Το όμορφο ταξίδι του FA Cup ολοκληρώθηκε. Στον ημιτελικό του Wembley, απέναντι στη Manchester City, θα βρίσκεται η Liverpool. Το μεγάλο φαβορί. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνηθίζεται πολύ η φράση "με το κεφάλι ψηλά", την οποία δεν συμπαθώ και τόσο - άσε που που εδώ δεν λέει όλη την αλήθεια. Η Forest, η 9η της Championship, πάλεψε με πίστη απέναντι στη 2η της Premier League και μια από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Και θα μπορούσε μέχρι και να τη νικήσει! Μέσα σε δύο λεπτά κρίθηκαν όλα: στη μεγάλη χαμένη ευκαιρία μας και στο γκολ των φιλοξενουμένων. Βαλ' το ρε Philip αγόρι μου...

Είναι το 76', ένα δηλαδή αρκετά προχωρημένο σημείο του παιχνιδιού, και ο Brennan Johnson ξεχύνεται στον αιφνιδιασμό, έχοντας πάρει πάλι τη γνωστή του θέση στα δεξιά (θα πούμε γι' αυτά αργότερα). Η περιοχή της Liverpool έχει γεμίσει κόκκινες φανέλες, και ο Brennan σημαδεύει σωστά, βρίσκοντας τον Philip Zinckernagel απέναντι στον Alisson, κάπου 7-8 μέτρα από το τέρμα. Ο Δανός θέλει να κάνει το σωστό, να πλασάρει δηλαδή με τη μία. Αναγκάζεται όμως να χρησιμοποιήσει το κακό του πόδι, το αριστερό, και επιπλέον δεν πιάνει το πλασέ όπως θέλει (όπως φάνηκε στο ριπλέι, πιο πολύ... με τη φτέρνα του). Η μπάλα περνάει από τον διεθνή Βραζιλιάνο γκολκίπερ, και αργά και βασανιστικά φεύγει κάτι πόντους έξω από το αριστερό δοκάρι του. Δύο λεπτά αργότερα, ο Κώστας Τσιμίκας με σέντρα-διαβήτη από αριστερά σημαδεύει τον Diogo Jota στο δεύτερο δοκάρι, κι εκείνος ακουμπάει τη μπάλα όσο χρειάζεται για να τη στείλει στα δίχτυα του Ethan Horvath. Το ριπλέι εκ πρώτης όψεως δείχνει τον Πορτογάλο οφσάιντ. Το VAR, που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο City Ground, αποφασίζει αλλιώς. 0-1...

Ήταν μια μεγάλη γιορτή απόψε στο City Ground. Μια γιορτή από τα παλιά. Φουλ οι κερκίδες, εκτός από τα 97 καθίσματα που έμειναν κενά για να τιμηθούν οι νεκροί του Hillsborough, σε μια κίνηση που εκτιμήθηκε δεόντως από τη Liverpool, όπως και η χειρονομία του Nottingham Forest Supporters Trust να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο των θυμάτων πριν από λίγες μέρες. Μέχρι και ο Βαγγέλης Μαρινάκης βρέθηκε στο γήπεδο, στην πρώτη του εμφάνιση εκεί από τον Μάρτιο του 2020! Δύο χρόνια μετά, ο ιδιοκτήτης και πάλι δεν αποδείχθηκε γουρλής (τότε είχαμε χάσει 3-0 από τη Millwall), αλλά σίγουρα καμάρωσε την ομάδα και είδε πολλά που μπορούν να τον κάνουν αισιόδοξο για το μέλλον.

Η Forest αναγκάστηκε ν' αλλάξει το αγαπημένο της σύστημα με τους τρεις σέντερ μπακ, αφού οι τραυματισμοί των Steve Cook, Max Lowe και Scott McKenna (θα λείψει τελικά πέντε εβδομάδες, πέσαμε έξω...) υποχρέωσαν τον Steve Cooper να χρησιμοποιήσει ένα 4-2-3-1, με Djed Spence και Jack Colback στα πλάγια της άμυνας, Joe Worrall και Tobias Figueiredo στο κέντρο της, Ryan Yates και James Garner κανονικά στον άξονα και τον Zinckernagel πίσω από τον προωθημένο Keinan Davis, με τον Johnson αριστερά και τον Joe Lolley, βασικό και πάλι μετά από πολύ καιρό, δεξιά του. Κι αν ο Brennan δεν έδειξε τόσο αποτελεσματικός στην άλλη άκρη, ο Joe φάνηκε πανέτοιμος να προσφέρει, άντεξε πάνω από ώρα πριν γίνει αλλαγή και βοήθησε πολύ και στο αμυντικό κομμάτι. O Jürgen Klopp, από την άλλη, εκτός του Alisson και του Jota χρησιμοποίησε και άλλα "βαριά χαρτιά" του (όπως, ας πούμε, τον Virgil van Dijk, τον Fabinho, τον Roberto Firmino) και έριξε ακόμα περισσότερα στο δεύτερο ημίχρονο όταν είδε ότι το παιχνίδι δεν του έβγαινε και πολύ. Ο Γερμανός τεχνικός ήταν πολύ κολακευτικός στις δηλώσεις του για την ομάδα μας και είπε μάλιστα ότι η ατμόσφαιρα του θύμισε ευρωπαϊκό παιχνίδι...

Οι Reds ήταν οι πρώτοι που απείλησαν στο παιχνίδι, στο 8', όταν σε χαμηλή σέντρα του Zinckernagel στη μικρή περιοχή ο Lolley στο δεύτερο δοκάρι αντί να σουτάρει προσπάθησε να γυρίσει για τον Davis και η μπαλιά του αποκρούστηκε. Μόνο άλλη μία φορά βρεθήκαμε σε καλή θέση στο πρώτο ημίχρονο, στο 14', με τον van Dijk να κοντράρει τον Yates σε κόρνερ, από το οποίο ο Garner σούταρε στέλνοντας τη μπάλα όχι και πολύ ψηλά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Είχαμε κι άλλο ένα καλούτσικο σουτ του Lolley μετά από τη χαρακτηριστική του κίνηση στο 22', χωρίς να αστοχήσει πολύ αλλά με τον Alisson να ελέγχει απόλυτα την πορεία της μπάλας. Η Liverpool είχε τη μερίδα του λέοντος στην κατοχή της μπάλας και ήταν σαφώς πιο επιθετική σ' αυτό το πρώτο μέρος. Στο 10' ο Worrall έκοψε με εντυπωσιακό τάκλιν τον Jota που έμπαινε κατά μέτωπο, στο 14' (αμέσως πριν την ευκαιρία του Yates) ο Τσιμίκας από μακριά σούταρε ελάχιστα πάνω από τα δοκάρια, στο 19' από συρτή εκτέλεση κόρνερ του Alex Oxlade-Chamberlain o Fabinho αν και σε καλή θέση έπιασε άσχημο σουτ, στο 28' ο Horvath επενέβη εντυπωσιακά απλώνοντας το χέρι σε τετ α τετ με τον Firmino που προσπάθησε να τον κρεμάσει (ο Firmino ξαναπροσπάθησε με κεφαλιά αλλά ο Worrall, που έκανε "διαστημικό" παιχνίδι και δίκαια βγήκε Man of the Match, ήταν εκεί για να διώξει) και στο 43' ο Joe Gomez επωφελήθηκε από ένα γλίστρημα του Colback αλλά σούταρε άστοχα.

Η αλήθεια είναι ότι η Liverpool κυκλοφορούσε τη μπάλα κι εμείς προσπαθούσαμε ως επί το πλείστον να ακολουθήσουμε τον ρυθμό της, όμως ποτέ δεν κλειστήκαμε ούτε καταφύγαμε σε τακτικές "πούλμαν". Στο 53' είχαμε δύο σχεδόν διαδοχικές φάσεις από τους φιλοξενούμενους, πρώτο από ένα ακόμα λάθος στην άμυνά μας που έφερε τελικά τη μπάλα στον Jota που σούταρε μάλλον χλιαρά και ο Horvath έπεσε και μπλόκαρε, και μετά με τον Oxlade-Chamberlain να βρίσκεται σε θέση βολής αλλά τον Worrall να βάζει την κόντρα εκεί ακριβώς που έπρεπε. Ο Klopp είχε δει αρκετά και έκανε τετραπλή αλλαγή (!), περνώντας στο παιχνίδι μεταξύ άλλων τον αρχηγό του Jordan Henderson και τον Κολομβιανό Luis Díaz, πρόσφατο απόκτημα από την Porto και ήδη αγαπημένο της εξέδρας. Μάλλον όμως διατάραξε ο ίδιος τις ισορροπίες της ομάδας του, που εκτός από τη φάση του γκολ δεν απείλησε ξανά με αξιώσεις. Αντίθετα, στο 68' από διαδοχικά λάθη της άμυνας της Liverpool o Johnson όπλισε και πυροβόλησε, αλλά αυτός ο άτιμος ο van Dijk δείχνει να ξέρει πάντα να βάζει την κόντρα εκεί που πρέπει...

Ακολούθησαν η μεγάλη φάση του Zinckernagel, που αμέσως μετά αντικαταστάθηκε από τον Alex Mighten (όπως και ο Davis, που πάλεψε αλλά δεν βρήκε πολλά περιθώρια δράσης, από τον Sam Surridge) και το γκολ του Jota. H Forest κάθε άλλο παρά αποδέχθηκε την ήττα, και στο 85' ο Garner πέρασε μια καταπληκτική κάθετη στον Yates, που βγήκε τετ α τετ με τον Alisson, πήγε να τον ντριμπλάρει και έπεσε όταν τα πόδια του μπλέχτηκαν με τα χέρια του Βραζιλιάνου. Ο ρέφερι Craig Pawson (διαιτητής και του αγώνα με την Arsenal στον τρίτο γύρο) έδειξε κατευθείαν άουτ και το VAR δεν επενέβη καθόλου, θεωρώντας την επαφή μηδαμινή. Ο Yates προσπάθησε να σκοράρει για πέμπτο σερί ματς στο 89', όταν ο Johnson πέρασε τον Τσιμίκα και σέντραρε, αλλά η κεφαλιά του δυστυχώς ήταν κατευθείαν στην αγκαλιά του Alisson. Και στο 93' o Cafú, που είχε αντικαταστήσει τον Lolley, κοντρολάρισε με το στήθος μια πολύ δύσκολη βαθιά μπαλιά του Figueiredo και πριν η μπάλα πέσει κάτω (και από εξίσου δύκολη γωνία) έπιασε με το δεξί μια βολίδα που πέρασε ελάχιστα άουτ. Ως το τέλος, η ομάδα τίμησε την ιστορία της, στάθηκε στο ύψος της και με λίγη τύχη θα γινόταν η μόνη εκπρόσωπος της Championship στα ημιτελικά (χθες η Middlesbrough έχασε μάλλον εύκολα στο γήπεδό της 2-0 από την Chelsea). Ο κόσμος το αναγνώρισε και της χάρισε ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα.

Μετά τη διακοπή για τις Εθνικές ομάδες, οι Reds επιστρέφουν στα συνηθισμένα, αντιμετωπίζοντας εκτός έδρας τη Blackpool, που δεν έπαιξε αυτό το Σαββατοκύριακο καθώς ο αγώνας της με την Preston έχει μεταφερθεί στις 5 Απριλίου. Με εξαίρεση αυτόν και τα παιχνίδια των Reds και της Boro υπήρχε πλήρης δράση στην κατηγορία με την 39η αγωνιστική, όπου μας άρεσε πολύ η μεσημεριανή εντός έδρας ήττα της QPR από την μέχρι σήμερα ουραγό Peterborough (1-3) και η χθεσινή της Blackburn εκτός από τη Reading (1-0). Κατά τα άλλα είχαμε Derby-Coventry 1-1, Sheffield United-Barnsley 2-0, Bristol City-West Brom 2-2, Huddersfield-Bournemouth 0-3 (κι αυτό καλό το λες), Hull-Luton 1-3 (αυτό πάλι όχι), Stoke-Millwall 2-0, Swansea-Birmingham 0-0. H Forest είναι στην 9η θέση, τρεις βαθμούς πίσω από την 6η Blackburn αλλά με τρεις αγώνες λιγότερους.

Forest: Horvath, Spence, Worrall, Figueiredo, Colback (Silva 91'), Yates, Garner, Lolley (Cafú 65'), Zinckernagel (Mighten 77'), Johnson, Davis (Surridge 77').
Liverpool: Alisson, Gomez, Konaté, van Dijk, Τσιμίκας, Keita (Henderson 64'), Fabinho (Alcântara 64'), Oxlade-Chamberlain (Díaz 64'), Elliott (Minamino 64'), Jota, Firmino.
Σκόρερ: Jota 78'.
Διαιτητής: Craig Pawson. Κίτρινη: Gomez 60'.
Θεατές: 28.584 (Forest: 24.501).

Steve Cooper: "Ήταν μια οριακή νίκη για τους αντιπάλους μας. Ο αγώνας κρίθηκε μέσα σε δύο λεπτά. Εμείς είχαμε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία και δεν την εκμεταλλευτήκαμε, ενώ εκείνοι εκμεταλλεύτηκαν τη δική τους. Πρόκειται για μια καταπληκτική ομάδα. Το είδαμε στους αγώνες που προηγήθηκαν, το είδαμε κι απόψε. Γι' αυτό βρίσκονται εκεί που βρίσκονται. Δεν κρατήσαμε τη μπάλα όσο θα θέλαμε ή όσο την κρατάμε κατά κανόνα. Αλλά γενικά πιστεύω ότι διαχειριστήκαμε το ματς αρκετά καλά. Θέλαμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες και το κάναμε. Ίσως στο πρώτο ημίχρονο να έπρεπε να ήμασταν λίγο πιο θαρραλέοι με τη μπάλα στα πόδια. Στο ημίχρονο έδειξα στα παιδιά κάποιες εικόνες, λέγοντάς τους ότι είμαστε καλύτερη ομάδα απ' αυτό που είχαμε δείξει ως τότε και και ότι είμαστε ικανοί να τα καταφέρνουμε σε δύσκολες καταστάσεις. Αυτό κάναμε στο δεύτερο ημίχρονο. Αν στην ανάπαυλα μας έλεγε κάποιος ότι θα δημιουργούσαμε αυτές τις ευκαιρίες, θα το δεχόμασταν. Αλλά τώρα σκεφτόμαστε τι θα μπορούσε να γίνει κι όχι τι έγινε. Αυτή τη στιγμή το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η απογοήτευση, επειδή δεν νικήσαμε. Όμως επωφεληθήκαμε πολύ από τη συμμετοχή μας στο Κύπελλο".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Guardian.