Έχει τελειώσει το ματς εδώ και κανένα τέταρτο και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς χάσαμε δύο φορές φέτος από αυτή την ελεεινή ομάδα, και μάλιστα χωρίς να της βάλουμε γκολ (0-1 το ματς του πρώτου γύρου). Στα δικά μου μάτια, όπως την είδα, η Huddersfield είναι ομάδα που προσφέρει στην κατηγορία λιγότερα πράγματα ακόμα και από τη Wycombe, τη Sheffield Wednesday, μην πω και τη Derby (μην υπερβάλλουμε κιόλας). Κι όμως, αυτό το τρισάθλιο σύνολο κατάφερε να φύγει από το City Ground με τους τρεις βαθμούς, αφού όσο δεν ήξερε πού πατούσε και πού βρισκόταν δεν σταθήκαμε ικανοί να το σπρώξουμε στο γκρεμό. 

Ήταν πολύ χαλαρή η Forest σήμερα, στο ηλιόλουστο City Ground, σε έναν αγώνα που άλλαξε ώρα διεξαγωγής (όπως και οι περισσότεροι στην Αγγλία) λόγω της κηδείας του πρίγκιπα Φιλίππου στις 5 ώρα Ελλάδας. Και τι περιμένουμε άλλωστε από μια ομάδα με τόσους δανεικούς, που με ελάχιστες εξαιρέσεις μάλλον δεν βλέπουν την ώρα να μας αποχαιρετήσουν. Για παράδειγμα ο Cyrus Christie, που χαριεντιζόταν γύρω στο 85' με τον Duane Holmes, ανήκει στις εξαιρέσεις, θέλει να μείνει και το δείχνει - απλώς η γενική χαλαρότητα τον έπιασε κι αυτόν. Και να πέσουμε (που δεν θα πέσουμε), λίγο ενδιαφέρει παίκτες όπως ας πούμε ο Anthony Knockaert, που ειλικρινά εύχομαι σήμερα να έπαιξε τα τελευταία του λεπτά με τη Forest. Σε κάποιους παίκτες σαν τον Γάλλο ταιριάζει απόλυτα η λαϊκή παροιμία "ο λύκος αλλάζει την τρίχα αλλά όχι το μυαλό", ειδικά σήμερα που εμφανίστηκε με πλατινέ μαλλί - άνοιξαν βλέπετε τα κομμωτήρια και στην Αγγλία και έσπευσε να "φρεσκαριστεί". Ακόμα και ο James Garner δεν είναι δυνατόν να μην έχει επηρεαστεί από την τόση κουβέντα που γίνεται γύρω από το όνομά του και ίσως το μυαλό του να βρισκόταν στη Manchester United όταν έκανε αυτή την απίστευτη πάσα που οδήγησε στο πρώτο γκολ των Terriers.

Γιατί οι τελευταίοι δεν μου είναι καθόλου συμπαθείς; Όποιος είδε το ματς καταλαβαίνει. Ίσως να είναι και αυτή η μόνιμη αντιπάθειά μου προς την ισπανική "σχολή" ποδοσφαίρου με τη συνεχή γκρίνια στον διαιτητή, τα θεατρινίστικα πεσίματα και τον πόλεμο νεύρων στον αντίπαλο. Σήμερα οι παίκτες του Carlos Corberán καθυστέρησαν χαρακτηριστικά να βγουν για το δεύτερο ημίχρονο με συνέπεια οι αντίπαλοί τους και οι διαιτητές να τους περιμένουν αρκετή ώρα, και όταν τελικά μας έκαναν τη χάρη στην πρώτη κιόλας φάση είδαμε αυτό που θα βλέπαμε αρκετές φορές ως το τέλος: άουτ η μπάλα, ελεύθερο, ο τερματοφύλακας κάνει ότι θα δώσει πάσα, κάνει ότι διαφωνεί με τους αμυντικούς του και δεν δίνει πουθενά, και μετά από μισό λεπτό περίπου αποφασίζει να εκτελέσει ο ίδιος, με βαθιά μπαλιά φυσικά. Σκηνή που εκτυλίχθηκε ξανά και ξανά, υπό την ανοχή του Andy Woolmer, που στα 56 του σήμερα σφύριζε το 500ό επαγγελματικό ματς της καριέρας του και ελπίζουμε να αποσυρθεί λίαν συντόμως γιατί έκανε χοντρά λάθη - και για να μην παρεξηγηθώ, σε βάρος και των δύο. 

Πριν από μόλις έντεκα μέρες, η Huddersfield είχε φάει επτάρα από τη Norwich, και από τότε σε άλλα δύο ματς είχε μόλις έναν βαθμό (από το 0-0 με τη Rotherham στην έδρα της). Η άμυνά της είναι η δεύτερη χειρότερη στην Championship μετά της ουραγού Wycombe και πριν από το σημερινό παιχνίδι είχε δεχτεί 23 ολόκληρα γκολ παραπάνω από εμάς. Απέναντι στους απαράλλαχτους (σε ενδεκάδα και αποστολή) σε σχέση με τον αγώνα με τη Bristol City Reds, στο πρώτο δεκάλεπτο φάνηκε να τρέμουν τα πόδια της, και ιδιαίτερα αυτά των αμυντικών της. Σε κάθε μας επίθεση είχαν το λάθος στο τσεπάκι, αλλά κι εμείς -που για να λέμε και τα δικά μας έχουμε την τέταρτη χειρότερη επίθεση στην κατηγορία και είναι απορίας άξιο τι θα κάνει το καλοκαίρι ο Chris Hughton για να αλλάξει αυτή την απαράδεκτη κατάσταση- λες και θέλαμε να δώσουμε το φιλί της ζωής στη μέχρι πρότινος 20ή ομάδα της βαθμολογίας δεν δείξαμε καμιά σοβαρότητα για να το εκμεταλλευτούμε. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Filip Krovinović, που συνήθως δεν παίρνει και πολλές τελικές προσπάθειες, είχε... τρεις στο πρώτο δεκάλεπτο (μετά από ένα πολύ άστοχο σουτ του Alex Mighten στο 5' από φάουλ-πάσα του Garner): στο 7' μετά από κόντρα του Aaron Rowe σε σουτ του Mighten η μπάλα τού στρώθηκε αλλά σούταρε ψηλά, στην επόμενη ακριβώς φάση από λάθος του... αγαπημένου μας από τη θητεία του στη Derby Richard Keogh (μετά το γνωστό συμβάν με το τρακάρισμα πήγε στους MK Dons και από τον Ιανουάριο στη Huddersfield) προχώρησε και σούταρε με το αριστερό για να πέσει και να διώξει με το δεξί χέρι ο Ryan Schofield (ένας τερματοφύλακας κίνδυνος-θάνατος σε κάθε αντίπαλη επίθεση, κι αυτό κάνει την ήττα και τα μηδέν γκολ ακόμα πιο αχώνευτα) και στο 10' προσπάθησε πάλι με το δεξί για να κοντράρει η μπάλα στην πλάτη του Keogh. 

Όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, ο -αρχικά αποσβολωμένος- αντίπαλος παίρνει θάρρος. Οι Reds έκαναν 18 ολόκληρα λεπτά να ξαναφτιάξουν φάση (στο 28' από ωραία σέντρα του Tyler Blackett στο δεύτερο δοκάρι ο Lewis Grabban έπιασε με το δεξί το βολέ αλλά αστόχησε απελπιστικά), και στο 31' οι φιλοξενούμενοι επισκέφθηκαν την περιοχή μας με αξιώσεις για πρώτη φορά, όταν σε κόρνερ του Holmes (με το 9 στην πλάτη αλλά πιθανώς λόγω ύψους -μόλις 1,68μ.- o Αμερικανός είχε πάρει εργολαβία όλα τα στημένα και δεν τα πήγε καθόλου άσχημα όπως θα δούμε) ο σέντερ μπακ Naby Sarr έπιασε ένα περίεργο βολέ, η μπάλα πέρασε τον Brice Samba και τον Grabban που βρισκόταν πάνω στη γραμμή και έφυγε ελάχιστα έξω από το δεξί δοκάρι. Τέσσερα λεπτά αργότερα μετά από φάση διαρκείας και σωτήρια έξοδο του Samba o Rowe σούταρε με δύναμη στην κλειστή γωνία, για να αποκρούσει ο Samba σε κόρνερ μάλλον με τη βοήθεια και του αριστερού του δοκαριού, ενώ στο 40' σε κόντρα ο Holmes βρέθηκε λίγο έξω από την περιοχή μας και επιχείρησε το συρτό σουτ, για να πέσει ο Samba και να μπλοκάρει με δυσκολία στη δεξιά του γωνία.

Στο 42', και ενώ η Huddersfield είχε ήδη κάνει την πρώτη της αναγκαστική αλλαγή (ο Danny Ward είχε περάσει στη θέση του Fraizer Campbell, που σε μια διεκδίκηση με τον Christie στην περιοχή μας έπεσε άτσαλα και τραυματίστηκε στην ωμοπλάτη) έγινε η φάση που έσπασε τα νεύρα μας. Ο Knockaert, που είχε ήδη τσακωθεί με τον διαιτητή ο οποίος δεν έδινε τίποτα στα συνεχή τραβολογήματά του από τον Harry Toffolo, και χωρίς προφανώς να έχει το νιονιό να καταλάβει ότι ο αριστερός μπακ της Huddersfield είχε λάβει σαφείς οδηγίες να τον εκνευρίσει δεδομένου ότι "ανάβει" και αποδιοργανώνεται με το παραμικρό, έδωσε μια περιποιημένη ξανάστροφη στον αντίπαλό του πάνω στη φάση, χωρίς να δεχτεί καμιά κάρτα. Έχουμε δει και κόκκινες να δίνονται για τέτοια χτυπήματα, και εκ των υστέρων λέω ότι μακάρι να είχε δοθεί και στον Γάλλο, γιατί είχε βγει ήδη εκτός αγώνα και συνέχισε να είναι χωρίς ο Hughton να αποφασίζει να τον αλλάξει. Με δέκα ίσως να προσέχαμε περισσότερο, και σίγουρα να μην έκανε ο συνήθως αλάνθαστος Garner εκείνη την πάσα τύπου τσικό πίσω από τον Scott McKenna, από την οποία επωφελήθηκε ο Rowe, προχώρησε ανενόχλητος και από το ύψος της περιοχής πλάσαρε τον Samba για το 0-1 στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου. (Ένας λόγος που η ισπανική "σχολή" μού είναι αχώνευτη είναι και ότι συνήθως την ευνοεί η τύχη.)

Μετά τα καραγκιοζιλίκια των φιλοξενουμένων που καθυστέρησαν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο για το δεύτερο μέρος, δεν είναι να απορεί κανείς ούτε για τις καθυστερήσεις, ούτε για τις δύο κίτρινες κάρτες σε τέσσερα λεπτά σε Lewis O'Brien και Pipa. Η Forest είχε μια αρκετά καλή ευκαιρία να ισοφαρίσει στο 59', με τον Mighten να σεντράρει στο δεύτερο δοκάρι και τον Ryan Yates να πιάνει σκαστή κεφαλιά δυστυχώς πάνω στον Schofield (ειλικρινά, με τέτοια "προσόντα" που έδειξε ο τελευταίος λίγο πιο πέρα να πήγαινε θα ήταν μέσα), αλλά σχεδόν αμέσως μετά (61') έγινε η δεύτερη ζημιά και το ματσάκι ουσιαστικά έλαβε τέλος. Ο Knockaert προσπάθησε να δώσει προς τα εμπρός αλλά κοντραρίστηκε (ζήτησε χέρι του αντιπάλου του και φυσικά έμεινε καρφωμένος στη θέση του), και η μπάλα με μια πάσα έφτασε στον Juninho Bacuna. O Ολλανδός (διεθνής με το Κουρασάο πάντως), που είχε προειδοποιήσει με έναν κεραυνό από πολύ μακριά στο 50' από απόκρουση του McKenna αστοχώντας για λίγο από το αριστερό "Γ", αυτή τη φορά προχώρησε -χωρίς κανείς να δείξει ενδιαφέρον να τον ανακόψει- από τη γραμμή της σέντρας ως λίγο έξω από την περιοχή μας και πριν προλάβει να κάνει επιτέλους το τάκλιν ο McKenna εξαπέλυσε μια βολίδα που κάρφωσε τη μπάλα σχεδόν στον ουρανό. Γκολάρα, και κατά τύχη δεν το λες με δεδομένη την προηγούμενη φάση. 

Αμέσως ο Hughton απέσυρε τον Yates και τον Krovinović, που δεν είχε ξαναφανεί επιθετικά μετά τον οίστρο του πρώτου δεκαλέπτου, και έβαλε τον Cafú ώστε να μπορεί ο Garner να βγαίνει πιο μπροστά και τον Lyle Taylor για μεγαλύτερη απειλή μπροστά μαζί με τον Grabban (ευσεβείς πόθοι βέβαια, και οι δύο βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση). Η αντίδραση του Corberán ήταν να αποσύρει τον Toffolo (μια χαρά την είχε κάνει άλλωστε τη δουλειά του το παλικάρι), να βάλει τρίτο σέντερ μπακ (Rarmani Edmonds-Green) και να απαντήσει με 5-3-2 στο 4-4-2 του Hughton. Ως το 74', ένα ακόμα σημείο-κλειδί του αγώνα (θα δούμε γιατί), οι φιλοξενούμενοι δεν ήθελαν και πολύ να επωφεληθούν από το σάστισμά μας και να πετύχουν και τρίτο γκολ. Στο 68' σε ένα ακόμα ωραίο φάουλ του Holmes από δεξιά ο Keogh έβαλε την προβολή και αστόχησε για λίγο (αυτό πια να βλέπαμε...), ενώ στο 69' ο Αμερικανός έβγαλε σε θέση βολής στο "D" τον Ward που σούταρε πολύ άστοχα τηρουμένων των αναλογιών. Χρειάστηκε να έρθει το 73' για να ξαναδούμε μια φάση από τη Forest, στατική βέβαια, με τον Knockaert να χτυπάει κόρνερ από δεξιά στο δεύτερο δοκάρι, τον McKenna να πιάνει κεφαλιά όχι ιδιαίτερων αξιώσεων, τον Schofield να πανικοβάλλεται και να διώχνει με το ένα χέρι με μεγάλη δυσκολία και τον Christie να μην καταφέρνει να κοντρολάρει καλά για να σουτάρει στο ριμπάουντ.

Στο 74', λοιπόν, ο Mighten ταλαιπώρησε για πολλοστή φορά τον Pipa, του ξέφυγε και ο πρώην αμυντικός της Espanyol τον τράβηξε από τη φανέλα, έχοντας ήδη κάρτα. Μέσα στη νιρβάνα των 500 αγώνων του, ο Woolmer τράβηξε τον Καταλανό παράμερα και του έκανε... συστάσεις, στερώντας από τη Forest τη δυνατότητα να εξαπολύσει μια τελευταία λυσσαλέα αντεπίθεση κι ό,τι βγει απέναντι σε δέκα παίκτες. Στο 81' ο Hughton αποφάσισε επιτέλους να βγάλει τον Knockaert, με τον Luke Freeman που τον αντικατέστησε να δείχνει πολύ μεγαλύτερη διάθεση και να τρέχει δυσανάλογα με τα... κιλάκια του ως το τέλος. Ο Glenn Murray, που αντικατέστησε στο ίδιο λεπτό τον ανόρεχτο και πάλι και φυσικά μακριά από κάθε είδους εικόνα αρχηγού Grabban, στο 83' στροφογύρισε στο "D" και σούταρε μόλις έξω από το δεξί δοκάρι του Schofield, στο 88' ο Mighten σε καλή θέση μετά από κόντρα σε σουτ του Cafú σούταρε πολύ ψηλά, και η τελευταία φάση του αγώνα ήρθε στο 91', με τον αναπληρωματικό Jaden Brown να βγάζει μια πονηρή συρτή σέντρα στη μικρή μας περιοχή αλλά φυσικά κανείς συμπαίκτης του να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να την κυνηγήσει. Το τελευταίο σφύριγμα του Woolmer βρήκε τους Terriers να πανηγυρίζουν, αφού από τους 4 βαθμούς από την επικίνδυνη ζώνη βρέθηκαν στους 7, τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος.

Η Forest εξακολουθεί να βρίσκεται σε απόσταση θα λέγαμε ασφαλείας (10 βαθμών) από την 22η Rotherham, που στα δύο από τα τέσσερα εξ αναβολής παιχνίδια της μεσοβδόμαδα πήρε μόνο τρεις πόντους. Πολλά θα εξαρτηθούν για τη σωτηρία των Millers από το αυριανό τους παιχνίδι εντός με τη Birmingham, η οποία δεν έχει ακόμα εξασφαλιστεί και θα βρεθεί απέναντί μας την Τετάρτη στο St. Andrew's, με το μαχαίρι στα δόντια αν αύριο έχει χάσει. Η Forest είναι πια στη 16η θέση, αφού χθες το βράδυ μας προσπέρασε η Blackburn που νίκησε εντός 2-1 τη Derby και τη βύθισε στην 21η θέση, τέσσερις βαθμούς πάνω από τη Rotherham. Χθες επίσης η Reading πέταξε μάλλον μια από τις τελευταίες ευκαιρίες της να μπει στην εξάδα, αφού έφερε εντός 1-1 με την Cardiff (ισοφαρίζοντας μάλιστα στο 95' το 0-1 του 87') και απέχει πια τέσσερις βαθμούς από τη Bournemouth και τη Barnsley που έχουν από ένα ματς λιγότερο. Η πρώτη παίζει αργά απόψε εκτός με τη Norwich, σ' έναν αγώνα που θα είναι πιο πολύ φιέστα, αφού η ισοπαλία-σοκ της Swansea σήμερα με την ουραγό Wycombe μέσα στην έδρα της (2-2 από 0-2 μάλιστα) εξασφάλισε στους Canaries και μαθηματικά την άνοδο (και απ' ό,τι γράφεται και στον ΠΑΟΚ 7,5 εκατομμύρια ευρώ για τη μεταγραφή του Δημήτρη Γιαννούλη), και η δεύτερη αύριο εκτός με την Coventry, που πάντως καίγεται κι αυτή για να εξασφαλίσει τη σωτηρία της. Η ισοπαλία της Swansea, στο μεταξύ, ψαλίδισε και τις δικές της ελπίδες για απευθείας άνοδο, καθώς έμεινε στο -6 από τη δεύτερη Watford και δεν εκμεταλλεύτηκε την ήττα της τελευταίας στο Luton (0-1). Σήμερα στο πλαίσιο της 42ης αγωνιστικής είχαμε ακόμα: Brentford-Millwall 0-0 (αν δεν το παρατηρήσατε, μέχρι στιγμής δεν έχει νικήσει καμιά από τις 9 πρώτες ομάδες!), Middlesbrough-QPR 1-2, Sheffield Wednesday-Bristol City 1-1 και Stoke-Preston 0-0.

Forest: Samba, Christie, Worrall, McKenna, Blackett, Yates (Cafú 63'), Garner, Knockaert (Freeman 81'), Krovinović (Taylor 63'), Mighten, Grabban (Murray 81').
Huddersfield: Schofield, Pipa (High 84'), Keogh, Sarr, Toffolo (Edmonds-Green 66'), Bacuna, Hogg, Holmes (Brown 84'), O'Brien, Rowe, Campbell (Ward 41').
Σκόρερς: Rowe 45+1', Bacuna 61'.
Διαιτητής: Andy Woolmer. Κίτρινες: O'Brien 53', Pipa 57'.
Θεατές: - 

Chris Hughton: "Ήταν μια δύσκολη μέρα και είμαστε πραγματικά απογοητευμένοι, ειδικά μετά την τελευταία μας εμφάνιση στο γήπεδό μας. Ήλπιζα να την επαναλάβουμε και στο πρώτο εικοσάλεπτο θεωρώ ότι το καταφέραμε, είχαμε μεγάλη κατοχή μπάλας και κυριαρχήσαμε. Σε εκείνη την περίοδο είχαμε τρεις ευκαιρίες, και μάλλον το αποτέλεσμα εκφράζει το πώς υπήρξαμε ως ομάδα φέτος. Δυσκολευόμασταν να βάζουμε γκολ και με τον καιρό γίναμε μια πιο αποφασισμένη ομάδα, δεν δεχόμασταν εύκολα γκολ και δεν κάναμε εύκολα το λάθος. Σήμερα κάναμε δύο λάθη και δεχθήκαμε δύο γκολ, κάτι που δεν θύμιζε τον καλό εαυτό μας, ή τουλάχιστον αν τα κάναμε σε άλλα ματς ο αντίπαλος δεν τα εκμεταλλεύτηκε όπως η Huddersfield σήμερα. Έπρεπε να δείξουμε περισσότερα όταν μείναμε πίσω στο σκορ, να ξαναμπούμε στο παιχνίδι, αλλά σήμερα δεν ήταν η μέρα μας, δεν δείξαμε αρκετά. Η Huddersfield πάλεψε πολύ και ήταν πολύ καλό γι' αυτή που βρέθηκε 2-0 μπροστά. Εμείς κυνηγούσαμε, και όταν κυνηγάς είναι πάντα πρόβλημα - φέραμε τη μπάλα μπροστά, κάναμε πολλές σέντρες στην περιοχή, αλλά στο ποδόσφαιρο μετράνε τα γκολ, και όσο είσαι καλύτερος και δεν βάζεις γκολ ο αντίπαλος ενισχύει την πεποίθησή του ότι μπορεί να πάρει κάτι από το παιχνίδι. Το αποτέλεσμα εκφράζει μάλλον τη σεζόν ως σύνολο και όχι την πρόσφατη φόρμα μας, που ήταν καλή. Δεν βάζαμε πολλά γκολ, αλλά δεν δεχόμασταν κιόλας και έτσι παίρναμε νίκες και βαθμούς. Οι παίκτες ξέρουν ότι δεν είναι αποδεκτό να τελειώσει η σεζόν άσχημα, και αυτό το λέμε σε όλα τα τελευταία παιχνίδια. Ακόμα μαθηματικά δεν έχουμε σωθεί. Οι παίκτες το ξέρουν και πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα υπάρξει αντίδραση την Τετάρτη στο Birmingham".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.