Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, έρχεται η ώρα του FA Cup! Της αρχαιότερης διοργάνωσης στην ιστορία του ποδοσφαίρου, που μπορεί κάποιοι να σνομπάρουν στις μέρες μας αλλά όχι αυτή η ιστοσελίδα - ποτέ. Δεν υπάρχει πλέον ούτε ένας επιζών από τις δύο ομάδες της Forest που κατέκτησαν το τρόπαιο (από την ομάδα του 1959 τελευταίος έφυγε τον Ιούλιο του 2024 ο Jeff Whitefoot, ενώ γι' αυτή του 1898... καταλαβαίνετε), η νοσταλγία όμως παραμένει, όσο και η στενοχώρια για τον χαμένο τελικό του Brian Clough το 1991 και το "γαμώτο" για την περσινή πορεία που σταμάτησε στον ημιτελικό του Wembley κόντρα στη Manchester City.

Υπάρχει σίγουρα δίψα για ένα τρόπαιο γενικώς στις τάξεις των Reds (και της διοίκησής τους, βεβαίως βεβαίως), πολλώ δε μάλλον ενός τροπαίου που εξασφαλίζει θέση στο Europa League της επόμενης σεζόν, με την επιφύλαξη φυσικά ότι πάντα σε αυτόν τον κατεξοχή θεσμό των εκπλήξεων πρέπει πάντα να κρατάμε μικρό καλάθι, ειδικά έχοντας φάει το στραπάτσο από τη Swansea (και με τον τρόπο που το φάγαμε) στην πρώτη κιόλας φετινή μας εμφάνιση στο League Cup. 

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα, γιατί στον τρίτο γύρο του FA Cup, εκεί δηλαδή που μπαίνουν στον χορό και οι ομάδες της Premier League (και της Championship), η Forest καλείται να αγωνιστεί και πάλι εκτός έδρας με ομάδα της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας της Αγγλίας, και μάλιστα σε ένα γήπεδο με μεγάλη ιστορία. Η Wrexham, περί ης ο λόγος, αγωνίζεται εκεί από το 1864, τη χρονιά δηλαδή που ιδρύθηκε! Βέβαια τότε το γήπεδο λεγόταν Denbighshire County Cricket Ground και η Wrexham μετακόμισε για δύο χρόνια αλλού τη δεκαετία του 1880 γιατί οι ιδιοκτήτες της λέσχης κρίκετ... της αύξησαν υπερβολικά το νοίκι! Το Racecourse Ground, όπως ονομάστηκε αργότερα, υπάρχει από το... 1807, ήταν το γήπεδο όπου η Εθνική Ουαλίας έδωσε τον πρώτο της αγώνα το 1877, είναι (παρά τους μόλις 12.600 θεατές που μπορεί να φιλοξενήσει) το μεγαλύτερο γήπεδο ποδοσφαίρου στη Βόρεια Ουαλία, το έβδομο μεγαλύτερο στην Ουαλία γενικότερα, και φυσικά το αρχαιότερο γήπεδο ποδοσφαίρου στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου έγινε κάποτε διεθνής αγώνας και χρησιμοποιείται ακόμα για διεθνείς αγώνες, αφού εκεί παίζουν συχνά οι "μικρές" Εθνικές της Ουαλίας! Πραγματικά, τιμή μας να παίξουμε σ' αυτό το "ιερό" του ποδοσφαίρου, και προσωπικά μακάρι να μπορούσα να πεταχτώ ως εκεί το Σαββατοκύριακο 10-11 Ιανουαρίου 2026, όταν θα γίνει ο αγώνας!

Η ίδια η Wrexham είναι, όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, από τις ιστορικότερες ομάδες της Ουαλίας, πιο μεγάλη σε ηλικία ακόμα κι από τη Forest! Έχει πολύ φανατικό κοινό και είναι το καμάρι της μικρής ομώνυμης πόλης των 45.000 κατοίκων. Τίτλους πολλούς δεν έχει, αν εξαιρέσουμε τέσσερα πρωταθλήματα στο θνησιγενές πρωτάθλημα "Combination" που υπήρχε για λίγα χρόνια στις αρχές του 20ού αιώνα και αφορούσε ομάδες μόνο από την Ουαλία, τη Βόρεια Αγγλία και τα Midlands, και δύο πρωταθλήματα Ουαλίας στα τέλη του 19ου. Από το 1921, όταν εντάχθηκε στην αγγλική Football League, και μετά κατέκτησε μόνο τοπικούς τίτλους (23 φορές το Κύπελλο Ουαλίας και άλλες πέντε το Ουαλικό FAW Premier Cup (που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 για να παίζουν και οι ουαλικές επαγγελματικές ομάδες των κατηγοριών της Αγγλίας που είχαν εξοστρακιστεί από το Κύπελλο Ουαλίας), όπως και δύο αγγλικά τρόπαια ήσσονος σημασίας (από μία φορά το FA Trophy και το League Trophy). Επειδή όμως κάποτε το Κύπελλο Ουαλίας έβγαζε στην Ευρώπη την ομάδα που το κατακτούσε, η Wrexham έχει και οκτώ συμμετοχές στο Κύπελλο Κυπελλούχων, όπου έδωσε συνολικά 28 αγώνες, με καλύτερη παρουσία την περίοδο 1975-'76, όταν έφτασε στα προημιτελικά όπου αποκλείστηκε οριακά από την Anderlecht (1-1 εντός, 0-1 εκτός). 

Στη σύγχρονη εποχή, για χρόνια (2008-2020) η Wrexham βολόδερνε στις ημιεπαγγελματικές και ερασιτεχνικές κατηγορίες. Εκεί τη βρήκε το δίδυμο των ηθοποιών για το οποίο έχετε σίγουρα ακουστά: ο Αμερικανός Rob McElhenney και ο Κανσδός Ryan Reynolds. Οι δύο φίλοι ήθελαν να επενδύσουν σε μια ποδοσφαιρική ομάδα, η ιδέα της Wrexham τους άρεσε και την αγόρασαν τον Φεβρουάριο του 2021. Με τη συνετή διαχείρισή τους, την απαραίτητη ενίσχυση σε έμψυχο δυναμικό και τη βοήθεια του κόσμου η ομάδα άρχισε να ανεβαίνει τις κατηγορίες και, αφού σημείωσε και κάποιες παράπλευρες επιτυχίες (όπως ο αποκλεισμός της Coventry της Championship που την έφερε στον τέταρτο γύρο του FA Cup το 2022-'23), τον περασμένο Απρίλιο με τη νίκη της με 3-0 επί της Charlton σφράγισε τη δεύτερη θέση στη League One πίσω από τη Birmingham και ανέβηκε στην Championship μετά από 43 ολόκληρα χρόνια εκτός των δύο κορυφαίων κατηγοριών! Έγινε επίσης η μόνη ομάδα στην Αγγλία που κατέκτησε την άνοδο τρεις σερί χρονιές!

Και πώς πάει η φετινή εμπειρία, που φυσικά ξεκίνησε με πολλά όνειρα; Έτσι κι έτσι. Μετά από 19 αγωνιστικές, οι Red Dragons, που έχουν εμφάνιση πανομοιότυπη με τη δική μας (γι' αυτό μη μπερδευτείτε, δε θα φοράμε εμείς τα κόκκινα!), βρίσκονται στη 12η θέση ενός πολύ ανταγωνιστικού πρωταθλήματος, με 6 νίκες, 9 ισοπαλίες, 4 ήττες, 24-21 γκολ και 27 βαθμούς, μόλις τρεις πίσω από την 6η θέση που οδηγεί στα πλέι-οφ. Με τον προπονητή των ανόδων Phil Parkinson στον πάγκο τους είναι επτά αγώνες αήττητοι στο πρωτάθλημα, και μέσα σε αυτούς έχουν νικήσει και (πάλι!) την Coventry, που έχει θρονιαστεί στην κορυφή με επτά πόντους διαφορά από τη δεύτερη Middlesbrough και έχει χάσει μόνο άλλη μία φορά! Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο σκληρό καρύδι είναι η Wrexham, και το ματσάκι κάθε άλλο παρά περίπατος θα είναι για τη Forest, που φυσικά δεν θέλει να πέσει θύμα δεύτερης έκπληξης στην Ουαλία...

Στο ρόστερ της ομάδας, που πραγματοποίησε 13 μεταγραφές το καλοκαίρι για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της Championship, υπάρχουν πολλά γνωστά ονόματα, όπως ο αρχηγός της, ο 36χρονος πια πρώην διεθνής Ιρλανδός James McClean που ήρθε πρόπερσι από τη Wigan και πλέον έχει παρατήσει τον... ασβέστη και παίζει αμυντικός χαφ, κι ακόμα o Ουαλός διεθνής σέντερ φορ Kieffer Moore, γνωστός κακός μας δαίμονας και πρώτος σκόρερ της ομάδας με 8 γκολ, ο συμπαίκτης του στην Εθνική και επίσης επιθετικός Nathan Broadhead (μέχρι πέρσι στην Ipswich), o σέντερ μπακ Dominic Hyam (πρώην Blackburn), ο έτερος αμυντικός χαφ Ben Sheaf (πρώην Coventry) και φυσικά, αν το ξεχάσατε, ο φίλος μας Lewis O'Brien, που μετακόμισε το καλοκαίρι εκεί και έχει ως τώρα 16 συμμετοχές με 3 γκολ και 2 ασίστ. Προσωπικά ξεχωρίζω και τον σέντερ μπακ Max Cleworth, που είναι τέσσερα χρόνια στην ομάδα, στα 23 του έχει ζησει όλες τις ανόδους και κυριολεκτικά έχει φάει τη θέση του πρώην διεθνούς με την Αγγλία στόπερ Conor Coady! Η Wrexham έχει ατυχήσει να είναι τραυματίες μεταξύ άλλων δύο παίκτες που θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν πολύ: ο Ουαλός διεθνής γκολκίπερ Danny Ward, μέχρι πέρσι στη Leicester (έχει χάσει τη θέση του στην Εθνική από τον Karl Darlow και λόγω του τραυματισμού του στη Wrexham από τον πιτσιρικά Arthur Okonkwo, προϊόν της ακαδημίας της Arsenal) και ο έμπειρος επιθετικός Jay Rodriguez, μεταγραφή του Ιανουαρίου του 2025 από τη Burnley. Καθόλου κακό ρόστερ, αν ρωτάτε εμένα!

Η Wrexham έχει συναντηθεί ελάχιστες φορές με τη Forest στην ιστορία της και ποτέ σε αγώνα πρωταθλήματος, αφού οι δύο σύλλογοι πάντα αγωνίζονταν σε διαφορετικές κατηγορίες: μόλις τρεις, με τα αποτελέσματα μοιρασμένα - μία νίκη, μία ισοπαλία, μία ήττα. Αυτή η ήττα πάντως ήταν ένα μεγάλο χουνέρι, και την υπέστη στο FA Cup η ομάδα του Clough: στις 2 Ιανουαρίου 1982, πάλι στον τρίτο γύρο, οι Reds, που περνούσαν μια μεταβατική περίοδο με σχεδόν όλα τα αστέρια της χρυσής εποχής να έχουν αποχωρήσει, έφυγαν από το Racecourse Ground με το κεφάλι κάτω: 3-1 για τους γηπεδούχους, που τότε έπαιζαν στη δεύτερη κατηγρία όπως και σήμερα, με τον Mark Proctor, παίκτη που ουσιαστικά δεν έπιασε ποτέ, να πετυχαίνει το μοναδικό μας γκολ. Η δεύτερη και η τρίτη συνάντηση συνδέονται, καθώς αφορούν τον δεύτερο γύρο του League Cup της περιόδου 1993-'94, σεζόν όπου με προπονητή τον Frank Clark η Forest ανέβηκε ξανά στην Premier League αμέσως μετά τον υποβιβασμό της στο κύκνειο άσμα του Clough: 3-3 στο Racecourse με χατ-τρικ του Stan Collymore, 3-1 στον επαναληπτικό του City Ground με ένα γκολ ακόμα από τον Collymore και τα άλλα από τους Kingsley Black και Gary Crosby. 

Κακοί οιωνοί λοιπόν, μεγάλη σύμπτωση η έδρα, η διοργάνωση, ο γύρος και οι κατηγορίες στις οποίες αγωνίζονται οι δύο ομάδες - όλα δείχνουν προς το 1982. Έτσι κι αλλιώς πρέπει να προσέξουμε, καθώς είναι παραπάνω από βέβαιο το rotation αφού προηγούνται εκτός έδρας αγώνες με Aston Villa και West Ham και έπεται εντός με Arsenal, η δε League Phase του Europa League ολοκληρώνεται τέλη Ιανουαρίου με δύσκολα ματς με Braga και Ferencváros... Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά θα δείξουμε μέσα στο γήπεδο ποια είναι η καλύτερη ομάδα! Θυμίζουμε ότι στο FA Cup δεν υπάρχουν πλέον επαναληπτικοί και αν στα 90 λεπτά δεν αναδειχθεί νικητής ακολουθούν παράταση και πέναλτι. 

Η αναμέτρηση Wrexham-Forest ήταν η έβδομη που ανέδειξε η κλήρωση του τρίτου γύρου, η οποία έβγαλε ένα μεγάλο ζευγάρι (Tottenham-Aston Villa) και τρία επίσης πολύ δυνατά μεταξύ ομάδων της Premier League (Manchester United-Brighton, Everton-Sunderland, Newcastle-Bournemouth). Τα υπόλοιπα: Boreham Wood-Burton (η δεύτερη προκρίθηκε μόλις απόψε αποκλείοντας την ερασιτεχνική Brackley), Bristol City-Watford, Burnley-Millwall, Cambridge-Birmingham, Charlton-Chelsea, Cheltenham-Leicester, Derby-Leeds (γιατί να μη μπορούν να αποκλειστούν και οι δύο;), Doncaster- Southampton, Fulham-Middlesbrough, Grimsby-Weston-super-Mare, Hull-Blackburn, Ipswich-Blackpool, Liverpool-Barnsley, Macclesfield-Crystal Palace, Manchester City-Exeter, MK Dons-Oxford, Norwich-Walsall, Port Vale-Fleetwood, Portsmouth-Arsenal, Preston-Wigan, Salford-Swindon, Sheffield United-Mansfield, Sheffield Wednesday-Brentford, Stoke-Coventry, Swansea-West Brom, West Ham-QPR και Wolves-Shrewsbury.