Είχε πέσει μεγάλη ανησυχία στον Sky. Κάθε αναβολή αγώνα, βλέπετε, στοιχίζει, και ο τυφώνας Dennis, που σαρώνει τη δυτική Αγγλία τις τελευταίες μέρες, γινόταν όλο και πιο απειλητικός. Μέχρι χθες το ματς ήταν στον αέρα. Τελικά σήμερα ο Dennis δεν εμφανίστηκε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, αλλά μόνο με τη μορφή του δυνατού αέρα, που λυσσομανούσε στο Hawthorns δυσκολεύοντας τις προσπάθειες των παικτών, και της καταρρακτώδους βροχής που τον συνόδευε. Ο αγώνας έγινε κανονικά, μόνο που οι Reds υποχρεώθηκαν, εκτός από την κατά τεκμήριο κορυφαία ομάδα του πρωταθλήματος, να αντιμετωπίσουν και τον... τυφώνα Keith!

Ήταν η πρώτη φορά που ο Keith Stroud, από τους πλέον έμπειρους διαιτητές της Championship τρομάρα του, μας "σφύριζε" φέτος, και ειλικρινά οποιοσδήποτε έχει σχέση με τον οργανισμό της Forest εύχεται να είναι και η τελευταία! Δεν έχω υποχρεωθεί ξανά να αφιερώσω μισό match report σε διαιτητή, και ελπίζω να μη χρειαστεί να το ξανακάνω, αλλά αυτό που έγινε σήμερα ήταν άνω ποταμών και στα όρια του ύποπτου! Ευτυχώς που οι κάμερες του Sky ήταν παρούσες και όλη η Αγγλία είδε το "ρεσιτάλ" του και την ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος, η οποία εκνεύρισε τον Sabri Lamouchi σε τέτοιο βαθμό που σε κάποια στιγμή παράτησε τον πάγκο του και πήγε να καθίσει στην κερκίδα! Από την άλλη ο Slaven Bilić είχε αρχίσει το πίτσι-πίτσι στον τέταρτο από τα πρώτα λεπτά, όπως συνηθίζει άλλωστε ως βέρος Βαλκάνιος που είναι, και έδρεπε τους καρπούς του σε όλη τη διάρκεια του ματς. Ειδικά κάθε φορά που έπεφτε κάτω ο Matheus Pereira είχε το φάουλ στο τσεπάκι, ακόμα κι όταν πάτησε σε κάποια στιγμή τη μπάλα! Σύμφωνοι, παιχταράς, πρώτος σε ασίστ στο πρωτάθλημα (12 με τη σημερινή), αλλά αυτή η τάση του 23χρονου Βραζιλιάνου για μακροβούτια σίγουρα νευρίαζε ακόμα και κάθε ουδέτερο φίλο του ποδοσφαίρου. Δεν αναφερόμαστε όμως στην προθυμία του Stroud να παίξει έδρα εξαρχής, αλλά σε τρεις καθοριστικές αποφάσεις του που επηρέασαν 1000% τη ροή του αγώνα:

α) Στο 17', και ενώ ήδη η Forest είχε μπει καλά στο ματς και είχε χάσει φοβερή ευκαιρία στο 7' όταν ο Yuri Ribeiro ζάλισε στα αριστερά δύο αμυντικούς των Baggies μαζί και έβγαλε σέντρα-διαβήτη στον Lewis Grabban που εντελώς αμαρκάριστος στο ύψος της μικρής περιοχής αστόχησε στη σκαστή κεφαλιά που επιχείρησε, σε μια επίθεση των γηπεδούχων ο Ribeiro επιχείρησε να διώξει μακριά από την περιοχή μας, για να δεχθεί ένα δολοφονικό χτύπημα με τις τάπες στην κνήμη από τον Jake Livermore. Η φάση έγινε μπροστά και στον επόπτη, και από το ριπλέι είναι πασιφανές ότι ο αρχηγός της West Brom στρίβει το πόδι του στον αέρα και στοχεύει πεντακάθαρα αυτό του Πορτογάλου μπακ. Ετυμηγορία: απλό φάουλ, αντί ο Livermore να πάει για πρόωρο ντουσάκι όπως ήταν το σωστό. Μάλιστα αμέσως μετά στο χτύπημα γυρίζει θρασύτατα και "τη λέει" στον Ribeiro που σφαδάζει στο έδαφος!

β) Στο 65', με το σκορ στο 1-1, ο Sammy Ameobi, από τους κορυφαίους της Forest στο ματς, εφορμά προς την περιοχή των γηπεδούχων και κάνει μια θεαματική ντρίμπλα αλά Zinedine Zidane στον Livermore, ο οποίος -λογικά με διαιτητή τόσο ανεκτικό- του παίρνει παραμάζωμα το πόδι και τον σωριάζει στο έδαφος μπροστά στα μάτια του Stroud. Ετυμηγορία: "παίζετε". Οι Baggies κερδίζουν τη μπάλα, βγαίνουν στην αντεπίθεση απέναντι σε μια όχι και τόσο οργανωμένη άμυνα, ο Filip Krovinović σεντράρει συρτά και ομολογουμένως πολύ όμορφα από δεξιά και ο Tobias Figueiredo, όπως και στο ματς του Madejski με τη Reading, με τον Hal Robson-Kanu να καραδοκεί αγχώνεται και βάζει πάλι το πόδι του σε λάθος στιγμή. Αυτογκόλ, 2-1 για τους πρωτοπόρους και ο Lamouchi στον πάγκο βγάζει αφρούς από το στόμα και με το δίκιο του. Λεπτομέρεια: δύο λεπτά μετά το γκολ ο Ameobi δεν είχε σηκωθεί ακόμα και τελικά σχεδόν αμέσως αντικαταστάθηκε! Προφανώς το έπαθε μόνος του πέφτοντας...

γ) Στο 79' η Forest πια πιέζει για την ισοφάριση. Ο Joe Lolley, στον οποίο ο Stroud έχει ήδη αρνηθεί πεντακάθαρο φάουλ εκατοστά έξω από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής στο 67', με περίτεχνες ενέργειες μπαίνει από τα πλάγια στο "box", που λένε οι Άγγλοι, σεντράρει προς το πέναλτι και βλέπει τον Kyle Bartley να... μπλοκάρει για κλάσματα του δευτερολέπτου τη μπάλα, "κρατώντας" τη ανάμεσα στο αριστερό χέρι του και στον μηρό του. Πέναλτι μαρς δηλαδή, αφού μάλιστα η μπάλα χτυπάει πρώτα στο χέρι. Ετυμηγορία: "παίζετε"! Ο Lolley μένει για λίγο γονατιστός στο χορτάρι κρατώντας το κεφάλι του και μη μπορώντας να το πιστέψει, ο Lamouchi τα ψέλνει πλέον κανονικά στον τέταρτο, τίποτα δεν αλλάζει. Εδώ οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο Stroud δεν είχε ξεκάθαρη εικόνα με τον Bartley ανάμεσα στη μπάλα και στον ίδιο, όμως ο αρμόδιος επόπτης βλέπει όλη τη φάση "πιάτο"...

Ανθρώπινα λάθη; Αν ήταν μόνο αυτά και δεν υπήρχε η λατρεία προς την έδρα που ήταν οφθαλμοφανής από τα πρώτα κιόλας λεπτά, ίσως και να το πιστεύαμε. Αλλά ειδικά η φάση με τον Ameobi βγάζει μάτι. Δεν πάνε να μας λένε οι απέναντι ότι το μόνο σουτ που είχαμε στο τέρμα ήταν το γκολ της ισοφάρισης. Η ουσία είναι ότι για δεύτερη σερί χρονιά στο ίδιο γήπεδο μας σφάζουν (μετά το πέναλτι-φάντασμα που σφυρίχθηκε πάνω στον Dwight Gayle από τον Lee Mason και με το οποίο γράφτηκε το τελικό 2-2, με συνέπεια ο "παθών" να τιμωρηθεί βάσει βίντεο με αποκλεισμό κάποιων αγώνων από την EFL, ενώ ο Mason σφυρίζει... Premiership! Άξιος...). Και το γεγονός ότι καταφέραμε να αποδράσουμε με τον βαθμό της ισοπαλίας υπό τέτοιες συνθήκες δείχνει ομάδα με μεγάλα... ψυχικά αποθέματα (αντιλαμβάνεστε γιατί δεν μπορώ να γράψω αυτό ακριβώς που σκέφτομαι).

Η Forest κατέβηκε στο γήπεδο με την ενδεκάδα του αγώνα με τη Leeds (και σχεδόν την ίδια 18άδα, με την εξαίρεση του Alfa Semedo αντί του απογοητευτικού στο ντεμπούτο του Gaëtan Bong) και με το μαχαίρι στα δόντια, αποφασισμένη να φύγει από το Hawthorns με αποτέλεσμα απέναντι σε μια ομάδα που μπορεί να εντυπωσιάζει, τα καταφέρνει όμως καλύτερα εκτός παρά εντός. Ως την αποφράδα φάση του 37' ο αγώνας είχε ελάχιστες φάσεις και πολύ σκληρά μαρκαρίσματα, με τους Reds να έχουν την καλύτερη ευκαιρία (του Grabban που αναφέραμε) και τους γηπεδούχους να απειλούν χλιαρά μόνο στο 13' (κακό σουτ του Callum Robinson από καλή θέση στην περιοχή), στο 21' (κεφαλιά του Dara O'Shea σε σέντρα του Krovinović έδιωξε ο Matty Cash σε κόρνερ) και στο 30' (σε κόρνερ του πολύ καλού Krovinović ο Bartley αστόχησε πολύ αμαρκάριστος σε κεφαλιά). Κι εκεί έγινε η ζημιά. Ο Samba Sow, ο τόσο πολύτιμος παίκτης που με αυτόν στην ενδεκάδα δεν χάνουμε ποτέ (και εξακολουθήσαμε), έχασε το κοντρόλ ανάμεσα στο κέντρο και στην περιοχή μας, ο Pereira έκλεψε, η άμυνά μας δεν πρόλαβε να ανασυνταχθεί, ο Βραζιλιάνος έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα σερβίροντας αριστερά του έτοιμο γκολ στον Robinson κι αυτός νίκησε εύκολα τον Brice Samba στο τετ α τετ.

Οι Reds δεν τα έχασαν. Ίσα ίσα, που όχι μόνο δεν κινδύνευσαν ξανά μέχρι την ανάπαυλα, αλλά και απείλησαν στο 40' με φοβερό απευθείας βολέ του Tiago Silva σε γύρισμα του Cash. Θα ήταν ένα καταπληκτικό γκολ αν η μπάλα δεν περνούσε εκατοστά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του Sam Johnstone. Και στο 45' ο Ameobi ελίχθηκε φανταστικά από αριστερά και έβγαλε μια από τις καλύτερες σέντρες-ξυραφιές που έχω δει ποτέ μου τόσα χρόνια που βλέπω μπάλα, υπό την έννοια ότι ο Johnstone δεν μπορούσε να κάνει τίποτα και ο Grabban στο δεύτερο δοκάρι περίμενε για να βάλει ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του. Του το στέρησε ο Bartley, που είδε τι συνέβαινε και άπλωσε το πόδι, στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του. Για όποιον είδε το ματς, το ισόπαλο σκορ στο ημίχρονο ήταν το λιγότερο που άξιζε η Forest.

Στην επανάληψη δεν ξεκινήσαμε και τόσο καλά, αντίθετα με τους γηπεδούχους που στα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα υποχρέωσαν τον Samba σε ωραία απόκρουση σε σουτ του Krovinović (τι ωραίος παίκτης, δεν βαριέμαι να το ξαναπώ. Μαέστρος και μέσα σε όλα). Ακολούθησε ένα διάστημα όπου και οι 22 παίκτες πάλευαν με τον άνεμο, μέχρι το 59' όταν σουτ του Livermore από δύσκολη θέση μπλόκαρε ο Samba στην κλειστή του γωνία. Ένα λεπτό αργότερα, σε νέο κόρνερ του Krovinović και μονοκόμματο βολέ του Pereira, ο οπισθοχωρημένος Ameobi σταμάτησε την πορεία της μπάλας προς το τέρμα με τον Samba εξουδετερωμένο. Και στο 63΄ο Κονγκολέζος τερματοφύλακας έδειξε την κλάση του, μπλοκάροντας (και όχι απλώς αποκρούοντας) δυνατό βολέ του Livermore, πάλι από στημένη φάση. Μετά ήρθε το 1-2 όπως είδαμε ότι ήρθε, το φάουλ στον Lolley που δεν σφυρίχθηκε καν και η απόσυρση του τραυματία Ameobi και του χρεωμένου με κάρτα Sow για να μπουν ο Semedo και ο Adama Diakhaby. Δεν έπαιξαν και κανέναν τρομερό ρόλο στο ματς, αλλά προσπάθησαν κι αυτοί για την ισοφάριση. 

Ο Stroud συνέχιζε το... θεάρεστο έργο του, και στο 71' ο Samba βγήκε από τα ρούχα του, άφησε το τέρμα του και σπρίνταρε ως το κέντρο για να διαμαρτυρηθεί για σφύριγμα φάουλ σε άλλο ένα θεαματικό πέσιμο του Pereira (αυτό που πάτησε τη μπάλα), εισπράττοντας κι αυτός κίτρινη. Η Forest πλέον (μετά και το σκάνδαλο του μη πέναλτι στο 79'), με τον Lamouchi να παίζει το τελευταίο του χαρτί με τον Tyler Walker στη θέση του Silva, είχε ανεβεί και άφηνε διαδρόμους στην πολύ καλή μεσοεπιθετική γραμμή των γηπεδούχων, που όμως απέτυχε να κλειδώσει το ματς στο 83' (ο Robinson από πολύ καλή θέση σούταρε ψηλά), στο 86' (ο Samba έβγαλε το σουτ του Romaine Sawyers) και στο 87' (πάλι ο Samba έκανε την απόκρουση του ματς διώχνοντας σε κόρνερ πολύ καλό μακρινό σουτ του Robinson). Και μετά (91') ήρθε η φάση που μας έκανε να πεταχτούμε όρθιοι και να διώξουμε από μέσα μας όλη την απογοήτευση από μια διαφαινόμενη άδικη ήττα. Σε σέντρα του Lolley από δεξιά η άμυνα των γηπεδούχων απέτυχε να απομακρύνει και μετά από πολλές παρεμβάσεις φίλων και αντιπάλων η μπάλα κατέληξε στον Cash, που μέσα σε τετραγωνικά εκατοστά έσκασε μια υπέροχη κλειστή ντρίμπλα στον προσωπικό του αντίπαλο και με σπουδαίο δεξί σουτ στην απέναντι γωνία δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Johnstone. Ίσως το Γκολ της Σεζόν από έναν από τους υποψήφιους για το βραβείο του Παίκτη της Σεζόν, που κάρφωσε τους πρωτοπόρους για δεύτερη φορά φέτος και για τον οποίο θέλω να γράψω πολύ σύντομα γιατί η περίπτωσή του αποτελεί φοβερό υλικό για μελέτη...

Στα πέντε λεπτά που απέμεναν στις καθυστερήσεις τίποτα δεν άλλαξε ουσιαστικά. Οι δικοί μας ήταν κατάκοποι από την υπερπροσπάθεια απέναντι στους πρωτοπόρους, τον αέρα, τη βροχή και τον Stroud, οι απέναντι απογοητευμένοι. Εδώ θα σταθώ λίγο στους περίπου 2.000 Reds που βρέθηκαν στο Hawthorns. Δεν τους πτόησε τίποτα από τα παραπάνω. Αντίθετα, ακόμα και στο 2-1 επευφημούσαν με πάθος την ομάδα και τον προπονητή της. Τους άξιζε να γυρίσουν στο Nottingham γελαστοί. 

Περιμένοντας λοιπόν την επίσκεψη της QPR, που το άλλο Σάββατο θα έρθει στο City Ground πάνω στα φτερά μιας θεαματικής ανατροπής (έχανε στο Loftus Road 2-0 από τη Stoke και νίκησε 4-2), παραμένουμε λοιπόν οκτώ βαθμούς πίσω από τους Baggies, και δυστυχώς και τέσσερις πίσω από τη Leeds, που μετά από καιρό νίκησε 1-0 εντός τη Bristol City και αύξησε την απόσταση των Robins από εμάς στους δύο βαθμούς. Τα ίδια έπαθε και η Preston, που έχασε γηπεδούχος 1-0 από τη Millwall. Καλά για μας αποτελέσματα έφεραν και η τρίτη και η τέταρτη της βαθμολογίας, αφού η τρίτη Fulham έφαγε τη σφαλιάρα της ημέρας με τη συντριβή με 3-0 στην έδρα της από την ουραγό Barnsley, ενώ και η Brentford παρέμεινε "αγκαλιασμένη" μαζί μας (με καλύτερη διαφορά τερμάτων) φέρνοντας 1-1 στο St Andrew's με τη Birmingham. Στα υπόλοιπα αποτελέσματα της 33ης αγωνιστικής, χθες είχαμε το εντυπωσιακό Hull-Swansea 4-4 και σήμερα Cardiff-Wigan 2-2, Charlton-Blackburn 0-2, Derby-Huddersfield 1-1, Middlesbrough-Luton 0-1 και Sheffield Wednesday-Reading 0-3.

West Brom: Johnstone, O'Shea, Bartley, Ajayi, Townsend, Livermore, Sawyers, Pereira (Phillips 72’), Krovinović (Harper 92'), Robinson, Robson-Kanu (Grosicki 84’).
Forest: Samba, Cash, Worrall, Figueiredo, Ribeiro, Watson, Sow (Diakhaby 70’), Lolley, Silva (Walker 80’), Ameobi (Semedo 70’), Grabban.
Σκόρερς: Robinson 37', Figueiredo 65' (αυτ.) - Bartley 45' (αυτ.), Cash 91'.
Διαιτητής: Keith Stroud. Κίτρινες: Phillips 75' - Cash 27', Sow 40', Samba 71'.
Θεατές: 25.117 (Forest: 1.977).

Sabri Lamouchi: "Είμαι πολύ περήφανος για την εμφάνιση και τη νοοτροπία των παικτών μου, που επέστρεψαν δύο φορές ενώ είχαμε μείνει πίσω στο σκορ. Παίξαμε με χαρακτήρα και προσωπικότητα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι δεν τα παρατήσαμε. Πήραμε έναν πολύτιμο βαθμό σε μια πολύ δύσκολη έδρα απέναντι στους πρωτοπόρους του πρωταθλήματος. Στο πρώτο ημίχρονο δημιουργήσαμε δύο πολύ καλές ευκαιρίες και έπρεπε να προηγηθούμε, αλλά δυστυχώς ένα λάθος μας χάρισε στους αντιπάλους μας το πρώτο γκολ. Από εκεί κι έπειτα μου άρεσε πολύ ο χαρακτήρας που έδειξαν οι παίκτες μου, γιατί πάλεψαν ως το τέλος και ήθελαν να πάρουν από το παιχνίδι έστω έναν βαθμό. Η West Brom πανηγύρισε τόσο πολύ τα δύο γκολ της γιατί ξέρει ότι είμαστε κι εμείς στην κούρσα για την άνοδο και ήθελε να μας πετάξει έξω. Η εμφάνισή μας είναι κάτι πολύ θετικό με γνώμονα τα 13 παιχνίδια που απομένουν, αφού θέλουμε να δείξουμε σταθερότητα και να παραμείνουμε στην κούρσα. Όλοι έχουν τις κακές τους μέρες και όλοι κάνουν λάθη. Την Τρίτη παίξαμε άσχημα και αξίζαμε την κριτική που δεχθήκαμε. Σήμερα πιστεύω πως ο διαιτητής δυσκολεύτηκε αρκετά, αλλά οφείλουμε να τον βοηθήσουμε και να του δώσουμε τα κατάλληλα εργαλεία για να παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Όλοι στο γήπεδο είδαν καθαρά ότι ο Livermore έπρεπε να δεχθεί κόκκινη κάρτα για το μαρκάρισμα στον Ribeiro και ότι έπρεπε να μας δοθεί πέναλτι για χέρι στην περιοχή. Όμως δεν έχω καμιά διάθεση να κάθομαι να μιλάω όλη νύχτα για τον διαιτητή. Θέλω να εκφραστώ θετικά για τους παίκτες μου και τη σημερινή απόδοσή τους. Παλέψαμε σκληρά γι' αυτόν τον βαθμό και πιστεύω ότι θα αποδειχθεί σημαντικός για μας στο τέλος της σεζόν".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.