Αντίδραση δεν θέλαμε μετά την ανώμαλη προσγείωση στο Bournemouth; Αντίδραση είδαμε. Και τι αντίδραση! Αρκετή ώστε να σπάσει το ρεκόρ της μεγαλύτερης σε έκταση νίκης της Forest στην Premier League, που χρονολογείτο από την (επίσης μαγική) περίοδο 1994-'95 και το εκτός έδρας 7-1 επί της Sheffield Wednesday, και να ισοφαρίσει το αντίστοιχό της στη μεγάλη κατηγορία γενικώς, μετά το 7-0 επί της Chelsea το 1991! Τσατισμένοι από τα του περασμένου Σαββάτου, αλλά ίσως και από την πολύ κακή "φιλοξενία" της Brighton στον πρώτο γύρο, οι Reds ισοπέδωσαν τους Seagulls και δήλωσαν ότι φέτος η Ευρώπη δεν τους ξεφεύγει!

Σίγουρα θυμάστε τι είχε γίνει στις 22 Σεπτεμβρίου στο AmEx. Η άδικη κόκκινη του Morgan Gibbs-White ενώ ο ρέφερι Rob Jones είχε δείξει καθαρά ότι είχε βρει μπάλα στο μαρκάρισμά του στον João Pedro, η παρέμβαση του τέταρτου διαιτητή Anthony Taylor και του... πάγκου των γηπεδούχων, με τόσο τον MGW οσο και τον Nuno Espírito Santo να αποβάλλονται και να τιμωρούνται με βαριές ποινές, ενώ ο προπονητής της Brighton Fabian Hürzeler που δημιούργησε όλη την αναστάτωση και επίσης αποβλήθηκε την έβγαλε καθαρή με χρηματικό πρόστιμο. Σήμερα ο πέλεκυς της εκδίκησης έπεσε βαρύς κι ασήκωτος, και περιελάμβανε επτά γκολ με 37,4% κατοχή μπάλας και μόλις 14 τελικές προσπάθειες (καλά, τα φετινά κατορθώματα της Forest χρήζουν, θεωρώ, επιστημονικής μελέτης) και τρία χατ τρικ: ένα από τα κλασικά, με γκολ, από τον συνήθη ύποπτο Chris Wood (που έφτασε τα 17 φέτος και απειλεί πλέον σοβαρά τους Mo Salah και Erling Haaland, ενώ έκανε ατομικό ρεκόρ σε μια σεζόν στην Premier League και έχει πλέον 12 στη μεγάλη κατηγορία απέναντι στην... αγαπημένη πελάτισσά του Brighton), ένα σε ασίστ από τον Anthony Elanga (έφτασε τις 17 σε περσινή και φετινή σεζόν) και ένα σε συμμετοχές σε γκολ από τον... άμεσα ενδιαφερόμενο Gibbs-White, που στο 100ό παιχνίδι του με τη φανέλα της Forest (ακολούθησε στα αποδυτήρια η καθιερωμένη κορνιζαρισμένη φανέλα και το σχετικό... φατούρο) προκάλεσε ένα αυτογκόλ, κέρδισε ένα πέναλτι και έστειλε και ο ίδιος μία φορά τη μπάλα στα δίχτυα. Το City Ground στην απόλυτη ηδονή!

Του άξιζε του Hürzeler, αλλά τα ήθελε κι ο... αποτέτοιος του. Έχεις στήσει ρε άνθρωπε μια ομάδα επιθετική που όμως τρώει πολύ εύκολα γκολ στην κόντρα μαζεύοντας τριάρες και τεσσάρες, και πας να πιέσεις μπροστά με... ένα αμυντικό χαφ να προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα; Λέγαμε την περασμένη εβδομάδα ότι η Forest έχασε από τα ίδια της τα όπλα που χρησιμοποίησε με μαεστρία η Bournemouth. Ε λοιπόν, σήμερα ήταν σαν η Brighton να της άνοιγε τον δρόμο να φτάσει στην περιοχή της και έγινε ίσως η πιο συμβατή στο παιχνίδι μας ομάδα που αντιμετωπίσαμε φέτος! Το αποτέλεσμα ίσως κάποιοι (ειδικά αυτοί που πανηγύριζαν ότι η περιβόητη "φούσκα" επιτέλους έσκασε στο Dean Court) να χρειάστηκε να το κοιτάξουν δεύτερη φορά για να βεβαιωθούν ότι δεν είναι τρολιά, αλλά διατήρησε μια χαρά τους Reds σε τροχιά Champions League!

Προσπάθησε η... καημένη η Brighton να πάρει τα ηνία του αγώνα από την αρχή (λες και δεν ήξερε ότι ΣΥΝΕΧΩΣ παραχωρούμε κατοχή) και να κλείσει στην περιοχή της μια Forest που καλωσόριζε τον αγαπημένο της Danilo, αυτή την πηγή γέλιου και καλής διάθεσης, πίσω στην ενδεκάδα της μετά τον τραυματισμό του στα πρώτα λεπτά της πρεμιέρας του πρωταθλήματος, και τον Ibrahim Sangaré ξανά στον πάγκο και είχε παρατάξει απέναντί της ένα 3-4-1-2, με τον Morato να παίζει από την αρχή (ομολογουμένως εξεπλάγην βλέποντάς τον δεξιό στόπερ, με τον Nikola Milenković στο κέντρο και τον Murillo αριστερά) και τον Elanga σε έναν πολύ ελεύθερο ρόλο περιφερειακού επιθετικού πίσω από τον Wood (εξαιτίας της συνεχιζόμενης απουσίας του Callum Hudson-Odoi). Τι έκανε; Μόνο ένα σουτ του João Pedro που κόπηκε εν τη γενέσει του από τον Milenković. Και όπως συνήθως συμβαίνει στο City Ground τελευταία, στην πρώτη κατεβασιά της Forest έφαγε και γκολ! Και μάλιστα ένα γκολ που ξεκίνησε από υπέροχη κάθετη μπαλιά του Danilo που βρήκε τον Gibbs-White, αυτός προχώρησε από δεξιά, έψαξε με συρτή σέντρα τον Wood που περίμενε στο δεύτερο δοκάρι, ο καθ' έξιν αυτογκολάκιας Lewis Dunk (7 έχει πετύχει στην Premier League, προλαβαίνει ακόμα να φτάσει τα 10 του Richard Dunne) άπλωσε το πόδι του και έστειλε τη μπάλα στο βάθος της εστίας του Bart Verbruggen. 

Αν μας ανησυχούσε κάτι στα πρώτα λεπτά, ήταν πιο πολύ η πρεμούρα του Simon Hooper να δείχνει κάρτες: τρεις στα πρώτα τέσσερα φάουλ που σφύριξε, με τον Murillo ήδη κιτρινισμένο από το 7'! (Τελικά σταμάτησε στις τέσσερις, με την τελευταία στο 90' στον Verbruggen για διαμαρτυρία...) Σπασμωδική ήταν η αντίδραση της Brighton, που δοκίμασε από μακριά στο 16' με τον Jack Hinshelwood (είχε σκοράρει στο AmEx) με τον Morato να κόβει με άνεση την πορεία της μπάλας πριν φτάσει στο τέρμα. Έτσι πήγαμε στο διάστημα 19'-32', όπου κυριολεκτικά χάθηκε η μπάλα με τη Forest να κυριαρχεί... χωρίς κατοχή! Είπαμε, πράματα και θάματα, τα οποία επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω φάση προς φάση παρακάτω:

• 19': Ο Elanga ελίσσεται στα αριστερά, φέρνει τη μπάλα στο δεξί, σουτάρει συρτά με δύναμη, ο Wood δεν προλαβαίνει να αλλοιώσει έστω και ελάχιστα την τροχιά της μπάλας (δεν ήθελε κάτι περισσότερο από ένα άγγιγμα για να πάει μέσα) που καταλήγει εκατοστά από το αριστερό δοκάρι του Verbruggen.
• 24': Πανέμορφη μπαλιά του MGW στον Wood, που αδειάζει τον Jan Paul van Hecke, οπλίζει και τελευταία στιγμή τον προλαβαίνει ο... δεξιός εξτρέμ και μακράν πιο φιλότιμος παίκτης της Brighton, o Yankuba Minteh, κόβοντάς τον σε κόρνερ.
• 25': Το κόρνερ εκτελεί από αριστερά ο Elanga, o Gibbs-White σηκώνεται στο πρώτο δοκάρι και πιάνει τη δυνατή κεφαλιά, ο Verbruggen προσπαθεί αλλά η μπάλα τού παίρνει το χέρι μέσα: 2-0.
• 27': Αντιδρά η Brighton από λάθος ενθουσιασμού του Danilo, o João Pedro κλέβει, βγάζει τον Minteh δεξιά απέναντι στον Matz Sels, ο Βέλγος λέει "όχι" στο πλασέ του επιθετικού από τη Γκάμπια.
• 28': Φοβερή αλλαγή παιχνιδιού του Gibbs-White προς τον Neco Williams, που έπαιξε όλο το ματς με διάφανη προστατευτική μάσκα (προφανώς κάτι έγινε στην προπόνηση και δεν το μάθαμε). Ο Ουαλός αποφεύγει τον Joël Veltman και σουτάρει δυνατά με το δεξί, η μπάλα βρίσκει τη ρίζα του αριστερού δοκαριού του Verbruggen και φεύγει άουτ!
• 29': Η μπάλα κυκλοφορεί τέλεια από τον Danilo στον Ola Aina και από εκεί στον Wood, που σουτάρει αιφνιδιαστικά από το ύψος της περιοχής για να τιναχτεί ψηλά ο Verbruggen και να αποκρούσει εντυπωσιακά σε κόρνερ.
• 30': Από σέντρα του Kaoru Mitoma (για τον οποίο λέγεται ότι η Brighton απέρριψε πρόταση κάπου 90 εκατομμυρίων από την Al-Nasr!) και απόκρουση του Morato ο Tariq Lamptey, κατά συνθήκην αριστερός μπακ απόντος του Pervis Estupiñán, βρίσκει τη μπάλα στον βηματισμό του και σουτάρει με φάλτσο, όχι και πολύ άουτ.
• 32': Ο άτυχος Lamptey φυσικά δεν "έχει" με τίποτα τον Elanga, που του ξεφεύγει από δεξιά, σεντράρει στο δεύτερο δοκάρι και ο Wood, στην πλάτη του van Hecke, από κοντά με σκαστή κεφαλιά στέλνει τον Verbruggen να μαζέψει για τρίτη φορά τη μπάλα από τα δίχτυα του και τη Brighton πάλι στη σέντρα, μετά από τον σχετικό έλεγχο του VAR που έδειξε ότι ο Νεοζηλανδός καλυπτόταν από τον Dunk που είχε σπεύσει να μαρκάρει τον Elanga.

Η εξωπραγματική αποτελεσματικότητα των Reds είχε φέρει τον Hürzeler στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Στο 36' ο Sels, που πρόσθεσε ένα ακόμα clean sheet στο ενεργητικό του και έφτασε αισίως τα 10 (πρώτος φυσικά στη σχετική λίστα) μπλόκαρε εύκολα το βολέ του Minteh από τη σέντρα του Lamptey, στο 37' ο Elanga κατάφερε και ξανατρύπωσε στην αντίπαλη περιοχή αλλά το αριστερό σουτ του ήταν αδύναμο και πάνω στον αντίπαλο γκολκίπερ και στο 39' έγινε η φάση που αν κατέληγε στα δίχτυα θα έδινε άλλη μορφή στον αγώνα: ο Elliot Anderson ("ήσυχος" αυτή τη φορά μετά από τα βραβεία του Παίκτη του Μήνα και του Γκολ του Μήνα που κατέκτησε τον Ιανουάριο) έκανε κακό κοντρόλ στο κέντρο του γηπέδου, ο Georginio Rutter που έκλεψε άνοιξε στον Danny Welbeck (επίσης σκόρερ στο πρώτο ματς) που σούταρε δυνατά και ευθύβολα. Προς απογοήτευσή του, ο Sels άγγιξε με τα ακροδάχτυλά του τη μπάλα όσο χρειαζόταν για να χτυπήσει στο οριζόντιο δοκάρι και να σκάσει μέσα από τη γραμμή του τέρματος μεν, χωρίς να έχει περάσει ολόκληρη δε. Το Goal Line Technology δεν έστειλε ειδοποίηση στο ρολόι του Hooper, το 3-1 δεν έγινε και προχωρήσαμε στον βομβαρδισμό του δεύτερου μέρους...

Μη νομίζετε ότι η Forest ξέφυγε από το πλάνο της λόγω του μεγάλου αβαντάζ. Και πάλι άφησε τη μπάλα στη Brighton, που μπήκε με τριπλή αλλαγή: μέσα Matt O'Riley και Diego Gómez για να συμμαζέψουν το κέντρο και Simon Adingra για μεγαλύτερη απειλή στη δεξιά μας πλευρά όπου ο Aina έμοιαζε ανίκητος, έξω Mitoma, João Pedro και Hinshelwood. Ο Adingra έδειξε να θέλει να κάνει πράγματα, αφού στο 49' από ωραία αλλαγή παιχνιδιού του Minteh απέφυγε τον Danilo και σούταρε άστοχα με το δεξί. Ήταν η τελευταία τελική της Brighton μέχρι το... 88'. Και προκάλεσε θυμηδία η λύσσα με την οποία ο Hürzeler ζήτησε πέναλτι (και εισέπραξε σωστά κίτρινη κάρτα) στο 57', όταν σε διεκδίκηση στην περιοχή μας ο Welbeck τίναξε απότομα το κεφάλι του προς τα πίσω, χτύπησε τον Milenković στα δόντια και έπεσε κάτω κρατώντας το κεφάλι του! Καλά, αγνοούν τα τάμπλετ και τα ριπλέι στον πάγκο της Brighton; Θυμίστε τους ότι βρισκόμαστε στο 2025... Κατά τα άλλα μία φάση έφτιαξαν (;) οι φιλοξενούμενοι στο 61' κι αυτή χάρη σε μπέρδεμα του Anderson με τον Williams, με τον Minteh να κλέβει και να προσπαθεί να σεντράρει, τον Murillo να βάζει την κόντρα και τον Sels, βλέποντας τη μπάλα να πηγαίνει προς το τέρμα, να διώχνει σε κόρνερ.

Μετά εγινε, απλά, το "έλα να δεις", αρχής γενομένης από το 64', όταν το πείσμα του Aina να διώξει τη μπάλα πριν βγει πλάγιο υπέρ της Brighton οδήγησε σε μια υποδειγματική κυκλοφορία από πλευράς Forest, με τελικό αποδέκτη τον Elanga, που άφησε πανεύκολα πίσω του τον βαρύ Dunk, γύρισε συρτά εκεί ακριβώς που έπρεπε πέρα από την εμβέλεια δράσης του Verbruggen και χάρισε στον Wood ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του σε κενό τέρμα: 4-0. Ο Nuno αποφάσισε ότι το ματσάκι είχε τελειώσει και πέρασε τον Nico Domínguez στη θέση του Danilo, που βγήκε μέσα σε αποθέωση και αγκάλιασε ένα-ένα τα μέλη του προπονητικού και υποστηρικτικού τιμ πριν πάρει θέση στον πάγκο. Λίγο μετά (67') ο Gibbs-White βρέθηκε δεξιά στην περιοχή και σούταρε για να τον κοντράρει ο Lamptey σε κόρνερ, και στην εκτέλεση του Anderson από δεξιά ο Γκανέζος αμυντικός έκανε τη μεγάλη γκάφα, αγκαλιάζοντας τον MGW και ρίχνοντάς τον κάτω στο πρώτο δοκάρι ενώ η μπάλα βρισκόταν ήδη στον αέρα. Ο Hooper έδειξε το πέναλτι και ο Wood έστειλε τον Verbruggen από την άλλη γωνία, ολοκληρώνοντας το χατ τρικ του, πρώτο από παίκτη της Forest στο City Ground μετά από αυτό του Nigel Clough το 1987! 

Ο Murillo είχε κάτι μικροενοχλήσεις και αντικαταστάθηκε από τον Willy Boly, ενώ και ο Jota Silva μπήκε να ξεκουράσει τον MGW, που είχε συμμετάσχει και με το παραπάνω στο πάρτι της "κατοστάρας" του, ενώ από την άλλη πλευρά ο Evan Ferguson (για τον οποίο λέγεται ότι ενδιαφερόμαστε σε περίπτωση που ο Taiwo Awoniyi χαιρετήσει, το "παράθυρο" στην Αγγλία κλείνει τη Δευτέρα) πήρε τη θέση του Welbeck, ενώ αργότερα, με την είσοδο των Awoniyi και Sangaré, η όρεξη των Reds για περισσότερα γκολ άνοιξε και πάλι! Αφού στο 88' ο Sels έβγαλε ωραία σε κόρνερ ένα φάουλ του O'Riley και στην εκτέλεση ο Rutter αστόχησε σε κεφαλιά, άρχισε νέος καταιγισμός. Στο 89' ο Awoniyi μπήκε σίφουνας στην περιοχή, άδειασε τον van Hecke, πλάσαρε με το αριστερό, ο Verbruggen απέκρουσε, στο ριμπάουντ προσπάθησε να σκοράρει ο Sangaré αλλά τον πρόλαβε ο Minteh και τελικά ο επερχόμενος Williams σούταρε σε κενό σχεδόν τέρμα για να πανηγυρίσει επιτέλους το πρώτο φετινό του γκολ. Η Forest συνέχισε να πιέζει (!) και στο 91' ο γκολκίπερ της Εθνικής Ολλανδίας, ζαλισμένος κι αυτός από τις απανωτές κατραπακιές, τροφοδότησε τον... Jota, που μπήκε από δεξιά στην περιοχή και με δεξί σουτ δεν του άφησε κανένα περιθώριο, γράφοντας με το πολυαναμενόμενο παρθενικό του γκολ στην Premier League το 7-0. Το οποίο, παρεμπιπτόντως, θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν στο 95' στη σέντρα-σουτ-ξυραφιά του Πορτογάλου ο Awoniyi προλάβαινε να μπει στην τροχιά της μπάλας. Στη θέση του ο Βαγγέλης Μαρινάκης χαμογελούσε εκστασιασμένος. Ένα σουτ του Rutter πάνω στον Sels στο 96' δεν άλλαξε τίποτα και η μεγαλύτερη αντίδραση στην ιστορία της Premier League είχε ολοκληρωθεί (το 1997 η Sheffield Wednesday είχε χάσει 6-1 από τη Manchester United και αμέσως μετά είχε διαλύσει με 5-0 τη Bolton).

Η νίκη ξανάφερε τη Forest, έστω και προσωρινά, στην ισοβαθμία με την Arsenal, που αύριο παίζει στο Λονδίνο ντέρμπι με τη Manchester City. Οι Reds θα ξεκουραστούν τώρα (UPDATE: Την Κυριακή η ομάδα πέταξε για το Dubai για μίνι-προετοιμασία σε θερμό κλίμα), αφού η επόμενη αγωνιστική τους υποχρέωση είναι ο εκτός έδρας αγώνας με την Exeter για το FA Cup στις 11 του μήνα, στον οποίο μάλλον θα χρησιμοποιηθεί πάλι η δεύτερη ενδεκάδα. Στα απογευματινά παιχνίδια, το 5-0 δεν ήταν αρκετό για να ανυψώσει το ηθικό της Bournemouth ώστε να νικήσει εντός και τη Liverpool που συνεχίζει ακάθεκτη (0-2), η Newcastle μάς έκανε το χατίρι να σκοντάψει γηπεδούχος απέναντι στη Fulham (1-2) και να βρίσκεται πλέον έξι βαθμούς πίσω μας, η Everton βύθισε ακόμα περισσότερο τη Leicester (4-0) και στο ντέρμπι των νεοφώτιστων στο Portman Road η Southampton έκανε το "διπλό" (1-2) επί της Ipswich κι αν δεν σωθεί τουλάχιστον θα περάσει τους 11 βαθμούς της Derby (έχει ήδη 9)! Το πρόγραμμα του Σαββάτου κλείνει το βράδυ ο αγώνας Wolves-Aston Villa, ενώ η 24η αγωνιστική την Κυριακή έχει εκτός του ντέρμπι του Emirates τους αγώνες Brentford-Tottenham και Manchester United-Crystal Palace και ολοκληρώνεται τη Δευτέρα με το ματς Chelsea-West Ham.

Forest: Sels, Morato, Milenković, Murillo (Boly 72'), Aina, Danilo (Domínguez 65'), Anderson (Sangaré 82'), Williams, Gibbs-White (Jota Silva 72'), Elanga, Wood (Awoniyi 82').
Brighton: Verbruggen, Veltman, van Hecke, Dunk, Lamptey, Hinshelwood (O'Riley 46'), Minteh, Rutter, João Pedro (Gómez 46'), Mitoma (Adingra 46'), Welbeck (Ferguson 73'). 
Σκόρερς: Dunk 12' (αυτογκόλ), Gibbs-White 25', Wood 32', 64', 69' (πέναλτι), Williams 89', Jota Silva 91'.
Διαιτητής: Simon Hooper. Κίτρινες: Murillo 7' - Welbeck 11', Hinshelwood 20', Verbruggen 90'.
Θεατές: 30.164.

Nuno Espírito Santo: "Η απάντηση που έδωσαν τα παιδιά μέσα στο γήπεδο ήταν πέρα από κάθε προσδοκία μας. Ανησυχούσαμε και θέλαμε να επανέλθει η ομάδα στον σωστό δρόμο γιατί την περασμένη εβδομάδα δεν είχε παίξει καλά. Ήταν υποχρέωσή μας. Οι παίκτες το ήξεραν και η αντίδρασή τους ήταν καταπληκτική. Όλη η ομάδα έδειξε πόσο πολύ ήθελε αυτή τη νίκη κυνηγώντας τα γκολ με μανία, όπως άλλωστε και η αντίπαλός της το περασμένο Σάββατο. Τα παιδιά ήθελαν να δείξουν το ταλέντο τους, είχαν πάθος και δίψα. Αυτά τα αποτελέσματα όμως δεν είναι νορμάλ στην Premier League - ούτε το προηγούμενο, ούτε το σημερινό. Ήταν τόσο διαφορετικά αυτά που έγιναν το περασμένο Σάββατο από τα σημερινά, που βέβαια δεν πρόκειται να γίνονται συνέχεια. Δείξαμε δύο όψεις σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Προτιμώ να βρισκόμαστε κάπου στη μέση, ούτε πολύ καλά ούτε πολύ άσχημα, ώστε να μπορούμε να διατηρούμε την απόδοσή μας σε σταθερά επίπεδα. Δύσκολο πράγμα σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Ήμασταν πολύ τυχεροί που σκοράραμε πρώτοι, με αυτογκόλ μεν αλλά μετά από πολύ καλή προσπάθεια του Gibbs-White, που μπήκε στην περιοχή και έβγαλε σωστή μπαλιά. Από και και πέρα τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Daily Mail.