"Εντάξει, ας πούμε ότι χάσαμε στο Liverpool και κερδίσαμε σήμερα..." Το είπα πάνω στη στενοχώρια μου, αλλά παρηγοριά δε βρήκα. Το σερί των πέντε αήττητων αγώνων σε Αγγλία και Ευρώπη έληξε άδοξα για τη Forest, που μετά από τρεις σερί "τριάρες" απέτυχε αυτή τη φορά να στείλει έστω μία φορά τη μπάλα στα δίχτυα, και η Brighton, που την περσινή σεζόν είχε φύγει από το City Ground φορτωμένη με το ασήκωτο 7-0, σκόραρε στις χειρότερες για μας στιγμές του αγώνα, πήρε την εκδίκησή της και συνεχίζει τη δική της ξέφρενη πορεία, από τις ευρωπαϊκές πλέον θέσεις της βαθμολογίας. 

Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Και τουλάχιστον σήμερα έχουμε να λέμε ότι χάσαμε από μια καλύτερη ομάδα, με μια εξαιρετική αμυντική λειτουργία και ταυτόχρονα πολύ καλή και στην επιθετική της συμπεριφορά. Ο Fabian Hürzeler, πεισμωμένος προφανώς κι αυτός μετά τα περσινά, παρουσιάστηκε πολύ διαβασμένος, μας έπιασε στον ύπνο από την αρχή και, παρ' όλο που πριν βγει καν το ημίωρο θα μπορούσαμε να είχαμε δεχθεί πάνω από ένα γκολ, τη γλιτώσαμε και το φάγαμε εκεί που ήμασταν εμείς καλύτεροι... Η απουσία του Murillo, που είχαμε την ατυχία να τον χάσουμε σε ένα πανεύκολο ματς (αυτό της Πέμπτης με τη Malmö), αποδείχθηκε καθοριστική (ο αντικαταστάτης του Morato δεν κατάφερε να μπει στα παπούτσια του, που λέμε), και σα να μην έφταναν όλα τα άλλα ήρθε και ο τραυματισμός του Morgan Gibbs-White, δυσκολεύοντας την αποστολή μας σε ένα εντελώς must-win παιχνίδι την Τετάρτη στο Molineux απέναντι στους ουραγούς Wolves. Το δε δεύτερο γκολ προήλθε από ένα ανεπίτρεπτο -και μάλιστα διπλό- ατομικό λάθος, τη στιγμή που κάναμε τις τελευταίες μας προσπάθειες έστω για τον βαθμό της ισοπαλίας.

Αυτή τη φορά οι Reds δεν είχαν την ψυχραιμία που έδειξαν στους προηγούμενους αγώνες σε ό,τι αφορούσε τις επιθετικές τους προσπάθειες. Υποφέραμε κυρίως στην τελική πάσα, ακόμα και στο δεύτερο ημίχρονο όταν μπήκε ο Omari Hutchinson και δημιούργησε ένα σωρό προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα, ούτε εκείνος όμως μετά τις όμορφες ενέργειές του κατάφερνε πάντα να γυρίσει τη μπάλα σε συμπαίκτη - αν και αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό και στις φανταστικές αλληλοκαλύψεις στα μετόπισθεν της Brighton. Πάντως πιστεύω ότι ο Sean Dyche κατάλαβε πως το σχήμα με ψευτοεξτρέμ τον Nico Domínguez, που προέκυψε από ανάγκη λόγω του τραυματισμού του Callum Hudson-Odoi, δεν είναι φοβερά λειτουργικό όταν θέλουμε να πιέσουμε, χωρίς βέβαια να φταίει ο Αργεντίνος που και σήμερα μια χαρά δουλειά έκανε και σήμερα κόντεψε να βγάλει και ασίστ. Επίσης, αν μπορώ να διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη, την Τετάρτη ο Hutchinson θα είναι βασικός. 

Ο σημερινός αγώνας είχε ένα πολύ θλιβερό ξεκίνημα, και δεν μιλάω βέβαια για τη σαρωτική υπεροχή των Seagulls, αλλά για τη σιγή στη μνήμη του John Travis. Ο 14χρονος τερματοφύλακας που είχε περάσει από την ακαδημία μας βρήκε τραγικό θάνατο πριν από λίγες μέρες όταν τον χτύπησε ένα τρένο... Ό,τι και να πει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις μοιάζει λίγο, φάλτσο, εκτός τόπου και χρόνου. Τίποτα άλλο λοιπόν...

Η Brighton, λοιπόν, ήξερε πού ακριβώς να χτυπήσει στην αρχή και μόνο κατά τύχη δεν σκόραρε. Σε ένα πρώτο εικοσάλεπτο-φωτιά, μετρήστε φάσεις:

• 1': Στη βαθιά μπαλιά του Diego Gómez, o ταχύτατος Yankuba Minteh, στόχος των συμπαικτών του σε κάθε σχεδόν επιθετική τους ενέργεια στο πρώτο ημίχρονο, βγαίνει στην πλάτη των δικών μας, αλλά το κοντρόλ του είναι άτσαλο και ο Matz Sels επεμβαίνει. 
• 2': Ωραίος συνδυασμός φέρνει τη μπάλα αριστερά στον Maxim De Cuyper, που κάνει τη χαμηλή σέντρα στο δεύτερο δοκάρι και στο τσακ ο Gómez δεν προλαβαίνει να αγγίξει τη μπάλα και να τη στείλει προς το τέρμα μας. 
• 8': Νέο γύρισμα του De Cuyper στην περιοχή, πάλι στο δεύτερο δοκάρι, αυτή τη φορά δεν προλαβαίνει ο Danny Welbeck. 
• 10': Κόρνερ του De Cuyper από δεξιά, πάσα του Gómez, σουτ του Georginio Rutter, μαζεμένα σώματα δικών μας αποκρούουν μπροστά στη γραμμή, στην εξέλιξη της φάσης ο Yasin Ayari σουτάρει λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.
• 13': Κι άλλο σουτ από τον Rutter έξω από την περιοχή και δεξιά, ο Sels βλέπει τη μπάλα να φεύγει ψηλά χωρίς να ανησυχήσει. 
• 14': Κούρσα του Minteh που βρίσκει στην περιοχή τον Mats Wieffer, σωτήρια κόντρα του Nikola Milenković στο σουτ του Ολλανδού μπακ. 
• 17': O De Cuyper από πάσα του Minteh κάνει ένα φαρμακερό διαγώνιο σουτ που περνάει ξυστά από το δεξί δοκάρι του Sels. 

Οι φιλοξενούμενοι σε κάθε επίθεση ανέβαζαν πολύ κόσμο (δεν είναι λίγο έξι παίκτες στην περιοχή σε open play) και κάπου χανόμασταν στα μαρκαρίσματα, με συνέπεια να έχουν σε αυτό το διάστημα εννέα τελικές. Εμείς κάναμε το πρώτο μας σουτ στο 20' με τον Gibbs-White, απελπιστικά άουτ από το "D". Βέβαια στη συνέχεια κάπως συνήλθαμε, και στο 22' σε κόρνερ του Elliot Anderson και απόκρουση της άμυνας ο Domínguez έπιασε το βολέ που έχασε τη φόρα του βρίσκοντας σε κάποια πόδια και κατέληξε στην αγκαλιά του Bart Verbruggen. Στο 26' τρομάξαμε πάλι, όταν σε ένα ακόμα κόρνερ του De Cuyper από αριστερά ο Gómez έπιασε στο δεύτερο δοκάρι μια δύσκολη κεφαλιά που θα πήγαινε μέσα αν δεν ήταν στη γραμμή ο Neco Williams για να διώξει. Και στο 29' χάσαμε την καλύτερη ευκαιρία μας μέχρι εκείνη τη στιγμή, με τον Domínguez σαν πραγματικό εξτρέμ να κλέβει από τον Wieffer, να κάνει την κούρσα και να σεντράρει στο πέναλτι, όπου ο Gibbs-White κατάλαβε ότι δεν έφτανε τη μπάλα αλλιώς και έκανε ένα αριστοτεχνικό εναέριο πλασέ που έφυγε ελάχιστα άουτ από το αριστερό δοκάρι. 

Οι φάσεις συνεχίστηκαν σε ένα πρώτο ημίχρονο που ήταν αναμφίβολα το καλύτερο διάστημα του αγώνα. Ένα σουτ του Minteh από πολύ μακριά στο 30' δυσκόλεψε τον Sels, που είχε κόσμο μπροστά του κι έδιωξε με γροθιές, και στο 33' μια ωραία κάθετη του Ibrahim Sangaré στην πλάτη της άμυνας βρήκε τον Gibbs-White δεξιά στην περιοχή, όμως ο αρχηγός της Forest εξέπληξε τους πάντες μη σουτάροντας ο ίδιος αλλά πασάροντας συρτά και διαγώνια για τον Igor Jesus, πολύ πιο μπροστά από εκεί που μπορούσε να φτάσει ο Βραζιλιάνος, και η πολύ καλή ευκαιρία χάθηκε. Ο ίδιος ο Sangaré, εξαιρετικός όσο έπαιξε, δοκίμασε στο 33' την τύχη του από μακριά με τη μπάλα να περνάει δίπλα από το αριστερό δοκάρι αλλά τον Verbruggen να ελέγχει την πορεία της. Το ημίχρονο πήγαινε κατευθείαν για το 0-0, μέχρι το πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων. Η Brighton είχε κερδίσει ένα φάουλ (αχρείαστο από τον Williams σε καλή θέση για γέμισμα) και η περιοχή μας ήταν γεμάτη. Κοντράραμε το αρχικό σουτ του Welbeck, η μπάλα πήγε πίσω από το κέντρο, ο Verbruggen έκανε βαθιά μπαλιά στον Rutter στα δεξιά και ο Γάλλος αμέσως είδε τον Morato με δύο παίκτες. Ο ένας τον "τράβηξε" μαζί του και ο De Cuyper, που δέχθηκε τη μπαλιά του Rutter, βγήκε τετ α τετ με τον Sels και τον πλάσαρε εύκολα. Αμαρτία να τρως γκολ σε τέτοιο σημείο, και μάλιστα όντας καλύτερος σε εκείνο το διάστημα...

Έτσι ο Sean αποφάσισε να φρεσκάρει τα άκρα του, αποσύροντας τον Domínguez και τον Dan Ndoye που δεν είχε δείξει κάτι ιδιαίτερο και βάζοντας για το δεύτερο μέρος τους Hutchinson και Hudson-Odoi. Και εξαρχής φάνηκε ότι η μπάλα θα πήγαινε συνέχεια στον μικρό και ξεκίνησαν τα βάσανα του Ferdi Kadıoğlu, που έφαγε τις ντρίμπλες της ζωής του, αλλά ατυχώς η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. H Brighton ξεκίνησε πάλι καλά, με την προσπάθεια όμως του Rutter στο 50' να καταλήγει σε πολύ άστοχο σουτ του Ayari, αλλά έχασε τον Rutter που δέχθηκε τη μπάλα στο πρόσωπο σε σέντρα του Hudson-Odoi και ζαλίστηκε τόσο που δεν κατάφερε να συνεχίσει. Η δική μας ατυχία ήταν το γεγονός ότι στο 61' σε κόρνερ του Anderson από αριστερά ο Gibbs-White στο δεύτερο δοκάρι έπιασε βολέ που πήγαινε μέσα, αλλά σταμάτησε στο σώμα του Sangaré! Και για να μην ξεχνάμε ότι έπρεπε να παίζουμε και άμυνα, ήρθαν στο 67' δύο συνεχόμενες επεμβάσεις από τον Sels, πρώτα στην προβολή του Gómez σχεδόν εξ επαφής σε σέντρα του De Kuyper και μετά με τα πόδια στο σουτ του Kadıoğlu. Δύο λεπτά αργότερα ο Βέλγος γκολκίπερ βγήκε πολύ από το τέρμα του για να διορθώσει μια λάθος πάσα και κατέληξε να κάνει μια εξαιρετική μπαλιά στον Hutchinson, που πέρασε σαν σταματημένο και για πολλοστή φορά τον Τούρκο μπακ και γύρισε στον Jesus, που πλάσαρε αμέσως για να βγάλει εντυπωσιακά με την άκρη του ποδιού του ο Verbruggen! Έτσι πήρε κι αυτός την προσωπική του εκδίκηση για τα επτά γκολ που είχε δεχθεί τον Φεβρουάριο...

Η Forest συνέχισε να πιέζει. Στο 70' σε κόρνερ του Anderson, που έφαγε πολύ κυνήγι επειδή απλά ήταν και πάλι ο κορυφαίος, η κεφαλιά του Jesus ήταν καλή αλλά βρήκε πάνω στον Wieffer (ίσως και στο χέρι του, αλλά η απόσταση ήταν πολύ κοντινή), και ο κόουτς έπαιξε το τελευταίο του χαρτί αποσύροντας Sangaré και Jesus και βάζοντας τον Ryan Yates (σε ρόλο κρυφού κυνηγού τον είδαμε, να βγαίνει από δεξιά) και τον Arnaud Kalimuendo, μήπως συνεχίσει από την εμφάνιση της Πέμπτης. Δεν καταφέρναμε όμως πια ούτε να πλησιάσουμε και ο Milenković δοκίμασε στο 76' από μακριά χωρίς επιτυχία.

Ο Στέφανος Τζίμας είχε πάρει από το 65' τη θέση του Welbeck, που δεν είχε φανεί καθόλου, και μέχρι το 88' είχε ακολουθήσει την ίδια τύχη, με τη μεγαλύτερη "προσφορά" του στην ομάδα του (άθελά του βέβαια) να είναι η σύγκρουσή του στο 84' με τον Gibbs-White, που οδήγησε στην αναγκαστική αλλαγή του κάπτεν της Forest με τον James McAtee (όπως είπε αργότερα ο Dyche, οι πρώτες εκτιμήσεις αφήνουν την ελπίδα ότι τόσο αυτός όσο και ο Murillo θα είναι διαθέσιμοι την Τετάρτη). Η Forest ήταν συνέχεια μπροστά, στο 85' ο Lewis Dunk (φοβερός μαζί με τον Jan Paul van Hecke στο κέντρο της άμυνας της Brighton ο παίκτης που τον Φεβρουάριο άνοιξε τον χορό με αυτογκόλ) με καταπληκτικό τάκλιν έκοψε τη μπαλιά του McAtee που πήγαινε κατευθείαν για τον ευρισκόμενο σε θέση τετ α τετ Kalimuendo και στο 88' ο Morato, που είχε κάνει κι άλλες γκέλες μέσα στο ματς χωρίς να στοιχίσουν, αποφάσισε να... δώσει τέλος στην αγωνία. Σε μια βαθιά μπαλιά προσπάθησε να γυρίσει στον Sels, o νεοεισελθών Brajan Gruda πήγε να κλέψει την αδύναμη κεφαλιά του, ο Βραζιλιάνος γύρισε και τον αναχαίτισε πάνω που ο γκολκίπερ μας έβγαινε αλλά... πάτησε τη μπάλα και ο Τζίμας πέτυχε σε ουσιαστικά άδειο τέρμα το πρώτο του γκολ με τη Brighton σε επίπεδο Premier League (είχε ήδη σκοράρει στο League Cup). O Μπάμπης Κωστούλας, που έμεινε στον πάγκο, το είχε ήδη καταφέρει απέναντι στη Manchester United στο Old Trafford και πλέον δεν θα μπορεί να πειράζει τον φίλο του από την Εθνική... Αλλά αυτά μικρή σημασία έχουν για εμάς τους Reds, αφού το ματς τελείωσε εκεί, χωρίς η Forest να καταφέρει να απειλήσει ξανά στα εννέα λεπτά που ακολούθησαν μαζί με τις καθυστερήσεις. Ατυχήσαμε, σ' αυτή την καλή για μας περίοδο, να πέσουμε πάνω στην ίσως πιο φορμαρισμένη ομάδα του πρωταθλήματος αυτή την εποχή, η οποία με τη νίκη της σκαρφάλωσε στην πέμπτη θέση!

Όσο για εμάς, παραμένουμε στη 16η, αφού όλοι πίσω μας σκόνταψαν: η West Ham δέχθηκε στο γήπεδό της το ξέσπασμα της Liverpool (0-2), η Leeds αντιστάθηκε στο Etihad και επέστρεψε από το 2-0 απέναντι στη Manchester City αλλά τελικά ηττήθηκε με 3-2, η Burnley έχασε στο Λονδίνο από τη Brentford σε ένα ματς όπου μπήκαν τέσσερα γκολ από το 81' και μετά (3-1) και οι Wolves, που μας περιμένουν την Τετάρτη, έπαιξαν καλύτερα από άλλες φορές αλλά λύγισαν στο Villa Park (1-0) και παραμένουν χωρίς νίκη και με 2 μόνο βαθμούς. Βεβαια δεν μας άρεσε που η Fulham νίκησε εκτός 2-1 την Tottenham και μας ξέφυγε πέντε βαθμούς, αφήνοντάς μας μόνους κοντά στους υπόλοπους που κινδυνεύουν. Στην κορυφή η Arsenal έμεινε στο 1-1 στο Stamford Bridge με την Chelsea, αλλά διατηρεί διαφορά πέντε βαθμών από τη City και τεσσάρων από την αποψινή της αντίπαλο και την Aston Villa. Τα υπόλοιπα αποτελέσματα της 13ης αγωνιστικής: Sunderland-Bournemouth 3-2, Everton-Newcastle 1-4, Crystal Palace-Manchester United 1-2.

Forest: Sels, Savona, Milenković, Morato, Williams, Sangaré (Yates 74'), Anderson, Ndoye (Hutchinson 46'), Gibbs-White (McAtee 85'), Domínguez (Hudson-Odoi 46'), Igor Jesus (Kalimuendo 75'). 
Brighton: Verbruggen, Wieffer, van Hecke, Dunk, Kadıoğlu, Gómez (Veltman 84'), Ayari, Minteh (Gruda 84'), Rutter (Hinshelwood 56'), De Cuyper (Baleba 84'), Welbeck (Τζίμας 65').
Σκόρερς: De Cuyper 45+1', Τζίμας 88'.
Διαιτητής: Michael Oliver. Κίτρινη: Wieffer 44'.
Θεατές: 30.522.

Sean Dyche: "Στα πρώτα 15-20 λεπτά ήμασταν πολύ μακριά από αυτό που θέλαμε. Αμυνθήκαμε όμως καλά και είχαμε παίκτες να πέφτουν πάνω στη μπάλα, που είναι καλό σημάδι, γιατί πρέπει να είσαι μέσα στο παιχνίδι για να νικήσεις όταν δεν παίζεις καλά. Τακτικά το ξεπεράσαμε και από το 20' και μετά ήμασταν αρκετά καλοί. Δεχθήκαμε ένα πολύ φτηνό γκολ γιατί δεν κάναμε βασικά πράγματα. Μια βαθιά μπαλιά, πήραν την πρώτη επαφή, δεν πήραμε τις θέσεις που έπρεπε και φάγαμε ένα κακό γκολ τη στιγμή που δουλεύαμε σκληρά για να μπούμε ξανά στο ματς, απειλούσαμε και κρατούσαμε περισσότερο τη μπάλα. Δεν έχω παράπονο από τους παίκτες για την αντίδρασή τους στο δεύτερο ημίχρονο. Υπήρχαν πολλά καλά στοιχεία και ο κόσμος ήταν υπέροχοςστην προσπάθειά του να τους ωθήσει να μπουν δυνατά και να συνεχίσουν δυνατά. Δεχθήκαμε το δεύτερο γκολ από ένα λάθος, κι αυτό σου κόβει τα φτερά. Αν εξαιρέσεις το σκορ υπάρχουν πολλά θετικά από την εμφάνισή μας, πολλά καλά σημάδια από αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε. Αλλά οι λεπτομέρειες στο ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικές: δεν τις κάναμε σωστά στη μια άκρη του γηπέδου και θέλαμε πολύ λίγο για να τις κάνουμε σωστά στην άλλη". 

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.