Εικοσιέξι χρόνια κρατούσε η κακή παράδοση της Forest στο γραφικό, κουκλίστικο θα λέγαμε, Kenilworth Road. Τότε, τη σεζόν 1993-'94, οι Reds, στα ξεκινήματα του Frank Clark στον πάγκο μετά την αποχώρηση του τεράστιου Brian Clough, είχαν περάσει με 2-1 στη διάρκεια της προσπάθειας που θα κατέληγε στην άμεση επιστροφή της ομάδας στην Premiership. Από τότε βέβαια μέχρι σήμερα μεσολάβησαν μόνο δύο ματς, που αμφότερα τελείωσαν με ήττες, και μάλιστα την ίδια περίοδο, αυτή της ανόδου από τη League One (2007-'08), σε πρωτάθλημα και FA Cup, αφού οι ομάδες σπάνια έπαιζαν στην ίδια κατηγορία. 

Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου, οι Reds απέδρασαν ξανά με το ίδιο σκορ, και απομένει μόνο η ευτυχής κατάληξη στο τέλος της σεζόν... (καλά ντε, μη βαράτε). Η ουσία είναι πως η ομάδα επέστρεψε στις νίκες έπειτα από δύο διαδοχικά άτυχα αποτελέσματα και το ηθικό της αναπτερώθηκε εν όψει του μεγάλου αγώνα με τη Derby το ερχόμενο Σάββατο. Χωρίς να πιάσει τρελή απόδοση, έκανε γκολ δύο από τις τρεις σοβαρές ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν και λύγισε την αντίσταση των φιλότιμων πλην με πολλά προβλήματα στην άμυνα Hatters, μην παραλείποντας να δεχτεί και ένα γκολ στα τελευταία λεπτά για να μας υπενθυμίσει ότι δεν είναι δα και εξπέρ στα clean sheets και τις καθαρές νίκες, αλλά έχει μια τάση να μας κάνει να τρώμε τα νύχια μας στο φινάλε... Α, και για να μην ξεχνιόμαστε, με δύο καραμπινάτα χέρια μέσα στην περιοχή που ο διαιτητής δεν συζήτησε καν!

Η μία από αυτές τις φάσεις μάλιστα καταγράφηκε μόλις στο 6', όταν η Forest των τριών αλλαγών σε σχέση με το ματς με τη Hull (Yuri Ribeiro αντί Jack Robinson στα αριστερά της άμυνας, Tobias Figueiredo αντί Chema ως παρτενέρ του Joe Worrall, Ryan Yates αντί João Carvalho πλάι στον Ben Watson, όλοι αρίστευσαν) είχε ξεκινήσει δυνατά μέσα στο δυνατό ανεμοβρόχι του Luton. Σε μια βαθιά μπαλιά προς τον Lewis Grabban, o αρχηγός των γηπεδούχων Sonny Bradley άπλωσε το χέρι με γυρισμένη την πλάτη και η μπάλα βρήκε πάνω του. Με τους νέους κανονισμούς είναι πέναλτι, όπως και η φάση του 68' με την κατεβασιά και τη σέντρα του Ribeiro και το σταμάτημα της μπάλας από το χέρι του αντιπάλου του. Αυτές τις φάσεις τις πήρε η βροχή, όπως και τα δύο γκολ των γηπεδούχων που ακυρώθηκαν. Στο πρώτο, στο 25', σε σέντρα του άτυχου Izzy Brown που χτύπησε οκτώ λεπτά αργότερα και αντικαταστάθηκε, ο Dan Potts με διπλή προσπάθεια (στην πρώτη απέκρουσε εξ επαφής ο Brice Samba) σκόραρε, αλλά υποδείχθηκε σε θέση οφσάιντ, πράγμα που δεν ορκίζομαι αν και εκ πρώτης όψεως η -από κακή γωνία- κάμερα έδειξε πως ο διαιτητής μάλλον είχε δίκιο. Στη δεύτερη περίπτωση, στο 78', ο James Collins σκοράρει μόνος του πάνω στη γραμμή του τέρματος μετά από κεφαλιά συμπαίκτη του και φυσικά δεν χωράει αμφισβήτηση ότι η απόφαση του Gavin Ward είναι πέρα για πέρα σωστή.

Οι Reds ξεκίνησαν με εμφανή διάθεση να πάρουν τον αέρα των γηπεδούχων, που μπορεί να δέχονται γκολ κατά συρροή, αλλά σκοράρουν κιόλας, και πράγματι τους περιόρισαν σε ελάχιστες απειλητικές προσπάθειες στη διάρκεια του αγώνα. Είναι χαρακτηριστικό πως στο πρώτο ημίχρονο απλώς ημι-ανησυχήσαμε σε δύο μόνο περιπτώσεις, στο 10' σε τακουνάκι του Harry Cornick στο πρώτο δοκάρι από κόρνερ του Brown (o Samba έλεγχε απόλυτα) και στο 31' σε σουτ του Pelly Mpanzu έξω από την περιοχή μετά από λάθος του Tiago Silva. Κι εμείς βεβαίως δεν βγάλαμε μάτια στο ίδιο διάστημα, αλλά θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να ανοίξουμε το σκορ στο 12', όταν ο Joe Lolley με παράλληλη μπαλιά έβγαλε τον Grabban στην περιοχή, εκείνος κοντρόλαρε άψογα, αλλά η μπάλα τού στρώθηκε στο αριστερό κι αυτός σούταρε με το δεξί, με συνέπεια να σημαδέψει ελάχιστα πιο ψηλά απ' ό,τι έπρεπε. Όμως ο Τζαμαϊκανός έκανε κάτι πολύ πιο δύσκολο στο 39', κυνηγώντας την απομάκρυνση του Ribeiro και προβλέποντας ότι ο Bradley με τον James Bree θα τράκαραν μεταξύ τους. Χώθηκε ανάμεσά τους, έκλεψε τη μπάλα και με φοβερό σπριντ βρέθηκε απέναντι στον James Shea. Μετά το έκτο φετινό γκολ του σέντερ φορ μας ήταν απλή υπόθεση.

Αλλά και το δεύτερο ημίχρονο στο ίδιο μοτίβο κύλησε, με αέρα και βροχή πάντα παρόντες. Ενώ η Luton είχε ξεκινήσει τη μονόπαντη ανάπτυξή της από αριστερά, με τον αντικαταστάτη του Brown Kazenga LuaLua (παίκτη που μας έχει κάνει πολλές ζημιές στο παρελθόν με τη Brighton) να δημιουργεί πολλά προβλήματα στον Matty Cash και να βγάζει επικίνδυνες συρτές σέντρες που όμως αποκρούονταν εύκολα ή δύσκολα, πάλι οι Reds ήταν αυτοί που έφτασαν πιο κοντά στην επιτυχία. Στο 51' σε γύρισμα του Cash o Lolley έπιασε δύσκολη κεφαλιά και αστόχησε, στο 56' σε ωραία επέλαση του Grabban ο Sammy Ameobi γύρισε στον Watson που παρά το αγαπημένο του... λεπτό σούταρε πολύ ψηλά. Και στο 58' έγινε το 0-2, με πάσα του Lolley στην περιοχή και σουτ του Ameobi που κόντραρε και στον Bradley πριν καταλήξει στα δίχτυα του Shea.

Χρειάστηκε να φτάσει το 75', με τη Luton να έχει κάνει και τις τρεις αλλαγές της και να ψάχνει ακόμα διαρκώς τον LuaLua και τη Forest να έχει απαντήσει με τον Albert Adomah στη θέση του Ameobi, για να αισθανθούμε και πάλι κάποια πίεση από τους γηπεδούχους, με τον Κονγκολέζο να ντριμπλάρει για πολλοστή φορά τον Cash και να σουτάρει στην κλειστή γωνία του Samba, που έδιωξε. Δυστυχώς η ομάδα από κει και πέρα έδωσε γήπεδο, ο Sabri Lamouchi έκανε μια περίεργη κίνηση για ενίσχυση της... αριστερής μας πλευράς στην άμυνα με τον Robinson στη θέση του Lolley, και το γκολ που περιμένει κάθε σωστός οπαδός της Forest ώστε να γίνουν τα τελευταία λεπτά ροντέο ήρθε φυσικά... από τα δεξιά. O LuaLua με ωραία παράλληλη πάσα βρήκε στην περιοχή τον Callum McManaman, που απέφυγε με ντρίμπλα τον Silva και πριν προλάβει να βάλει την κόντρα ο Figueiredo έστειλε τη μπάλα στο αριστερό "Γ" του Samba, που δεν μπορούσε να κάνει και πολλά για να αποσοβήσει το μοιραίο. Οκτώ λεπτά ακόμα μαζί με τις καθυστερήσεις, πάντως, πέρασαν μόνο με ένα σουτ του LuaLua δίπλα στο δεξί δοκάρι του Samba, που φάνηκε πάντως να ελέγχει απόλυτα την πορεία της μπάλας, ενώ και η Forest είχε μια ευκαιρία να κάνει το 1-3 στο 94', αλλά η μπαλιά του Silva προς τον Rafa Mir, που είχε πάρει τη θέση του Grabban, άργησε πολύ και ο Ισπανός συνελήφθη οφσάιντ. 

Εύκολα ή δύσκολα η έβδομη νίκη είναι γεγονός, και πλέον οι Reds έχουν ανεβεί στην πέμπτη θέση, σε απόσταση τριών βαθμών από τις προσωρινές πρωτοπόρους Leeds και Swansea, αφού η Preston παίζει αύριο εκτός με την Charlton και η West Brom τη Δευτέρα επίσης εκτός με τη Stoke (η Forest έχει ως γνωστόν και ένα παιχνίδι λιγότερο, το αναβληθέν με τη Reading που θα γίνει στις 21 Ιανουαρίου). Η Leeds νίκησε σήμερα 2-0 στο Elland Road την QPR και την εκτόπισε από την εξάδα, ενώ η Swansea, που δείχνει να ανακάμπτει μετά από ένα κακό διάστημα, επικράτησε 2-1 εκτός της Wigan. Έχασαν έδαφος η Bristol City, που από το 2-0 στην έδρα της Barnsley χθες έφυγε μόνο με την ισοπαλία αφού ισοφαρίστηκε σε 2-2 στις καθυστερήσεις, η Sheffield Wednesday που έχασε 2-1 στο Ewood Park από τη Blackburn και η Fulham που μετά από μας πλήρωσε κι αυτή το φορμάρισμα της Hull, χάνοντας 3-0 μέσα στο Λονδίνο! Η αγαπημένη μας Derby μας έρχεται κι αυτή σε καλό φεγγάρι, αφού νίκησε και σήμερα (2-0 εντός την αγνώριστη φέτος Middlesbrough). Στα υπόλοιπα αποτελέσματα; Brentford-Huddersfield 0-1, Cardiff-Birmingham 4-2 και Reading-Millwall 2-1.

Luton: Shea, Bree (Bolton 70’), Bradley, Pearson, Potts, Cranie, Tunnicliffe, Mpanzu, Cornick (McManaman 59’), Brown (Lualua 33’), Collins.
Forest: Samba, Cash, Worrall, Figueiredo, Ribeiro, Watson, Silva, Yates, Ameobi (Adomah 71’), Lolley (Robinson 83’), Grabban (Mir 92’).
Σκόρερς: McManaman 87' - Grabban 39', Ameobi 58'.
Διαιτητής: Gavin Ward. Κίτρινη: Worrall 69'.
Θεατές: 10.035 (Forest: 1.017).

Sabri Lamouchi: "Νομίζω πως αξίζαμε τη νίκη. Μετά από δύο ήττες και ένα κακό διάστημα έμεινα πολύ ευχαριστημένος από την απόδοση και το αποτέλεσμα. Δημιουργήσαμε πολλές φάσεις, μας έλειψε η τελική προσπάθεια αλλά μπορούσαμε να βάλουμε κι άλλο γκολ στο πρώτο ημίχρονο. Επίσης θα μπορούσα;με να είχαμε αποφύγει το γκολ που δεχθήκαμε. Παρ' όλα αυτά κάναμε μια καλή εμφάνιση και ήταν εξαιρετική η συμπεριφορά των παικτών, που έδειξαν πειθαρχία και παρέμειναν προσηλωμένοι στο πλάνο μας. Χαίρομαι γι' αυτούς γιατί δούλεψαν πολύ καλά όλη την εβδομάδα και νίκησαν με την ποιότητά τους. Δεν είναι εύκολο για τον αντίπαλο να παίζεις όπως παίξαμε εμείς. Δεν του επιτρέψαμε να κάνει πολλές ευκαιρίες, και αντίθετα τις δημιουργήσαμε εμείς, οπότε αξίζουμε να απολαύσουμε αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα. Ήταν σημαντικό να ανακάμψουμε, γιατί πλέον οι προσδοκίες είναι μεγαλύτερες. Οι παίκτες τα πηγαίνουν θαυμάσια και οι οπαδοί μας και ο σύλλογος τους εμπιστεύονται. Πρέπει λοιπόν να εμπιστευτούν και οι ίδιοι τους εαυτούς τους. Έχουμε ποιότητα και οφείλουμε να παίζουμε με την ποιότητά μας. Αν δεν έχουμε αυτή τη συμπεριφορά, την επιθετικότητα στο παιχνίδι μας και την πειθαρχία μας τα δεδομένα και η απόδοση αλλάζουν. Πρέπει να εστιάσουμε στην ποιότητά μας και να παραμείνουμε κοντά σε αυτό το επίπεδο".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.