Εμπρός λοιπόν, πείτε μου ότι φταίει ο προπονητής. Που είχε τα κότσια να κατεβάσει την ομάδα μέσα στο St James' Park με εντελώς καινούργιο σύστημα, με παίκτη που έκανε ντεμπούτο στην Premier League (Jair), με έναν ακόμα άπειρο στις αγγλικές συνθήκες παίκτη που δεν είχε παίξει ποτέ βασικός στο πρωτάθλημα παρά έμπαινε μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (Nicolò Savona), με τον Ryan Yates να ξεκινάει για πρώτη φορά φέτος σε αγώνα πρωταθλήματος, και που κρατούσε με χαρακτηριστική άνεση το 0-0, ώσπου η ιερή μας αγελάδα αποφάσισε να κάνει τα γνωστά της "κορδελάκια" σε επικίνδυνο σημείο.

Αν έχω κάτι να προσάψω στον Άγγελο Ποστέκογλου, είναι πως ούτε αυτός τολμάει να παραδεχτεί το χρονίζον ντεφορμάρισμα του Morgan Gibbs-White και να τον αφήσει στον πάγκο να πάρει το μήνυμα (πράγμα που έκανε πέρσι ο Nuno Espírito Santo και λειτούργησε). Αδιαφορώ αν στη φάση του πρώτου γκολ προηγήθηκε φάουλ του Bruno Guimarães πάνω στο Νο 10 της Forest. Δεν μπορείς να περιμένεις από έναν κακό διαιτητή όπως ο Peter Bankes να σφυρίξει ούτε καν τα αυτονόητα. Το ότι ο Βραζιλιάνος είναι εκτός από μεγάλος παίκτης και μεγάλος καραγκιόζης το ξέραμε - τα απέδειξε άλλωστε και τα δύο στην ίδια φάση. Άλλο είναι το θέμα μας: ότι μεταξύ κέντρου και περιοχής μας, με το μισό μας γήπεδο φορτωμένο αντιπάλους, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΝΤΡΙΜΠΛΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. Προσπαθείς να φύγει η μπάλα με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια. Ε, αυτό ο MGW δεν θα το μάθει ποτέ όσο δεν βρίσκεται κάποιος να του το πει. Συνήθως κατά τύχη δεν μας στοιχίζει, το πληρώσαμε σήμερα εκεί που χρειαζόμασταν όσο τίποτα έναν τουλάχιστον βαθμό για να ανεβεί κάπως το καταρρακωμένο ηθικό μιας ομάδας που πλεον συμπλήρωσε επτά ματς χωρίς νίκη. Μπορεί λοιπόν τώρα να πάει "ικανοποιημένος" στην Εθνική όπου ξανακλήθηκε...

Τι έκανε μετά το 1-0 ο Ποστέκογλου; Μάλλον ήταν ο μόνος μέσα στο γήπεδο που συνδέεται με τη Forest και πίστευε ότι η ομάδα μπορούσε να πάρει κάτι από το ματς. Έκανε αλλαγές, αποσύροντας τον Yates επαιξε χωρίς αμυντικό χαφ, αργότερα βγάζοντας και τον Morato έπαιξε με ΠΕΝΤΕ επιθετικογενείς ο ένας από τους οποίους (ο ίδιος ο MGW) είχε μεταβληθεί σε ψευτοεξάρι. Λογικό ήταν η Newcastle, την οποία μέχρι τότε είχαμε πνίξει, να βρει χώρους και να κάνει τις φάσεις που δεν είχε κάνει στο υπόλοιπο παιχνίδι. Και πάλι, όμως, ο Matz Sels δήλωνε παρών και κρατούσε το εύθραυστο σκορ, ώσπου ήρθε ένας από τους καλύτερους παίκτες μας ως εκείνη τη στιγμή, ο Elliot Anderson, για να δώσει στην παλιά του ομάδα (χειρότερη επίθεση της Premier League μέχρι σήμερα, να μην ξεχνιόμαστε - πλέον την έχουμε εμείς και οι αξιοθρήνητοι Wolves) την ανάσα που χρειαζόταν ώστε να πάει άνετη κι ωραία ως τη λήξη. (Εννοείται ότι δεν το έκανε επίτηδες, να πω κι εγώ τα αυτονόητα γιατί ο κόσμος έχει γεμίσει παρεξηγιάρηδες.)

Εμπρός λοιπόν, κύριε Βαγγέλη Μαρινάκη, απολύστε τον. Και κυρίως κρατήστε στην ομάδα τον Edu Gaspar. Τι κι αν ξοδέψαμε πάνω από 180 εκατομμύρια και οι μόνοι που δείχνουν να αξίζουν τα λεφτά τους είναι ο Igor Jesus, o Jair που σήμερα έπεσε στα βαθιά και κολύμπησε μια χαρά και ας πούμε κατά διαστήματα ο Dan Ndoye; Τι κι αν άφησε την ομάδα γυμνή από πλάγια μπακ μέχρι τελευταία στιγμή κι ας ξέραμε ότι είναι από τα ελάχιστα αδύνατα σημεία του ρόστερ της, και τώρα που ο Ola Aina είναι εκτός για καιρό και ο Oleksandr Zinchenko, που δεν δείχνει να πολυενδιαφέρεται, επίσης λείπει; Τι κι αν ξόδεψε ένα σκασμό λεφτά για τον Omari Hutchinson που ο προηγούμενος προπονητής δεν ήθελε καθόλου και δεν τον δήλωσε ούτε Ευρώπη; Τον Edu και τα μάτια μας, που ιδρώσαμε μέχρι να τον φέρουμε και θα μας έφερνε και παιχταράδες πανάθεμά τον...

Ο ίδιος ο Ελληνοαυστραλός, όπως θα δείτε και στις δηλώσεις του, δεν δείχνει να επηρεάζεται απ' όλα αυτά. Σιγά μην κάτσει να σκάσει ένας οικονομικός μετανάστης από τα πέντε του χρόνια, που είχε αφήσει εποχή στο πρωτάθλημα της Αυστραλίας για τη σκληράδα του. Σιγά μη φοβηθεί κάποιος που πέρσι είχε ολόκληρη Tottenham να τον βρίζει από το πρωί ως το βράδυ και τελικά έφυγε καβάλα στο άλογο με ευρωπαϊκό τρόπαιο. Όχι, δεν ήμουν καθόλου οπαδός του Ange όταν προαλειφόταν για προπονητής της Forest. Ήξερα ότι η περσινή κακή πορεία των Spurs στο πρωτάθλημα και η ευκολία με την οποία δέχονταν γκολ δεν ήταν καλοί οιωνοί. Αλλά τώρα παίζει και να είμαι ο μόνος οπαδός της Forest που τον στηρίζει. Οι παίκτες, πάλι, δεν... Αλλά όταν γίνονται τα χατίρια των παικτών, μόνο σε καλό δεν βγαίνει. Παγκοσμίως... Πραγματικά, απορώ και εξίσταμαι γιατί οι παίκτες μένουν έξω απ' όλη αυτή την ιστορία και δεν τους κατηγορεί κανείς για την κατρακύλα της ομάδας. Αν όχι σήμερα, που φάγαμε δύο γκολ από κραυγαλέα ατομικά λάθη, τότε πότε;

Παρ' όλο που ο Jair μέχρι σήμερα δεν είχε ιδέα από Premier League (εδώ στο League Cup έπαιξε 45 λεπτά!) και ο Savona χρησιμοποιείτο μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, το σχήμα με τα τρία στόπερ (Nikola Milenković στο κέντρο, Jair δεξιά και Morato αριστερά του) απέδωσε πολύ καλά στο πρώτο μέρος, όπου οι γηπεδούχοι, που δεν καίγονταν λιγότερο από μας για βαθμούς, έφτιαξαν δύο μόνο φάσεις (στο 11' σε γύρισμα του Kieran Trippier στην περιοχή ο Joelinton σούταρε πάνω στον Sels και στο 15' ο Βέλγος τερματοφύλακας έσωσε προβολή του Βραζιλιάνου από πολύ κοντά μετά από κόρνερ του Trippier και πρώτη κεφαλιά του Dan Burn). Εμείς ας πούμε ότι απαντήσαμε με το φάουλ του Gibbs-White στο 20' που έβγαλε με δυσκολία ο Nick Pope παρ' όλο που η μπάλα πήγε πάνω του, ενώ στο 22' ο γερο-Trippier, που παίζει αναγκαστικά λόγω τραυματισμού του Tino Livramento, πρόλαβε τελευταία στιγμή τον Chris Wood μετά από ωραίο "1-2" του Gibbs-White με τον Yates και χαμηλή σέντρα του τελευταίου. Μετά το ματς "έσβησε", με τον Bankes, που χαρίστηκε αρκετές φορές στον Joelinton για άσχημα μαρκαρίσματα, να δίνει δύο κίτρινες μέσα σ' ένα δίλεπτο στους Reds, στον Yates για μια τυχαία επαφή που ο θεατρίνος Guimarães την έκανε να μοιάζει με απόπειρα ανθρωποκτονίας και στον Neco Williams για μια φάση όπου ούτε καν άγγιξε τον έτερο "παπατζή" Sandro Tonali, όπως περίτρανα έδειξε και το ριπλέι. Μόνο προς το τέλος πίεσε κάπως περισσότερο η Newcastle, αλλά πέραν της φάσης του 45', όταν ο Joelinton βρέθηκε σε θέση βολής αλλά τον κόντραρε ο Savona και στη συνέχεια ο Tonali από μακριά αστόχησε αρκετά, δεν απείλησε καθόλου.

Αλλά και το δεύτερο μέρος στον ίδιο τόνο ξεκίνησε. Ή μάλλον όχι, λίγο έλειψε να φάμε γκολ, αλλά και πάλι από κραυγαλέο ατομικό λάθος. Στο 52' ο Morato σε σέντρα του Anthony Gordon έκανε κακό κοντρόλ στρώνοντας τη μπάλα στον Nick Woltemade, αλλά είχε την ψυχραιμία να πέσει αμέσως στα πόδια του Γερμανού φορ και να κοντράρει το σουτ του. Και στο 56' μια κεφαλιά-απόκρουση του Williams έβγαλε στην κόντρα τον Ndoye, που έφτασε στην περιοχή και ξαναγύρισε στον Ουαλό, αλλά το πλασέ του Neco ήταν αδύναμο και στα χέρια του Pope. (Ειρήσθω εν παρόδω, ο Neco εξαφάνισε τον Anthony Elanga, τι πιο λογικό άλλωστε τόσο καλά που τον γνωρίζει.) Και ήρθε η φάση του 58', με τον Gibbs-White να κάνει τα κορδελάκια του μεταξύ περιοχής και κέντρου και τον Guimarães να τον γκρεμίζει ατιμώρητα, να δέχεται πάλι τη μπάλα από τον Burn και καθώς δεν τον έκλεινε κανείς να γράψει το 1-0 με αριστοτεχνικό σουτ στο αριστερό "Γ" του ανήμπορου αυτή τη φορά να κάνει οτιδήποτε Sels. 

Η Forest προσπάθησε να αντοδράσει, και στο 62' μια σέντρα του Ndoye από αριστερά βρήκε τον Yates, η κεφαλιά του όμως ήταν από μακρινή απόσταση από το τέρμα και εύκολη λεία για τον Pope. Αμέσως μετά ο Ποστέκογλου έκανε τριπλή αλλαγή, αποσύροντας τον μοναδικό του αμυντικό χαφ (Yates) καθώς και τους Ndoye και Wood (άλλη μια κακή μέρα χωρίς πάντως καλή τροφοδοσία για τον Νεοζηλανδό) και παίζοντας φουλ επίθεση με Jesus, Callum Hudson-Odoi και Hutchinson. Οι Reds πέρασαν μπροστά, δεν μπορούσαν όμως να δημιουργήσουν και είδαν και τον Tonali να κάνει ένα περίεργο απευθείας ψηλό πλασέ σε βαθιά μπαλιά του Trippier και τον Sels να οριζοντιώνεται και να πετάει τη μπάλα κόρνερ, από το οποίο ο Malick Thiaw έπιασε την κεφαλιά και ο Woltemade από τη μικρή περιοχή έστειλε τη μπάλα να χτυπήσει στο οριζόντιο δοκάρι. Τελευταία και ακόμα πιο ρισκαδόρικη κίνηση για τον Ange ήταν η είσοδος του Dilane Bakwa αντί του Morato (ο Milenković έγινε δεξί στόπερ και ο Jair αριστερό). Λίγα δευτερόλεπτα μετά (78') ο Hudson-Odoi, που είχε μεγάλη όρεξη (πραγματικά, ΕΤΣΙ αντιδράς όταν ο προπονητής σου σε αφήνει στον πάγκο), έσκασε μια υπέροχη ντρίμπλα στον Trippier, διέσχισε πάνω από το μισό γήπεδο, μπήκε στην περιοχή από αριστερά και βρήκε μπροστά του... τον Jesus, που τον ανάγκασε ουσιαστικά να σουτάρει. Ο Pope απέκρουσε ασθενώς, αλλά δεν ήταν κανείς εκεί για να επωφεληθεί. Και στο 79' μετά από μια καλά εκτελεσμένη επίθεση ο Bakwa βρήκε σε αρκετά καλή θέση δεξιά τον Gibbs-White, που όμως σούταρε ψηλά. 

Όπως είπαμε πριν, τα ρίσκα που πήρε (δικαιολογημένα) η Forest ήταν επόμενο να δημιουργήσουν χώρους για τη Newcastle, που απείλησε σοβαρά με δεύτερο γκολ. Στο 80' σε μια βαθιά σέντρα του Jacob Murphy o προωθημένος και πάλι Thiaw έκανε εξ επαφής την προβολή, αλλά ο Sels έσωσε αποκρούοντας με τα πόδια. Στην αμέσως επόμενη φάση ο Βέλγος ήταν πάλι σε ετοιμότητα, νικώντας στο τετ α τετ τον Harvey Barnes. Οι Magpies μάλλον δεν θα έβρισκαν άλλο γκολ, αν δεν τους το προσφέραμε στο πιάτο: στο 82' ο Anderson δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του κυνηγώντας τον Guimarães που ήταν αριστερά στην περιοχή μας και πήγαινε να βγει έξω μαζί με τη μπάλα (!), τον κλάδεψε πριν βγει και ο Bankes έδωσε το πέναλτι, στο οποίο ο Woltemade με εκτέλεση στο δεξί "Γ" άφησε άγαλμα τον Sels. Ήταν σχεδόν συγκινητικό να βλέπεις τους Reds μετά από τέτοια διπλή ψυχρολουσία να ψάχνουν ακόμα ένα γκολ στα τελευταία λεπτά. Δεν ήρθε - αντίθετα στο 97' ο ξεκούραστος Murphy πήρε τη μπάλα στο κέντρο και πέρασε όλο τον κόσμο, αλλά σούταρε πάνω στον Sels και γλιτώσαμε το 3-0.

H Forest συνεχίζει να βρίσκεται στην τελευταία θέση πριν τη ζώνη του υποβιβασμού, καθώς οι υποψήφιες να την προσπεράσουν έχασαν αμφότερες: χθες η West Ham 2-0 στο Emirates από την Arsenal και σήμερα η Burnley 2-1 στο Birmingham από την Aston Villa που δείχνει να συνέρχεται. Ακολουθεί διακοπή πρωταθλήματος με ένα ακόμα πολύ μεγάλο παιχνίδι να έπεται: αυτό στο City Ground με την Chelsea, που χθες το βράδυ παρά τις πολλαπλές ατυχίες της πριν και μέσα στο παιχνίδι υποχρέωσε την πρωταθλήτρια Liverpool στην τρίτη σερί ήττα της σε όλες τις διοργανώσεις, γράφοντας στο 96' το τελικό 2-1 στο Stamford Bridge. Αήττητη ομάδα δεν υπάρχει πια στην Premier League, καθώς σήμερα η Crystal Palace ηττήθηκε 2-1 με ανατροπή εκτός από την Everton. Στην 7η αγωνιστική, που ολοκληρώθηκε πριν από λίγο με τον αγώνα Brentford-Manchester City 0-1, είχαμε ακόμα: Bournemouth-Fulham 3-1 (εντυπωσιάζει η ομάδα του Antoni Iraola), Leeds-Tottenham 1-2, Manchester United-Sunderland 2-0 και Wolves-Brighton 1-1 (οι "Λύκοι" είναι η μόνη ομάδα χωρίς νίκη - κάνει και ρίμα). 

Newcastle: Pope, Trippier, Thiaw, Botman, Burn, Guimarães, Tonali, Joelinton (Miley 92'), Elanga (Murphy 70'), Gordon (Barnes 70'), Woltemade (Osula 92').
Forest: Sels, Jair, Milenković, Morato (Bakwa 77'), Savona, Yates (Hudson-Odoi 64'), Anderson, Williams, Ndoye (Hutchinson 65'), Gibbs-White, Wood (Igor Jesus 64').
Σκόρερς: Guimarães 58', Woltemade 84' (πέναλτι).
Διαιτητής: Peter Bankes. Κίτρινες: Yates 32', Williams 34', Morato 68', Anderson 83'.
Θεατές: 52.189 (Forest: περίπου 3.200). 

Άγγελος Ποστέκογλου: "Δίνουμε μάχη, παλεύουμε απεγνωσμένα. Και λοιπόν; Δεν πειράζει. Αν υπάρχουν κάποιοι έξω η μέσα στην ομάδα που δεν πιστεύουν ότι είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος, για μένα δεν κάνει καμιά διαφορά. Ανέλαβα αυτόν τον ρόλο ξέροντας ότι θα υπήρχαν τεράστιες δυσκολίες γι' αυτό που θα προσπαθούσαμε να κάνουμε, ν' αλλάξουμε δηλαδή την πορεία του συλλόγου. Τίποτα απ' όσα έχω δει τις τελευταίες 3,5 εβδομάδες δεν μου έχει αλλάξει γνώμη γι' αυτό. Λατρεύω την πρόκληση που αποτελεί το να οδηγήσω αυτόν τον σύλλογο εκεί που πρέπει να είναι, και έχω μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι θα φτάσουμε εκεί. Περιμένω ότι θα κληθώ σε μια συζήτηση με τον ιδιοκτήτη σχετικά με το τι ξεκινήσαμε να κάνουμε, πού βρισκόμαστε και τι θα κάνουμε από δω και μπρος. Αν κάποιοι θέλουν να με αξιολογήσουν μετά από 3,5 εβδομάδες, δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω γι' αυτό. Ταυτόχρονα, δεν πειράζει που τα πράγματα είναι δύσκολα. Είχα την εναλλακτική μου: να καθίσω στον καναπέ μου να βλέπω τα παιχνίδια και όχι να είμαι μέσα σ' αυτά. Προτίμησα να είμαι εδώ γιατί λατρεύω να μάχομαι".

* H φωτογραφία είναι από την ευρωπαϊκή ιστοσελίδα του καναλιού ESPN.