Ο Sammy Ameobi είναι ένας από τους μάλλον υποτιμημένους παίκτες της Forest φέτος, παρ' όλο που οι φίλοι της ομάδας εκδήλωσαν μαζικά με τις αναρτήσεις τους στο διαδίκτυο την ικανοποίησή τους όταν πρόσφατα ανανέωσε για έναν ακόμη χρόνο. Πριν την αποψινή σέντρα είχε μόλις τρία γκολ στη σεζόν (και πολλές χαμένες ευκαιρίες), συν τις εννέα ασίστ που έχει βγάλει. Απέναντι στη Swansea, o Sammy σκόραρε δις και έσωσε τη Forest και τον... Oliver Langford, που με τέτοια διαιτησία κινδύνευε να τον λυντσάρουν ως και τα χάρτινα ομοιώματα φιλάθλων στις άδειες εξέδρες του City Ground.

Κάθε φορά που βλέπεις το επίπεδο ορισμένων διαιτητών της Championship, για τους οποίους ο χαρακτηρισμός "μέτριος" είναι τίτλος τιμής, λες ότι τα έχεις δει όλα πια. Αμ δε! Μετά το "ρεσιτάλ" του Rob Jones στον αγώνα με τη Fulham, ήρθε ένας ακόμα από αυτούς τους τύπους να μας θυμίσει ότι μάλλον δεν υπάρχει αρκετά μεγάλη σκούπα για τους πίνακες της κατηγορίας και μάλλον πρέπει να επιστρατευτεί η ηλεκτρική, το "vacuum cleaner" που όλοι χρησιμοποιούμε σήμερα και που άλλωστε πρωτοβγήκε σε μαζική κυκλοφορία στην αγορά το 1905 στην Αγγλία (Birmingham). Όλο και κάτι μαθαίνεις από αυτούς τους απίθανους τύπους. Το σημερινό ήταν ότι μπορείς να κάνεις πέναλτι με τα δύο σου πόδια εκτός μεγάλης περιοχής! Από το ριπλέι της φάσης του 44' (είπαμε να καταργηθούν τα φινάλε των ημιχρόνων να ησυχάσουμε ή όχι;) δεν φαίνεται ξεκάθαρα αν ο Ryan Yates κάνει καν φάουλ στον André Ayew, φαίνεται όμως ξεκάθαρα ότι ο μέσος της Forest δεν βάζει στιγμή πόδι εντός περιοχής. Ο Langford, παρασυρμένος προφανώς από το θεαματικό πέσιμο του Γκανέζου, δείχνει βούλα. Δευτερόλεπτα αργότερα, ο Ayew παίρνει ελάχιστη φόρα, περπατάει (χωρίς πλάκα) προς τη μπάλα, σταματάει (πάλι χωρίς πλάκα, κοκαλώνει), βλέπει πού πέφτει ο Brice Samba και σουτάρει από την άλλη. Ναι, το ξέρω ότι κάποτε το έκανε και ο Νίκος Αναστόπουλος, μόνο που τότε ήμουν μαθητής Λυκείου και τώρα έχω βάλει πλώρη για τα εξήντα και αυτή η... λεβεντιά εδώ και πολλά χρόνια απαγορεύεται, κάτι που προφανώς ο Langford αγνοεί!

Και να ήταν μόνο αυτό; Είδαμε φράγματα που δεν δόθηκαν ποτέ (ο φουκαράς ο Nuno Da Costa τέτοια πράγματα δεν θα είχε ξαναδεί ούτε στο Πράσινο Ακρωτήριο), τραβήγματα φανέλας που πέρασαν απαρατήρητα από μόνο ένα άτομο σε όλο το γήπεδο (και μαντέψτε ποιο ήταν αυτό), γκρεμίσματα από πίσω που θεωρήθηκαν πλεονεκτήματα με τη μπάλα... στον αντίπαλο, πόδια να μπλέκονται με τον αμυντικό να τραβάει από πίσω, τον επιθετικό να σταματάει γιατί μπάλα στο ένα πόδι σαν τον πελαργό δεν παίζεις αλλά τον ρεφ να κάνει με τα χέρια το χαρακτηριστικό "παίζετε", και μάλλον το μόνο σωστό ήταν το σπριντ από την άλλη άκρη του γηπέδου στο 82' για να δώσει κόκκινη στον Kyle Naughton, μετά το μανιασμένο κλάδεμα από πίσω στον Alex Mighten που έφευγε σίφουνας στην κόντρα. Αλλά μιλάμε για μια φάση όπου ο μπακ της Swansea μόλις σηκώθηκε πήρε μόνος του το δρόμο για τα αποδυτήρια, για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται!

Μας φταίει μόνο η διαιτησία για το 2-2; Όχι βέβαια. Σε έναν αγώνα που δεν είχε πολλές φάσεις αλλά από ρυθμό άλλο τίποτα, οι Reds ευτύχησαν να πετύχουν άλλα δύο γκολ στη μετά κορονοϊό εποχή επειδή διαθέτουν παίκτες που "έχουν" την ατομική ενέργεια η οποία μπορεί να κάνει τη διαφορά. Σε αυτό το διάστημα έχουμε πετύχει εννέα γκολ σε επτά ματς, από τα οποία πόσα νομίζετε πως προέρχονται από συνδυασμένη ομαδική προσπάθεια; Το εξής ένα: το δεύτερο του Lewis Grabban με τη Huddersfield μετά την εξαιρετική κάθετη του Ameobi στον κενό χώρο. Τα άλλα είναι από τέσσερις εμπνεύσεις για μακρινά σουτ των Joe Lolley και Ameobi (δύο του καθενός), ένα πέναλτι του Grabban, ένα απευθείας φάουλ του Tiago Silva και δύο σέντρες από Joe Worrall και Lolley (κόρνερ) που μπήκαν γκολ με τη μία από Grabban και Yates. Τουτέστιν, μας λείπει πολύ η δημιουργικότητα και αυτό έχει στοιχίσει βαθμούς. Πλην των δύο πλάγιων (Lolley, Ameobi) και λίγο του Silva ελάχιστοι ως κανένας μπορούν να δημιουργήσουν, τη στιγμή μάλιστα που ο João Carvalho δείχνει βαθιά στο ψυγείο του Sabri Lamouchi, ο οποίος σήμερα τον άφησε μάλιστα και εκτός 20άδας επαναφέροντας τον John Bostock που δεν χρησιμοποιήθηκε. Δεν κάνω κριτική, απλώς το αναφέρω.

Εκεί όμως που θα κάνω κριτική θα είναι για ένα ακόμα κάκιστο ξεκίνημα. Τέσσερα ματς στο γήπεδό μας μετά τη διακοπή, και στα τέσσερα οι αντίπαλοι ξεκίνησαν καλύτερα. Γιατί; Λέγαμε ότι όσο υπήρχε ο κόσμος στις κερκίδες υπήρχε και η πίεση, ότι το κοινό του City Ground είναι πάντα απαιτητικό και αγχώνει τους παίκτες. Τώρα; Αλλού μάλλον είναι λοιπόν το πρόβλημα, που οδηγεί στο εκπληκτικό στατιστικό: δέκα ήττες στο πρωτάθλημα (μόνο οι πρωτοπόροι Leeds και West Brom έχουν λιγότερες), οι επτά στο σπίτι μας! Και μη χειρότερα... Τα κακά ξεκινήματα, που σε αρκετές περιπτώσεις επίσης στοίχισαν βαθμούς, είναι για μένα το μόνο μελανό σημείο της θητείας Lamouchi μέχρι σήμερα. Ούτε καν τα γκολ που δεχόμαστε στις λήξεις των ημιχρόνων, γιατί εκεί υπάρχει ο αντίπαλος που παλεύει να περισώσει ό,τι μπορεί. Δεν δικαιολογείται όμως, ούτε από τις σοβαρές απουσίες των Matty Cash (εκτός αποστολής, έχει επιβαρυνθεί πολύ φέτος και ο τραυματισμός του αποδείχθηκε πιο σοβαρός από ό,τι πιστεύαμε) και Lolley (ακόμα ανέτοιμος, φάνηκε και από το 76' και μετά που μπήκε), να θέλεις το τρίποντο στο ματς για να οριστικοποιήσεις την παρουσία σου στα πλέι-οφ μετά από εννέα χρόνια και αυτός που μπαίνει με το μαχαίρι στα δόντια να είναι ο αντίπαλος. Εντάξει, και η Swansea έπαιζε σήμερα το τελευταίο της χαρτί και με την ισοπαλία πολύ δύσκολα θα προλάβει το τρένο των πλέι-οφ, αλλά διάβολε, το πρώτο τέταρτο του αγώνα ήταν εντελώς απογοητευτικό, δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε μπάλα με τίποτα και ήμασταν διαρκώς κάτω από τη σέντρα. Και αφού στο 3' από τη σέντρα του Jake Bidwell o Worrall έμεινε καρφωμένος κάτω και ο Ayew εύκολα νίκησε στο άλμα τον Yuri Ribeiro αλλά η κεφαλιά του βγήκε λίγο έξω από το αριστερό δοκάρι, αφού στο 7' ο Connor Roberts αφέθηκε ανενόχλητος να σουτάρει αλλά βρήκε δίχτυα από την έξω μεριά, στο επόμενο λεπτό πάλι ο Bidwell πέρασε τη μπάλα από αριστερά συρτά στην περιοχή μας και ο Rhian Brewster, χωρίς κανέναν να τον πιέζει, έπιασε το μονοκόμματο αριστερό σουτ και κάρφωσε τη μπάλα στο δεξί "Γ" του Samba, που επίσης κινήθηκε μάλλον νωχελικά προς τη μπάλα αν και ήταν στην κλειστή γωνία του. Και άλλο ένα επτάλεπτο περίπου αγωνίας ότι έτσι όπως πάμε θα φάμε και δεύτερο...

Εκεί χτύπησε πρώτη φορά ο σωτήρας Ameobi. Ήταν το 20', όταν δέχθηκε έξω από την περιοχή μια μπαλιά του Ribeiro. Έκανε μια ντρίμπλα, μπερδεύτηκε, κέρδισε ευτυχώς την κόντρα, σήκωσε το κεφάλι, είδε τον Erwin Mulder λίγο έξω, έκανε με το κακό του πόδι (δεξί) το φαλτσαριστό πλασέ και έστειλε τη μπάλα στο αριστερό παραθυράκι. Πανέμορφο γκολ, το οποίο ο Αγγλονιγηριανός εξτρέμ πανηγύρισε δυσανάλογα με την πρεμούρα που είχε δείξει εδώ και πολλούς αγώνες να το πετύχει, γυρίζοντας απλώς την πλάτη και ανηφορίζοντας με ελαφρύ τροχαδάκι προς τη σέντρα. Και λίγο έλειψε να ολοκληρώσει μόνος του την ανατροπή στο 42', όταν οι Reds είχαν πάρει μπρος και είχαν στριμώξει τους Swans, χωρίς ωστόσο μέχρι τότε τη μεγάλη ευκαιρία. Μετά από ένα κλέψιμο η μπάλα κατέληξε στον Samba Sow, που προχώρησε αρκετά και βρήκε τον Ameobi στη δεξιά πλευρά της μεγάλης περιοχής. Αυτός ντρίμπλαρε έξοχα τον Marc Guéhi και πάνω στην έξοδο του Mulder έκανε το δεξί πλασέ, στέλνοντας τη μπάλα ξυστά άουτ από το απέναντι δοκάρι. Μετά μας τρόλαρε ο Θεός, που λένε, μέσα στην απόλυτη κυριαρχία μας με το πέτσινο πέναλτι του Ayew και το 1-2...

Οι Reds ξεκίνησαν το δεύτερο ημίχρονο χωρίς να έχουν ξεπεράσει ακόμα τον εκνευρισμό τους. Παρ' όλα αυτά η δεύτερη μεγάλη έμπνευση της βραδιάς από τον Ameobi ήρθε να τους ξελασπώσει ξανά με ένα γκολ α λα... Lolley! Ξέρετε, στο δεξί άκρο, ελιγμός προς τα μέσα, η μπάλα στο αριστερό, δυνατό σουτ από τα 30 περίπου μέτρα, χαμηλά στην αριστερή γωνία του... σκουριασμένου (είχε να παίξει από τον Φεβρουάριο) Mulder και το παιχνίδι ξεκινούσε πάλι από την αρχή. Αμέσως ο Lamouchi είπε να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ και πέρασε τον Silva αντί του Sow, που πασχίζει ακόμα να βρει ανάσες για περισσότερη από μία ώρα. Με άλλον αέρα πλέον οι γηπεδούχοι άρχισαν να πιέζουν, αλλά... η δημιουργικότητα που λέγαμε δεν πέφτει από τον αίθριο ουρανό του Nottingham. Ίσα ίσα μάλιστα που τρία λεπτά μετά την τριπλή αλλαγή του 76' (Lolley αντί του πολύ φιλότιμου και μαχητή Da Costa, Mighten αντί του κουρασμένου πια Ameobi, Michael Dawson στη θέση του Tobias Figueiredo που επανήλθε στο αρχικό σχήμα αλλά του έριξαν επάνω του τον Ayew, είχε κίτρινη από το 38' και φλέρταρε επικίνδυνα με τη δεύτερη) πήγε να γίνει μεγάλη ζημιά, για άλλη μια φορά από σέντρα του Bidwell και με τον Samba να κοντράρει με τα πόδια τον Ayew στη μικρή περιοχή! Ο τελευταίος φυσικά έπεσε κάτω, ζήτησε πέναλτι, μετά ζήτησε κόρνερ, ευτυχώς για μας και τη μέχρι τότε εικόνα του Langford δεν πήρε τίποτα.

Μετά την αποβολή του Naughton έγινε άλλο ένα ανεξήγητο: η Swansea των δέκα παικτών για κανένα πεντάλεπτο μας έκλεισε πάλι στα καρέ μας! Θυμηθήκαμε το ματς με τη Derby, αλλά ευτυχώς η εικόνα άλλαξε, χωρίς πάντως ούτε εμείς να φτάσουμε κοντά στο γκολ. Σχεδόν στην εκπνοή των 96 λεπτών σε σέντρα του Silva o Carl Jenkinson αστόχησε στην κεφαλιά του και το 2-2 ήταν το τελικό σκορ, που δεν έδωσε ακόμα στη Forest την πολυπόθητη θέση στα πλέι-οφ, αλλά τουλάχιστον διατήρησε τη Swansea στους έξι βαθμούς πίσω της. Η πίεση από πιο κάτω έχει πλέον εκλείψει, αφού δεν μας φτάνουν πια ούτε μαθηματικά η Preston (ήττα 1-0 σήμερα στο Λονδίνο από το τρένο που το έλεγαν Brentford και πλησίασε πλέον στον έναν βαθμό τη δεύτερη West Brom, η οποία έμεινε χθες στο 0-0 εντός με τη Fulham και οι Λονδρέζοι μάλλον "τσιμέντωσαν" για τα καλά την τέταρτη θέση), η Bristol City (1-1 εντός απόψε με τη Stoke, που έκανε ένα ακόμα βήμα προς το... να μας έρθει αδιάφορη την τελευταία αγωνιστική), η Derby (1-2 εκτός από την Cardiff που είναι πάντα έκτη, αλλά πλέον στο -3 από μας) και η Blackburn. Οι Rovers έχασαν 1-0 στο Λονδίνο από τη Millwall, που έτσι "καβάλησε" τη Swansea, είναι έβδομη στο -2 από την Cardiff και ελπίζει! Η Forest με έναν βαθμό στα δύο ματς που απομένουν, εκτός με την ουραγό Barnsley (που θα έχει δικαίωμα στην ελπίδα αν... νικήσει αύριο εκτός τη Leeds) και εντός με τη Stoke λογικά δεν θα έχει πρόβλημα για την πρόκριση, εκτός αν η Millwall αρχίσει να σκοράρει κατά ριπάς! Απλώς η πέμπτη θέση και μια αναμέτρηση με τη Fulham αντί με τη Brentford ή τη West Brom δείχνει πιο καλό σενάριο, και για να την εξασφαλίσουμε χρειαζόμαστε τουλάχιστον μια νίκη, υπερτερώντας αρκετά και της Cardiff στη διαφορά τερμάτων.

Είπαμε κατά ριπάς; Απόλυτος σεβασμός στη Wigan, που χθες διέσυρε 8-0 (7-0 ημίχρονο!) την ελεεινή και τρισάθλια Hull, που βρίσκεται στο -2 από τη σωτηρία, όπως και η Luton που έμεινε στο 1-1 εντός με την QPR και έχασε πολύτιμο έδαφος. Η Wigan είναι πλέον 13η και μπορεί να σωθεί ακόμα και αν της αφαιρεθούν βαθμοί! Στην 21η θέση είναι η Charlton, που κατάφερε να αποσπάσει 1-1 σήμερα εκτός από τη Birmingham και κινδυνεύει ακόμα σοβαρά, όπως και η Huddersfield παρά το 0-0 στην έδρα τής Sheffield Wednesday. Νίκη-ανάσα χθες για τη Middlesbrough με 2-1 (με ανατροπή μάλιστα) μέσα στο Reading και μάλλον ο (κατά τα άλλα αντιπαθής) Neil Warnock, που πήγε στο Riverside για να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται, καταγράφει άλλη μια επιτυχία στη μακρόχρονη προπονητική του καριέρα... 

Forest: Samba, Jenkinson, Figueiredo (Dawson 76'), Worrall, Ribeiro, Watson, Da Costa (Lolley 76'), Sow (Silva 56'), Yates (Diakhaby 89'), Ameobi (Mighten 76'), Grabban.
Swansea: Mulder, Naughton, Van Der Hoorn (Cabango 63'), Guéhi, Bidwell, Grimes, Fulton (Celina 71'), Gallagher (Byers 86'), Roberts, Ayew, Brewster (Garrick 86').
Σκόρερς: Ameobi 20', 55' - Brewster 8', Ayew 45' (πέναλτι).
Διαιτητής: Oliver Langford. Κίτρινες: Sow 32', Figueiredo 38', Jenkinson 49', Silva 84' - Gallagher 45+4', Byers 92'. Κόκκινη: Naughton 82' (απευθείας).
Θεατές: -

Sabri Lamouchi: "Ήταν ένα περίεργο ματς. Τελειώσαμε πολύ καλύτερα από ό,τι αρχίσαμε. Απογοητεύτηκα με τον τρόπο που ξεκινήσαμε, για μένα δεχθήκαμε το πρώτο γκολ πανεύκολα, αλλά αντιδράσαμε σωστά όταν μείναμε πίσω και επανήλθαμε στον αγώνα δύο φορές. Δημιουργήσαμε και προσπαθήσαμε να πάρουμε τη νίκη με τις αλλαγές μας. Ο ένας βαθμός δεν αρκεί για να εξασφαλίσουμε τα πλέι-οφ, αλλά είναι πάντα ένας βαθμός και βρισκόμαστε ακόμα πιο κοντά στο να τα καταφέρουμε. Ήταν πολύ δύσκολες οι συνθήκες σωματικά για τους παίκτες απόψε και ξόδεψαν πολλή ενέργεια, χρειάζεται να το σκεφτούμε αυτό - αλλά τι να κάνουμε, το καλό είναι ότι προσπάθησαν. Υπήρχαν φυσικά κάποια λάθη, και υπήρχε φυσικά και η κούραση. Και τα δύο γκολ μπορούσαμε να τα αποφύγαμε, αλλά η αντίδρασή μας μου άρεσε. Στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν καλύτεροι, κρατήσαμε μακριά έναν αντίπαλο που ήθελε να επιτεθεί και έμειναν πια δύο παιχνίδια. Ο Sammy μόνος του δημιούργησε και μόνος του έκανε τη διαφορά, αυτός μας έδωσε τον βαθμό. Είμαι ικανοποιημένος και χαίρομαι για λογαριασμό του. Πρέπει να πιστέψει περισσότερο στην ποιότητά του γιατί μπορεί να σκοράρει και μπορεί να βοηθήσει την ομάδα περισσότερο, αφού είναι τόσο επικίνδυνος για τους αντιπάλους. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα από την αρχή της σεζόν, αλλά η σεζόν δεν έχει τελειώσει ακόμα οπότε οφείλουμε να μείνουμε συγκεντρωμένοι, να ξεκουραστούμε και να προετοιμαστούμε για το ματς της Κυριακής, και ύστερα την Τετάρτη η περίοδος θα τελειώσει - ελπίζουμε όχι για μας".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.