Κοντεύουν πενήντα χρόνια... Ήμουνα νιος και γέρασα, που λένε. Παιδάκι στην ασπρόμαυρη National, που με χίλια βάσανα είχα πείσει επιτέλους τον πατέρα να πάρουμε στο σπίτι (εντελώς κατά του "χαζοκουτιού" ο συγχωρεμένος), μια Τετάρτη βράδυ, να βλέπω σε ζωντανή μετάδοση, με την πασίγνωστη φωνή του Γιάννη Διακογιάννη, κάτι τύπους, που δεν είχαν κλείσει ούτε δύο χρόνια ως οι επίσημοι ήρωές μου εκτός Ελλάδας και τους καμάρωνα μόνο στο "Αθλητικό Απόγευμα" κάθε Σάββατο να εντυπωσιάζουν όλη την Αγγλία μέσω της θρυλικής εκπομπής "The Big Match" με τον Brian Moore, να σηκώνουν την κούπα με τα μεγάλα αυτιά. 

Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, Forest-Malmö 1-0 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου. Ήταν 30 Μαΐου 1979. "One Night In '79", όπως βαφτίστηκαν οι εορταστικές εκδηλώσεις που ουσιαστικά άρχισαν να διοργανώνονται στο μυαλό του Βαγγέλη Μαρινάκη από τη μέρα της κλήρωσης της League Phase του φετινού Europa League, που έφερε αντιμέτωπους τους δύο μονομάχους του '79 στο City Ground. Το είπε άλλωστε αμέσως και στον αέρα: "Θα είναι μια βραδιά γιορτής. Θα κληθούν όλοι όσοι είχαν παίξει σε εκείνο τον τελικό, οι παλαίμαχοι της Forest και οι παλαίμαχοι της Malmö". Για τον ιδιοκτήτη της Forest έχουν ειπωθεί πολλά, κανείς όμως δεν μπορεί να του καταμαρτυρήσει ότι υποσχέθηκε κάτι και δεν το έκανε. Και ιδού τα παλικάρια του 1979, σαράντα έξι χρόνια και κάτι μετά, με ασημένια ή αραιά ή καθόλου μαλλιά και με παραπανίσια κιλάκια, αλλά κάθε άλλο παρά κουρασμένα! 

Σε πρώτο πλάνο είναι ο δικός μας αρχηγός, ο John McGovern, αγκαλιασμένος με τον Robert Prytz, 19 χρονών στον τελικό και 35 το 1995, όταν οι δύο ομάδες συναντήθηκαν και πάλι στον πρώτο γύρο του (τότε) Κυπέλλου UEFA και ήταν ο μόνος που είχε "επιβιώσει" από τον μεγάλο αγώνα του Μονάχου. Όπως βλέπετε, ήταν σχεδόν όλοι εκεί. Λέμε σχεδόν γιατί εμείς μετράμε ήδη δύο απώλειες, του σκόρερ του μοναδικού γκολ Trevor Francis και του βράχου της άμυνας Larry Lloyd. Κι όπως αποκάλυψε ο McGovern σε ένα πολύ ωραίο βίντεο του συλλόγου που κάλυπτε ζωντανά μέσω YouTube τις παράλληλες εκδηλώσεις με τίτλο "One Night In '79 Red Carpet" και μπορείτε να το δείτε εδώ, δυστυχώς και ο άνθρωπος που έφτιαξε το γκολ του Μονάχου και την επόμενη χρονιά σκόραρε ο ίδιος στη Μαδρίτη για το back-to-back, ο αγαπημένος μας John Robertson, βρίσκεται στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση. Ποιος μπορεί να νικήσει τον χρόνο;

Ήταν όμορφα απόψε στο World Famous City Ground, που είχε φορέσει τα γιορτινά του. Στο ένα πέταλο, οι γνωστοί Forza Garibaldi να δίνουν σόου με τα φοβερά κορεό τους (ένα τεράστιο πανό έγραφε "And There's Francis", τα λόγια του Barry Davies που περιέγραφε τον αγώνα για το BBC μόλις ο Trevor συνδέθηκε με τη φοβερή σέντρα του John από αριστερά και με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, ένα άλλο απεικόνιζε τους αξέχαστους Brian Clough και Peter Taylor στον πάγκο), στο άλλο οι οπαδοί της Malmö να με κάνουν να ζηλεύω πραγματικά. Η ομάδα τους έχασε φέτος το πρωτάθλημα στη Σουηδία από την... ουρανοκατέβατη Mjällby, στο Europa League βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις με μόνο έναν βαθμό σε πέντε αγώνες, κι αυτοί εκεί, να έχουν κατακλύσει το West Bridgford Lower με τα κασκόλ, τις σημαίες και τις... κόρνες τους (που θύμιζαν κι αυτές μια άλλη εποχή) και να μη σταματάνε το τραγούδι. Άξιοι! (UPDATE: Την άλλη μέρα έμαθα ότι αρκετοί από αυτούς έσπασαν καθίσματα και τουαλέτες στο γήπεδο, έριχναν αντικείμενα στους πιο κοντινούς δικούς μας -τα όχι και τόσο καλά παιδιά του A Block- και συγκρούστηκαν με την αστυνομία, ενώ κι έξω στους δρόμους γύρευαν καβγά. Αναθεωρώ.)

Εδώ που τα λέμε, απόψε ήταν πολύ πιο εύκολα από τότε. Ήταν τεράστια αντίθεση η εικόνα των φίλων της Malmö με αυτή που είχαν στον αγωνιστικό χώρο οι παίκτες του Anes Mravac, οι οποίοι σε 90 λεπτά είχαν... μία τελική προσπάθεια (έναντι 22 δικών μας) και έχοντας ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις τους στο πρωτάθλημα εδώ και καμιά εικοσαριά μέρες μάλλον περιμένουν περισσότερο τα Χριστούγεννα παρά το επόμενο ευρωπαϊκό ματς. Στον εντός έδρας αγώνα με τον Παναθηναϊκό πριν από τρεις εβδομάδες το είχαν παλέψει περισσότερο. Δεν ξέρω αν ο Sean Dyche πόνταρε στην απογοήτευση των Σουηδών, αλλά κατέβασε και πάλι ενδεκάδα τύπου... Graz και για να πω την αλήθεια ανησύχησα, καθώς η ομάδα χρειαζόταν αυτούς τους βαθμούς για να εξασφαλίσει σιγά σιγά την παρουσία της στην 24άδα και να βάλει πλώρη για την 8άδα ώστε να μη χρειαστεί πλέι-οφ για να μπει στους "16". Έτσι είδαμε τον John Victor ξανά στο τέρμα, μπροστά του μια τετράδα... σέντερ μπακ με τον Zach Abbott δεξιά (η ανταμοιβή του για την καλή του εμφάνιση στην Αυστρία όπου είχε μπει αλλαγή), τον Nikola Milenković με τον Morato στόπερ, τον Murillo αριστερό μπακ (!), τον Ryan Yates αμυντικό χαφ, τον Ibrahim Sangaré σε ρόλο... Elliot Anderson, τον James McAtee σε ρόλο Morgan Gibbs-White (ήταν εκτός αποστολής λόγω ενός μικρού προβλήματος, όπως είπε ο Sean, ελπίζουμε να τον έχουμε την Κυριακή απέναντι στη Brighton), τον Nico Domínguez να παίζει μετά από αριστερό και δεξί εξτρέμ (!), τον Callum Hudson-Odoi να συνεχίζει τη διαδικασία της επιστροφής μετά τον τραυματισμό του και τον Arnaud Kalimuendo αυτή της... ένταξης στην ομάδα, παίρνοντας ακόμα μια ευκαιρία. Οι περισσότεροι βασικοί βέβαια ήταν στον πάγκο, έτοιμοι να βοηθήσουν αν χρειαζόταν.

Δεν χρειάστηκε. Ο John είδε το ματς από την καλύτερη θέση του γηπέδου, χωρίς να χρειαστεί να ιδρώσει, αφού εξουδετέρωσε εύκολα τη μόνη τελική των φιλοξενουμένων, ένα σουτ του Μαυροβούνιου διεθνή Sead Hakšabanović από τα όρια της μεγάλης περιοχής στο 7'. Ήδη στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο οι Reds, που για την περίσταση παρέκαμψαν το πρωτόκολλο και έπαιξαν γηπεδούχοι με ολοκόκκινη εμφάνιση όπως τότε, είχαν απειλήσει ήδη δύο φορές, στο 2' με μια άστοχη χαμηλή σέντρα-σουτ του Kalimuendo μετά από ωραία μπαλιά του Murillo και στο 6' με μια κεφαλιά του Domínguez ξυστά άουτ μετά από σύγχυση στην αντίπαλη περιοχή. Ο Abbott, που έχει ξαναπαίξει δεξί μπακ (αν θυμάστε τον άτυχο ημιτελικό του FA Cup στο Wembley απέναντι στη Manchester City), έβγαινε συχνά-πυκνά μπροστά και δεν δίσταζε να σουτάρει όποτε του δινόταν η ευκαιρία, αλλά η απόπειρά του στο 9' εξουδετερώθηκε από τον γκολκίπερ Melker Ellborg και αυτή του 20' έφυγε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Ο Ellborg μπλόκαρε εύκολα και ένα σουτ του Domínguez στο 25', αλλά τρία λεπτά αργότερα δεν μπορούσε να κάνει κάτι καθώς μια χαμηλή σέντρα του προωθημένου Milenković βρήκε σε αντίπαλο και κατευθύνθηκε προς το πέναλτι, όπου ο επερχόμενος Yates με ωραίο δεξί πλασέ κατάφερε να προσθέσει στο παλμαρέ του (έχει σκοράρει στις πέντε πρώτες κατηγορίες της Αγγλίας) και ένα ευρωπαϊκό γκολ.

Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο εύκολα και ο δρόμος είχε ανοίξει. Στο 38' ο Hudson-Odoi ελίχθηκε όμορφα στην περιοχή και έβγαλε τον Kalimuendo με το τέρμα πιάτο, αλλά ο Ellborg απογοήτευσε τον Γάλλο και πέταξε τη μπάλα κόρνερ, το οποίο εκτέλεσε ο CHO από αριστερά και στο δεύτερο δοκάρι ο Milenković έπιασε δυνατή κεφαλιά, που όμως έστειλε τη μπάλα πάνω στον Σουηδό τερματοφύλακα. Και οι δύο "εκτελεστές" θα άρπαζαν την ευκαιρία τους αργότερα! Αφού στο 43' μία ακόμα ωραία προσπάθεια του Hudson-Odoi κατέληξε σε σουτ που κόντραρε πάνω στον Colin Rösler και βγήκε κόρνερ, στο επόμενο λεπτό ο McAtee σέντραρε όμορφα από δεξιά, ο Yates έπιασε κεφαλιά στο "Γ" που έβγαλε τελευταία στιγμή ο Ellborg με σπουδαία απόκρουση, αλλά ο Kalimuendo παραμόνευε και από κοντά άνοιξε επιτέλους λογαριασμό με τη φανέλα της Forest. Τρελάθηκε ο Γάλλος, πανηγύρισε έξαλλα και στο τέλος πήγε και φίλησε και το σημαιάκι του κόρνερ!

Ο αγώνας συνεχίστηκε στο ίδιο μοτίβο και στο δεύτερο ημίχρονο, και στο 59' η Forest έπιασε την... ταρίφα των τριών τελευταίων αγώνων της και μπορούσε πια να ηρεμήσει. Σε ένα κόρνερ του McAtee από αριστερά η άμυνα δεν απομάκρυνε καλά, o Murillo έπιασε την κεφαλιά και ο Yates (πάλι παρών!) προσπάθησε να σκοράρει με θεαματικό γυριστό βολέ. Έστειλε μεν τη μπάλα πάνω στον... Milenković, αλλά ο Σέρβος με ψυχραιμία σέντερ φορ όταν είδε τη μπάλα να σταματάει μπροστά του με το αριστερό νίκησε εύκολα τον Ellborg που έπεφτε απελπισμένα. Οι ελπίδες των Σουηδών να βγει οφσάιντ ο Nikola εξανεμίστηκαν μέσω VAR, αν και η φάση ήταν εξαιρετικά οριακή. Κι αφού σε μια νέα επίθεση στο 62' ο Hudson-Odoi πήρε τη μπάλα από άνοιγμα του McAtee, σταμάτησε βλέποντας να τον κλείνουν δύο αντίπαλοι και από εντελώς στατική θέση πλάσαρε τεχνικά βρίσκοντας το πάνω μέρος του οριζόντιου δοκαριού και στο 63' ένα πολύ μακρινό σουτ του Sangaré δεν αστόχησε και πολύ, ήρθε το πρώτο σετ αλλαγών. Ο Ιβοριανός πήγε στον πάγκο μαζί με Domínguez και Kalimuendo για να μπουν o Anderson, o Dan Ndoye και ο Igor Jesus. 

Οι φάσεις -λογικό ήταν- άρχισαν να λιγοστεύουν, και στο 69' ένα εκτός περιοχής σουτ του Yates σημάδεψε τον Ellborg. Από εκεί και πέρα άρχισε μια περίεργη φάση του αγώνα, όπου η Malmö ψευτοκέρδισε κάποια μέτρα, εμείς κάναμε κι άλλες αλλαγές (Neco Williams αντί του Murillo που κάτι ένιωσε και βγήκε μάλλον προληπτικά, αλλά και η αποκάλυψη των πρώτων ματς προετοιμασίας Jimmy Sinclair αντί του McAtee), αλλά το "κουλό" είναι ότι από το 73' και μετά, σε έναν αγώνα που είχε προ πολλού κριθεί, χρεωθήκαμε τέσσερις κίτρινες κάρτες, όλες για δυνατά μαρκαρίσματα! Ούτε να τις κυνηγούσαν δηλαδή για να εκτίσουν κάποια ποινή... Σ' αυτό το διάστημα οι μόνες αξιοσημείωτες φάσεις ήταν η χαρακτηριστική κίνηση του CHO στο 86' και το άστοχο σουτ προς την άλλη γωνία και όχι αυτή που σημαδεύει συνήθως, και η κόντρα που πρόλαβε να βάλει στο ωραίο σουτ του Williams στο 92' ο Emmanuel Ekong ώστε να μπλοκάρει θεαματικά ο τερματοφύλακάς του.

Η Forest με τη δεύτερη νίκη της σε πέντε αγώνες (δεύτερη σε τρεις επί Dyche, ο οποίος έχει χαρεί τρία ευρωπαϊκά clean sheets) έφτασε τους οκτώ βαθμούς και κρατούσε για λίγο τη 15η θέση, μέχρι να σκοράρει για τον Παναθηναϊκό ο Davide Calabria και να μας ρίξει στη 16η, στη μέση ακριβώς δηλαδή των θέσεων των πλέι-οφ αλλά με δύο μόλις βαθμούς διαφορά από την 8άδα και τέσσερις από την κορυφή! Στις 11 Δεκεμβρίου παίζουμε εκτός με την αδύναμη Ουτρέχτη και είναι ευκαιρία να πλησιάσουμε ακόμα περισσότερο, πριν γυρίσει ο χρόνος και έρθουν τα δύσκολα τελευταία τεστ με Braga και Ferencváros. Αλλά γι' αυτά έχουμε καιρό, ας νικήσουμε την Κυριακή τη Brighton για να ανεβούμε λίγο ψηλότερα στο πρωτάθλημα... Στην 5η αγωνιστική της League Phase είχαμε ακόμα: Aston Villa-Young Boys 2-1, Porto-Nice 3-0, Viktoria Plzeň-Freiburg 0-0, Fenerbahçe-Ferencváros 1-1, Feyenoord-Celtic 1-3, Lille-Dinamo Zagreb 4-0, Ludogorets-Celta 3-2, ΠΑΟΚ-Brann 1-1, Roma-Midtjylland 2-1, Bologna-Red Bull Salzburg 4-1, Ερυθρός Αστέρας-Steaua 1-0, Genk-Βασιλεία 2-1, Go Ahead Eagles-Στουτγάρδη 0-4, Maccabi Tel Aviv-Lyon 0-6, Παναθηναϊκός-Sturm Graz 2-1, Rangers-Braga 1-1 και Betis-Ουτρέχτη 2-1. 

Forest: John Victor, Abbott, Milenković, Morato, Murillo (Williams 74'), Yates, Sangaré (Anderson 66'), Domínguez (Ndoye 66'), McAtee (Sinclair 84'), Hudson-Odoi, Kalimuendo (Igor Jesus 66').
Malmö: Ellborg, Ðurić, Jansson, Rösler, Stryger, Berg Johnsen (Busuladžić 65'), Skogmar (Lewicki 87'), Busanello, Bolin (Ekong 52'), Hakšabanović (Berg 87'), Guðjohnsen (Christiansen 65').
Σκόρερς: Yates 27', Kalimuendo 44', Milenković 58'.
Διαιτητής: Harm Osmers (Γερμανία). Κίτρινες: Anderson 73', Abbott 77', Yates 81', Sinclair 88' - Jansson 33'.
Θεατές: 28.941.

Sean Dyche: "Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Ήταν μια προσεγμένη εμφάνιση σε άμυνα και επίθεση. Όταν δημιουργείς ευκαιρίες και δειχνεις σταθερότητα στην άμυνα, μιλάμε για έναν καλό συνδυασμό. Λέμε και ξαναλέμε στους παίκτες ότι η νοοτροπία είναι παράγοντας-κλειδί. Όταν φροντίζεις τον εαυτό σου και παίζεις καλά -και απόψε υπήρχαν κάποια διαστήματα που παίξαμε πολύ καλά- ξέρεις ότι μπορείς να κερδίζεις παιχνίδια. Οι πιθανότητές μας να περάσουμε στους '16' χωρίς αγώνα σίγουρα δείχνουν καλύτερες τώρα. Δεν πετύχαμε το γκολ που χρειαζόμασταν στο Graz, αλλά παίξαμε καλά. Είναι ωραίο που επιστρέψαμε στο γήπεδό μας. Το σημαντικό είναι να διατηρήσουμε αυτή τη νοοτροπία -ειδικά εδώ, που έχουμε τη στήριξη του κόσμου μας- και τη σταθερότητα. Αν συγκεντρώνεσαι στο κάθε παιχνίδι, τα υπόλοιπα έρχονται από μόνα τους. Ο Kalimuendo δεν ήταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση όταν ήρθαμε στην ομάδα λόγω ενός τραυματισμού. Πρέπει να αποκτήσει καλύτερη φυσική κατάσταση, να γίνει πιο εκρηκτικός και να συνηθίσει να παίζει". 

* Η φωτογραφία με τους παλαίμαχους στο City Ground είναι από τον επίσημο λογαριασμό του συλλόγου στο Facebook και αυτή με τους τρεις σκόρερ της Forest να πανηγυρίζουν το τρίτο γκολ από την ιστοσελίδα της εφημερίδας The Telegraph.