Δυστυχώς ο Mark Warburton δεν περίμενε και πολύ για να γνωρίσει την πικρή γεύση της ήττας στον πάγκο της Forest. Μόλις στον τρίτο του αγώνα, οι Reds έχασαν με 1-0 στο Molineux, χάνοντας μαζί και μια τεράστια ευκαιρία να αποκτήσουν πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους στη μάχη της παραμονής. Βλέπετε, Birmingham, Bristol City, Blackburn και Wigan ηττήθηκαν όλες απόψε εκτός έδρας, η δε Burton έχει πάρα πολύ δύσκολη αποστολή αύριο στο Newcastle. Η μόνη παρηγοριά ήταν η εξομάλυνση της κατάστασης σχετικά με τη διαφορά τερμάτων, αφού οι υπόλοιπες ομάδες έχασαν με μεγαλύτερα σκορ, και ειδικά η Bristol City που ήταν αρκετά μπροστά μας σ' αυτόν τον τομέα διαλύθηκε με 5-0 από την Preston.

Όλα τα "λεφτά", θα λέγαμε, ενός μάλλον φτωχού σε δημιουργικότητα αγώνα ήταν η φάση του 62'. Οι Wolves κέρδισαν κόρνερ ενώ η μπάλα φάνηκε να βγαίνει από το κεφάλι δικού τους παίκτη, οι Reds απέκρουσαν εύκολα και βγήκαν στην αντεπίθεση, ο Britt Assombalonga βρέθηκε φάτσα με το τέρμα αλλά η προσπάθειά του ήταν μάλλον επιπόλαιη για τα δικά του στάνταρ, η μπάλα αποκρούστηκε από τον Conor Coady πάνω στη γραμμή, κι αμέσως στην κόντρα ο Andreas Weimann -δανεικός από τη Derby αν αυτό λέει κάτι- έβγαλε φοβερή μπαλιά στον Nouha Dicko, που απλώς έσπρωξε τη μπάλα στο τέρμα πετυχαίνοντας το τέταρτο φετινό του γκολ (αν και σέντερ φορ) και χαρίζοντας στην ομάδα του την πέμπτη συνεχόμενη νίκη της. Περίεργο παιχνίδι της τύχης, αφού ο Dicko αντικατέστησε τελευταία στιγμή στην ενδεκάδα τον Hélder Costa, που είχε σκοράρει στον αγώνα του πρώτου γύρου στο City Ground αλλά χτύπησε στο ζέσταμα!

Γιατί κατά τα άλλα, η Forest -όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο- έπαιξε ποδόσφαιρο κατοχής στο Molineux (64%!), κυριάρχησε στο χώρο του κέντρου χάρη σε μια ακόμα πολύ καλή εμφάνιση του διδύμου David Vaughan-Chris Cohen, κινδύνεψε ελάχιστα και ως επί το πλείστον από δικά της λάθη (όπως π.χ. στο 24' με παρά λίγο αυτογκόλ του Vaughan σε σέντρα του Ivan Cavaleiro, ή στο 71' όταν ο Ben Osborn έχασε τη μπάλα στο κέντρο δίνοντας την ευκαιρία στον Weimann να προχωρήσει και να εξαπολύσει ένα ωραίο φαλτσαριστό σουτ που έφυγε μόλις άουτ). Στην ουσία, εκτός από το γκολ οι Wolves έφτιαξαν μόνο μια φάση, αυτή του 39', όταν σε χαμηλή σέντρα του Matt Doherty o Dicko βρέθηκε σε πολύ πλεονεκτική θέση αλλά αστόχησε.

Θα μου πείτε, κι εμείς τι κάναμε; Όχι και πολλά. Ο Assombalonga είχε ένα καλό σουτ που έβγαλε σε κόρνερ ο Andy Lonergan στο 16', και ο Mustapha Carayol, που είχε μπει στο 65', παρά λίγο να "ξεράνει" τους γηπεδούχους στο 94', όμως είδε απέναντί του τον Lonergan να κάνει την απόκρουση του αγώνα. Κάτι προσπάθησαν να φτιάξουν στο πρώτο μέρος ο Ben Brereton και ο Zach Clough, στο δεύτερο όμως δείξαμε να μένουμε από εμπνεύσεις παρά τις τρεις αλλαγές του Warburton (αρχικά ο Jamie Ward αντικατέστησε τον Assombalonga με μετατόπιση του Brereton στην κορυφή της επίθεσης και ο Carayol πήρε τη θέση του Osborn στα αριστερά, ο δε Απόστολος Βέλλιος έπαιξε το συνηθισμένο του... τεταρτάκι αλλάζοντας τον Brereton που είχε πέσει αισθητά). Το ροτέισον του νέου μας μάνατζερ όσον αφορά το αρχικό σχήμα δεν ήταν εκτεταμένο, και περιορίστηκε στην άμυνα, όπου άλλαξαν τα δύο πλάγια μπακ (Michael Mancienne αντί Eric Lichaj και Armand Traoré αντί Dani Pinillos) και επανεμφανίστηκε ο Matt Mills, που είχε να παίξει από τις 21 Ιανουαρίου κόντρα στη Bristol City, παίρνοντας τη θέση του Joe Worrall. Ο έμπειρος σέντερ μπακ, που εμφανίστηκε με νέο λουκ (μακρύ μαλλί, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία), ήταν θετικότατος, κάνοντας σημαντικές επεμβάσεις. Ο μόνος αμυντικός δηλαδή που παρέμεινε στο πόστο του ήταν ο Danny Fox, ο οποίος όμως το Σάββατο θα απουσιάσει αφού στις καθυστερήσεις δέχθηκε δεύτερη κίτρνη κάρτα!

Κάπως έτσι φτάσαμε στην εικοστή φετινή μας ήττα σε 40 αγώνες, και μείναμε στην 20ή θέση, δύο βαθμούς πάνω από την 22η Blackburn. Το εκπληκτικό είναι πως οι 13 από αυτές τις ήττες έχουν έρθει στο γκολ - και το ακόμα πιο εκπληκτικό, αν και άσχετο με τα σημερινά, ότι έχουμε χάσει φέτος 26 ολόκληρους βαθμούς από ματς όπου προηγηθήκαμε! Οι δύο τελευταίοι τέτοιοι βαθμοί έφυγαν το Σάββατο στο Preston. Ακολουθεί ο αγώνας του City Ground με τη Huddersfield, που είναι μεν στην εξάδα, αλλά πριν από τρεις μέρες δέχθηκε την ψυχρολουσία στο γήπεδό της από τη Burton (0-1) και αύριο αντιμετωπίζει σε ένα πoλύ δύσκολο ματς, πάλι εντός έδρας, τη Norwich.

Wolves: Lonergan, Doherty, Hause, Batth, Coady, Edwards, Evans, Marshall (Saiss 77'), Cavaleiro (Gibbs-White 67'), Dicko (Böðvarsson 77'), Weimann.
Forest: Smith, Mancienne, Mills, Fox, Traoré, Cohen, Vaughan, Brereton (Βέλλιος 79'), Clough, Osborn (Carayol 65'), Assombalonga (Ward 65').
Σκόρερ: Dicko 62'.
Διαιτητής: James Linington. Κίτρινες: Batth 69', Edwards 76' - Fox 56'. Κόκκινη: Fox 93' (δεύτερη κίτρινη).
Θεατές: 21.408 (Forest: 1.260).

Mark Warburton: "Είναι αυτό που λέμε, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Έχεις την καλύτερη ευκαιρία του παιχνιδιού να στείλεις τη μπάλα στα δίχτυα και να προηγηθείς με 1-0, και σε 12 δευτερόλεπτα τρως γκολ. Ακόμα και στην τελευταία φάση του αγώνα, ο 'Muzzy' είχε την ευκαιρία να σκοράρει. Όσο πρωτόγονο κι αν ακούγεται, τα γκολ αλλάζουν τη μορφή των αγώνων. Εμείς απόψε κάθε άλλο παρά παίξαμε το καλύτερο που μπορούμε. Υπολογίζω ότι ήμασταν γύρω στο 65%. Παρ' όλα αυτά κυκλοφορήσαμε τη μπάλα σωστά, κι όταν είχαμε την ευκαιρία να τους χτυπήσουμε έπρεπε να πάρουμε αυτό που αξίζαμε. Χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία. Ήμασταν αρκετά καλοί ώστε να πάρουμε έναν βαθμό, οπότε η ήττα έτσι όπως ήρθε δεν χωνεύεται εύκολα. Τι να το κάνω που είχαμε την κατοχή, αν δεν μεταφράζεται σε ζημιά στον αντίπαλο στην επίθεση; Αρχίσαμε από πολύ νωρίς να παίζουμε με βαθιές μπαλιές και να πουλάμε τη μπάλα. Είμαι ευχαριστημένος από τους παίκτες που μπήκαν σήμερα στην ενδεκάδα, και ειδικά τον Mills που είχε καιρό να παίξει, αλλά και από τη δουλειά που έκαναν στο κέντρο Vaughan και Cohen. Είδα ότι έχουμε εναλλακτικές λύσεις, κι αυτό είναι πολύ καλό. Πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη στο ρόστερ της ομάδας. Δεν έχει νόημα να έρχομαι ως νέος μάνατζερ και να λέω ότι βασίζομαι σε όλους τους παίκτες μου αν δεν το κάνω".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.

öðvarsson