Μετά την ψηφοφορία για τον Παίκτη της Χρονιάς και τον θρίαμβο του Eric Lichaj, ακόμα ένα από τα φετινά βραβεία της Forest πέταξε μακριά από τη Γηραιά Αλβιόνα. Αυτό μάλιστα προσγειώθηκε στη χώρα μας, όπου μάλλον βρίσκεται και ο Απόστολος Βέλλιος για να περάσει τις ολιγοήμερες καλοκαιρινές του διακοπές, αφού στις 9 Ιουνίου η Εθνική δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα στη Βοσνία και στη συνέχεια θα ξεκαθαριστεί σε ποια ομάδα θα παίζει του χρόνου. Θα περιμένει την έναρξη της προετοιμασίας της Forest στις αρχές Ιουλίου ή θα βρεθεί στις 14 Ιουνίου στο Seefeld ως παίκτης του Ολυμπιακού; Εμείς επιχειρούμε, με αφορμή το πανέμορφο γκολ που του χάρισε αυτό το βραβείο, να ρίξουμε μια ματιά στο τι ακριβώς συνέβη φέτος με τον πρώτο Έλληνα που φόρεσε τη φανέλα της πρώτης ομάδας της Nottingham Forest.

Καταρχάς να πούμε ότι ο Τόλης είχε μεγάλο συναγωνισμό, στον οποίο συμμετείχε και... ο εαυτός του, αφού στη λίστα των υποψηφίων Γκολ της Χρονιάς βρισκόταν και ο κεραυνός που εξαπέλυσε στο Villa Park τον Σεπτέμβριο, το πρώτο του γκολ δηλαδή με τη φανέλα του Garibaldi. Τελικά τις καρδιές των φίλων των Reds κέρδισε το θεαματικό ανάποδο ψαλίδι που πέτυχε τρεις μέρες αργότερα στο New York Stadium απέναντι στη Rotherham, ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς το οποίο βλέπετε στο παραπάνω στιγμιότυπο και μπορείτε να απολαύσετε ξανά με ένα κλικ εδώ. Άφησε πίσω του δεύτερο το πανέξυπνο φάουλ του Ben Osborn εναντίον της Bristol City και τρίτο το φοβερό σόλο και τελείωμα του Hildeberto Pereira κόντρα στη Birmingham, ενώ είχε να "αντιμετωπίσει" επίσης την κεφαλιά του Dani Pinillos στο 2-2 με τη Derby (ο Ισπανός μπακ μένει ελεύθερος και αυτό αποτελεί το χάιλαϊτ της διετούς παρουσίας του στη Forest), το βολέ του David Vaughan στο πρώτο ματς του League Cup με τη Doncaster, το τελευταίο γκολ του Oliver Burke (απέναντι στη Leeds) πριν πάρει μεταγραφή για τη Λειψία και το παρθενικό γκολ του Ben Brereton στην πρώτη ομάδα της Forest, που ήταν και το νικητήριο στο City Ground επί της Aston Villa.

Ωραία όλα αυτά, για να δούμε όμως πώς εξελίχθηκε για τον πρώην παίκτη του Ηρακλή και της Everton η φετινή σεζόν, που μάλλον και ο ίδιος θα συμφωνεί ότι ήταν η πιο περίεργη της καριέρας του. Όχι μόνο γιατί η ομάδα του απέφυγε τον υποβιβασμό στις λεπτομέρειες των λεπτομερειών, αλλά και επειδή ο ίδιος πέρασε από περισσότερα από τα γνωστά σαράντα κύματα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ξεκίνημα της σεζόν, προπονητής ο Philippe Montanier, πρεμιέρα με τη Burton, o Βέλλιος δεν πατάει χορτάρι καθώς ο Britt Assombalonga είναι μια χαρά και σκοράρει δις. Θα ξεκινήσει όμως βασικός στο League Cup απέναντι στη Doncaster, θα παίξει κανένα τέταρτο στη συντριβή από τη Brighton, θα βρεθεί στο αρχικό σχήμα αντί του Britt για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα στην ήττα στο Λονδίνο από τη Brentford, θα μπει στο 15' του 4-3 με τη Wigan στη θέση του λαβωμένου Κονγκολέζου. Ακολουθεί η Millwall για το League Cup, ο Βέλλιος μένει στον πάγκο αφού ο Montanier αποφασίζει να χαρίσει στον Lars Veldwijk την τελευταία του παράσταση πριν φύγει για την πατρίδα του με μεταγραφή. Ο Έλληνας επιστρέφει ως βασικός στο 3-1 με τη Leeds, ούτε εκεί σκοράρει και αρχίζουν οι μουρμούρες. Θα τις σκορπίσει στους πέντε ανέμους στα δύο επόμενα παιχνίδια, τα οποία είναι αυτά που αναφέραμε παραπάνω (Aston Villa και Rotherham), αφού πετυχαίνει δύο γκολ-ποιήματα (έστω κι αν η ομάδα φέρνει δύο ισοπαλίες). Στη Forest έχει έρθει ο Nicklas Bendtner, ο οποίος τον αντικαθιστά στο 60' του επόμενου αγώνα με τη Norwich (1-2), παρ' όλο που ο Βέλλιος έχει σκοράρει για τρίτο σερί ματς. Το αντίθετο θα συμβεί στο 80' του τρίτου και τελευταίου ματς του League Cup με αντίπαλο την Arsenal, που τελείωσε με συντριβή 0-4 για τους Reds.

Όλο αυτό τον καιρό (έχουμε φτάσει πλέον στα τέλη Σεπτεμβρίου) ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο άνθρωπος που κατά το ελληνικό ρεπορτάζ αγόρασε τον Βέλλιο από τον Ηρακλή και τον χάρισε στη Forest, βρίσκεται στο προσκήνιο και το deal που θα τον χρίσει διάδοχο του Fawaz Al-Hasawi στην ιδιοκτησία της ομάδας δείχνει σιγά σιγά να ολοκληρώνεται. Ο Βέλλιος είναι πάλι βασικός αλλά άσφαιρος στο εκτός 1-2 από τη Sheffield Wednesday και χάνει τη θέση του από τον Bendtner, αντικαθιστώντας τον στο 89' του 1-1 με τη Fulham. O Montanier ανακατεύει ξανά την τράπουλα, ο Βέλλιος ξεκινάει στο εκτός έδρας ματς με τη Bristol City, πετυχαίνει το τέταρτο γκολ του δίνοντας προβάδισμα στους Reds, αλλά η ομάδα χάνει 2-1. Ξανά πάγκο, μέσα αντί του Bendtner στο 59' και τέσσερα λεπτά αργότερα γράφει το 2-0 στο 3-1 με τη Birmingham στο City Ground. Αγωνίζεται σε όλο το 90λεπτο στην ήττα με 2-1 στο Blackburn, όπου επιστρέφει προσωρινά και ο Assombalonga, όπως και στην εντός έδρας ήττα με το ίδιο σκορ απο την Cardiff, χωρίς να σκοράρει. Η Forest χάνει εκτός 2-0 από τη Reading και πάλι κάπου στο 60' ο Τόλης βγαίνει και ο Britt μπαίνει. Το αντίθετο γίνεται στις καθυστερήσεις του εντός 1-1 με την QPR, όπου μάλιστα ο Britt σκοράρει, και θα συνεχίσει με δύο γκολ στο εκτός 2-0 με την Ipswich, αλλά γίνεται αλλαγή από τον Βέλλιο στο 56', καθώς τραυματίζεται και πάλι. Ο Έλληνας παίρνει ξανά φανέλα βασικού και πετυχαίνει το έκτο και τελευταίο φετινό του γκολ στο εκτός 5-2 επί της Barnsley, αφήνοντας τη θέση του στον Bendtner στο 71'.

Ήδη η συμφωνία Μαρινάκη-Fawaz καταρρέει, και ο χρόνος συμμετοχής του Βέλλιου συρρικνώνεται. Στο εντός 2-1 επί της Newcastle στις αρχές Δεκεμβρίου αντικαθιστά στο 79' τον Bendtner. Αναπληρωματικός είναι και στο 0-3 από τη Derby (στο 60' αντί του Mustapha Carayol με το σκορ ήδη στο 0-2), όπως και στο 1-1 με την Preston (αλλάζει στο 66' τον Bendtner), και αγωνίζεται για τελευταία φορά βασικός -και μάλιστα σε όλο το ματς- στην εντός έδρας ήττα με 2-0 από τους Wolves. Το ενδιαφέρον Μαρινάκη έχει πλέον αποσυρθεί (οι κακές γλώσσες λένε ότι η Football League έχει απορρίψει την αίτησή του λόγω των δικών που εκκρεμούν εις βάρος του στην Ελλάδα), σιγά σιγά εμφανίζονται στην επικαιρότητα οι Αμερικανοί του John Jay Moores και ο Βέλλιος, αντίθετα, εξαφανίζεται. Στον πάγκο χωρίς να πάρει χρόνο συμμετοχής στην ήττα με 2-1 στο Huddersfield, όπου μάλιστα επιστρέφει και ο Assombalonga, και στο 1-3 από τη Newcastle, ένα εικοσάλεπτο αντί του Nicolao Dumitru στο 0-1 από τη Barnsley, είσοδος στο 82' του αγώνα με τη Wigan για το FA Cup στις 7 Ιανουαρίου (μια μέρα πριν από τα 25α γενέθλιά του) και μετά... η μαύρη τρύπα. Ο επόμενος αγώνας, το εκτός έδρας 0-0 με τη Birmingham, είναι ο τελευταίος του Montanier. O Gary Brazil στέλνει τον Τόλη μεταξύ πάγκου και κερκίδας, ενώ παράλληλα χαλάει και η συμφωνία του Fawaz με τον Moores. Ο Bendtner είναι πλέον στο "ψυγείο" (θα φύγει το Μάρτιο για τη Rosenborg), αλλά η Forest αποκτά τον Ross McCormack δανεικό από την Aston Villa και τον Zach Clough από τη Bolton, o Assombalonga είναι ξανά γερός και στο προσκήνιο εμφανίζεται και ο Ben Brereton. O Βέλλιος περισσεύει. Θα αγωνιστεί για ένα δίλεπτο συν τις καθυστερήσεις στο εντός 2-0 με τη Rotherham (31/1), για κανένα τέταρτο στο εκτός 0-1 από τη Burton και στο 2-2 με τη Derby (όπου έχει δοκάρι λίγο πριν την ισοφάριση του Pinillos), για κάτι παραπάνω στο 1-1 με την Preston, για κάτι λιγότερο στο εκτός 0-1 από τους Wolves, ένα δεκάλεπτο στο Cardiff (νέο δοκάρι), και τέλος. Η περίοδος κλείνει γι' αυτόν με 28 συμμετοχές (τις 16 ως αναπληρωματικός και τις περισσότερες απ' αυτές για λιγότερα από 15 λεπτά) και 6 γκολ.

Από τον Ιανουάριο κι έπειτα, όλο το Nottingham απορεί γιατί ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας έχει θαφτεί. Οι αριθμοί στο transfermarkt είναι αμείλικτοι: ο Βέλλιος πετύχαινε φέτος ένα γκολ για κάθε 237 λεπτά συμμετοχής, ο Bendtner ένα για κάθε 403, o McCormack ένα για κάθε 333, ακόμα και o Brereton ένα για κάθε 364. Μόνο ο Assombalonga είχε ένα ανά 134. Γιατί δεν έπαιζε; Στα διάφορα forum όλοι υποστήριζαν ότι δικαιούται μια ευκαιρία, ακόμα κι αυτοί που στην αρχή τον κατέκριναν επειδή άργησε να ανοίξει λογαριασμό. Και φυσικά ήταν επόμενο να κυκλοφορήσουν και σενάρια, σύμφωνα με τα οποία δεν έπαιζε κατ' εντολή Μαρινάκη, αφού ο επίδοξος νέος ιδιοκτήτης της Forest τον ήθελε το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό και φοβόταν μήπως τραυματιστεί. Αυτά τα σενάρια ενισχύθηκαν από το γεγονός πως όταν ο Μαρινάκης επανήλθε για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου από τον (συμφοιτητή του στην Αγγλία για όσους δεν το ξέρουν) Fawaz σε μια συμφωνία που αναμένεται να ολοκληρωθεί πολύ σύντομα, ο Βέλλιος πήρε πάλι κάποιες σποραδικές συμμετοχές, που τον βοήθησαν να διατηρήσει και τη θέση του στις κλήσεις του Michael Skibbe στην Εθνική Ελλάδας. Ισχύουν; Κανείς δεν ξέρει ακόμα, αλλά το πού θα βρει τον υψηλόσωμο επιθετικό η νέα αγωνιστική περίοδος (το συμβόλαιό του με τη Forest λήγει το καλοκαίρι του 2020) θα εξηγήσει πολλά. Ο ίδιος πάντως αποχαιρέτησε τους φίλους των Reds στο twitter με μια φωτογραφία του City Ground και την ανάρτηση: "Σας ευχαριστούμε όλους για τη στήριξή σας σ' αυτή την εξαιρετικά δύσκολη σεζόν. Σας υποσχόμαστε καλύτερες μέρες για την επόμενη σ' αυτό το ευλογημένο γήπεδο!" Θα μείνει; Δε θα μείνει; Θέλει να μείνει; Μπερδευτήκαμε...

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα hitc.com.