Όπως έχω γράψει κάποια στιγμή στη σελίδα της Λέσχης στο Facebook, χαίορομαι που οι αγώνες που απομένουν είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία απέναντι σε "σοβαρές" ομάδες, από αυτές δηλαδή που διεκδικούν, με λιγότερες ή περισσότερες πιθανότητες, να μη σταματήσει το πρωτάθλήμά τους στους 46 αγώνες. Γιατί είναι πια πασιφανές ότι οι πιο επικίνδυνες ομάδες για μας είναι οι χειρότερες, που μας υπνωτίζουν, μας κλείνουν το δρόμο προς το τέρμα τους και τελικά μας παίρνουν και αποτέλεσμα. Η QPR δεν αποτέλεσε εξαίρεση, και η Forest έμεινε στον έναν βαθμό στα δύο τελευταία ματς στην έδρα της, χωρίς μάλιστα γκολ.

Η μάγκικη εμφάνιση του Hawthorns ξεχάστηκε γρήγορα, όπως και τα οφέλη της. Ο βαθμός που πήραμε ενάντια στην υποψήφια πρωταθλήτρια έχασε εντελώς την αξία του με τη λευκή ισοπαλία απέναντι στους "R's" του Mark Warburton - μάλιστα, αυτούς που φιλοδωρήσαμε στον πρώτο γύρο με τεσσάρα μέσα στην έδρα τους. Κατέβηκαν για την ισοπαλία και πήραν την ισοπαλία. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Μια ομάδα που έχει βαλτώσει εντελώς στην Championship και όσο περνάνε τα χρόνια δείχνει και πιο ευχαριστημένη από τον τερματισμό της ανάμεσα στις θέσεις 15 και 20, που δεν μας απείλησε σχεδόν καθόλου, αλλά που φρόντιζε πάντα να έχει τουλάχιστον εννέα παίκτες πίσω από τη μπάλα. Και που στάθηκε τυχερή στη φάση του 12', όταν η Forest έπεσε θύμα της πιο... κουλής ακύρωσης γκολ που έχω προσωπικά δει όσο καιρό παρακολουθώ αγγλικό ποδόσφαιρο (και κοντεύουν πλέον 45 χρόνια).

Στο City Ground λυσσομανούσε ο αέρας, και ο Joe Lolley πήγε να χτυπήσει ένα κόρνερ από τα δεξιά, από εκείνα που χωρίς καμιά τσιγκουνιά παραχωρούσαν οι Λονδρέζοι στο πρώτο ημίχρονο, όταν ήταν μια ταχύτητα πίσω από μας και είχαν περιοριστεί σε ρόλο κομπάρσου. Αν κάποιος εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στην άλλη πλευρά του γηπέδου, στο Trent End, θα έβλεπε τον Joe να στήνει μετά από πολλές προσπάθειες τη μπάλα, να εκτελεί, στο πρώτο δοκάρι να πετάγεται ο Joe Worrall και με στριφτή κεφαλιά να σκοράρει στην απέναντι γωνία. Το γκολ ακυρώθηκε, και ο Robert Jones, που συμβουλεύτηκε τόσο τον αρμόδιο βοηθό όσο και τον τέταρτο, είχε δίκιο. Βλέπετε, ο Lolley είχε πάρει ήδη τη φόρα του και ετοιμαζόταν να χτυπήσει τη μπάλα, όταν αυτή παραδόθηκε στον άνεμο και άρχισε να κυλάει προς το μέρος του. Παρ' όλα αυτά εκτέλεσε, και ο Worrall βρήκε δίχτυα. Ο κανονισμός είναι σαφής: όταν η μπάλα κυλάει, στατική φάση δεν εκτελείται. Ο Jones έδειξε επανάληψη, αλλά γκολ δεν μπήκε, παρά μόνο ο Liam Kelly απογειώθηκε στο "Γ" του για να διώξει σε ένα ακόμα κόρνερ έναν κεραυνό του Sammy Ameobi έξω από την περιοχή. Το γκολ το πήρε ο άνεμος, και μαζί -όπως θα αποδεικνυόταν στη συνέχεια- και τις ελπίδες μας για σκαρφάλωμα στην τρίτη θέση μετά τα στραβοπατήματα των Fulham και Brentford. 

Κι όμως, η Forest του πρώτου ημιχρόνου (με μία μόνο αλλαγή στη σύνθεσή της σε σχέση με το Hawthorns, τον Adama Diakhaby αντί του Samba Sow που έμεινε εκτός 18άδας προφανώς για να προφυλαχθεί εν όψει Cardiff την Τρίτη, και με τον Tiago Silva σε πιο αμυντικό ρόλο δίπλα στον Ben Watson), χωρίς να τη λες και καταιγιστική, είχε κλείσει την QPR σχεδόν στο μισό γήπεδο, πατούσε περιοχή με άνεση, κέρδιζε κόρνερ και προσπαθούσε. Μεγάλη φάση, πάντως, εκτός από το σουτ του Ameobi δεν κάναμε σε αυτό το διάστημα, αν εξαιρέσουμε ίσως την αποτυχία του Lewis Grabban στο 18' να βρει τέρμα μετά από νέο κόρνερ του Lolley και πρώτη κεφαλιά από τον Tobias Figueiredo, ή του Lolley να προλάβει τη μπάλα σε ωραία σέντρα του Matty Cash στο 38', ενώ σε κόρνερ του Silva από αριστερά στο 40' βοηθούντος και του ανέμου η μπάλα βρήκε το οριζόντιο δοκάρι του Kelly και απομακρύνθηκε. 

Η QPR, που το πλάνο της φαινόταν απλώς να κλείνει τους διαδρόμους και να δίνει τη μπάλα στον πολύ αποτελεσματικό στο κράτημά της Ebe Eze (τον τύπο με το μαλλί που βλέπετε στη φωτογραφία με τον Worrall), στο μεταξύ είχε φανεί μόνο στο 32', όταν από συνδυασμό του Eze με τον Marc Pugh και συρτή σέντρα του τελευταίου χρειάστηκε η επέμβαση του Worrall, αναθάρρησε στο δεύτερο μέρος και θα λέγαμε ότι... κόντεψε να απειλήσει στο 47' (καλή σέντρα σουτ του Pugh έδιωξε ο Brice Samba σε κόρνερ), στο 55' (φάουλ του Eze στηνη εξωτερική πλευρά των διχτυών με τον Samba πάντως να ελέγχει απόλυτα) και σε καναδυό φάουλ εκτός περιοχής που κατέληξαν απευθείας στα χέρια του γκολκίπερ μας. Αλλά κι εμείς, για να πούμε τη μαύρη αλήθεια, στο δεύτερο μέρος πέσαμε. Είχαμε μια κεφαλιά του Grabban σε σέντρα του Cash λίγο έξω (52'), άλλο ένα γύρισμα του Cash που προκάλεσε χαμό στην περιοχή με τον Kelly εξουδετερωμένο αλλά τελικά ο διαιτητής έδωσε επιθετικό φάουλ του Diakhaby (71'), ένα σουτ του Lolley μετά την κλασική του κίνηση στην περιοχή, με τη μπάλα όμως να κοντράρει και να φτάνει μάλλον άνετα στην αγκαλιά του Kelly (86'), και τέλος τη σέντρα του Yuri Ribeiro και τον Lolley να πέφτει στη μπάλα με το κεφάλι ερχόμενος με αρκετή φόρα, αλλά να τη στέλνει κάπου μισό μέτρο έξω από το δεξί δοκάρι μισό λεπτό πριν ολοκληρωθούν και οι καθυστερήσεις.

Ο Sabri Lamouchi το "δούλεψε" αρκετά το ματς. Στο 60' αποφάσισε να αποσύρει τον Ameobi, που δεν είχε κάνει και τίποτα σπουδαίο εκτός από το σουτ του 14' και κάποιες καλές σέντρες που πέρασαν ανεκμετάλλευτες, να βάλει τον Ryan Yates, να περάσει τον Diakhaby που ξεκίνησε ως δεύτερος φορ δεξιά και να απαλλάξει τον Silva από τα αμυντικά του καθήκοντα. Δεν έπιασε, αφού ο Πορτογάλος μετά από ένα καλό πρώτο ημίχρονο στην επανάληψη εξαφανίστηκε και τελικά έγινε η τρίτη αλλαγή, στο 77', για να περάσει μετά από καιρό σε αγώνα πρωταθλήματος ο João Carvalho. Ο "Μικρός Μάγος", που ήταν ορεξάτος αλλά έδειξε ότι του λείπουν τα παιχνίδια, πήρε αρχικά τη θέση του Silva πίσω από τον Grabban και μετά στο αριστερό άκρο της επίθεσης, με τον Alex Mighten, που ενδιάμεσα (71') είχε αλλάξει τον Diakhaby, να παίζει δεύτερος σέντερ φορ. Τίποτα από αυτά δεν έπιασε. Ο μικρός, που τόσο είχε ανακατέψει την άμυνα της Chelsea, στην πρώτη του επέλαση έφαγε μια γερή σπρωξιά από τον κατά 20 χρόνια μεγαλύτερό του Angel Rangel, σωριάστηκε κάτω χωρίς να πάρει καν φάουλ και δεν ξανακούμπησε μπάλα. Όσο περνούσε η ώρα η δημιουργικότητα της ομάδας έπεφτε, η υπομονή του κόσμου πήγαινε περίπατο και δύο ακόμα βαθμοί πετιούνταν στα σκουπίδια.

Τρεις μέρες μετά αυτό το άχαρο 0-0, η Forest καλείται να περάσει από μια έδρα όχι ιδιαίτερα φιλική προς αυτήν, μπροστά μάλιστα στις κάμερες του Sky: το Cardiff City Stadium, όπου την περιμένουν οι Bluebirds γλείφοντας και οι ίδιοι τις πληγές τους από τη σημερινή εκτός έδρας ήττα τους με 2-0 από τη Stoke, που αύξησε τη διαφορά τους από την εξάδα στους έξι βαθμούς. Οι Reds εξακολουθούν να βρίσκονται στην πέμπτη θέση, δέκα πλέον βαθμούς πίσω από τη West Brom που πέρασε σίφουνας από το Ashton Gate με αντίπαλο τη Bristol City (3-0) και έξι από τη Leeds που δείχνει να συνέρχεται (1-0 εντός τη Reading). Έναν βαθμό πιο πάνω μας βρίσκεται η τρίτη Fulham που χθες βράδυ έμεινε στο 1-1 με τη Derby στο Pride Park, τέταρτη η ισόβαθμή μας Brentford που γύρισε το εντός 0-2 από τη Blackburn σε 2-2 και έκτη η επίσης πια ισόβαθμή μας Preston, που ολοκλήρωσε τη δική της ανατροπή και νίκησε εντός 2-1 τη Hull. Τα υπόλοιπα αποτελέσματα της 34ης ημέρας: Barnsley-Middlesbrough 1-0, Birmingham-Sheffield Wednesday 3-3, Charlton-Luton 3-1, Swansea-Huddersfield 3-1, Wigan-Millwall 1-0.

Forest: Samba, Cash, Figueiredo, Worrall, Ribeiro, Watson, Silva (Carvalho 77'), Ameobi (Yates 60'), Lolley, Diakhaby (Mighten 71'), Grabban.
QPR: Kelly, Rangel, Hall, Barbet, Manning, Ball, Cameron, Osayi-Samuel, Eze (Amos 87'), Pugh (Chair 75'), Hugill.
Διαιτητής: Robert Jones. Κίτρινες: Diakhaby 54' - Rangel 63', Hugill 76', Osayi-Samuel 90'.
Θεατές: 28.750 (Forest: 27.291).

Sabri Lamouchi: "Ήταν ένα παιχνίδι που έπρεπε να είχαμε κερδίσει, αλλά δυστυχώς πήραμε μόνο έναν βαθμό. Πιστεύω πως αξίζαμε κάτι παραπάνω, αλλά οι κανόνες είναι κανόνες κι έτσι το πολύ ωραίο γκολ που πετύχαμε ακυρώθηκε. Μας έλειψε η αποτελεσματικότητα στην επίθεση και η τελική πάσα μπροστά, αλλά παλέψαμε σκληρά. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ameobi έβγαλε δύο φανταστικές σέντρες στην περιοχή αλλά εκεί υπήρχε μόνο ένας παίκτης, κι αυτό δεν είναι αρκετό όταν παίζεις στην έδρα σου. Ελέγξαμε τον αγώνα, παίξαμε με αυτοπεποίθηση αλλά δεν είχαμε το γκολ στην επίθεση κι αυτό μας στοίχισε. Το ξέραμε ότι το ματς δεν θα ήταν εύκολο, αλλά πιστεύω ότι το ελέγξαμε από το πρώτο κιόλας λεπτό. Στη μεγαλύτερη διάρκειά του είχαμε ρυθμό, αλλά δεν ήμασταν καλοί στην επίθεση και φεύγουμε από το City Ground πολύ απογοητευμένοι. Τώρα όμως δεν είναι ώρα να τα παρατήσουμε. Πρέπει να συνεχίσουμε και να παίζουμε διαρκώς τόσο καλά όσο σήμερα, γιατί τότε θα έρθουν και τα αποτελέσματα. Αρκετές φορές παραπονέθηκα στους παίκτες μου για μια κακή εμφάνιση, αλλά όχι σήμερα. Σήμερα παίξαμε για τη νίκη, αλλά δυστυχώς για λίγο δεν φτάσαμε σ' αυτή. Τώρα πρέπει να ξεκουραστούμε καλά για δύο μέρες πριν παίξουμε έναν ακόμα δύσκολο αγώνα στο Cardiff. Αυτή τη στιγμή οι παίκτες δίνουν ό,τι έχουν, αλλά πρέπει να εξασφαλίσουμε λίγο μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην επίθεση και να εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες όταν μας παρουσιάζονται".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.