Άντε τώρα να μπεις στη θέση του τύπου της φωτογραφίας, που βάζει μόλις το τέταρτο γκολ της επαγγελματικής του καριέρας και το πρώτο μετά από επτά σεζόν ξηρασίας (!), κι όμως φεύγει χαμένος από το γήπεδο εξαιτίας της χρόνιας ασθένειας της "κόκκινης" άμυνας. Διάβασα κάπου ότι η Forest κατέχει ένα ιδιαίτερα αρνητικό ρεκόρ στην Championship: έχει δεχθεί 25 γκολ από στημένες φάσεις (μαζί με τα πέναλτι) και 12 από αυτά έχουν προέλθει από κόρνερ. Τι είχες Forest, τι είχα πάντα λοιπόν και σήμερα στο Cardiff, με τον Liam Bridcutt να μη μπορεί να χαρεί την επιστροφή του στην ενδεκάδα ύστερα από τρεις μήνες και κάτι.

Ήταν 20 Ιανουαρίου όταν ο κοντόσωμος μέσος είχε ξεκινήσει τελευταία φορά βασικός, στο εκτός έδρας 2-0 επί των πρωταθλητών (και μαθηματικά από σήμερα) Wolves. Έκτοτε είχε παίξει μόνο στο τελευταίο 12λεπτο του αγώνα του περασμένου Σαββάτου, με την Ipswich. Σήμερα η παρουσία του στο αρχικό σχήμα σήμαινε ότι ο Aitor Karanka το εννοούσε λέγοντας ότι θα δώσει ευκαιρίες τώρα που εξασφαλίστηκε η παραμονή (και πάλι μαθηματικά σήμερα, το απόγευμα από τις ήττες Barnsley και Bolton). Ο Bridcutt πήρε τη θέση του Adlène Guédioura στο κέντρο, κάνοντάς το πιο συμπαγές. Επίσης είδαμε τον Eric Lichaj αντί του Tendayi Darikwa, τον Matty Cash αντί του Lee Tomlin (λογικό αφού ο "χοντρούλης" χαφ ανήκει στην Cardiff, για τον ίδιο λόγο άλλωστε δεν έπαιξαν από την άλλη πλευρά ο Armand Traoré και ο Jamie Ward) και -το σημαντικότερο για μας τους Έλληνες- τον Στέφανο Καπίνο αντί του Costel Pantilimon. Ο Ρουμάνος μάλιστα δεν ακολούθησε καν την ομάδα, με τον Jordan Smith να παίρνει θέση στον πάγκο. Δεδομένου ότι στη 18άδα υπήρχε και ο Ανδρέας Μπουχαλάκης, για πρώτη φορά είδαμε τρεις Έλληνες στην αποστολή!

Δεν ήταν καλό το ντεμπούτο του Στέφανου. Ήταν κατευθείαν στα βαθιά, στην έδρα μιας ομάδας που διεκδικεί απευθείας άνοδο και ήθελε τη νίκη για να προσπεράσει ξανά τη Fulham και να βρεθεί στη δεύτερη θέση - ίσως too much, που λένε κι εκεί που πήγε, για έναν τερματοφύλακα που δεν ήξερε καθόλου τι εστί Αγγλία και Championship και είχε να παίξει από εκείνο το μοιραίο για την καριέρα του στο λιμάνι ΑΕΚ-Ολυμπιακός 3-2, στις 24 του περασμένου Σεπτέμβρη. Είναι καλός γκολκίπερ και οι αντιδράσεις του ήταν ψύχραιμες στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, παρά την αφόρητη πίεση. Όμως η διστακτικότητά του στο πρώτο γκολ της Cardiff, όταν η μπάλα πέρασε από τον χώρο ευθύνης του κι εκείνος επέτρεψε στον Aron Gunnarsson να τον κρατήσει καρφωμένο στη γραμμή του ώστε ο Sean Morrison να σκοράρει ανενόχλητος με κεφαλιά, έχει σίγουρα τις ρίζες της στην μακρά περίοδο της απραξίας. Δεδομένου ότι 90% θα μείνει στην μάδα και του χρόνου, απλώς να ευχηθούμε να μην του κοστίσει αυτή η κακή αρχή.

Η Forest πάλεψε γερά στο Cardiff City Stadium, παρά την απουσία των οπαδών της που με το δίκιο τους είναι έξαλλοι με την αλλαγή της ώρας του ματς λόγω τηλεοπτικής μετάδοσης. Είχαν κανονίσει οι άνθρωποι να κάνουν το (μεγάλο κιόλας) ταξίδι από το Nottingham και να πάρουν το τελευταίο τρένο, που όπως στο πασίγνωστο ελληνικό τραγούδι έφευγε στις 8, για να επιστρέψουν στη βάση τους. Ο αγώνας θα τελείωνε γύρω στις 5 (ώρα Βρετανίας πάντα), θα έπιναν λοιπόν τις μπιρίτσες τους και θα αποχωρούσαν με την άνεσή τους. Η μετάθεση της σέντρας στις 7.45 τούς έκοψε τα πόδια, κι έτσι δεν ήταν ούτε 600 αυτοί που εμφανίστηκαν. Η ομάδα, λοιπόν, από την αρχή έβαλε δύσκολα στους Bluebirds και ανάγκασε τον Neil Warnock να καταφύγει πολύ γρήγορα στα γνωστά του καραγκιοζιλίκια ζητώντας πέναλτι, κάρτες, ανάποδα πλάγια και ό,τι έβαζε ο νους του. Μέχρι το γκολ δεν είχαμε ανησυχήσει και ιδιαίτερα, με τους γηπεδούχους να επιτίθενται με βαθιές μπαλιές και με τα ξακουστά ηρωικά πλάγια άουτ του Gunnarsson. Ο αρχηγός της Εθνικής Ισλανδίας (του οποίου το όνομα κάπου είδα ότι μπορεί να παίξει και για τον Ολυμπιακό) είχε στο 32' το μοναδικό αξιόλογο σουτ της ομάδας του, στέλνοντας όμως τη μπάλα κατευθείαν στα χέρια του Καπίνο (εμείς είχαμε μόνο ένα σουτ του Joe Lolley ψηλά άουτ στο πρώτο δεκάλεπτο από καλή θέση μέσα στην περιοχή).

Στο 35' όμως έγινε η ζημιά. Ο Joe Ralls εκτέλεσε κόρνερ από δεξιά, ο Καπίνο πιεζόμενος από τον Gunnarsson δεν βγήκε (διαμαρτυρήθηκε, αλλά στην Αγγλία άντε να σε ακούσουν σε κάτι τέτοια) και ο Morrison, που από την αρχή είχε κερδίσει μάχες στον αέρα σε στημένα απέναντι στον Tobias Figueiredo και τον Danny Fox, δεν είπε όχι στο απρόσμενο δώρο και σκόραρε μέσα από τη μικρή περιοχή, βάζοντας τον κόσμο για τα καλά στο παιχνίδι. Οι Reds πέρασαν ένα δύσκολο δεκάλεπτο, με τον Morrison να πιάνει στο 41' άλλη μια επικίνδυνη κεφαλιά άουτ, και πήγαν στα αποδυτήρια για πολλοστή φορά φέτος πίσω στο σκορ.

Κι εκεί που σχεδόν με την έναρξη της επανάληψης (49') οι γηπεδούχοι κόντεψαν να κλειδώσουν τη νίκη (ο Δανός Kenneth Zohore από μπαλιά του Gunnarsson σε μια... σκανδιναβική συνεργασία πλάσαρε τον Καπίνο αλλά η μπάλα βρήκε δοκάρι), στην επόμενη φάση ο Ben Osborn κινήθηκε ωραία από αριστερά, άλλαξε με τον Lolley, έφτασε λίγο κάτω από το ύψος της μεγάλης περιοχής και γύρισε στο πέναλτι, όπου ο Bridcutt πρόλαβε στο σπριντ τον Ralls και στην έξοδο του Neil Etheridge δεν δυσκολεύτηκε να στείλει τη μπάλα στο τέρμα. Παγωμάρα στο γήπεδο, στο 58' ο Etheridge χρειάστηκε να επέμβει σωτήρια σε προσπάθεια του Lolley, το μομέντουμ έδειχνε να γυρίζει. Αλλά...

Ο Karanka είπε να δώσει μια ευκαιρία και στον ξεχασμένο Michael Mancienne, που πήρε τη θέση του Figueiredo. Μάλλον ατυχής έμπνευση, όπως αποδείχθηκε. Όπως δεν δούλεψε και η αλλαγή του Bridcutt με τον Guédioura και του Lolley  με τον Απόστολο Βέλλιο αργότερα. Αλλά η περίπτωση του Mancienne είναι πιο χαρακτηριστική, καθώς στο 73' έκανε ένα αχρείαστο φάουλ στον Zohore κοντά στην περιοχή και από την εκτέλεση του Junior Hoilett o Sol Bamba στην τελική γραμμή πήρε εύκολα την κεφαλιά από τον Mancienne (ο παίκτης της Forest αργότερα μίλησε για φάουλ που προσωπικά δεν είδα) επαναφέροντας τη μπάλα μέσα στη μικρή περιοχή, ο Fox άργησε χαρακτηριστικά να κάνει την προβολή και ο Gunnarsson με θεαματικό βολ-πλανέ την κάρφωσε με το δεξί στα δίχτυα του Καπίνο, που αυτή τη φορά δε μπορούσε να κάνει και πολλά.

Από κει και πέρα, μόνο μια μεγάλη φάση υπήρχε στον αγώνα και ήταν η μεγάλη μας ευκαιρία να ισοφαρίσουμε στο 83'. Από λάθος των αμυντικών της Cardiff η μπάλα κατέληξε στον Osborn, εκείνος έψαξε τον Βέλλιο που καθυστέρησε χαρακτηριστικά, ο Ben Watson μάζεψε και τροφοδότησε πάλι τον Osborn, σέντρα του τελευταίου και... κάτι σαν κεφαλιά του Cash λίγο έξω από το κάθετο δοκάρι. Δεν ήταν γραφτό. Ο Warnock, που μας έχει γίνει κακός μπελάς, έγραψε άλλη μια νίκη επί της Forest και είδε την ομάδα του να στρογγυλοκάθεται στη δεύτερη θέση έχοντας μάλιστα και ένα ματς λιγότερο, αυτό με τη Derby. Οι γείτονές μας -ίσως το μόνο καλό νέο της ημέρας- έχασαν σήμερα εντός 2-1 από τη Middlesbrough, συνεχίζοντας να μένουν εκτός εξάδας και έτοιμοι, κατά τη συνήθειά τους, να τα κάνουν πάλι μαντάρα στο τέλος.

Όσο για μας, ακολουθούν δύο παιχνίδια στο City Ground: την Τρίτη το εξ αναβολής με τη Barnsley και το Σάββατο το προτελευταίο της χρονιάς με τη Bristol City, που σήμερα έφερε στο γήπεδό της το αποτέλεσμα της χρονιάς με τη Hull (5-5!). Η σεζόν θα κλείσει στην έδρα της Bolton στις 6 Μαΐου.

Cardiff: Etheridge, Peltier (Bamba 46'), Morrison, Ecuele Manga, Bennett, Ralls, Gunnarsson, Bryson (Paterson 87'), Mendez-Laing (Wilsdchut 71'), Hoilett, Zohore.
Forest: Καπίνο, Lichaj, Figueiredo (Mancienne 60'), Fox, Osborn, Watson, Colback, Bridcutt (Guedioura 71'), Cash, Lolley (Βέλλιος 81'), Brereton.
Σκόρερς: Morrison 35', Gunnarsson 74' - Bridcutt 50'.
Διαιτητής: Peter Bankes. Κίτρινες: Mancienne 73', Watson 74', Colback 93'.
Θεατές: 21.310 (Forest: 593).

Aitor Karanka: "Νομίζω ότι αξίζαμε να πάρουμε κάτι από το ματς. Ήταν ένα παιχνίδι το οποίο θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει 2-1 ή 3-1 και καταλήξαμε να χάσουμε 2-1. Είχαμε τις καλύτερες ευκαιρίες να σκοράρουμε και πάλι δεχθήκαμε δύο γκολ από στημένες φάσεις. Άλλο ένα ματς από το οποίο πρέπει να μάθουμε. Από την αρχή δεν ήμασταν αρκετά δυναμικοί στα στημένα παρ' όλο που οι παίκτες όφειλαν να γνωρίζουν, καθώς τους είχαμε δείξει τα πάντα. Ξέρουμε πόσο δυνατή είναι η Cardiff στα στημένα, και είναι από τα πράγματα που πρέπει να διορθώσουμε εν όψει της νέας σεζόν. Όμως απέναντι σε μια ομάδα που διεκδικεί άνοδο παίξαμε στα ίσα, ορισμένες φορές μάλιστα και καλύτερα. Εκείνοι είχαν μια καταπληκτική σεζόν, εμείς απλώς προσπαθούμε για το καλύτερο. Ελπίζω πως με κάποια νέα πρόσωπα στα αποδυτήρια το καλοκαίρι μπορούμε του χρόνου να αγωνιζόμαστε στο υψηλότερο επίπεδο".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.