"Oh City Ground, oh mist rolling in from the Trent..." λέει η πασίγνωστη διασκευή του υπέροχου τραγουδιού του Paul McCartney "Mull of Kintyre", που τραγουδούν με μια φωνή οι φίλοι της Forest πριν από την έναρξη κάθε ημιχρόνου, όπου κι αν βρίσκονται. Η ομίχλη που ανεβαίνει κατευθείαν από το ποτάμι, πίσω από το Trent End, και μπαίνει στο γήπεδο είναι πράγματι ένα από τα στοιχεία που κάνουν το City Ground το ομορφότερο γήπεδο στον κόσμο (τουλάχιστον για μας). Μόνο που σήμερα η ομίχλη παρασκέπασε το κατάμεστο πάλι σπιτικό μας και έκρυψε το τέρμα της Cardiff για τους παίκτες μας, που υποχρεώθηκαν σε μια απίστευτη ήττα...

Γιατί απίστευτη; Μα, θα πίστευε ποτέ κανείς ότι οι Reds θα έφταναν γηπεδούχοι σε 32 τελικές προσπάθειες και μόνο οι 2 θα ήταν μέσα στα όρια του 7,32 Χ 2,44 μ. ορθογώνιου παραλληλόγραμμου της εστίας; Δεν κάνουμε πλάκα. Αμφότερα μακρινά σουτ, ένα στο 42' από τον Sammy Ameobi, δυνατό αλλά κατευθείαν στην αγκαλιά του γκολκίπερ των Bluebirds Neil Etheridge, και άλλο ένα στο 91' από τον Matty Cash, όπου αυτή τη φορά ο Etheridge μπλόκαρε με διπλή προσπάθεια. Από τα υπόλοιπα 30, τα 17 πέρασαν είτε κοντά είτε μακριά από τα δοκάρια και τα άλλα 13 βρήκαν σε κάποιο πόδι, σώμα ή κεφάλι στη γεμάτη από μπλε φανέλες περιοχή της ομάδας του Neil Harris.

Φοβερή ιστορία αυτός ο Harris, που ανέλαβε την Cardiff πριν από δύο εβδομάδες ύστερα από την αποχώρηση του Neil Warnock, ενώ και ο ίδιος είχε παραιτηθεί στις αρχές του Οκτώβρη από την αγαπημένη του Millwall. Την ομάδα δηλαδή όπου ως σκόρερ υπήρξε παραγωγικότατος, στα διαστήματα δηλαδή μέχρι το 2004 και μετά το 2007. Ενδιάμεσα βρισκόταν στη Forest, όπου έβλεπε το τέρμα σαν δαχτυλήθρα, βρίσκοντας δίχτυα μόνο μία φορά σε 34 συμμετοχές. Από τη στιγμή που έφυγε κι έπειτα μας έχει συνέχεια στη μπούκα, έχει σκοράρει εναντίον μας αρκετές φορές ως παίκτης της Millwall, και αργότερα μας έχει κάνει πολλές ζημιές και ως προπονητής της. Τώρα ήρθε η ώρα να συνεχίσει αυτό το περίεργο σερί, να βλάπτει σοβαρά τη Forest είτε φορώντας τη φανέλα της είτε όχι, και με άλλη ομάδα!

Ο Harris κατέβασε την ομάδα του όπως έκανε και παλιά με τη Millwall: ταμπούρι μέχρι θανάτου, κι αν μας κάτσει μια φάση και βάλουμε γκολ ταμπούρι μέχρι δευτέρας παρουσίας. Δυστυχώς, η φάση που χάρισε στην ομάδα του την πρώτη φετινή εκτός έδρας νίκη της τού έκατσε στο 14', ακριβώς μετά την πιο καλή ευκαιρία της Forest, όταν ο Joe Lolley βρήκε με υπέροχη μπαλιά τον João Carvalho, που επέστρεψε στο αρχικό σχήμα μετά από καιρό στη θέση του Albert Adomah, αλλά παρ' ότι μέσα στην περιοχή και σε πολύ καλή θέση ο νεαρός Πορτογάλος σούταρε πάνω από τα δοκάρια. Στην επόμενη φάση ο παλιός μας γνώριμος Lee Tomlin (ένας από τους δύο πρώην Reds που έπαιξαν απόψε με τα μπλε - ο άλλος ήταν ο Lee Peltier) βρήκε έξω από την περιοχή μας τον Nathaniel Mendez-Laing (τον βλέπουμε πάνω στη φωτογραφία να μονομαχεί με τον Jack Robinson με φόντο την ομίχλη) κι αυτός, αφού συνέκλινε λίγο προς το κέντρο, έπιασε ένα δυνατό δεξί σουτ ακριβώς δίπλα στο αριστερό δοκάρι μας. Η προσπάθεια του Joe Worrall να βάλει το πόδι του και να κόψει μπέρδεψε τον Brice Samba, o σέντερ μπακ μας δεν κατάφερε να βρει μπάλα, ο Κονγκολέζος γκολκίπερ έπεσε αργά, το σουτ ήταν πολύ καλό έτσι κι αλλιώς, η Cardiff βρέθηκε μπροστά εντελώς κόντρα στη ροή του αγώνα (η Forest είχε χάσει και μια καλή ευκαιρία στο 8', όταν ο Lewis Grabban βρήκε τον Ameobi που μπερδεύτηκε και έκανε ένα εντελώς άστοχο αριστερό σουτ από το ύψος περίπου της περιοχής).

Η αλήθεια είναι ότι εκεί για ένα δεκάλεπτο περίπου τα χρειαστήκαμε, δεν αντιδράσαμε σωστά και η μπάλα παιζόταν κάτω από το κέντρο και προς το τέρμα μας. Στο 19' ο Samba έβγαλε με επιτυχία ένα "πονηρό" φάουλ του Marlon Pack και στο 21' ένα ωραίο μακρινό σουτ του Tomlin έφυγε μόλις άουτ. Από κει και πέρα η Cardiff ξαναφάνηκε μόνο στο 52', όταν σε μια κόντρα λίγο έλειψε να κάνει το 0-2, με τον Samba εξουδετερωμένο και τον Worrall να αποκρούει πάνω στη γραμμή το πλασέ του Junior Hoilett. Σε όλο το υπόλοιπο ματς επιδόθηκε σε καθυστερήσεις και σκληρά μαρκαρίσματα -σαν το κλάδεμα από πίσω του Joe Bennett στον Lolley στο πρώτο ημίχρονο- που έμειναν ατιμώρητα. Ειδικά ο βασικός της φορ Gary Madine με το παραμικρό έπεφτε στο χορτάρι και κρατούσε το κεφάλι του αναγκάζοντας τον Robert Jones (ουαλικής καταγωγής άραγε;) να διακόπτει το παιχνίδι αλλά να... ξεχνάει να κρατήσει τις ανάλογες καθυστερήσεις στο τέλος του πρώτου μέρους. Εδώ βασικά νομίζαμε ότι είχε ξεχάσει τις κάρτες σπίτι του, πριν τελικά στο 67' ο Madine δεχθεί τη μοναδική του ματς επειδή καθυστερούσε (και) να βγει όταν έγινε αλλαγή...

Η Forest δεν κυνήγησε την ισοφάριση με ανορθόδοξο τρόπο. Ίσα ίσα που αναπτυσσόταν όμορφα, περνούσε τη μπάλα στα πλάγια, δυσκολευόταν όμως να βγάλει σωστές σέντρες και όταν πήγαινε να μπει στην περιοχή με πάσες έπεφτε σχεδόν πάντα σε τοίχο. Ο Carvalho και πάλι δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία της ενδεκάδας και ίσως τελικά η ομάδα να λειτούργησε καλύτερα μετά το 66', όταν και αντικαταστάθηκε από τον Alfa Semedo, ο οποίος πέρασε δίπλα στον Ben Watson και το ρόλο του κουμανταδόρου ανέλαβε ο Tiago Silva. Από τα 17 εκτός τέρματος σουτ το πιο επικίνδυνο ήταν μάλλον αυτό του Robinson στο 74', με το δεξί μάλιστα και από την ίδια ακριβώς θέση που είχε σκοράρει προηγουμένως ο Mendez-Laing, και με τον Etheridge να κοιτάζει ανακουφισμένος τη μπάλα να περνάει ξυστά από το αριστερό του δοκάρι. Υπό καλές προϋποθέσεις αστόχησαν επίσης οι Ameobi (32'), Carvalho (39'), Lolley (65'), Watson (70'), Semedo (71'), Grabban (89'), ενώ η τελευταία πράξη του δράματος γράφτηκε στο 94', με τον Lolley να σεντράρει από αριστερά (μέχρι και αλλαγή πλευρών με τον Adomah που πέρασε αντί του Ameobi έκανε ο Sabri Lamouchi μπας και βρεθεί η άκρη), τον Etheridge να χάνει τη μπάλα στην έξοδο και τον Rafa Mir, που είχε αντικαταστήσει τον Robinson στο "όλα για όλα", να κοντράρεται στην προσπάθεια να σκοράρει ανάμεσα από πολλά σώματα.

Ήταν μια ήττα σίγουρα εκτός προγράμματος, που όμως δεν απογοητεύει τρομερά, αφού φάνηκε πως οι παίκτες έχουν πειστεί πως η προσέγγιση του Lamouchi είναι η σωστή και κινούνται μέσα στο πλάνο ακόμα και σε συνθήκες ανάγκης. Αυτό αποτελεί βασική συνταγή κάθε επιτυχίας, ο κόσμος μέσα στο ματς το κατάλαβε και συνέχισε να στηρίζει, και είμαι βέβαιος πως δεν θα γίνει καμιά παρέκκλιση ούτε την ερχόμενη Παρασκευή το βράδυ, όταν η Forest μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες θα κληθεί να ρεφάρει μέσα στο Den του Λονδίνου απέναντι στην πρώην ομάδα του Harris, τη Millwall, που με μάνατζερ πλέον τον... αγαπημένο μας Gary Rowett σήμερα απέσπασε ισοπαλία 1-1 μέσα στο St, Andrew's από τη Birmingham. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για μαύρα πανιά, αφού μάλιστα η Forest παρέμεινε τέταρτη, και μόνο η έκτη Preston μπορεί να την προσπεράσει αν νικήσει τη Δευτέρα το βράδυ στο Deepdale τη West Brom. Οι Baggies, βέβαια, θα θέλουν να ανακτήσουν την πρώτη θέση από τη Leeds, που με το επιβλητικό 4-0 σήμερα στην έδρα τους επί της αναπάντεχα κακής φέτος Middlesbrough πήρε -έστω προσωρινά- γεύση κορυφής. Στην τρίτη θέση εδραιώθηκε πλέον η Fulham με τη σπουδαία χθεσινοβραδινή νίκη της μέσα στο Swansea (2-1),  ενώ πέμπτη ανέβηκε η Bristol City με το ευρύ εντός έδρας 5-2 επί της Huddersfield. To σκορ της αγωνιστικής σημειώθηκε στο Λονδίνο, με τη Brentford να διαλύει 7-0 την αφελέστατη αμυντικά Luton. Τα υπόλοιπα αποτελέσματα: Charlton-Sheffield Wednesday 1-3, Barnsley-Hull 3-1 (επιτέλους νίκη για τους Tykes, που πάντως δεν ξεκόλλησαν από τον πάτο), Derby-QPR 1-1, Stoke-Blackburn 1-2, Wigan-Reading 1-3.

Forest: Samba, Cash, Figueiredo, Worrall, Robinson (Mir 80’), Watson, Silva, Carvalho (Semedo 66’), Lolley, Ameobi (Adomah 75’), Grabban.
Cardiff: Etheridge, Peltier, Nelson, Flint, Bennett, Pack, Bacuna, Mendez-Laing (Paterson 80’), Hoilett (Morrison 86’), Tomlin, Madine (Ward 67’).
Σκόρερ: Mendez-Laing 14'.
Διαιτητής: Robert Jones. Κίτρινη: Madine 67'.
Θεατές: 28.209 (Forest: 26.729).

Sabri Lamouchi: "Υπάρχει απογοήτευση μετά από άλλη μια εντός έδρας ήττα, ειδικά με όλη τη δουλειά που κάναμε μέσα στο ματς. Οι αριθμοί μιλούν καθαρά και ξέρουμε ότι είμαστε σε θέση να τα καταφέρνουμε καλύτερα. Πρέπει να στέλνουμε περισσότερα σουτ στο τέρμα, κι ας δημιουργήσαμε σήμερα μεγάλες ευκαιρίες. Παίρνουμε βαθμούς σε δύσκολες έδρες, αλλά στο γήπεδό μας χρειαζόμαστε μεγαλύτερη συνέπεια. Απόψε δυστυχώς χάσαμε πάρα πολλές ευκαιρίες. Ξεκινήσαμε πολύ καλά, χάσαμε δύο καλές ευκαιρίες με Ameobi και Carvalho και οι αντίπαλοί μας σκόραραν με το πρώτο τους σουτ. Δεν παραγνωρίζω ότι χάρη στον Worrall μείναμε στο παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά προσπαθήσαμε πολύ. Δεν ήμασταν αρκετά έξυπνοι. Δυστυχώς καμιά φορά συμβαίνει κι αυτό, καμιά φορά και το αντίθετο. Είμαστε απογοητευμένοι γιατί οι παίκτες πάλεψαν πολύ και η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη από την αρχή. Αλλά προσωπικά πιστεύω ότι ήμασταν πολύ άτυχοι που δεν πήραμε ούτε έναν βαθμό".  

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.