Δεν έκανε τελικά και πολύ καιρό να δείξει τη δύναμή της η περίφημη κατάρα του βραβείου του "Μάνατζερ του Μήνα". Είναι, λένε, ο πιο ασφαλής τρόπος να διακοπεί ένα επιτυχημένο σερί. Η Forest ηττήθηκε στο πρωτάθλημα μετά από δέκα αγώνες και για πρώτη φορά εκτός έδρας, δεν σκόραρε για πρώτη φορά φέτος στη διοργάνωση, απέτυχε για όγδοο σερί ματς να φύγει νικήτρια από το DW Stadium. Ούτε οι πάνω από 3.500 φίλοι της που εξάντλησαν την αρχική ποσότητα εισιτηρίων και ζήτησαν και πήραν κι άλλα στάθηκαν ικανοί να σπρώξουν την ομάδα ώστε να κατακτήσει... κάτι απέναντι σε τόσες κατάρες μαζεμένες.

Πάντα τα φοβόμαστε όσοι υποστηρίζουμε χρόνια την ομάδα κάτι τέτοια παιχνίδια. Όχι φυσικά γιατί είμαστε προληπτικοί, αλλά γιατί το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές. Η Wigan είχε τη χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος, και με το γκολ που έβαλε σήμερα μόλις που προσπέρασε την ουραγό Barnsley. Ο σκόρερ της Jamal Lowe, αν και επιθετικός, πέτυχε το πρώτο του τέρμα με τη φανέλα της μετά τη μεταγραφή του το καλοκαίρι. Αντίθετα, η ομάδα του Paul Cook είχε -και εξακολουθεί να έχει μετά το σημερινό ματς- μια πολύ ενδιαφέρουσα υπέρ της παράδοση: είναι η ομάδα που έχει κρατήσει την εστία της ανέπαφη στο γήπεδό της περισσότερες φορές από κάθε άλλη στην Championship από το ξεκίνημα της περασμένης περιόδου (2018-'19) κι έπειτα...

Ίσως ο Sabri Lamouchi να μην το ήξερε αυτό. Ίσως να έβλεπε απλώς ότι η ομάδα είχε μπροστά της τρία ματς σε έξι μέρες, και γι' αυτό να προχώρησε σ' αυτό το εκτεταμένο ροτέισον. Πέντε παίκτες που ξεκίνησαν στον αγώνα με τη Brentford πριν τη διακοπή αυτή τη φορά έμειναν στον πάγκο - ή στην εξέδρα αναγκαστικά, όσον αφορά τον τραυματία Samba Sow που θα κάνει κάποιο καιρό ακόμα να επιστρέψει. Οι Lewis Grabban, João Carvalho, Tiago Silva και Chema δεν είχαν απολύτως τίποτα και βρίσκονταν κανονικά στη 18άδα. Ο Γάλλος αποφάσισε να περάσει και πάλι τον Yuri Ribeiro αριστερό εξτρέμ και να παίξει με τον Jack Robinson στα μπακ, να τοποθετήσει δίπλα στον βιονικό Joe Worrall τον Tobias Figueiredo, να παίξει κάτι σαν 4-4-2 με τον Sammy Ameobi (στη 200ή του συμμετοχή σε αγώνα πρωταθλήματος στην Αγγλία) σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον επιθετικό, και -κυρίως- με τον Rafa Mir και τον John Bostock να ξεκινούν για πρώτη φορά στην ενδεκάδα σε ματς Championship αντί των Grabban και Sow.

Ο Γάλλος μού φαίνεται σοβαρός άνθρωπος, όχι κάποιος που παίρνουν τα μυαλά του αέρα και νομίζει ότι αφού βραβεύτηκε θα του βγαίνουν τα πάντα. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι από όλα αυτά δεν του βγήκε τίποτα, και ειδικά όσον αφορά τους "νέους" στο αρχικό σχήμα τίποτα μα τίποτα. Ο μεν Mir έδειξε μια ανεξήγητη πρεμούρα να σκοράρει, δεν έβλεπε κανέναν γύρω του όταν ήταν κοντά στο τέρμα, έχασε δύο ευκαιρίες από αυτές που περιμένεις από τον επιθετικό σου να τελειώσει και δεν βοηθούσε καθόλου εκτός του χώρου ευθύνης του, ο δε Bostock όχι μόνο δεν είχε την πληθωρική παρουσία του Sow στη μεσαία γραμμή, αλλά επιπλέον δεν πατούσε καθόλου καλά και δεν μπορούσε ούτε σωστή πάσα να σταυρώσει. Μία έβγαλε, φανταστική μάλιστα, και ο Mir φρόντισε να την πετάξει στα σκουπίδια! Ο Lamouchi ανέλαβε πλήρως την ευθύνη για την ατυχή, όπως αποδείχθηκε, πρωτοβουλία του αυτή και ως άνθρωπος που δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη του δεν προβλέπεται να την επαναλάβει σύντομα...

Δεν ξέρω αν οι συγκεκριμένοι παίκτες έχουν στις συμφωνίες δανεισμού τους κάποια ρήτρα ότι πρέπει να συμπληρώσουν έναν ορισμένο αριθμό αγώνων. Πάντως καταγράφεται στα εντελώς αρνητικά τους ότι δεν εμφανίστηκαν έτοιμοι ούτε στο ελάχιστο να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Εννοείται βέβαια πως δεν φταίνε μόνο αυτοί. Όλη η ομάδα φάνηκε άνευρη, ξεκούρδιστη μετά τη διακοπή, δέχθηκε γκολ εκεί που ήταν καλύτερη και δεν μπόρεσε ποτέ να ανακάμψει. Μέχρι στιγμής στο φετινό πρωτάθλημα όταν σκόραρε πρώτος ο αντίπαλος δεν είχαμε χάσει ποτέ. Είχαμε μία νίκη (με τη Stoke) και τέσσερις ισοπαλίες (με Leeds, Charlton, Preston και Blackburn). Πάει κι αυτό... Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αντίπαλος τερματοφύλακας, ο γνωστός μας από παλιές αναμετρήσεις με την Cardiff και τη Hull βετεράνος Ben Marshall, δεν χρειάστηκε να κάνει ούτε μία επέμβαση της προκοπής, αντίθετα με τον Brice Samba που ειδικά προς το τέλος του παιχνιδιού μάς γλίτωσε από τα χειρότερα.

Οι φίλοι της ομάδας στα κοινωνικά δίκτυα φωνάζουν και για τον διαιτητή Matt Donohue. Έκανε δύο σοβαρά λάθη. Στο 26' μετά το παρατεταμένο τράβηγμα του Antonee Robinson o Ameobi κράτησε όσο μπορούσε πριν τελικά πέσει μέσα στην περιοχή. Το ίδιο συνέβη και στο 68' σε κλάδεμα από πίσω του Joe Williams στον Ribeiro. Και στις δύο περιπτώσεις οι παίκτες της Forest χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια για να συνεχίσουν. Καμιά δεν ήταν πέναλτι. Και οι δύο ήταν φάουλ σε πολύ καλή θέση. Ο Donohue δεν έδωσε κανένα από αυτά, ούτε φυσικά τις κίτρινες κάρτες που έπρεπε να τα συνοδεύουν ως μαρκαρίσματα από πίσω. Τη μόνη κίτρινη την πήρε στην πρώτη φάση ο... Lamouchi που κλώτσησε δυνατά ένα μπουκάλι με νερό, κι έγινε έτσι ο πρώτος προπονητής στη φετινή Championship που κιτρινίζεται, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό! Δεν ήταν όμως ο Donohue που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Ήταν απλώς ένας ακόμα από τους πάμπολλους διαιτητές της Championship που έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πόσο λίγο μας σέβονται - ή πόσο ακατάλληλοι είναι για τη δουλειά που κάνουν. Διαλέγετε και παίρνετε...

Μετά από κάποιες ημι-ευκαιρίες του Lowe στο 7' (αδύναμο σουτ από καλή θέση, μπλόκαρε ο Samba) και του Ribeiro στο 8' (κεφαλιά από τυφλό γέμισμα του Ben Watson, πιεζόμενος αστόχησε αρκετά), ο Mir ξεκίνησε το δικό του γαϊτανάκι. Στο 14' ο Ameobi τον έβγαλε από πλάγια στην περιοχή με χώρο αλλά από μάλλον κακή γωνία, κι αυτός προτίμησε να σουτάρει, πολύ άστοχα. Αφού στο 30' ο συγκινητικός σε όλο το ματς Matty Cash μετά από φοβερή ενέργεια πέρασε τη μπάλα στο πέναλτι στον Ribeiro αλλά ο Πορτογάλος έκανε κακό κοντρόλ και κόπηκε, στο 31' ο Mir έχασε την ευκαιρία του αγώνα, όταν σε σέντρα του Cash με εντελώς αμαρκάριστη κεφαλιά από το ύψος της μικρής περιοχής έστειλε τη μπάλα πολύ ψηλά. Στο 35' ο Ισπανός πήρε τη μπάλα έξω από την περιοχή και σούταρε αμέσως ψηλά, χωρίς να δει καν τι γινόταν γύρω του. Ε, στην επόμενη επίθεση της Wigan o Lowe άλλαξε πολύ όμορφα με τον Gavin Massey, που από την τελική γραμμή σέντραρε συρτά και ο Lowe πρόλαβε τους άτολμους στη συγκεκριμένη φάση Samba και Figueiredo και με προβολή πέτυχε το γκολ που έμελλε να κρίνει το ματς. Μάλιστα τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα αν στο 40' ένα εξαιρετικό φάουλ του αρχηγού των Latics Charlie Mulgrew δεν έβρισκε τη ρίζα του αριστερού δοκαριού του εξουδετερωμένου Samba.

H Forest άργησε να πάρει μπρος και στην επανάληψη, και ο Κονγκολέζος γκολκίπερ έβαλε και πάλι τα δυνατά του στο 47' σώζοντας το 2-0 σε ενέργεια του Massey. Στο 54', ενώ ο Lamouchi είχε σηκώσει ήδη τους Silva και Grabban για να αλλάξουν τους Bostock και Mir, o πρώτος έβγαλε στον δεύτερο μια καταπληκτική κάθετη μπαλιά και ο νεαρός Ισπανός χωρίς να δει καν πού είναι το τέρμα σούταρε αμέσως, πολύ άουτ μάλιστα. Αμέσως έγινε η διπλή αλλαγή, και έτσι ο Mir παραμένει χωρίς γκολ στην Αγγλία έπειτα από 12 συμμετοχές (με Wolves και Forest). Αλλά και ο Grabban δεν ήταν στα καλύτερά του, ίσως και τσατισμένος που παρ' όλο που ήταν ο παίκτης που μίλησε στη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής δεν ξεκίνησε βασικός. Στο 61', με μια σέντρα του Jack Robinson να κοντράρει και τη μπάλα να στρώνεται λουκούμι στο κεφάλι του, σημάδεψε την αγκαλιά του Marshall. Από κει και πέρα είχαμε μόνο δύο μακρινά σουτ υπό καλές προϋποθέσεις, από τον Watson στο 79' και τον Silva δτο 81', βιάστηκαν όμως και οι δύο και είδαν τη μπάλα να καταλήγει εκτός εστίας. Η είσοδος του Carvalho στο 72' αντί του Robinson, με τον Ribeiro να επιστρέφει στα πλάγια της άμυνας, δεν απέδωσε ούτε αυτή, αφού ο Πορτογάλος δεν πρόλαβε καν να ζεσταθεί και ζήτημα να ακούμπησε τρεις φορές τη μπάλα. Αντίθετα οι γηπεδούχοι κάπου κάπου ξεχνούσαν τις καθυστερήσεις και θυμούνταν να απειλήσουν, όπως στο 85' και στο 93' με ισάριθμα πολύ καλά σουτ του αναπληρωματικού Kal Naismith που βρήκαν τον Samba να αποκρούει με αρκετή δυσκολία.

Η Wigan ανέβηκε έτσι στη... 18η θέση, κι εμείς, που πέσαμε στην 4η με διαφορά τριών βαθμών από την πρωτοπόρο West Brom (1-0 μέσα στο Middlesbrough με γκολ στο 82') και ενός από τη δεύτερη Leeds (1-0 εντός τη Birmingham), έχουμε τώρα δύο ματς εντός, την Τετάρτη με τη 19η Hull και το Σάββατο με την 20ή Reading, και το "εξάποντο" φαντάζει τόσο εφικτό, όσο και απαραίτητο ώστε να διατηρηθούμε σε επαφή με την κορυφή. Η 12η αγωνιστική, που ολοκληρώθηκε σήμερα, ξεκίνησε την Παρασκευή με τον αγώνα Cardiff-Sheffield Wednesday 1-1 και συνεχίστηκε το Σάββατο, όπου εκτός από τα δύο ματς που ήδη αναφέραμε είχαμε ακόμα Blackburn-Huddersfield 2-2, Barnsley-Swansea 1-1, Brentford-Millwall 3-2, Charlton-Derby 3-0, Hull-QPR 2-3, Luton-Bristol City 3-0 (εντυπωσιακοί οι Hatters που αντιμετωπίζουμε εκτός μία εβδομάδα μετά τη Reading), Reading-Preston 1-0 στο... 96' και Stoke-Fulham 2-0 με δύο νίκες σερί για την πρώην ουραγό ομάδα του Nathan Jones, ο οποίος κέρδισε πόντους και πήρε παράταση στον πάγκο...

Wigan: Marshall, Byrne, Dunkley, Mulgrew, Robinson, Massey (Windass 65'), Williams, Macleod, Jacobs, Lowe (Naismith 65'), Moore (Pilkington 94').
Forest: Samba, Cash, Worrall, Figueiredo, Robinson (Carvalho 72'), Watson, Bostock (Silva 55'), Lolley, Ameobi, Ribeiro, Mir (Grabban 55').
Σκόρερ: Lowe 35'.
Διαιτητής: Matt Donohue. Κίτρινες: Macleod 41', Byrne 51', Jacobs 82' - Ribeiro 92'.
Θεατές: 13.077 (Forest: 3.525).

Sabri Lamouchi: "Είμαστε απογοητευμένοι γιατί ξεκινήσαμε τον αγώνα σωστά, για τα πρώτα 20 με 30 λεπτά. Μετά δυστυχώς προσφέραμε στους αντιπάλους μας μία και μόνο ευκαιρία και αυτοί σκόραραν. Ύστερα όλα ήταν διαφορετικά. Δεν ήταν εύκολο όντας πίσω στο σκορ, αλλά προσπαθήσαμε πολύ στο δεύτερο ημίχρονο, παίρνοντας μάλιστα και πολλά ρίσκα, όμως χάσαμε πολλές ευκαιρίες. Αυτά συμβαίνουν. Δεν ήταν η χειρότερή μας εμφάνιση, ήταν όμως το χειρότερο αποτέλεσμα. Ίσως να έκανα λάθος με τις αλλαγές, όμως έχω εμπιστοσύνη σε όλους μου τους παίκτες. Ήταν θέμα τακτικής, αλλά μέσα στο γήπεδο χάσαμε πολύ. Το αποτέλεσμα είναι καθαρό αλλά δεν νομίζω ότι το αξίζαμε, το λογικό ήταν τουλάχιστον μια ισοπαλία. Όταν έχεις δύο ματς σερί στο γήπεδό σου οφείλεις να παρουσιαστείς φρέσκος, κι εμείς καλούμαστε να δώσουμε τρεις αγώνες σε έξι μέρες, οπότε δεν είχαμε πολλές επιλογές. Ειδικά όσον αφορά τον Grabban, είναι ξεκάθαρο ότι ήμουν αναγκασμένος να σκεφτώ όλα τα παιχνίδια και όχι μόνο αυτό. Έκανα κάποιες επιλογές και έχω την ευθύνη τους. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το δεχθώ".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.