Παίζεις με μια ομάδα που έχει πέντε σερί ήττες σε όλες τις διοργανώσεις (τέσσερις στο πρωτάθλημα) και παλεύει να σωθεί. Που είναι δέκα βαθμούς πίσω σου και βρίσκεται σε τρικυμία. Έχεις απέναντί σου έναν προπονητή που ξέρει μεν το δρόμο για τη σωτηρία, όπως έχει αποδείξει και στον πάγκο μας (Steve Cotterill), αλλά το στυλ του είναι προβλέψιμο μέχρι απελπισίας. Η 18άδα σου έχει 17 παίκτες από τον θρίαμβο επί της QPR (η ενδεκάδα σου 11/11). Παίζεις και στο γήπεδό σου, μέσα σε όλα τα άλλα. Και το κάνεις ντέρμπι. Και ιδρώνεις. Γιατί; Γιατί... Forest είσαι!

Το έλεγα σε κάθε ευκαιρία από την ώρα που αρχίσαμε να μιλάμε για το συγκεκριμένο ματς: με τέτοιες ομάδες να τη φοβάσαι τη δική μας. Λιγότερο θα ανησυχούσα αν παίζαμε με Wolves ή Cardiff. Και έπεσα -δυστυχώς- μέσα. Σε έναν από τους έξι μόλις αγώνες που έγιναν μέσα στο τριήμερο για την Championship λόγω του χιονιά που πλήττει τη Βρετανία (ας είναι καλά η υπόγεια θέρμανση του αγωνιστικού χώρου του City Ground και οι επί ημέρες άοκνες προσπάθειες των υπεύθυνων του γηπέδου και των... πιτσιρικάδων των Ακαδημιών που ξεχιόνιζαν τα καθίσματα!), οι Reds νίκησαν με 2-1 τους Blues και αποσπάστηκαν πλέον 13 βαθμούς από τους σημερινούς αντιπάλους τους, οι οποίοι διατηρούνται στην 22η θέση και ανησυχούν πλέον πάρα πολύ για το μέλλον.

Ο Aitor Karanka, που επιτέλους πανηγύρισε την πρώτη εντός έδρας νίκη του, ήταν λογικό να μην κάνει αλλαγές στο αρχικό σχήμα. Θέλησε πάντως να δώσει στον Daryl Murphy μια ευκαιρία να ξαναμπεί στο κλίμα, αφήνοντας τον Liam Bridcutt εκτός αποστολής και χρησιμοποιώντας τον Ιρλανδό φορ στο δεύτερο ημίχρονο (χωρίς μεγάλη επιτυχία, όπως θα δούμε παρακάτω). Τη χημεία που αρχίζει σιγά σιγά να δημιουργείται στην ενδεκάδα μας τη διακρίνουμε πλέον δια γυμνού οφθαλμού, όμως η απόκτηση εκείνης της "νοοτροπίας νικητή" που ευαγγελιζόταν ο Βάσκος μετά τον αγώνα με την QPR απαιτεί ακόμα χρόνο. Η Forest νίκησε έναν αντίπαλο υποδεέστερο, τον οποίο έκανε να φαίνεται πιο καλός απ' ό,τι είναι, με έναν από τους κορυφαίους της να είναι ο γκολκίπερ της. Και σε καμιά περίπτωση δεν την είδαμε να πιάνει αυτό τον αντίπαλο από το λαιμό. Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε...

Το πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ άδικο για τη... Birmingham. Δέχτηκε ένα γκολ μόλις στο 6' μετά από ωραία ομαδική προσπάθειά μας στο κέντρο και δυνατό σουτ του Joe Lolley στην κλειστή γωνία του David Stockdale που φέρει ακέραια την ευθύνη, και μετά την ανεξήγητη οπισθοχώρηση των Reds διατήρησε την πρωτοβουλία σχεδόν σε όλο το υπόλοιπο πρώτο μέρος. Είχε μάλιστα και σοβαρές ευκαιρίες να ισοφαρίσει: στο 15' από γύρισμα του πολύ δραστήριου Jacques Maghoma o Maikel Kieftenbeld από το ύψος του πέναλτι σούταρε πολύ ψηλά, στο 20' από πονηρό φάουλ του Craig Gardner (αδελφός του πρώην δικού μας Gary) ο Harlee Dean βρέθηκε απέναντι από τoν Costel Pantilimon και ως καλός σέντερ μπακ αστόχησε απελπιστικά, στο 25' αδύναμο σουτ του Che Adams από καλή θέση μέσα από την περιοχή μπλόκαρε ο Ρουμάνος γκολκίπερ, που στο 41' χρειάστηκε πάλι να βγει γρήγορα για να προλάβει τον Adams πριν επωφεληθεί από την ωραία μπροστινή μπαλιά του Maghoma. Εμείς σ' αυτό το διάστημα είχαμε μόνο ένα φάουλ του Lee Tomlin από καλή θέση άουτ στο 31', ενώ αρκετές φορές βρεθήκαμε να βγαίνουμε δεύτεροι στη μπάλα και να χάνουμε προσωπικές μονομαχίες.

Η αντίδραση του Karanka ήταν να βγάλει τον Ben Brereton (που για να πούμε του στραβού το δίκιο είχε δώσει πολλές μονομαχίες αλλά είχε χάσει τις περισσότερες) και να βάλει στη θέση του τον Murphy, ο οποίος ξεκάθαρα δεν τον δικαίωσε, καθώς ο Ιρλανδός, καταβεβλημένος ακόμα από την ασθένειά του και σε διαρκές ντεφορμάρισμα από τα μπαράζ του Μουντιάλ κι έπειτα, δεν αποτέλεσε μεγαλύτερη απειλή μπροστά και επιπλέον δεν μάρκαρε όπως ο Ben κάτω από το κέντρο. Βέβαια η Forest θα μπορούσε να πάρει μεγάλο προβάδισμα στο 51', όταν από πάσα του Lolley o Matty Cash σούταρε με δύναμη, ο Stockdale απέκρουσε και η μπάλα τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι, ενώ μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ο τερματοφύλακας της City αντιδρούσε εξίσου αποτελεσματικά σε σουτ του Tendayi Darikwa. Το City Ground ξαναζεστάθηκε, στο 65' οι Reds είχαν μια ακόμα ευκαιρία (από βαθιά μπαλιά του Tobias Figueiredo ο Cash μπήκε στην περιοχή και γύρισε στον Murphy, που όμως έκανε κακό πλασέ), τέσσερα λεπτά αργότερα μετά από ωραία ομαδική ενέργεια ο Jack Colback (υπέροχος και πάλι) σούταρε πάνω στον Stockdale. H Birmingham πήρε τα πάνω της, κέρδισε δύο συνεχόμενα κόρνερ, είχαμε μια πολύ ωραία απόκρουση του Pantilimon σε σκαστή κεφαλιά του Lukas Jutkiewicz (μεγάλος μπελάς από τη στιγμή που μπήκε), και στην αμέσως επόμενη φάση ο Cash έβγαλε τον Tomlin σε θέση για σουτ αλλά αυτός αστόχησε απελπιστικά. Ήταν η τελευταία του προσφορά στο ματς, καθώς άφησε τη θέση του στον Adlène Guédioura που επίσης δεν δικαίωσε τον Karanka που τον προτίμησε αντί του Kieran Dowell, δείχνοντας πολύ βαρύς. Πάλι ο Pantilimon στο 73' ήταν εκεί που έπρεπε σε νέα κεφαλιά του Jutkiewicz, στο 75' ο Lolley από κεφαλιά-πάσα του Osborn αμαρκάριστος από το ύψος της περιοχής στραβοκλώτσησε εντελώς και στο 79' το ματς φάνηκε να "κλειδώνει". Ο Osborn με "σαραντάρα" μπαλιά βρήκε τον Cash που μπήκε από τα δεξιά και σούταρε δυνατά. Η μπάλα πήγαινε έτσι κι αλλιώς μέσα, αλλά βρήκε και λίγο στον Dean και έκανε ακόμα πιο δύσκολο το έργο του Stockdale, που τη μάζεψε για δεύτερη φορά από τα δίχτυα του.

Είπαμε όμως, Forest είσαι! Και επομένως δε θα ησυχάσεις ποτέ! Αφού στο 81' ο Jutkiewicz απέτυχε για άλλη μια φορά να νικήσει με κεφαλιά τον Pantilimon και στο 82' ο Osborn έκανε ωραία ατομική ενέργεια αλλά σούταρε πολύ άουτ από το "D" με το κακό δεξί του πόδι, στο 87' άλλο ένα στημένο-ποίημα από τον Gardner (κόρνερ που παραχώρησε με το μοναδικό του λάθος στο ματς ο Figueiredo) έφερε τον αρχηγό των Blues Michael Morrison να σκοράρει με κεφαλιά ανήμερα των γενεθλίων του, τα νύχια των οπαδών της Forest να περνάνε και πάλι τα πάνδεινα και τον υπογράφοντα να φωνάζει στον Karanka από μια Ευρώπη απόσταση να κάνει και την τρίτη αλλαγή, που όμως δεν ήρθε ποτέ. Εκεί έλαμψε η ψυχραιμία και η σιγουριά του Pantilimon, που μέχρι το 95' που έληξε το ματς πρόλαβε να καθαρίσει δύο επικίνδυνες σέντρες-σουτ από τα δεξιά και να σώσει τον αρχηγό του Ben Watson από τη ρετσινιά του μοιραίου, καθώς ο πολύπειρος χαφ που είχε πάει πολύ καλά σε όλο το ματς έπιασε ένα... τσάμικο σε ένα ακόμα κόρνερ του Gardner αλλά ο Ρουμάνος γίγαντας ήταν πάλι στη σωστή θέση για να μπλοκάρει. Το 2-1 παρέμεινε και λίγες ώρες αργότερα ο Cotterill έχανε τη δουλειά του...

Έτσι οι Reds πάνε στο Carrow Road την Τρίτη να αντιμετωπίσουν τη φορμαρισμένη (και ξεκούραστη, αφού το παιχνίδι της με τη φλεγόμενη για βαθμούς Barnsley στο Oakwell ήταν ανάμεσα σε αυτά που αναβλήθηκαν) Norwich, έχοντας μάλιστα δύο σερί νίκες και λίγη παραπάνω αυτοπεποίθηση. Γιατί όσο και να βάζουμε εμείς αστερίσκους, οι νίκες και οι βαθμοί μένουν...

Forest: Pantilimon, Darikwa, Figueiredo, Fox, Osborn, Watson, Colback, Cash, Tomlin (Guedioura 72'), Lolley, Brereton (Murphy 46').
Birmingham: Stockdale, Jenkinson, Morrison, Dean, Colin, Lowe (Jutkiewicz 65'), Cardner, Kieftenbeld, Maghoma (Boga 80'), Adams, Gallagher.
Σκόρερς: Lolley 6', Cash 79' - Morrison 87'.
Διαιτητής: Keith Stroud. Κίτρινες: Darikwa 67' - Morrison 28', Kieftenbeld 83'.
Θεατές: 23.296 (Forest: 21.305).

Aitor Karanka: "Πρώτα απ' όλα θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους του συλλόγου που δούλεψαν σκληρά ώστε να γίνει κανονικά ο αγώνας σήμερα. Μόνο πέντε αγώνες της Championship γλίτωσαν σήμερα από την κακοκαιρία (σ.σ. και ένας ακόμα χθες το βράδυ), οπότε ένα μεγάλο 'ευχαριστώ' σε όλους όσους εξασφάλισαν τη διεξαγωγή του δικού μας. Ένα τεράστιο 'ευχαριστώ' και στον κόσμο μας. Πιστεύω ότι μπορεί να δει την πρόοδο που κάνουμε ως ομάδα και, παρ' όλο που από πλευράς απόδοσης δεν ήμασταν και στα καλύτερά μας, ήταν σημαντικό για μας να νικήσουμε στην έδρα μας. Ήταν, νομίζω, μια καλή μέρα για όλους μας. Κάναμε ένα ακόμα βήμα. Η συμπεριφορά των παικτών ήταν σωστή ως το τέλος του αγώνα, και έπρεπε να εξασφαλίσουμε το καλό αποτέλεσμα. Η Championship είναι μια πολύ σκληρή κατηγορία και χρειάστηκε να δουλέψουμε μέχρι το τελευταίο λεπτό για να πάρουμε τη νίκη. Το μόνο που ζητάω από τους παίκτες είναι να συνεχίσουν να βελτιώνονται, να προχωράνε και να μαθαίνουν από τα όποια λάθη κάνουν στο δρόμο. Φυσικά και είναι πιο εύκολα τα πράγματα όταν νικάς, αλλά και την Τρίτη στο Norwich πρέπει να συνεχίσουμε την πορεία μας προς τα εμπρός. Πριν από έξι εβδομάδες, ένα τέτοιο παιχνίδι μάλλον θα το είχαμε χάσει. Ο χαρακτήρας της ομάδας είναι διαφορετικός τώρα, είμαστε πολύ πιο σταθεροί και πετυχαίνουμε γκολ τακτικά. Το κλειδί πλέον είναι να συνεχίσουμε στον ίδιο καλό ρυθμό και να εξακολουθήσουμε να είμαστε σταθεροί".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.