O Taiwo Awoniyi περίμενε καιρό αυτή τη στιγμή. Για την ακρίβεια, από τις 25 Ιουνίου που ανακοινώθηκε η μεταγραφή του, η πρώτη για τη Forest αυτό το καλοκαίρι της αναγκαστικής ανοικοδόμησης. Μάλλον δεν θα μπορούσε να "επιλέξει" καλύτερη στιγμή για το πρώτο του γκολ, το πρώτο και των Reds για την Premier League από τις 16 Μαΐου 1999, τότε που ο Chris Bart-Williams είχε σκοράρει στο 1-0 επί της Leicester που δυστυχώς δεν απέτρεψε την πτώση στην τότε Division I. Κατά τύχη; Με το καλάμι; Με το γόνατο; Ουδόλως απασχολεί τον Νιγηριανό, ο οποίος θα έχει να το λέει στα εγγόνια του...

Το ματς με τη West Ham, που ήθελε κι αυτή τους πρώτους της βαθμούς μετά την εντός έδρας ήττα με 2-0 στην πρεμιέρα από τη Manchester City, ήταν απ' αυτά που φτιάχνουν την εικόνα του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο. Τρελός ρυθμός, πολλές φάσεις, όπως θα δείτε σε απίστευτη χρονική διαδοχή, ένα μόνο γκολ αλλά και δύο ακυρωμένα μέσω VAR (αμφότερα σωστά), ένα χαμένο πέναλτι, δύο δοκάρια... Αρκετά για να τρέχουν τα σάλια του κάθε ουδέτερου, αλλά αν τα παρακολουθείς και υποστηρίζεις κάποια από τις ομάδες που παίζουν χάνεις χρόνια από τη ζωή σου... Η Forest πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις ακόμα κι όταν αυτές την πρόδωσαν (θέλει πνευμόνια η Premier, όχι αστεία), δικαιώθηκε και έστειλε τους φίλους της στα ουράνια. Και παρά τις ατυχίες των Hammers, δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν το άξιζε...

Τελικά ο Scott McKenna και ο Steve Cook, που λογίζονταν ως πιθανές απουσίες, έδωσαν κανονικά το παρών, ο πρώτος στο βασικό σχήμα και ο δεύτερος στον πάγκο και για λίγα λεπτά ως αλλαγή. Αυτός που έχασε το ραντεβού ήταν ο Jack Colback, που αρρώστησε και αντικαταστάθηκε από τον Orel Mangala, όπως και ο Sam Surridge από τον Awoniyi. Τον Βέλγο ήθελα πολύ να τον δω, έχοντας ακούσει τόσα παινέματα από τους συμπαίκτες του στην προπόνηση. Όντως είναι ένας πολύ σταθερός παίκτης που μοιράζει όμορφα τη μπάλα στο κέντρο. Αυτός όμως που μου έβγαλε τα μάτια ήταν ο παρτενέρ του! Τι ματσάρα έκανε ο Lewis O'Brien... Για μένα ήταν ο αδιαμφισβήτητος Man of the Match (και μάλλον και για το Sky, αφού στο τέλος τον ακολουθούσαν οι κάμερες). Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε το φοβερό ματς που έκανε ο Dean Henderson, αποκρούοντας πέναλτι και βγάζοντας απίστευτες προσπάθειες των Λονδρέζων, καταλαβαίνετε τι απόδοση έπιασε ο κοντοπίθαρος χαφ που ήταν παντού και μέσα σ' όλα! Όσο για τον Henderson, βλέποντας τις ανεκδιήγητες γκάφες του David De Gea στη χθεσινή συντριβή από τη Brentford, στο Manchester κάποιοι σίγουρα κλαίνε...

H West Ham, αν και με αποστολή ανάγκης (19 παίκτες και όχι 20, εκ των οποίων οι τρεις τερματοφύλακες!), είχε βασικό τον Michail Antonio στην πρώτη του επιστροφή στο City Ground μετά τη μεταγραφή του στους Hammers (είχε δηλώσει πως αν έβαζε γκολ δεν θα πανηγύριζε, αλλά δεν έφτασε ούτε κοντά και τελικά έγινε αλλαγή, επικές πάντως οι μονομαχίες του με τον Moussa Niakhaté) και έναν παίκτη που σε κανένα σημείο του αγώνα δεν κατορθώσαμε να αναχαιτίσουμε: τον Saïd Benrahma. Τι καλά που θα ήταν να επαληθεύονταν οι φήμες που μας ήθελαν να κάνουμε κίνηση για την απόκτησή του μόλις πριν από λίγες μέρες... Μόνιμος μπελάς για Neco Williams και Joe Worrall, που κάποιες στιγμές με μπασκετικό "νταμπλ-τιμ" τον περιόριζαν κάπως, όταν έβρισκε όμως μπροστά του μόνο τον έναν από τους δύο τον έκανε γιογιό όποιος κι αν ήταν... Μήπως να ξαναπροσπαθήσουμε, κύριε Βαγγέλη Μαρινάκη; Ο ιδιοκτήτης της ομάδας βρέθηκε μετά από πολύ καιρό στην εξέδρα τού (αποπνικτικού κάπου κάπου από τη ζέστη και την υγρασία) City Ground, και μάλιστα με εκλεκτή παρέα: τον Christian Karembeu και τον τεχνικό της Εθνικής Αγγλίας Gareth Southgate, κάποτε συμπαίκτες στη Middlesbrough!

Παρ' όλο, λοιπόν, που οι Reds (χωρίς χορηγό ακόμα στη φανέλα) ξεκίνησαν γερά και στρίμωξαν πίσω τους πρωτευουσιάνους, στο 8' ο δαίμονας από την Αλγερία έβγαλε την ομάδα του μπροστά και ο Antonio κέρδισε ένα αχρείαστο φάουλ λίγο έξω από την περιοχή μας από τον O'Brien, με τον Aaron Cresswell να εκτελεί ωραία αλλά εκατοστά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι μας. Εμείς απαντήσαμε αμέσως και φτάσαμε απο σπόντα πολύ κοντά στο γκολ στο 10', όταν από σέντρα του Mangala από δεξιά ο Jarrod Bowen προσπαθώντας να νικήσει τον Niakhaté στον αέρα έστειλε τη μπάλα προς τα πίσω και ανάγκασε τον Łukasz Fabiański να τιναχτεί στο δεξιό του "Γ" και να βγάλει δύσκολα σε κόρνερ. Μία ακόμα βαθιά σέντρα του Williams στο 13' πέρασε από τον Kurt Zouma και βρήκε τον Awoniyi, που έπιασε την κεφαλιά αλλά αστόχησε. 

Στο 16' ο Benrahma βρέθηκε έξω από την περιοχή, κάπου στην αριστερή γωνία, και έπιασε ένα πανέμορφο φαλτσαριστό σουτ που υποχρέωσε τον Henderson στην πρώτη του εντυπωσιακή απόκρουση, με τον Harry Toffolo να ολοκληρώνει πετώντας τη μπάλα κόρνερ πριν επωφεληθεί στο ριμπάουντ ο Tomáš Souček. Τέσσερα λεπτά αργότερα μια παμπόνηρη κοφτή σέντρα-σουτ του Jesse Lingard, τον οποίο όπως αναμενόταν οι οπαδοί της West Ham αποδοκίμαζαν κάθε φορά που ακουμπούσε μπάλα (του πέταξαν κι από αυτά τα γραφικά ψεύτικα χαρτονομίσματα) γιατί... δεν τους προτίμησε, πέρασε εκατοστά μπροστά από τον Awoniyi που έκανε την προβολή, ενώ στο 25' σε σέντρα του Cresswell από αριστερά ο Souček έπιασε αμαρκάριστος την κεφαλιά στο πίσω δοκάρι, ευτυχώς στην αγκαλιά του Henderson. Στο 29' o Brennan Johnson βρήκε λίγο χώρο στην αντίπαλη περιοχή και σημάδεψε το απέναντι "Γ" για να μπλοκάρει μάλλον εύκολα ο Fabiański και στο 36' ο Benrahma πέρασε άνετα τον Worrall, γύρισε στη μικρή περιοχή και εκεί ο Souček, μέσα σε κάθε φάση αλλά μάλλον άτσαλος, βρήκε τελείως λάθος τη μπάλα και οι δικοί μας απομάκρυναν.

Και φτάσαμε στο παλαβό φινάλε του πρώτου μέρους. Αφού στο 41' ο Toffolo σέντραρε ωραία και ο Johnson έπιασε την κεφαλιά αλλά ο Williams στο δεύτερο δοκάρι νικήθηκε στο τετ α τετ από τον Fabiański, μετά το κόρνερ ο Benrahma έγινε κάτοχος της μπάλας, πέρασε σαν άνεμος τη σέντρα, ο Lingard κατάφερε κάπως να τον ανακόψει, αυτός όμως συνέχισε, έφτασε στα όρια της περιοχής και έδωσε στον αρχηγό του Declan Rice. O Mangala θέλησε να βγει πάνω του, αλλά δέχθηκε ένα τάκλιν τύπου... ράγκμπι από τον Antonio που έπεσε πάνω του με όλη του τη δύναμη και με τα χέρια προτεταμένα, με συνέπεια ο Rice με ωραία κάθετη να βρει πάλι τον Benrahma και αυτός να πλασάρει τον Henderson στην έξοδο. Ευτυχώς ο VAR Michael Salisbury το είχε δει, κάλεσε τον Robert Jones κι εκείνος αφού ξαναείδε τη φάση ακύρωσε ως όφειλε το γκολ. Κι ενώ οι Λονδρέζοι είχαν πια το πάνω χέρι, στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων ο Toffolo έκανε ένα απίθανο για μπακ σλάλομ, μπήκε στην περιοχή, γύρισε στον Lingard που πλάσαρε, ο Ben Johnson έβαλε την κόντρα και ο Awoniyi, βρίσκοντας τη μπάλα στον βηματισμό του, με το καλάμι την έστειλε στα δίχτυα του Fabiański που είχε πέσει από την άλλη πλευρά. Τα πανηγύρια τα φαντάζεστε! Στα επίσημα ο Μαρινάκης έβγαλε πάλι τη "θαυματουργή" εικονίτσα του Wembley και σταυροκοπήθηκε... 

Την αντίδραση των παικτών του πολύπειρου (πάνω από 500 ματς στην Premier League) David Moyes μετά την ανάπαυλα την περιμέναμε. Ίσως βέβαια όχι τόσο εντυπωσιακή! Πριν καν συμπληρωθεί το 46', ο Ισπανός Pablo Fornals, μάλλον "ήσυχος" στο υπόλοιπο ματς, βρήκε χώρο έξω από την περιοχή μας και έπιασε ένα υπέροχο σουτ, που βρήκε το οριζόντιο δοκάρι μας και έσκασε λίγο έξω από τη γραμμή. Ο Henderson, που είχε απογειωθεί μήπως και αποκρούσει, σηκώθηκε σε χρόνο dt και έσωσε την εξ επαφής κεφαλιά του Souček στο ριμπάουντ! Οι Reds έπιασαν το μήνυμα, συγκεντρώθηκαν και πάλι στο ματς και στο 53' πίστεψαν πως είχαν κάνει το 2-0. Ο Toffolo προσπαθώντας να αποτρέψει ένα πλάγιο έστειλε τη μπάλα πολύ μπροστά, όπου μετά την αρχική απόκρουση της άμυνας ο Awoniyi με κάθετη βρήκε στην περιοχή τον Johnson κι εκείνος δεν αστόχησε. Ο Brennan ήθελε πολύ αυτό το γκολ και πανηγύρισε έξαλλα, αλλά όταν βγήκαν... οι γραμμές στο VAR έδειξαν ότι ήταν οριακά μπροστά από την άμυνα των Hammers και το γκολ ακυρώθηκε. Η Forest έχασε μία ακόμα μεγάλη ευκαιρία στο 57', όταν από κόρνερ του (σχεδόν μόνιμου εκτελεστή των στημένων μας) Williams από δεξιά ο Niakhaté έπιασε την κεφαλιά, αλλά ο Fabiański έπεσε εντυπωσιακά στην αριστερή του γωνία και μπλόκαρε τη μπάλα στον αέρα.

O Benrahma συνέχιζε βεβαίως το βιολί του, και στο 60' λίγο έλειψε να χριστεί σκόρερ, αλλά το φάουλ του τράνταξε για δεύτερη φορά σε λίγα λεπτά το οριζόντιο δοκάρι μας και ξανάσκασε στο χόρτο πριν μαζέψει ο Henderson. Η επόμενη επίθεση των φιλοξενουμένων ξεκίνησε από ένα σκληρό φάουλ κάτω από το κέντρο και προς την περιοχή τους. Το Sky δεν ξανάδειξε ποτέ τη φάση από την αρχή, οι Hammers βγήκαν μπροστά με μαντεύετε ποιον, που την κατάλληλη στιγμή γύρισε στον Souček κι αυτός σούταρε για το εύκολο γκολ. Μπροστά από τον Henderson πετάχτηκε ο McKenna, που βρήκε εμφανώς τη μπάλα με το χέρι. Ο Jones είδε τη φάση στο VAR, αλλά χωρίς το ριπλέι να περιλαμβάνει το φάουλ, και δικαίως έδωσε το πέναλτι και την κίτρινη στον Scott - το λάθος χρεώνεται εξ ολοκλήρου στον Salisbury. Όλως περιέργως ο Moyes ανέθεσε την εκτέλεση στον Rice, που είχε χάσει το προηγούμενο που είχε αναλάβει, και τα έκανε δύο στη σειρά αφού ο Henderson τον ψώνισε, έπεσε στη δεξιά γωνία του, μπλόκαρε κι έστειλε ένα φιλί στον ουρανό - άγνωστο πού. "Ήξερα τη γωνία που προτιμά ο Dec από τις κοινές μας προπονήσεις στην Εθνική Αγγλίας", αιτιολόγησε την απόφασή του ο κίπερ των Reds που δικαιώθηκε πανηγυρικά για την επιλογή του. 

Η Forest έχασε ουσιαστικά την τελευταία καλή ευκαιρία της στο ματς στο 68', όταν σε χτύπημα φάουλ του Williams από δεξιά ο Niakhaté είδε ξεφνικά τη μπάλα μπροστά του στη μικρή περιοχή, τη βρήκε όπως όπως και αδύναμα και ο Fabiański μπλόκαρε. Ο Moyes απέσυρε Antonio και Fornals και έβαλε το πρόσφατο (και πανάκριβο, 35 εκατομμύρια στοίχισε) απόκτημά του από τη Sassuolo Gianluca Scamacca, όπως και τον Αργεντίνο Manuel Lanzini, ενώ λίγο αργότερα έκανε και ο Steve Cooper την πρώτη του κίνηση, με τον Surridge αντί του Awoniyi (που έφτανε μέχρι και την περιοχή μας για να βοηθάει αμυντικά και να παίρνει μπάλες) και με ξεκάθαρη εντολή να κρατήσει μπάλα όσο μπορούσε. Λίγο πριν το 80' βγήκε με (ελαφρύ όπως λένε) πρόβλημα και ο Niakhaté, με τον Cook να τον αντικαθιστά, όπως και ο Cafú τον Mangala αμέσως μετά τη φάση του 83', όταν ο Williams απέκρουσε στη γραμμή κεφαλιά του Zouma από κόρνερ του Cresswell.

Όπως καταλαβαίνετε, στα τελευταία λεπτά το γήπεδο έγειρε και το ποδόσφαιρο που παίξαμε ήταν ολίγον... κολοκοτρωνέικο. Ο σκοπός όμως αγιάζει τα μέσα. Η West Ham δεν κατάφερε να πάρει τίποτα ούτε από την είσοδο ενός άλλου στόχου μας, του Maxwell Cornet, που αποκτήθηκε από τη Burnley και άλλαξε τον εντελώς χαμένο στο διάστημα στο συγκεκριμένο ματς Bowen (έναν από τους κορυφαίους των Hammers στην περσινή περίοδο). Οι δικοί μας ήταν κατάκοποι και φαινόταν, και ο πάγκος μας ρηχός (ελπίζω στο επόμενο ματς και είναι διαθέσιμοι και οι νεοφερμένοι Emmanuel Dennis και Cheikhou Kouyaté, αλλά και ο Remo Freuler, που ανακοινώθηκε λίγο πριν κλείσω το report οπότε... συνεχίζω να γράφω!). Στο 88' ο Johnson μάζεψε τις τελευταίες του δυνάμεις και μπήκε στην περιοχή από αριστερά αλλά η συρτή σέντρα του ήταν αδύναμη και ο Fabiański μάζεψε εύκολα. Το απελπισμένο βολ πλανέ του Souček υπό την πίεση του Toffolo σε ένα ακόμα κόρνερ του Cresswell στο 90' έφυγε απελπιστικά άουτ. Τίποτα δεν άλλαξε στα 8 και πλέον λεπτά των καθυστερήσεων - απλώς Johnson και Surridge χρεώθηκαν με κάρτες προσπαθώντας να εμποδίσουν τους αντιπάλους τους να βγουν μπροστά. Η πρώτη φετινή νίκη ήταν γεγονος, παρά τα κάποια κενά στην άμυνα ή τη δυσκολία στο κράτημα της μπάλας και την τροφοδοσία της επίθεσης από το κέντρο. 

Next is Everton at Goodison Park... Οι Toffees έχασαν σε δραματικό αγώνα χθες 2-1 εκτός από την Aston Villa και παραμένουν με μηδέν βαθμούς, όπως άλλωστε και η West Ham, αλλά και η Manchester United, που συνετρίβη 4-0 (από ημίχρονο παρακαλώ) στο Λονδίνο από τη Brentford, και η Crystal Palace, που αύριο αντιμετωπίζει στο Anfield τη Liverpool στον αγώνα που κλείνει την αυλαία της 2ης αγωνιστικής. Τα υπόλοιπα χθεσινά αποτελέσματα: Arsenal-Leicester 4-2, Brighton-Newcastle 0-0, Manchester City-Bournemouth 4-0, Southampton-Leeds 2-2, Wolves-Fulham 0-0. Στον άλλο αποψινό αγώνα η Chelsea στο Stamford Bridge ισοφαρίστηκε στο 96' από τον Harry Kane (2-2 με την Tottenham) και έτσι πλέον μόνο Manchester City και Arsenal έχουν το απόλυτο 2/2.

Forest: Henderson, Worrall, Niakhaté (Cook 79'), McKenna, Williams, O'Brien, Mangala (Cafú 84'), Toffolo, Lingard, Br. Johnson, Awoniyi (Surridge 72').
West Ham: Fabiański, Coufal, Zouma, B. Johnson, Cresswell, Rice, Fornals (Lanzini 69'), Bowen (Cornet 85'), Benrahma, Antonio (Scamacca 69'), Souček.
Σκόρερ: Awoniyi 45+2'.
Διαιτητής: Robert Jones. Κίτρινες: McKenna 64', Henderson 75', Johnson 98', Surridge 98' - Rice 9'.
Θεατές: 29.281 (Forest: 26.348).

Steve Cooper: "Πιστεύω πως αξίζαμε τη νίκη, κυρίως για την εμφάνισή μας στο πρώτο ημίχρονο. Ήμασταν εξαιρετικοί, ήμασταν καλύτεροι και φέραμε τη West Ham σε δύσκολη θέση. Έπρεπε βέβαια να το κάνουμε, δεν είναι όμως ποτέ εύκολο απέναντι σε μια πραγματικά καλή ομάδα. Ίσως να οφείλαμε να δημιουργήσουμε πιο πολλές ευκαιρίες, αλλά αν ήταν να προηγηθεί μια ομάδα νομίζω πως έπρεπε να είμαστε εμείς. Οι αντίπαλοί μας είχαν κάποιες καλές στιγμές στην κόντρα, αλλά με την ποιότητα που διαθέτουν ήταν αναμενόμενο. Πετύχαμε ένα ωραίο γκολ, ίσως όχι στην τελευταία του φάση αλλά σίγουρα στον τρόπο που φτάσαμε ως εκεί. Στο δεύτερο ημίχρονο ξέραμε ότι το σημαντικό ήταν να διατηρήσουμε την εστία μας ανέπαφη και να κερδίζουμε τις μάχες στο κέντρο. Η μεγάλη ζέστη έπαιξε το ρόλο της στο ματς και επηρέασε και τις δύο ομάδες. Το VAR τα πήγε μια χαρά, αν και με απογοήτευσε το γεγονός ότι χρειάστηκε για να δοθεί ένα τόσο προφανές φάουλ στην πρώτη περίπτωση. Χτίσαμε πάνω και στην ήττα από τη Newcastle, καθώς οφείλεις να χτίζεις και πάνω στα δύσκολα. Παίξαμε σε μεγάλα διαστήματα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, το ποδόσφαιρο που θέλουμε. Σε κάθε σεζόν είναι σημαντικό να παίρνεις γρήγορα την πρώτη σου νίκη, πόσο μάλλον σε μια σεζόν με τέτοιες ιδιαιτερότητες όπως η φετινή, με όλα τα βλέμματα πάνω μας και στις πολλές αλλαγές που κάναμε στο ρόστερ, από τη στιγμή μάλιστα που χάσαμε στο πρώτο ματς χωρίς να παίξουμε καλά. Σήμερα συστήσαμε και πάλι την ομάδα στην Premier League στο γήπεδό μας. Η νίκη είναι αφιερωμένη στους φίλους της ομάδας που δεν κατάφεραν να βρουν εισιτήριο. Αν μπορούσαν, θα είχαμε τετραπλάσιο κόσμο στο γήπεδο. Μίλησα στους παίκτες πριν το παιχνίδι για τη σημασία που είχε για όχι μία και δύο, αλλά τρεις γενιές φιλάθλων μας..."

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.