nuno Espírito Santo να τον αφήσει εκτός ευρωπαϊκής λίστας, ο δε Άγγελος Ποστέκογλου δεν τον εμπιστεύτηκε ιδιαίτερα. Ο Dyche άρχισε σιγά σιγά να του δίνει κάποια λεπτά συμμετοχής, και σήμερα ήταν ανάμεσα στους τρεις που σήκωσε από τον πάγκο για ν' αλλάξουν την εικόνα ενός αγώνα όπου η Forest έδειχνε μπλοκαρισμένη. Ο νεαρός με τη λεπτεπίλεπτη σωματοδομή που τον κάνει πολύ ευέλικτο αλλά δεν του επιτρέπει να έχει τη σκληράδα που απαιτεί η Premier League, μάλλον αυτή τη φορά ήταν αποφασισμένος. Πρώτα άδειασε έναν αντίπαλο και σέρβιρε με σέντρα στον Morgan Gibbs-White τη λύση του Γόρδιου Δεσμού, μετά άδειασε και τον... αντικαταστάτη του και κέρδισε το πέναλτι με το οποίο ο Elliot Anderson κλείδωσε τη νίκη. "Χαίρομαι που μπήκα στο γήπεδο και έδειξα στους οπαδούς μας ποιος είμαι", είπε αργότερα. Μακάρι να συνεχίσει έτσι για να συμφωνήσουμε μαζί του, καθώς το πρωτάθλημα χρειάζεται και διάρκεια στην απόδοση!
Άλλα γενικά συμπεράσματα για τον αγώνα δεν θα γράψω, θα τα δούμε όλα στην πορεία. Επιτρέψτε μου να κλείσω τον πρόλογο με κάτι άλλο. Σήμερα οι Reds τίμησαν με τη σειρά τους τους πεσόντες των πολέμων, τους οποίους οι ζώντες αποκαλούν ήρωες, και τις περισσότερες φορές δίκαια. Υπάρχουν, όμως, και οι ήρωες εν καιρώ ειρήνης. Ένας από αυτούς είναι ο κύριος με την κίτρινη εμφάνιση του 2022-'23 που βλέπετε να κατεβαίνει τις σκάλες των επισήμων μπροστά από έναν χαμογελαστό Βαγγέλη Μαρινάκη (πρόεδρε, γούρικα τα γυαλιά τελικά, να τα φοράς συχνότερα) και δεξιά από έναν σοβαρό John McGovern. O Stephen Crean (έτσι λέγεται) επέστρεφε την περασμένη εβδομάδα στο Λονδίνο μετά τον αγώνα με τη Manchester United, όταν στο τρένο του εμφανίστηκε ένας μανιακός με μαχαίρι που επιτέθηκε σε κατάσταση αμόκ στους επιβάτες. O 61χρονος φίλος της Forest δεν αδιαφόρησε. Έπεσε πάνω του και "ανταμείφθηκε" για το θάρρος του με μαχαιριές στο κεφάλι, στην πλάτη και στο χέρι. Έσωσε όμως κόσμο, τόσο συνοπαδούς του όσο και άσχετους επιβάτες, με την καίρια παρέμβασή του. Μέσα σε λίγες ώρες είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες χιλιάδες λίρες για τα ιατρικά του έξοδα, με τη Forest (που ανέλαβε τη νοσηλεία και των υπόλοιπων οπαδών της που είχαν πέσει θυματα της επίθεσης) να συνεισφέρει 10.000. Εννοείται ότι προσκλήθηκε να παρακολουθήσει το σημερινό ματς από περίοπτη θέση. Αντίθετα, όταν ζήτησε από τη Ryan Air να του επιστρέψει τα χρήματα που είχε δώσει για το ταξίδι του στο Graz επειδή δεν ήταν ακόμα σε θέση να ταξιδέψει, η εταιρεία αρνήθηκε. Ο καθένας κρατάει τη στάση του απέναντι στην κοινωνία και κρίνεται απ' αυτήν... Μη γίνεις σαν τη Ryan, γίνε σαν τον Stephen. Ξέρετε εσείς.
Στον αγώνα, λοιπόν. Η Forest, με Matz Sels, Murillo, Igor Jesus και Anderson ξανά στην αρχική της ενδεκάδα, αλλά πάλι με τρεις στο κέντρο αφού ο Callum Hudson-Odoi παραμένει μη διαθέσιμος, είχε την απόλυτη κυριαρχία σ' ένα πρώτο εικοσάλεπτο-φωτιά, κατάφερε όμως μετά από σωρεία λαθών στην ίδια φάση να δεχτεί γκολ στη μοναδική σοβαρή επίθεση των αντιπάλων της στο πρώτο ημίχρονο. Για να τα πάρουμε από την αρχή, μόλις στο 2' ένα σουτ του Gibbs-White από το ύψος της μεγάλης περιοχής, όχι ιδιαίτερα δυνατό αλλά γωνιακό, ανάγκασε τον Lucas Perri στην πρώτη του επέμβαση στο ματς. Στο 12', σε ένα κόρνερ του Nico Domínguez από δεξιά και απόκρουση της άμυνας της Leeds, o Dan Ndoye πήρε τη μπάλα έξω από την περιοχή και έκανε ένα σουτ που βρήκε στον Joe Rodon, άλλαξε πορεία και χρειάστηκε να βάλει τα (πολύ) δυνατά του ο Βραζιλιάνος γκολκίπερ για να απλώσει το χέρι του εκεί που έπρεπε και να μην περάσει η μπάλα τη γραμμή. Παρ' όλα αυτά, στην αμέσως επόμενη φάση ο Noah Okafor έκλεψε τη μπάλα από λάθος του Nicolò Savona, o Nikola Milenković κάπου χάθηκε, ο Murillo κάπου απουσίαζε και βρέθηκε ο Neco Williams με δύο παίκτες στα δεξιά της περιοχής μας (κατά την επίθεση της Leeds). O Brenden Aaronson άνοιξε στον Lukas Nmecha, αυτός προχώρησε και με διαγώνιο σουτ έστειλε τη μπάλα στη δεξιά γωνία του Sels, που μάλλον δεν μπορούσε να κάνει και πολλά. Ωραίο τελείωμα, αλλά φτηνό και εύκολο γκολ από τη δική μας πλευρά.
Ευτυχώς η αντίδραση ήταν άμεση. Στο 15' Οι Reds συνδυάστηκαν ωραία στα δεξιά, ο Ndoye μπήκε στην περιοχή, έφτασε στην τελική γραμμή, γύρισε συρτά προς τη μικρή περιοχή, ο Perri έπεσε κι απέκρουσε χωρίς να συγκρατήσει και ο επερχόμενος Ibrahim Sangaré, που βρήκε τη μπάλα μπροστά του όπως την ήθελε και με το τέρμα στο έλεός του, δεν δυσκολεύτηκε να πετύχει το πρώτο του γκολ με την κόκκινη φανέλα και να το πανηγυρίσει δεόντως. Με τη φόρα που είχε η Forest έφτασε πριν το 20' δύο φορές ακόμα κοντά στο γκολ, με πρωταγωνιστή και στις δύο φάσεις τον Ndoye. Στο 17' o Ελβετός εξτρέμ σούταρε από αριστερά με τη μπάλα να περνάει λίγο έξω από το αριστερό δοκάρι του Perri που πάντως έλεγχε την πορεία της, και στο 19', από δεξιά αυτή τη φορά, το επιχείρησε και πάλι, βάζοντας αρκετά δύσκολα στον Βραζιλιάνο που μπλόκαρε με δεύτερη προσπάθεια. Ακολούθησε ένα 25λεπτο φλύαρης υπεροχής της Forest με ούτε καν υποψία ευκαιρίας εκατέρωθεν, ώσπου στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων ένα πολύ μακρινό σουτ του Gibbs-White αποτέλεσε μάλλον εύκολη υπόθεση για τον Perri.
Ο αιφνιδιασμός που επιχείρησε η Forest στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους (48'), με τον πολύ καλό Ndoye να μπαίνει στην περιοχή παρά το... τραβολόγημα και να γυρίζει για τον Jesus που κόπηκε σε κόρνερ από τον Jayden Bogle καθώς προσπαθούσε να πλασάρει, αναχαιτίστηκε πολύ γρήγορα από τους φιλοξενούμενους, που βέβαια δεν έδειχναν και μεγάλη διάθεση να απειλήσουν και έδειχναν να βολεύονται με το 1-1. Ο Dyche πήρε την κατάσταση στα χέρια του και έκανε τριπλή αλλαγή, βάζοντας εκτός του Hutchinson τους Ryan Yates και Taiwo Awoniyi και κάνοντας και το σχήμα πιο επιθετικό, αφού μπήκε ένας αμυντικός χαφ και βγήκαν δύο (οι κουρασμένοι και από την προσπάθεια της Πέμπτης Sangaré και Domínguez). Μόλις εννέα λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο (68'), ο Hutchinson κοντρόλαρε μετά από μια φανταστική μακρινή διαγώνια μπαλιά του Murillo, "χόρεψε" τον Gabriel Gudmundsson, τον απέφυγε και σέντραρε προς τη μικρή περιοχή, όπου ο Gibbs-White σηκώθηκε εντυπωσιακά για τα 1,71 του και άγγιξε με το κεφάλι τη μπάλα όσο έπρεπε ώστε αυτή να καταλήξει στη δεξιά γωνία του Perri. Ο MGW την Πέμπτη έχασε το πέναλτι, την Παρασκευή έμαθε ότι δεν είναι στις κλήσεις του Thomas Tuchel για το "παράθυρο" του Νοεμβρίου, το είχε ανάγκη το γκολ και το χάρηκε.
Ο Daniel Farke (στο μυαλό μου δεν θα πάψω ποτέ να τον συνδυάζω με εκείνη τη βραδιά της Boxing Day στο Carrow Road, όταν προηγηθήκαμε 3-0 και η Norwich, που κοουτσάριζε τότε, ισοφάρισε σε 3-3) δεν είχε άλλη επιλογή από το να προσπαθήσει κι αυτός να μας μπερδέψει με αλλαγές. Τριπλή στο 74', διπλή στο 82'. Με την πρώτη "φουρνιά" μπήκε ο τύπος που θα μπορούσε να γίνει ο δικός του Hutchinson, ο Dan James. Με τον συμπαίκτη του στην Εθνική Ουαλίας Williams να τον επιτηρεί, ο βραχύσωμος χαφ στο 79' έκανε ένα φοβερό αριστερό φαλτσαριστό σουτ που κατευθυνόταν στη δεξιά γωνία του Sels, αλλά ο Βέλγος ήταν έτοιμος και απέκρουσε εντυπωσιακά. Κανείς βέβαια δεν έδειξε έτοιμος για το ριμπάουντ, με τον Gudmundsson να σουτάρει από τα όρια της περιοχής, τον Bogle να βάζει το πόδι του, τη μπάλα να περνάει σαδιστικά ελάχιστα έξω από το δεξί δοκάρι και τις καρδιές μας να επιστρέφουν στις θέσεις τους. Η φάση αυτή δημιούργησε μια ανησυχία στην "κόκκινη" άμυνα, που δεν έχει καεί στο χυλό και λίγες φορές φέτος, και ιδρώσαμε πάλι όταν σε κόρνερ από αριστερά ο νεοεισελθών Dominic Calvert-Lewin έπιασε την κεφαλιά και αστόχησε για λίγο. O Dyche έβαλε τον Morato αντί του MGW για να ενισχύσει την άμυνα, αλλά δεν χρειάστηκε. Δευτερόλεπτα μετά την αλλαγή ο Hutchinson μετά τον Gudmundsson ταλαιπώρησε και τον Jack Harrison, τον πέρασε πανεύκολα, αυτός τον γκρέμισε άγαρμπα από πίσω και ο Jarred Gillett καταλόγισε το πέναλτι. Αρχικά πήρε τη μπάλα ο Williams, άφησε όμως την εκτέλεση στον Anderson που έστειλε τον Perri από τη λάθος γωνία και οριστικοποίησε τη δεύτερη νίκη μας (και πρώτη του Dyche) στο πρωτάθλημα. Με τον Sels να μπλοκάρει εύκολα άλλη μια κεφαλιά του Calvert-Lewin στο 94' διατηρήθηκε και η διαφορά των δύο γκολ.
Τώρα οι Reds, που δυστυχώς δεν άλλαξαν βαθμολογική θέση αφού η West Ham νίκησε εντός 3-2 τη Burnley και παρέμεινε έναν βαθμό από πάνω μας, αλλά έχουμε πια μειώσει στο -1 από τη "σωτηρία" και στο -2 από τη 16η Leeds και τη 15η Fulham που έχασε επίσης (2-0 εκτός από την Everton), σηκώνουν τα μανίκια. Το πρωτάθλημα διακόπτεται για τελευταία φορά φέτος, και ο Dyche ετοιμάζεται για κάτι σαν μίνι προετοιμασία (αφού έκανε παράπονα για όχι καλή φυσική κατάσταση των παικτών) με μόλις έξι απόντες από την πρώτη ομάδα (Sels, Williams, Milenković, Sangaré, Anderson, Ndoye). O πρώτος αγώνας μετά τη διακοπή είναι εκεί όπου πέρσι δείξαμε ότι κανείς δεν θα ξέμπλεκε εύκολα μαζί μας: στο Anfield απέναντι στην πρωταθλήτρια Liverpool, που πάντως απόψε υπέστη την πέμπτη ήττα της στα έξι τελευταία ματς (!), με η μορφή μάλιστα συντριβής με 3-0 από τη Manchester City στο Etihad. Οι Citizens πλησίασαν έτσι στους τέσσερις βαθμούς την πρωτοπόρο Arsenal, που σκόνταψε στο Stadium of Light κόντρα στην πεισματάρα Sunderland (2-2). Τα υπόλοιπα αποτελέσματα της 11ης αγωνιστικής: Tottenham-Manchester United 2-2, Chelsea-Wolves 3-0, Aston Villa-Bournemouth 4-0, Brentford-Newcastle 3-1, Crystal Palace-Brighton 0-0.
Forest: Sels, Savona, Milenković, Murillo, Williams, Sangaré (Yates 59'), Anderson, Ndoye, Gibbs-White (Morato 88'), Domínguez (Hutchinson 59'), Igor Jesus (Awoniyi 59').
Leeds: Perri, Bogle, Rodon, Bijol (Struijk 82'), Gudmundsson (Harrison 82'), Ampadu, Aaronson (James 74'), Longstaff (Piroe 74'), Stach, Okafor, Nmecha (Calvert-Lewin 74').
Σκόρερς: Sangaré 15', Gibbs-White 68', Anderson 91' (πέναλτι) - Nmecha 13'.
Διαιτητής: Jarred Gillett. Κίτρινες: Sangaré 33', Murillo 41' - Longstaff 71'.
Θεατές: 30.708.
Sean Dyche: "Τη χρειαζόμασταν τη νίκη για πολλούς λόγους. Έπρεπε να αλλάξουμε λίγο το αφήγημα και να μεταφερθούμε σε νοοτροπία νικητών. Έχω ήδη μιλήσει για τα ενθαρρυντικά σημάδια από τις προπονήσεις και τον τρόπο που συνεχίζουμε την πορεία μας. Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας είναι πολύ σημαντική για μένα, γιατί παίζει ζωτικό ρόλο σε μια σεζόν στην Premier League. Γυρίσαμε τούμπα το παιχνίδι με τη Manchester United - στο τέλος φέραμε ισοπαλία, αλλά την ανατροπή την κάναμε. Δουλεύουμε για να αποκτήσουν ξανά οι παίκτες καλή φυσική κατάσταση, όπως τους θελω, και μέχρι στιγμής τα σημάδια είναι καλά. Η Leeds πέτυχε ένα ωραίο γκολ, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν ένιωσα καμιά απειλή στο πρώτο ημίχρονο και ελάχιστη στο δεύτερο. Στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ήμασταν καλύτεροι ή τουλάχιστον τους κρατούσαμε μακριά. Όσο η φυσική μας κατάσταση θα βελτιώνεται, τόσο πιο απειλητικοί πιστεύω ότι θα γινόμαστε στα παιχνίδια μας. Πολλά πράγματα χρειάζεται να διορθώσουμε - ας πούμε να κρατήσουμε ανέπαφη την εστία μας, κάτι που έχει να μας συμβεί πολύ καιρό στο πρωταθλημα (σ.σ. από το 1-0 επί της Manchester United τον περασμένο Απρίλιο), ή να σκοράρουμε σε ροή αγώνα. Αλλά θα χρειαστεί χρόνο. Γενικά είμαι ευχαριστημένος από τη δουλειά που κάνουμε το επιτελείο μου κι εγώ, αλλά και από την προσπάθεια των παικτών. Ο κόσμος παίζει κι αυτός τον δικό του ρόλο, όπως έκανε και σήμερα. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι, αφού ακόμα δεν έχουμε πετύχει τίποτα. Υπάρχουν όμως ισχυρές ενδείξεις. Αν μείνουμε ενωμένοι όλοι μαζί, θα φροντίσουμε και τα υπόλοιπα".
* Η φωτογραφία του Hutchinson είναι από την ιστοσελίδα του περιοδικού Four Four Two και του κ. Crean από τον λογαριασμό του αθλητικού τμήματος του BBC Nottingham στο Facebook.
Δεν ξέρω αν αυτή τη στιγμή στο Nottingham υπάρχει άνθρωπος πιο χαρούμενος από τους δύο κυρίους της φωτογραφίας. Ο ένας έπαιξε το τελευταίο του ματς με τη Forest πριν πάει στο Μαρόκο να υπερασπιστεί...
Στον άτυχο αγώνα με τη Bournemouth, o Ryan Yates έκλεισε 250 συμμετοχές με τη φανέλα της Forest σε όλες τις διοργανώσεις. Ένα τέταρτο της χιλιάδας για τον πιστό στρατιώτη, που πήγε στη Nigel Doughty... 