brentford17182

Πού και πού θυμάμαι εκείνο το φοβερό βιντεάκι με τους οπαδούς μιας γερμανικής -νομίζω- ομάδας, που είχε πολλά παιχνίδια να σκοράρει, να τρέχουν στο πέταλο με κάτι πελώρια βελάκια και να δείχνουν στους παίκτες τους το αντίπαλο τέρμα, προσπαθώντας κι εκείνοι όσο μπορούσαν να σταματήσουν την επιθετική ξηρασία. Βέβαια στην Αγγλία το γερμανικό χιούμορ μάλλον δεν πολυεκτιμάται, και ειδικά αυτή τη στιγμή στο City Ground κάθε άλλο παρά έχουν διάθεση να κάνουν τέτοια περίεργα κορεό. Η Forest έμεινε για έκτο σερί ματς χωρίς γκολ και η ανάγκη να ενισχυθεί άμεσα και αποτελεσματικά η επίθεση φαντάζει πια μονόδρομος.

Αυτή η σεζόν είναι για τα νεύρα μας χειρότερη κι από την περσινή (στην οποία, θυμίζω, σωθήκαμε τελευταία αγωνιστική λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων από τη Blackburn). Πέρσι η ομάδα ήταν για κλάματα κι αυτό φαινόταν σχεδόν σε κάθε ματς. Φέτος η ομάδα δεν είναι μεν για κλάματα, αλλά... χαρίζει απλόχερα βαθμούς, αφού μπροστά έχει χάσει κάθε επαφή με τα δίχτυα και πίσω αρκεί μια κουτσουκέλα ώστε να πετάει έστω και τον βαθμό της ισοπαλίας. Πόσες μαγικές εικόνες είδαμε φέτος; Για μένα, περισσότερες απ' όσες μπορώ να αντέξω. Γι' αυτό και το γκολ του Henrik Dalsgaard στο 81' είχε ως συνέπεια έναν... ελαφρύ αυτοτραυματισμό μου στο σαλόνι του σπιτιού μου. Θα περιγράψω παρακάτω τη φάση και θα δείτε... όσοι δεν είδατε δηλαδή...

Δεν θέλω καθόλου να μειώσω τη Brentford. Οι άνθρωποι, πέραν του ότι έχουν φύγει με τρίποντο από το City Ground τα τέσσερα -πλέον- τελευταία χρόνια και μας έχουν γίνει κακός μπελάς, ήρθαν να νικήσουν για να συνεχίσουν να έχουν ελπίδες για πλέι-οφ. Και με τη νίκη τους αυτή κράτησαν απόσταση 4 βαθμών από την 6η Millwall (η Middlesbrough αποχαιρέτησε την εξάδα σήμερα μετά από την ήττα εκτός από τη Sheffield United, που είδε επίσης τις ελπίδες της να αναπτερώνονται). Το άξιζαν όμως; Μάλλον πρέπει να ευχαριστούν την καλή τους τύχη που νίκησαν έχοντας δει τη μπάλα να χτυπάει τρεις φορές στα δοκάρια τους, ενώ ακόμα και στο διάστημα 50'-70', που μας έπαιζαν μονότερμα, προσωπικά δε μπορώ να πω ότι ίδρωσα και ιδιαίτερα. Μόνο ένα στημένο θα τους έδινε τους τρεις βαθμούς που ήθελαν. Όπως κι έγινε. Πρέπει να κάτσω να μετρήσω τελικά πόσα γκολ έχουμε δεχτεί φέτος από κόρνερ... Επίσημα πάντως, με στατιστικά, περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα της Championship, ακόμα και από τη Burton του -47 (διαφορά τερμάτων) που έφαγε σήμερα πεντάρα στην έδρα της από τη Hull!

Α, και μια και το 'φερε η κουβέντα. Συνεχίζω και διαβάζω του κόσμου τα εκνευριστικά σχόλια από Άγγλους doom mongers (ελληνιστί κινδυνολόγους) του διαδικτύου που θεωρούν "δεδομένο" ότι θα ξαναμπλέξουμε σε μάχη υποβιβασμού. Αναρωτιέμαι αν έχουν πάρει χαμπάρι ότι μένουν μόνο τέσσερα ματς (για μας και για τη Barnsley πέντε λόγω της αναβολής του μεταξύ μας) και είμαστε εννέα βαθμούς πάνω από την 22η Barnsley και οκτώ πάνω από την 21η Bolton. Και πώς να καλυφθεί ρε παιδιά τόσο γρήγορα η διαφορά, όταν απόψε σχεδόν όλες οι από κάτω μας ομάδες (εκτός της Hull που ήταν η κοντινότερη και μας προσπέρασε) έχασαν και μόνο η Sunderland πήρε μια ισοπαλία και ξεκόλλησε απλώς από τον πάτο; Μιλάμε για τέσσερις ομάδες κάτω από τη 18η θέση, όπου βρισκόμαστε πλέον, και ως και την 22η - γιατί μην τα ξαναλέμε, Sunderland και Burton έχουν ήδη χαιρετήσει, λίαν προσεχώς και μαθηματικά. Ας πάψουμε λοιπόν καλύτερα τους θρήνους κι ας συγκεντρωθούμε στο ματς με την Ipswich το Σάββατο στο City Ground, μπας και σπάσει η γκαντεμιά...

Δεν θα εκπλαγώ αν δω στις δηλώσεις του Aitor Karanka (δεν εχουν βγει ακόμα στον αέρα την ώρα που γράφω) αισιοδοξία παρά την ήττα. Και δεν θα πρόκειται για σχήμα λόγου. Η Forest έπαιξε στα ίσα μια ομάδα που καιγόταν, και μόνο λόγω δυστοκίας και κακής τύχης δεν πήρε κάτι καλύτερο. Ο Βάσκος μάνατζερ αποφάσισε πως η υπομονή του με τον Kieran Dowell τελείωσε (ο μικρός προφανώς περιμένει να γυρίσει στην Everton, κουρασμένος ίσως και από μια σεζόν τόσο γεμάτη όσο ποτέ), τον άφησε εκτός αποστολής και έκανε την έκπληξη να βάλει στη θέση του τον Adlène Guédioura. Προς γενική έκπληξη, ο Αλγερινός έδειξε έτοιμος από καιρό, ήταν φιλότιμος όσο δεν έπαιρνε στα αμυντικά και επιθετικά του καθήκοντα και για μένα ένας από τους δύο κορυφαίους της Forest μετά, φυσικά, τον πανταχού παρόντα Jack Colback (πόσο θα λείψει το καλοκαίρι που σίγουρα θα επιστρέψει στην Premiership...). Η άλλη αλλαγή ήταν αναμενόμενη: μια νέα ευκαιρία στον Ben Brereton, αφού ο Απόστολος Βέλλιος δεν ήταν καλός απέναντι στη Middlesbrough. Με τον πιτσιρικά κάτι συμβαίνει τελευταία. Μήπως του έχει φουσκώσει τα μυαλά το φημολογούμενο ενδιαφέρον της Liverpool; Μήπως πάμε για μια νέα περίπτωση Patrick Bamford; Πάντως τον Brereton που διέλυσε την άμυνα της Arsenal αρχές του χρόνου στο Κύπελλο δεν τον έχουμε ξαναδεί ούτε με το κιάλι.

Να τα πάρουμε από την αρχή. Μόλις στο 4' κλήθηκε για πρώτη φορά να επέμβει ο Daniel Bentley, αποκρούοντας θεαματικά σε κόρνερ ένα πολύ καλό γωνιακό σουτ του Joe Lolley. Τέσσερα λεπτά αργότερα είχε πιο εύκολο έργο, αφού το δυνατό σουτ του Lee Tomlin μετά από ωραία προσπάθεια εκτός περιοχής ήταν πάνω του. Στο 18' ο Lolley έκανε συρτή σέντρα, ο Ben Watson έπιασε το σουτ απευθείας αλλά η μπάλα δεν βρήκε τέρμα. Στο 24' ο Brereton μας θύμισε για μοναδική φορά στον αγώνα τι μπορεί να κάνει όταν έχει διάθεση, σημαδεύοντας από το ύψος της περιοχής το οριζόντιο δοκάρι. Και στο 36', μετά από ατομική προσπάθεια του Tomlin και σουτ που κοντραρίστηκε, ο Guédioura στο ριμπάουντ πλάσαρε, αλλά η μπάλα έφυγε αργά και βασανιστικά δίπλα από το αριστερό δοκάρι του Bentley, βρίσκοντας και λίγο στη ρίζα του. Τι έκανε η Brentford σε όλο αυτό το πρώτο μέρος; Διαμαρτυρόταν για τις βουτιές του Romaine Sawyers στο 11' και στο 23' (καμιά σχέση, όπως άλλωστε και μια παρόμοια φάση με τον Tomlin στο 73') και μας καρδιοχτύπησε μόνο μια φορά, όταν σε ωραίο "ένα-δύο" του Neal Maupay με τον Nico Yennaris ο Γάλλος (σκόρερ της ομάδας του Dean Smith στα δύο προηγούμενα ματς, που επίσης έληξαν 1-0 υπέρ της) σούταρε στην αγκαλιά του Costel Pantilimon.

Ο κόσμος, που προσπαθούσε κι αυτός να βοηθήσει, βγήκε από τα ρούχα του στο 47' και δικαίως. Η πολύ ωραία κάθετη μπαλιά του Tendayi Darikwa -αν πρόλαβα να δω καλά- βρήκε τον Brereton να μπαίνει μόνος στην περιοχή, από τα πλάγια μεν αλλά με όλο το τέρμα δικό του και όχι από ιδιαίτερα δύσκολη γωνία. Και τι έκανε ο αθεόφοβος; Άρχισε εντελώς αδικαιολόγητα τις ντρίμπλες σαν σκύλος που κυνηγάει την ουρά του και φυσικά αναχαιτίστηκε εύκολα. Και όταν στο 51' ένας κεραυνός του Tomlin από όμορφη μπαλιά του Darikwa βρήκε πάλι δοκάρι και με την παρέμβαση του Ollie Watkins έφυγε κόρνερ, η Brentford θορυβήθηκε για τα καλά και μας έκλεισε στο μισό γήπεδο πρεσάροντας ανηλεώς και πολύ ψηλά. Έγιναν κάποιες φάσεις, όπως είπαμε, αλλά όχι η μεγάλη και κλασική ευκαιρία: στο 54' σε γύρισμα του Dalsgaard o Sergi Canós σούταρε απευθείας λίγο άουτ (με τον Pantilimon πάντως να ελέγχει την πορεία της μπάλας), στο 57' ο Yennaris κόπηκε σε πλεονεκτική θέση στην περιοχή και η προβολή του Maupay που ακολούθησε δεν αστόχησε και πολύ, στο 60' σε αντεπίθεση μετά από κόντρα στον Lolley στην περιοχή της Brentford o Canós σούταρε διαγώνια και πάλι λίγο άουτ. Αυτά! Το ματσάκι πήγαινε κατευθείαν για λευκή ισοπαλία όταν...

Όταν έγινε η κλασική βλακεία. Ο Darikwa διεκδίκησε τη μπάλα με έναν αντίπαλό του, έγινε η κόντρα στο σώμα του και η μπάλα κατευθυνόταν εκτός τελικής γραμμής. Ο Pantilimon συνελήφθη κοιμώμενος, αλλιώς εύκολα θα προλάβαινε να αποτρέψει το κόρνερ. Δεν το έκανε, και σαν για να μας τιμωρήσει ο Dalsgaard πετάχτηκε στη σέντρα του Josh McEachran και με κεφαλιά έδωσε νέες διαστάσεις στη μιζέρια μας. Μη μπορώντας να το πιστέψω ξέσπασα στο μπλοκ των σημειώσεών μου κι εκείνο με... εκδικήθηκε με ένα κόψιμο στο δάχτυλο. Ο Karanka, που είχε αρχίσει να πιστεύει στη νίκη και ήδη είχε αλλάξει τον κουρασμένο Tomlin με τον προερχόμενο από τραυματισμό Matty Cash, εκείνη την ώρα ετοιμαζόταν να βάλει τον Βέλλιο για να πάμε φουλ για το τρίποντο. Ο Τόλης πήρε αμέσως μετά το γκολ τη θέση του Guédioura και, αφού στο 85' ο Watson αστόχησε σε δύσκολο βολέ εκτός περιοχής, στο 90' παρά λίγο να μας δώσει το "Χ" με μια κίνηση-σήμα κατατεθέν του. Μετά τον ελιγμό και τη χαμηλή σέντρα του Cash από την τελική γραμμή, έβαλε τον αντίπαλό του πλάτη και γυρίζοντας το σώμα του έστειλε έναν κεραυνό προς την εστία, απλώς για να πιάσει το κεφάλι του την επόμενη στιγμή καθώς ένας αμυντικός βρέθηκε στη σωστή θέση και έβαλε την κόντρα. Οι αποδοκιμασίες στο τέλος του αγώνα ήταν εκτός τόπου και χρόνου και ευτυχώς λίγες...

Με την Ipswich πέρσι γέλασε το χειλάκι μας τελευταία αγωνιστική. Φέτος; Οι Tractor Boys πάντως μας έκαναν ήδη ένα καλό, επκρατώντας σήμερα της Barnsley με 1-0. Εκεί έγινε το άλλο "κουφό": O Mick McCarthy, που μετά από πολλά χρόνια στον πάγκο της Ipswich είχε δηλώσει ότι θα έφευγε το καλοκαίρι, τελικά έφυγε... από απόψε!

 

Forest: Pantilimon, Darikwa, Figueiredo, Fox, Osborn, Watson, Colback, Tomlin (Cash 76'), Guédioura (Βέλλιος 82'), Lolley, Brereton.
Brentford: Bentley, Dalsgaard, Egan, Bjelland, Clarke, McEachran, Sawyers, Yennaris (Mokotjo 78'), Watkins (Ogbene 67'), Canós (Marcondes 66'), Maupay.
Σκόρερ: Dalsgaard 81'.
Διαιτητής: Andy Davies. Κίτρινες: Guédioura 52', Darikwa 55'.
Θεατές: 20.596 (Forest: 20.077).

Aitor Karanka: "Είμαι απογοητευμένος γιατί παίξαμε στο γήπεδό μας, ο κόσμος είδε μια καλή ομάδα που δημιούργησε ευκαιρίες. Πετύχαμε μια φορά το οριζόντιο δοκάρι και δύο το κάθετο, ίσως να μη μας δόθηκε και ένα πέναλτι, κάναμε σχεδόν τα πάντα και χάσαμε πάλι από ένα λάθος. Αυτό γίνεται για τρίτο σερί ματς και είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να διορθώσουμε. Ελπίζω να μπορούμε να παίξουμε ακριβώς έτσι και το Σάββατο, να μην κάνουμε λάθη και να καταφέρουμε να κερδίσουμε ένα ματς στην έδρα μας. Πρέπει να συνεχίσουμε τη δουλειά, έχουμε άλλο παιχνίδι το Σάββατο και θα παίξουμε με τον ίδιο τρόπο. Παίζοντας έτσι οι νίκες θα έρθουν, αφού για σήμερα δεν μπορώ να πω τίποτα άσχημο για τους παίκτες μας που έδωσαν τα πάντα. Δεν νομίζω πως οι χαμένες ευκαιρίες είναι θέμα έλλειψης αυτοπεποίθησης. Άλλα φταίνε, καλύτερα όμως να βλέπουμε τα θετικά. Παίξαμε όπως παίξαμε και δημιουργήσαμε ευκαιρίες για να πάρουμε τη νίκη. Καμιά φορά μας πετυχαίνει, όπως με την QPR που βάλαμε πέντε, αλλά και σήμερα δύο-τρία γκολ τα δικαιούμασταν. Δεν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα απ' όσα κάναμε σήμερα. Δοκίμασα να παίξω 4-2-3-1, 4-4-2, με τρεις αμυντικούς, 4-3-3, 4-1-4-1. Οι παίκτες έκαναν ό,τι τους ζήτησα. Το θέμα είναι να τελειώσουν οι φετινές υποχρεώσεις μας και να είμαστε σε θέση να κοιτάξουμε θετικά το μέλλον. Έχουμε άλλους πέντε αγώνες και πρέπει να τελειώσουμε όσο πιο θετικά γίνεται".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.