Λέτε η περιβόητη βελτίωση στην άμυνα, που περιμένουμε εδώ και χρόνια, να φανερώνει δειλά δειλά τα πρώτα της σημάδια; Να το δούμε και να μην το πιστέψουμε, αλλά δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να πας κουρασμένος στο Carrow Road απέναντι στην ξεκούραστη Norwich και να μην της επιτρέψεις να παραβιάσει την εστία σου. Οι Canaries του Daniel Farke μπορεί να ξεκίνησαν για ψηλά και τώρα να βρίσκονται απλώς μια θέση πάνω από μας, όμως σκοράρουν σχεδόν σε κάθε αγώνα και μετά την αποψινή ισοπαλία ανέβασαν σε 7 αγώνες το αήττητο σερί τους.

Βεβαίως αυτό είναι δικό τους θέμα και μπράβο τους, αλλά κι εμείς δεν υστερούμε και πολύ. Πέντε ματς πλέον χωρίς ήττα (2 νίκες - 3 ισοπαλίες) και οι Reds πάνε με ηθικό ακμαιότατο στο "El Cloughico", απέναντι σε μια Derby που έχασε ακόμα περισσότερο έδαφος απόψε στη μάχη της ανόδου (1-1 εκτός με την QPR) και μετράει πια έξι σερί αγώνες χωρίς νίκη. Και για να μένουμε στα δικά μας και να τους αφήσουμε να βράζουν στα προβλήματά τους μέχρι την Κυριακή, ο αποψινός βαθμός δεν θα ήταν καθόλου εύκολο να κατακτηθεί πριν τον Ιανουάριο. Απλούστατα, γιατί οι πρωταγωνιστές του Carrow Road ήταν τρεις παίκτες που ήρθαν στην ομάδα κατά την πρόσφατη μεταγραφική περίοδο.

Συνήθεις ύποπτοι; Πλέον, ναι! Και κορυφαίος όλων ο κύριος της φωτογραφίας, που δεν προκάλεσε δα και ρίγη ενθουσιασμού στις τάξεις των φίλων των Reds με την απόκτησή του. Ο Tobias Figueiredo είχε απόψε δύσκολη δουλειά, με το μαρκάρισμα του πρώτου σκόρερ των γηπεδούχων James Maddison. Ενός παίκτη αρκετά κοντύτερού του, από τον οποίο όμως δεν έφαγε ούτε μια ντρίμπλα, του έκλεισε την περιοχή και τον ανάγκασε να τραβιέται στα πλάγια και να δοκιμάζει σουτ από τα 20 μέτρα και βάλε. Χώρια τις δεκάδες επεμβάσεις του στον αέρα και το πάθος του, που κορυφώθηκε στις διαμαρτυρίες για τη τζάμπα κάρτα που χρεώθηκε σε κανονικό τάκλιν από έναν διαιτητή πολύ μακριά από τη φάση. Ο Jack Colback, από την πλευρά του, όργωσε το μεσαίο τρίτο του γηπέδου όσο κανείς άλλος και ενέπνευσε φοβερή σιγουριά στους συμπαίκτες του (για τον Ben Watson ακούγαμε, και οι φήμες δικαιώθηκαν, όμως ο Colback είναι ώρες-ώρες εντυπωσιακός με τις δυναμικές επεμβάσεις του και το ψύχραιμο μοίρασμα της μπάλας). Αν υπήρχε ένας τρόπος να τον κρατήσουμε και μετά το καλοκαίρι... Εδώ οψιόν αγοράς, όπως στην περίπτωση του Figueiredo, δεν υπάρχει, και είναι βέβαιο πως ο κοκκινομάλλης Jack θα τραβήξει το ενδιαφέρον ομάδων της Premier League. Ο τρίτος της παρέας είναι βέβαια ο Costel Pantilimon, ο οποίος έχει βαλθεί να με κάνει να φάω τους ενδοιασμούς μου γι' αυτόν όπως ο Ρόμπαξ το καπέλο του στο Μίκυ Μάους. Και πάλι καθάρισε φάσεις, και πάλι έκανε την απόκρουση του ματς, και πάλι στάθηκε "βουνό" αξεπέραστο. Και γι' αυτόν σίγουρα θα γίνει επιχείρηση παραμονής το καλοκαίρι...

Βαθμός made in January, λοιπόν, με τον Aitor Karanka να προειδοποιεί ότι όποιος φύλαγε τα πόδια του απόψε δεν θα έπαιζε την Κυριακή, αλλά ταυτόχρονα να αφήνει πίσω στο Nottingham τον Lee Tomlin, επισήμως λόγω ενός μικροπροβλήματος τραυματισμού, ουσιαστικά όμως μάλλον για να κρατήσει ξεκούραστο για το ντέρμπι τον όχι και τόσο γυμνασμένο ώστε να παίζει δύο ματς την εβδομάδα Lee. Στη θέση του επανήλθε στην ενδεκάδα ο Kieran Dowell, τη θέση του τελευταίου στην αποστολή πήρε ο Liam Bridcutt (τον οποίο ο Kenny Burns στη στήλη του στη Nottingham Post μάλλον βιάστηκε να βγάλει δυσαρεστημένο και αιτούμενο μεταγραφή τον Ιούνιο), και αυτές ήταν όλες κι όλες οι αλλαγές παρά την κούραση του Σαββάτου. Α, και μόνο μία αλλαγή στο ματς από τον Βάσκο, που μας θύμισε τις παλιές καλές εποχές του ενός αναπληρωματικού στην Αγγλία ενώ όλη η Ευρώπη έπαιζε με 16άδες, αλλά τουλάχιστον μας επέτρεψε να δούμε για άλλη μια φορά τον Απόστολο Βέλλιο μέσα στο γήπεδο με το ξακουστό Garibaldi.

Παρά το 0-0, ο αγώνας ήταν αρκετά πλούσιος σε φάσεις, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Εκεί δηλαδή που ο Dowell, στις μοναδικές ίσως εκλάμψεις του στο παιχνίδι, έβγαλε δύο φορές τον Ben Brereton φάτσα με τον Angus Gunn και το γκολ. Ο μικρός αγχώνεται πολύ προσπαθώντας να δείξει ότι μπορεί να σταθεί ως βασικός σέντερ φορ της Forest και να ανανεώσει το ενδιαφέρον μεγαλύτερων ομάδων για την απόκτησή του, με συνέπεια να μη δείχνει καθαρό μυαλό στο τελείωμα των φάσεων. Δεν ήταν εύκολες περιπτώσεις, τόσο στο 14' όταν υπό γωνία σούταρε άουτ, τόσο και στο 23' με τον Gunn να του κλείνει το πεδίο και εκείνος να πλασάρει πάνω από τα δοκάρια, όμως ένας έμπειρος παίκτης ίσως μπορούσε να βγάλει κάτι παραπάνω απ' αυτές τις ευκαιρίες. Στην άλλη άκρη του γηπέδου, ο Pantilimon άπλωσε το τεράστιο κορμί του και με το ένα χέρι απομάκρυνε στο 19' τη φοβερή κεφαλιά του Josh Murphy από τη σέντρα του Maddison, αποτρέποντας άλλο ένα γκολ από κόρνερ (δέκα έχουμε φάει φέτος, αν δεν έχω χάσει το μέτρημα). Ο Ρουμάνος ήταν εκεί που έπρεπε και στο 26', για να βγάλει κόρνερ με τα πόδια το σουτ του Murphy στην κλειστή του γωνία, αλλά και στο 36' και το 43' για να απομακρύνει σουτ των Harrison Reed και Jamal Lewis. Η τύχη μάς βοήθησε στο 28', όταν η επικίνδυνη συρτή σέντρα του Maddison από τα δεξιά πέρασε από αρκετά πόδια χωρίς ευτυχώς να βρει κανένα τη μπάλα.

Στο δεύτερο μέρος ο Maddison συνέχισε να ψάχνει το γκολ, σπαταλώντας την καλύτερη ευκαιρία της Norwich στο 52' όταν σούταρε ψηλά μετά από ωραίο γύρισμα του Onel Hernández, και αστοχώντας (όχι πολύ) στο 63' μετά από ατομική ενέργεια. Η Forest απάντησε με δύο φάσεις που είχαν τους ίδιους πρωταγωνιστές: στο 67' ο Dowell μετά από μπαλιά του Matty Cash έδειξε πως δεν είναι και στα καλύτερά του αστοχώντας απελπιστικά, και στο επόμενο λεπτό, όταν οι ρόλοι αντιστράφηκαν και η κεφαλιά του Cash από καλή θέση στη σέντρα του Dowell έφυγε με δύναμη πάνω από το δεξί "Γ" του Gunn. O Farke σίγουρα σκέφτηκε την καλή παράδοση του γερο-Wes Hoolahan απέναντι στη Forest και έριξε στο ματς τον Ιρλανδό, που δεν κατάφερε να νικήσει τον Pantilimon με σουτ εκτός περιοχής στο 76' και έβλεπε τις γνωστές πονηρές κάθετες μπαλιές του να κόβονται χάρη στη θαυμαστή αλληλοκάλυψη της άμυνας και των δύο αμυντικών χαφ μας (πού να φανταζόμουν ότι θα έγραφα κάτι τέτοιο μέσα σ' αυτή τη σεζόν). Ο Brereton έπεσε και πάλι θύμα της πρεμούρας του να σκοράρει, όταν η μπάλα κατέληξε σε αυτόν στο 86' μετά από φάση που ξεκίνησε από ωραίο τάκλιν του Βέλλιου λίγο πάνω από τη σέντρα και χωρίς να σηκώσει καν το κεφάλι, αν και ήξερε ότι βρισκόταν σε αρκετά πλάγια θέση, σούταρε με δύναμη στην αγκαλιά του Gunn. Στο 89' από σέντρα του Hoolahan o Grant Hanley (από τον οποίο ο Brereton έφαγε αρκετά σπρωξίματα σε όλο το ματς, αλλά η τάση του να πέφτει εύκολα μάλλον έκανε δύσπιστο τον διαιτητή) έπιασε αδύναμη και άστοχη κεφαλιά, στο 94' ο κουρασμένος Joe Lolley δεν κατάφερε να πιάσει καλά το αριστερό σουτ μαρκαρισμένος στενά και αστόχησε πολύ, στο 94' από μπαλιά του Lolley ο Βέλλιος μη μπορώντας να σουτάρει ο ίδιος προσπάθησε να βγάλει κάθετη στον Brereton που ήταν μόνος με τον Gunn αλλά σε θέση οφσάιντ (έτσι κι αλλιώς αστόχησε πάντως...), και το 0-0 ήρθε να επιβραβεύσει κατά κάποιον τρόπο και τις δύο ομάδες, που είχαν τις ευκαιρίες τους αλλά όχι και την ψυχραιμία να τις τελειώσουν.

Norwich: Gunn, Reed, Hanley, Klose, Lewis, Tettey (Vrančić 86'), Leitner, Hernández, Maddison, Murphy (Hoolahan 72'), Srbeny (Watkins 72').
Forest: Pantilimon, Darikwa, Figueiredo, Fox, Osborn, Colback, Watson, Cash, Dowell (Βέλλιος 79'), Lolley, Brereton.
Διαιτητής: Darren England. Κίτρινες: Tettey 84', Maddison 90' - Figueiredo 34', Colback 44', Brereton 81', Watson 85', Darikwa 86'.
Θεατές: 25.184 (Forest: 742).

Aitor Karanka: "Δεν ήταν και το καλύτερό μας παιχνίδι, αλλά ήταν ένα ματς όπου συνεχίσαμε να ωριμάζουμε και να βελτιωνόμαστε. Είχαμε ευκαιρίες να σκοράρουμε και να νικήσουμε, αλλά, ξέρετε, αν δεν μπορείς να νικήσεις τότε καλύτερα να προσπαθήσεις να πάρεις τουλάχιστον τον πόντο χωρίς να δεχτείς γκολ. Επτά από τους παίκτες μας που αγωνίστηκαν απόψε έχουν παίξει πολύ τους τελευταίους μήνες και έδειξαν κουρασμένοι προς το τέλος, έδειξαν όμως και ότι είχαν τη θέληση να παλέψουν για την ομάδα και να της εξασφαλίσουν το βαθμό. Αν είχαμε έναν-δύο εξτρέμ στον πάγκο θα μπορούσαμε να νικήσουμε. Είχαμε πολύ χώρο στα πλάγια στο τελευταίο 15λεπτο του αγώνα, αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαμε να τον εκμεταλλευτούμε. Παρ' όλα αυτά, ήταν ένας καλός βαθμός και ένα ακόμα παιχνίδι που μπορούμε να χτίσουμε πάνω του. Είμαι πραγματικά ικανοποιημένος γιατί, παρ' όλο που δεν ήμασταν στα καλύτερά μας, η ομάδα φαίνεται ομάδα και οι παίκτες παλεύουν όλοι μαζί. Τώρα η αποκατάστασή μας είναι πολύ σημαντική εν όψει του αγώνα της Κυριακής. Οι παίκτες θα προπονηθούν αύριο, αλλά θα πάρουν ρεπό την Πέμπτη γιατί χρειάζονται ένα διάλειμμα. Οι δύο τελευταίες εβδομάδες ήταν δύσκολες για όλους τους, όχι μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά. Θα συνέλθουμε και θα επικεντρωθούμε στο ματς με τη Derby, καθώς ξέρω πόση σημασία έχει για όλους. Πηγαίνουμε σ' αυτό το παιχνίδι με ένα αήττητο σερί, κι αυτό είναι πολύ καλό για την αυτοπεποίθησή μας".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.