Μας είχαν πρήξει όλη την εβδομάδα οι "ειδήμονες" ότι δεν είχαμε καμιά τύχη απέναντι στην Tottenham. O Paul Merson μιλούσε για σκορ της τάξης του 0-5, άλλοι πιο μετριοπαθώς έλεγαν περίπου τα ίδια. Ας μας εξηγήσουν τώρα ποιο θα ήταν το σκορ σήμερα αν ο Harry Kane βρισκόταν από την κόκκινη πλευρά. Ο σέντερ φορ της Εθνικής Αγγλίας ήταν 100% η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες, κι ας είχαμε τη μία να ξεχειλίζει από εμπειρία και να διαθέτει σαφώς ποιοτικότερο ρόστερ και την άλλη πρωτάρα και με παίκτες που δεν έχουν δέσει ακόμα μεταξύ τους. Η Forest απλώς δεν είχε έναν Kane. Αυτό είναι όλο...

Δεν είναι μόνο τα δύο γκολ (το πρώτο από τα οποία ήταν μάλιστα και το 200ό τoυ σε αγώνα πρωταθλήματος), που θα ήταν τρία αν δεν τον σταματούσε από την άσπρη βούλα ο Dean Henderson. H Forest φορτώθηκε με έξι κίτρινες κάρτες, από τις οποίες οι τρεις ήταν για φάουλ πάνω του, ενώ και μια τέταρτη, αυτή στον Steve Cook για το πέναλτι, προήλθε από δική του πίεση! (Εξαιρούνται ένα μαρκάρισμα του Joe Worrall στον Heung-min Son και το σήκωμα στον αέρα του γνωστού "καλόπαιδου" Richarlison από τον Brennan Johnson όταν μετά το 0-2 πήγε να κάνει τσαλιμάκια με τη μπάλα από αυτά που συνηθίζουν οι ποδοσφαιριστές μπροστά στους φωτογράφους όταν παρουσιάζονται από τις ομάδες τους. Καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται, αλλά του άξιζε γιατί ο σεβασμός στον αντίπαλο φαίνεται να μην υπάρχει στο λεξιλόγιό του.) Στο τέλος πήρε κι αυτός μία για τους πανηγυρισμούς του μπροστά στο Trent End στο δεύτερο γκολ, που ήταν και αμφισβητούμενο αλλά τέλος πάντων...

Το φοβόμασταν ότι στο τέλος η εμπειρία θα νικούσε τον ενθουσιασμό. Εκεί άλλωστε πόνταρε και ο Antonio Conte, ένας παμπόνηρος όσο και πολύ καλός προπονητής που είχε στήσει διπλή ζώνη μπροστά στο τέρμα του Hugo Lloris (οι Ιταλοί άλλωστε ξέρουν από άμυνα όσο οι Καλαματιανοί από λάδι) και είχε δώσει σαφή εντολή για χτύπημα στην κόντρα. Τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα γι' αυτόν με την αδυναμία του τραυματία Orel Mangala να βοηθήσει. Τον Ryan Yates τον αγαπάμε πολύ, αλλά βγαίνοντας συνεχώς σαν κρυφός σέντερ φορ άφηνε τρύπα στο κέντρο και τον Lewis O'Brien μόνο εναντίον τουλάχιστον τριών, και οι Spurs με άξονα τον φοβερό Σουηδό διεθνή Dejan Kulusevski άνοιγαν τον αιφνιδιασμό με αποδέκτες Kane και Son.

Παρ' όλα αυτά, η Forest δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί, και αυτό ήταν ένα από τα πολύ θετικά στοιχεία του αγώνα. Υπήρχαν κι άλλα: ας πούμε η καταπληκτική εμφάνιση του Morgan Gibbs-White, που προτιμήθηκε από τον Taiwo Awoniyi για το αρχικό σχήμα, και οι ωραίοι συνδυασμοί του με Jesse Lingard και (κυρίως) Johnson. Το απίστευτα ψύχραιμο παιχνίδι του Harry Toffolo στην επίθεση και οι πάντα ζυγισμένες μπαλιές που έβγαζε μέσα στην περιοχή. Μία ακόμα εμφάνιση τύπου "πάρτε με στο Κατάρ, είμαι ο καλύτερος" από τον Henderson. Το πιο μεστό μέχρι τώρα παιχνίδι του Worrall στην Premier League. Η αίσθηση ότι Emmanuel Dennis, Cheikhou Kouyaté και Remo Freuler μπορούν να βοηθήσουν πολύ ουσιαστικά όταν ενσωματωθούν πραγματικά στην ομάδα. Όπως και εξωαγωνιστικά η παρουσία στην εξέδρα του Renan Lodi, που πέρασε τα ιατρικά τεστ, μάλλον θα ανακοινωθεί επίσημα αύριο και βρισκόταν στην κερκίδα, όπως και ο ιδιοκτήτης της ομάδας Βαγγέλης Μαρινάκης, για τρίτη φορά με το γούρικο λευκό πουκάμισο που μάλλον θα αντικατασταθεί πλέον! Και φυσικά η τόλμη του Steve Cooper να παίξει η Forest ποδόσφαιρο κατοχής απέναντι σε μια ομάδα που είναι -μη γελιόμαστε- από τα φαβορί του φετινού πρωταθλήματος. (UPDATE, ένα ενδιαφέρον στατιστικό: Η ενδεκάδα που κατέβασε η Forest στο ματς ήταν η πρώτη στην Premier League που αποτελείτο αμιγώς από παίκτες από το Ηνωμένο Βασίλειο -οκτώ Άγγλους, έναν Σκοτσέζο και δύο Ουαλούς- μετά τον Μάιο του 2011, όταν το είχε κάνει η ήδη υποβιβασμένη Blackpool απέναντι στη Manchester United την τελευταία αγωνιστική.)

Από το ξεκίνημα οι Reds έδειξαν ότι ήθελαν να γίνουν αφεντικά του παιχνιδιού και μετάφεραν τη μπάλα έξω από τα καρέ της Tottenham. Δυστυχώς όμως το πληρώσαμε μόλις στο 5', όταν ο O'Brien έχασε τη μπάλα κάτω από το κέντρο και αυτή μέσω Kulusevski κατέληξε στον Kane, που φυσικά άφησε πίσω τον Cook και βρέθηκε έξω από την περιοχή. Ο Scott McKenna έσπευσε για βοήθεια, αλλά πριν τον πλησιάσει πολύ ο Kane έστειλε το σουτ του, αν και ίσως όχι με όση δύναμη θα ήθελε, στη δεξιά γωνία του Henderson, ακριβώς δίπλα στο δοκάρι. Η γρήγορη εκτέλεση αιφνιδίασε τους πάντες, και μαζί τον γκολκίπερ μας που το έφαγε όρθιος. Δείγμα μεγάλης κλάσης σέντερ φορ. Και ο Kane παρά λίγο να τελειώσει το ματς στο 13', σε παρόμοια φάση, όταν ο Kulusevski τον έβγαλε τετ α τετ με τον Henderson και χρειάστηκε ένα εντυπωσιακό τάκλιν της τελευταίας στιγμής από τον Worrall για να μην εκτελέσει. Για να μην αδικούμε πάντως τους δικούς μας, ενδιάμεσα είχαν ήδη απειλήσει δύο φορές, στο 9' όταν ο Gibbs-White βρήκε τον Johnson στην περιοχή και αυτός γύρισε παράλληλα χωρίς να υπάρχει κανείς στη μικρή περιοχή ενώ ο Lloris απλά κοιτούσε, και στο 11' με τον Lingard μετά από ωραία ομαδική επίθεση να σημαδεύει σωστά τον Johnson και αυτός να κοντράρεται σε κόρνερ από τον συμπαίκτη του στην Εθνική Ουαλίας Ben Davies. 

Οι φιλοξενούμενοι έκαναν δύο ακόμα φάσεις, με τον Son να σουτάρει ελάχιστα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι μετά από κακό διώξιμο του McKenna στο 16' και τον Kane τελικό αποδέκτη σε μία ακόμα κόντρα μετά από επίθεσή μας να αστοχεί στο 18'. Παρ' όλα αυτά, φανταστείτε ότι η κατοχή της μπάλας στο 15λεπτο ήταν 67-33% υπέρ μας και συνεχίστηκε έτσι ως το ημίχρονο, με τον Conte να γυρίζει εμφανώς την ομάδα του πίσω και να δίνει μάλιστα και εντολή για καθυστερήσεις (χαρακτηριστική η φάση όπου μετά από άστοχη μπαλιά μας που βγήκε κατευθείαν άουτ Lloris και Emerson Royal άφησαν τη μπάλα να περάσει ανάμεσά τους και έπιασαν... ψιλοκουβέντα με την ανοχή του πολύπειρου Craig Pawson! Όλες οι φάσεις μέχρι την ανάπαυλα ανήκαν στη Forest. Στο 21' ωραίο μακρινό σουτ του O'Brien ανάγκασε τον Lloris να πεταχτεί στην αριστερή του γωνία και να διώξει σε κόρνερ, ενώ στο 31' ο τερματοφύλακας της πρωταθλήτριας κόσμου Γαλλίας έγινε λάστιχο για να διώξει με το δεξί του χέρι μια υπέροχη συρτή σέντρα του Gibbs-White δέκατα του δευτερολέπτου πριν η μπάλα φτάσει στον Lingard. Ακολούθησαν δύο ωραία αναβάσματα του Toffolo, στο 34' όταν η σέντρα του κατέληξε σε δύσκολη και λίγο άστοχη κεφαλιά του Johnson και στο 42', όταν βρήκε πανέμορφα με συρτή μπαλιά τον Lingard στην περιοχή και εκείνος με πλάτη στο τέρμα έστρωσε στον Gibbs-White, που σούταρε αμέσως εκατοστά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.

Οι Reds συνέχισαν στο ίδιο τέμπο (που έδινε και στον αγώνα πολύ καλό ρυθμό) και μετά την ανάπαυλα. Στο 51' η ωραία μακρινή μπαλιά του McKenna βρήκε αριστερά στην περιοχή τον Gibbs-White, που σέντραρε και ο Yates, πάντα παρών στα όρια της μικρής περιοχής, έστειλε την κεφαλιά του ελάχιστα άουτ. Η Tottenham αντέδρασε άμεσα, με τη σέντρα από δεξιά του Kane και το απευθείας αλλά άστοχο αριστερό βολέ του Ivan Perišić. O Κροάτης έκανε τη σέντρα από αριστερά στην επόμενη φάση και ο Cook, με υποψία σπρωξίματος από τον Kane, τρόμαξε χωρίς λόγο από την παρουσία του αντίπαλου σέντερ φορ και έπαιξε βόλεϊ ενώ η μπάλα ήταν πολύ ψηλά και έφευγε άουτ. Οι διαμαρτυρίες του Cook δεν έφεραν αποτέλεσμα, αλλά ο Henderson, γνωρίζοντας προφανώς τις προτιμήσεις του Kane από τις προπονήσεις της Εθνικής Αγγλίας, έπεσε δεξιά και απέκρουσε, στερώντας του το 23ο συνεχόμενο γκολ από τα 11 βήματα. Ο Kane είχε να χάσει πέναλτι σε όλες τις διοργανώσεις από τον Φεβρουάριο του 2018!

Η απόκρουση του "Hendo" έδωσε φτερά στους παίκτες της Forest, που ένα λεπτό αργότερα σε σέντρα του Toffolo και στρώσιμο του Yates είδαν τον Williams (που παρεμπιπτόντως σήμερα δεν ήταν τόσο καλός όσο συνήθως) να σουτάρει δυνατά και διαγώνια και να στέλνει τη μπάλα κάπου ένα μέτρο έξω. Ο Henderson έκανε νέα μεγάλη απόκρουση στο 61' σε αριστερό σουτ του Son λίγο έξω από τη μικρή περιοχή, ενώ τρία λεπτά αργότερα ο Kulusevski βρέθηκε σε θέση βολής δεξιά στην περιοχή μας και δεν αστόχησε για πολύ. Ο Σουηδός προσπάθησε πάλι στο 67' από ακόμα καλύτερη θέση, φάτσα στο τέρμα, όμως ο Cook έπεσε στα πόδια του και του πήρε τη μπουκιά από το στόμα. Και στο 69' νέα κόντρα κατέληξε σε σουτ του Pierre-Emile Højbjerg στην εξωτερική πλευρά των διχτυών.

Τα πόδια των δικών μας βάραιναν, και ο Cooper έκανε την πρώτη του διορθωτική κίνηση, αποσύροντας τον Lingard και βάζοντας τον Dennis αριστερά στην επίθεση για να χτυπήσει τον Emerson και τον ιδιαίτερα άτσαλο Davinson Sánchez όσο μπορούσε. Ακολούθησε αργότερα η τριπλή αλλαγή με Freuler, Awoniyi και Kouyaté αντί Yates, Cook και O'Brien και αλλαγή του συστήματος από 3-4-1-2 σε κάτι μεταξύ 4-4-2 και 4-3-3. Δεν ωφέλησε και πολύ. Στο 80' ο Dennis ελίχθηκε ωραία στην περιοχή αλλά σούταρε ψηλά και στο 81' ήρθε το τελειωτικό χτύπημα με σέντρα με εξωτερικό φάλτσο του Richarlison, που είχε επίσης περάσει αλλαγή, από δεξιά και αμαρκάριστη κεφαλιά του Kane στο δεύτερο δοκάρι. Οι Reds διαμαρτυρήθηκαν για οφσάιντ, και η άποψή τους ενισχύθηκε όταν είδαμε το ριπλέι. Pawson και VAR κατακύρωσαν το γκολ χωρίς να μας δείξει το Sky τις γραμμές όπως συνηθίζεται. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, δηλαδή! Κρίμα κι άδικο. Στο 91' ο Djed Spence πήρε τη θέση του Ουρουγουανού Rodrigo Bentancur και αποθεώθηκε. Ίσως το συναίσθημα να έπαιξε ρόλο ένα λεπτό αργότερα, όταν σούταρε πάνω στον Henderson στο ριμπάουντ μετά από μία ακόμα εξαιρετική επέμβαση του γκολκίπερ μας σε σουτ του Richarlison. Στην τελευταία φάση ενός πολύ όμορφου αγώνα, στο 97', το σουτ του Freuler κόντραρε στα σώματα και η μπάλα στρώθηκε μέσα στην περιοχή στον Worrall, που σούταρε σαν... αμυντικός και σημάδεψε τις πάνω κερκίδες του Trent End.

Ήταν μία από τις ήττες που η αισιοδοξία σε βοηθάει να καταπιείς, αφού η ομάδα έδειξε πως όταν βρει τη χημεία της μπορεί να κάνει ωραία πραγματάκια, φτάνει να παρουσιαστεί πιο τολμηρή μπροστά στο αντίπαλο τέρμα... Η Forest έπεσε στη 14η θέση και την Τετάρτη την περιμένει μάλλον η πιο δύσκολη δοκιμασία της χρονιάς, στο Etihad απέναντι στη Manchester City, που χθες έκανε άλλη μια μεγάλη ανατροπή, αφού έχανε εντός 2-0 από την Crystal Palace στο ημίχρονο και νίκησε τελικά με 4-2! Η Arsenal διατηρήθηκε στην κορυφή με το απόλυτο, νικώντας χθες εντός επίσης με ανατροπή 2-1 τη Fulham, τρίτη είναι η Tottenham και τέταρτη η μέχρι στιγμής έκπληξη Brighton, που με το 1-0 στο γήπεδό της επί της Leeds έφτασε τους 10 βαθμούς και είναι κι αυτή αήττητη. Η Liverpool στο Anfield συνέτριψε 9-0 την αντίπαλό μας το ερχόμενο Σάββατο Bournemouth για την πρώτη φετινή της νίκη, ενώ η Manchester United, που επίσης δεν είχε ξεκινήσει καλά,  ζευγάρωσε τις δικές της επικρατώντας 1-0 εκτός της Southampton. Στα άλλα ματς της 4ης αγωνιστικής: Brentford-Everton 1-1, Chelsea-Leicester 2-1 (ουραγοί πλέον οι Foxes αφού σήμερα η West Ham πήρε τους πρώτους της βαθμούς επικρατώντας 1-0 εκτός της Aston Villa), Wolves-Newcastle 1-1.

Forest: Henderson, Worrall, Cook (Awoniyi 75'), McKenna, Williams, Yates (Freuler 75'), O'Brien (Kouyaté 75'), Toffolo, Lingard (Dennis 69'), Gibbs-White, Johnson (Surridge 90').
Tottenham: Lloris, Sánchez, Dier, Davis, Emerson Royal, Højbjerg, Bentancur (Spence 91'), Perišić (Sessegnon 73'), Kulusevski (Bissouma 83'), Son (Richarlison 74'), Kane.
Σκόρερ: Kane 5', 81'.
Διαιτητής: Craig Pawson. Κίτρινες: Cook 54', Worrall 58', McKenna 61', O'Brien 73', Kouyaté 84', Johnson 85'.
Θεατές: 29.296.

Steve Cooper: "Υπάρχουν πολλά θετικά στοιχεία που μπορούμε να κρατήσουμε από το παιχνίδι. Σήμερα κάναμε πολλά πράγματα καλά. Όταν όμως από έναν αγώνα δεν παίρνουμε τίποτα, δεν θα το κάνουμε και θέμα για τα θετικά στοιχεία γιατί θέλουμε να νικάμε. Πιστεύω πως ήμασταν άτυχοι στο πρώτο γκολ και ακολουθήσαμε πολύ καλά το πλάνο μας σχετικά με το πρέσινγκ στους αντιπάλους, αλλά από μια τυχαία κόντρα ο Kane βρέθηκε σε μια θέση που δεν θέλεις ποτέ να βρεθεί. Στο δεύτερο γκολ δεν μαρκάραμε καλά στην περιοχή και επιτρέψαμε στον Richarlison να σεντράρει πολύ εύκολα. Σίγουρα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Όλα αυτά πάντως δεν με κάνουν να παραβλέπω όσα κάναμε καλά. Βγαίναμε όμορφα μπροστά, πρεσάραμε τους Spurs ψηλά και πήγαμε το παιχνίδι στην περιοχή τους. Έτσι είχαμε αρκετές ευκαιρίες να είμαστε πιο παραγωγικοί από ό,τι ήμασταν μπροστά στο τέρμα τους. Γενικά παίξαμε αρκετά καλά και βρεθήκαμε σε πολλές καλές θέσεις, κάναμε μια αξιοπρεπή εμφάνιση αλλά σε τελική ανάλυση θέλουμε να απειλούμε το αντίπαλο τέρμα περισσότερο από όσο σήμερα".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.