Έλεγαν οι μάγκες στην Αγγλία πόσο τους έλειψε η ομάδα τους. Καλύτερα στα σπίτια σας φιλαράκια, παρά να γιουχάρετε με 0-0 στο ημίχρονο και την ομάδα σας να την έχει βρει ένας ακόμα τραυματισμός μέσα σ' όλα της τα προβλήματα. Ήταν προφανώς οι ίδιοι που σηκώθηκαν κι έφυγαν όταν έγινε το 1-2. Θέλουμε δε θέλουμε, αυτός είναι ο "υπέροχος κόσμος" μας. Είδε την ομάδα του να δέχεται δύο γκολ από αμφισβητούμενα φάουλ, αλλά στήριξη μηδέν. Απόψε στα social media θα ζητάει την κεφαλή του Chris Hughton επί πίνακι. Κι αν τον ακούσει η διοίκησή μας με τις φρέσκες ιδέες του Dane Murphy, θα έχουμε πάει πάλι πολλά βήματα πίσω.
Γράφω και μου είναι αδύνατον να πιστέψω όσα έζησα, έστω από την τηλεόραση. Τι να περηφανευόμαστε που κόψαμε τα περισσότερα εισιτήρια την προηγούμενη αγωνιστική; Τι να περηφανευόμαστε που είχαμε τον περισσότερο κόσμο εκτός έδρας στην πρεμιέρα; (ΟΚ, αυτοί που ακολουθούν την ομάδα είναι πολύ πιο αγνοί στα αισθήματα και δεν τους έχω ακούσει να γιουχάρουν ούτε στα πολύ δύσκολα.) Έχω αρχίσει να καταλαβαίνω γιατί το City Ground δεν είναι πια το φρούριο που ήταν κάποτε. Δεν είναι δυνατόν με την πρώτη λάθος πάσα ν' αρχίζει η γκρίνια. Δεν είναι δυνατόν να χαλάει η ισορροπία της ομάδας από έναν τραυματισμό και αυτοί αντί να στηρίζουν να αποδοκιμάζουν! Ούτε κακομαθημένοι οπαδοί "μεγάλης" ελληνικής ομάδας να ήταν! Και συγγνώμη κιόλας, αλλά διαφωνώ κάθετα με την ευγενική στάση του Hughton προς αυτούς...
Κι αφού τα είπαμε αυτά, σήμερα πληρώσαμε όσο πιο σκληρά γινόταν τον ανύπαρκτο καλοκαιρινό σχεδιασμό μας, ή τις πόρτες που εισπράξαμε στη μεταγραφική περίοδο - όπως θέλετε πέστε το. Δεν είναι δυνατόν να έχει ξεκινήσει τρεις αγωνιστικές το πρωτάθλημα και στην ομάδα να μην υπάρχει καθαρόαιμο αριστερό μπακ, να τιμωρείται ο φευγάτος που καλέσαμε από την προπόνηση με τις μπουλντόζες και να μην υπάρχει κάποιος να τον αντικαταστήσει. Επειδή... Forest είσαι, οι τραυματισμοί και οι τιμωρίες μάς έπληξαν εκεί ακριβώς που πονούσαμε, και το Σάββατο θα ανεβούμε το ποτάμι και θα πάμε στο Stoke χωρίς πλάγια μπακ έστω κάποιας εμπειρίας, πασχίζοντας να κερδίσουμε τον πρώτο μας βαθμό και να ξεκολλήσουμε από την προτελευταία θέση, όπου βρισκόμαστε μόνο και μόνο επειδή η Preston δείχνει να έχει πολύ χειρότερη ομάδα από μας.
Το "καταραμένο" 2-1 (τέταρτο ματς, ίδιο σκορ) έδρασε και πάλι εναντίον μας. Σα να μη μας έφταναν όλα τα υπόλοιπα, είχαμε και τον κομψευόμενο κύριο Gavin Ward να μας επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι η διαιτησία εκτός Premiership είναι περίπου για τα μπάζα. Ένα πέναλτι που δεν μας δόθηκε, δύο φάουλ για τα οποία ο όρος "αμφισβητούμενα" είναι πολύ ευγενικός και από τα οποία προήλθαν τα δύο γκολ της Blackburn, πλήρης αναισθησία για τα αντικανονικά μαρκαρίσματα στον Alex Mighten μέχρι να αντικατασταθεί και αντίθετα υπερευαισθησία για ένα τάκλιν του Jordan Gabriel που δεν ήταν καν φάουλ, όχι απλώς δεν επέσυρε ποινή κάρτας. Και πάνω απ' όλα ένας τομέας όπου νομίζαμε ότι είχαμε βρει την ησυχία μας, η άμυνά μας στα στημένα, είναι πάλι η αχίλλειος πτέρνα μας, αφού τρία από τα έξι γκολ που έχουμε δεχθεί φέτος στο πρωτάθλημα (συμπεριλαμβανομένων των δύο αποψινών) προήλθαν από τα "dead balls" που λένε οι Άγγλοι και όχι από ροή αγώνα.
Ο Hughton δεν είχε και πολλές επιλογές για την ενδεκάδα. Σε σχέση με το Σάββατο άλλαξε μόνο τον Joe Lolley (που ήταν εκτός 18άδας, είτε λόγω κακής φόρμας, είτε λόγω ενός τραυματισμού της τελευταίας στιγμής, άγνωστο) με τον Mighten και τον Lyle Taylor με τον Lewis Grabban, που ξεκίνησε για πρώτη φορά φέτος. Ο πάγκος μας ήταν γεμάτος Κ23, με τον Fin Back, τον Tyrese Fornah και τον Riley Harbottle παρόντες. Εμφανής η απουσία ενός παίκτη "game changer", που θα μπορούσε να τραβήξει το κάρο από τη λάσπη αν γινόταν η στραβή. Κι όμως, η ομάδα μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι, σε ένα πρώτο εικοσάλεπτο με ιλιγγιώδη ρυθμό, και ήταν η πρώτη που απείλησε σοβαρά στο 6', με το ωραίο σουτ του Philip Zinckernagel πολύ έξω από την περιοχή, που ανάγκασε τον Thomas Kaminski να πέσει στην αριστερή γωνία του και να διώξει με μεγάλη δυσκολία σε κόρνερ. Ο Βέλγος γκολκίπερ είδε απλώς τη μπάλα να περνάει δύο λεπτά αργότερα σε ωραία προσπάθεια και δεξί σουτ του Mighten από την αριστερή γωνία της περιοχής, και προς μεγάλη του ανακούφιση να καταλήγει λίγο άουτ. Από την πλευρά τους οι Rovers του Tony Mowbray είχαν μια ωραία σέντρα του πιτσιρικά Thyrhys Dolan από δεξιά και μια κεφαλιά του Ben Brereton Díaz (όπως θα πρέπει να συνηθίσουμε πια να λέμε τον κάποτε δικό μας φορ μετά την πολιτογράφησή του ως Χιλιανού λόγω μαμάς και την ωραία εμφάνισή του στο καλοκαιρινό Copa América) που όμως πέρασε παράλληλα με την εστία του Brice Samba.
Και λίγο μετά το τέταρτο ήρθε το απρόβλεπτο. Καλύπτοντας τη μπάλα με το σώμα του για να βγει άουτ σε μια διεκδίκηση με τον Sam Gallagher, o Jordi Osei-Tutu έπεσε στο έδαφος και έπιασε τον δεξιό οπίσθιο μηριαίο του, που με τον περσινό τραυματισμό τον είχε αφήσει να παίξει μόνο 9 ματς στην Cardiff. Μπήκε ο φυσικοθεραπευτής, βλέποντάς τον να συνεχίσει πιστέψαμε ότι μάλλον φοβήθηκε, αλλά δυστυχώς σε δύο λεπτά ξανακάθισε στο χορτάρι. Μόλις 107 αγωνιστικά λεπτά μετά τον δανεισμό του από την Arsenal, ο Jordi αποχωρούσε και ένας θεός ξέρει πότε θα επιστρέψει σε μια θέση όπου δεν διαθέτουμε... κανέναν (και φυσικά όλοι απευχόμαστε να τοποθετηθεί εκεί ο Gaëtan Bong, του οποίου η ποινή έληξε). Ο Gabriel έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και πέρασε αριστερά, ενώ δεξιά έκανε το ντεμπούτο του στην κατηγορία ο 18χρονος Back, ο οποίος με περίσσιο θράσος στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα έριξε μια μεγαλοπρεπέστατη "ποδιά" στον Brereton Díaz, που αναγκάστηκε να τον ξαπλώσει κάτω ενώ έφευγε μπροστά. Τόσο ο Back, όσο και ο Gabriel (ειδικά ο δεύτερος, που έδωσε ομηρικές μάχες από την πλευρά του) στάθηκαν στο ύψος τους και έβγαλαν την ακαδημία μας ασπροπρόσωπη για άλλη μια φορά.
Η αναγκαστική αλλαγή τόσο νωρίς και σε τέτοια θέση έκοψε τη φόρα των Reds, που άρχισαν να κάνουν πολλά αβίαστα λάθη, δεν μπορούσαν να κρατήσουν μπάλα και οφείλουν να ευχαιστήσουν τον Samba που στο πρώτο ημίχρονο πήγαν στα αποδυτήρια με τη λευκή ισοπαλία. Στο 21' χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία των φιλοξενουμένων στο ματς, όταν ο Joe Rothwell με ένα εκπληκτικό σλάλομ από δεξιά πέρασε τον Back, τον Zinckernagel και τον Ryan Yates και από την τελική γραμμή γύρισε στο πέναλτι, με τον John Buckley να πλασάρει ανενόχλητος και τον Κονγκολέζο γκολκίπερ με το ένα χέρι να βγάζει τη μπάλα από την αριστερή του γωνία. Ο Samba ήταν παρών και στο 35' σε δυνατό αριστερό σουτ του Dolan εκτός περιοχής, αλλά και στο 45' σε επίσης μακρινό σουτ του Buckley. Ενδιάμεσα, στο 39', ο Zinckernagel έβγαλε ωραία σέντρα από δεξιά, ο Grabban έπιασε κεφαλιά, ο Darragh Lenihan μπροστά του απέκρουσε στον αέρα εμφανώς τη μπάλα με το χέρι σηκωμένο, αλλά ο διαιτητής ανακάλυψε... σπρώξιμο του σέντερ φορ της Forest, με κανένα ριπλέι να μην τον δικαιώνει! Ναι, το μαντέψατε, ούτε φέτος VAR στην Championship, και κύριος οίδε τι έχουν να δουν ακόμα τα ματάκια μας...
Το Σάββατο με τη Bournemouth ξεκινήσαμε το δεύτερο ημίχρονο πετυχαίνοντας γκολ. Απόψε δεχόμενοι γκολ. Ο Tobias Figueiredo τραβούσε τα μαλλιά του για ένα φάουλ στον Brereton Díaz δίπλα στη γραμμή του πλαγίου που μόνο ο Ward είδε, αλλά τι να το κάνεις. Ο Harry Pickering εκτέλεσε με ωραία σέντρα και ο Daniel Ayala με κεφαλιά ψαράκι μάς τιμώρησε για άλλη μια φορά που δεν τον... εμπιστευτήκαμε το πάλαι ποτέ ως δανεικό και έστειλε τη μπάλα στην αριστερή γωνία του Samba (είχε σκοράρει εναντίον μας και ως παίκτης της Middlesbrough). Μαζί με την απογοήτευση για ένα ακόμα "φτηνό" γκολ ήρθαν αναπόφευκτα και τα νεύρα, και ο Jack Colback θα μπορούσε και να είχε αποβληθεί στο 54', όταν με τον διαιτητή να έχει ήδη υποδείξει φάουλ υπέρ μας έκανε ένα πολύ σκληρό μαρκάρισμα στον Lewis Travis. Στο 60' μετά από ένα γρήγορο κόρνερ μας από αριστερά ο Mighten "πάτησε" στον Brennan Johnson και αυτός τράβηξε μια ξυραφιά που πέρασε μπροστά από το τέρμα και βρήκε στο δεύτερο δοκάρι τον Yates, που αιφνιδιάστηκε μπροστά σχεδόν στο τέρμα και ο Hayden Carter πρόλαβε να διώξει σε κόρνερ.
Ήταν η τελευταία ουσιαστική ενέργεια του Mighten, που σε λίγο, έχοντας φάει πολύ ξύλο κάτω από το ασυγκίνητο βλέμμα του ρεφ, θα παραχωρούσε τη θέση του στον João Carvalho, τον οποίο ζητούσε μανιωδώς η εξέδρα (αλλά η καλή στιγμή του δεν ήρθε ποτέ). Η στιγμή της ισοφάρισης στο 69' μας έδωσε θάρρος και η μουρμούρα στο γήπεδο σταμάτησε για λίγο. Ο Grabban έγινε κάτοχος της μπάλας κάτω από το κέντρο, προχώρησε, απέφυγε τον Travis και άνοιξε δεξιά του στον Zinckernagel. Ο Δανός έκανε αυτό που τα τελευταία χρόνια στη Forest ονομάζουμε "κίνηση Lolley", απέφυγε τον Pickering και εξαπέλυσε έναν αριστερό κεραυνό που βρήκε πρώτα το αριστερό δοκάρι του Kaminski και μετά κατέληξε στα δίχτυα του, πετυχαίνοντας το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Forest μετά από τρεις ασίστ.
Δυστυχώς η κίνηση του Mowbray με τον Harry Chapman στη θέση του Rothwell άλλαξε τα πάντα. Σχεδόν μόλις μπήκε ο τύπος με το 17 αμόλησε από δεξιά μια πολύ επικίνδυνη σέντρα-σουτ που πέρασε από τον Samba αλλά έφυγε άουτ. Η τελευταία μας ευκαιρία χάθηκε στο 79', όταν από καταπληκτική εναέρια ντρίμπλα και πάσα του Johnson o Zinckernagel σούταρε πάλι εκτός περιοχής, αυτή τη φορά με το δεξί, αλλά όχι τόσο δυνατά και ο Kaminski μπλόκαρε. Ο Chapman στο 82' γύρισε πολύ όμορφα στο "D" για τον Buckley που με καλή ορατότητα σούταρε πάνω στον Samba, και στο 85' ο Gabriel δέχθηκε κίτρινη αποσπώντας τη μπάλα από τον Chapman χωρίς την παραμικρή υποψία φάουλ (το ριπλέι έδειξε καθαρά ότι ο νεοεισελθείς έπεσε μόνος του). Καθώς η εκτέλεση ετοιμαζόταν, ο Hughton έκλεισε τις αλλαγές του με τον Fornah στη θέση του Colback που είχε χτυπήσει στον ώμο και ένιωθε ενοχλήσεις. Μετά οι καρδιές μας ράγισαν για άλλη μια φορά φέτος. O ίδιος ο Chapman εκτέλεσε, ο Samba υπολόγισε λάθος την έξοδό του, έστειλε τη μπάλα προς τα δεξιά χωρίς όμως να προλάβει να επιστρέψει στο τέρμα, ο Carter γύρισε προς τη μικρή περιοχή, ο Gabriel απέκρουσε πάνω στη γραμμή την πρώτη κεφαλιά του Lenihan, αλλά ο Ιρλανδός αρχηγός των Rovers είχε την τύχη να δει τη μπάλα να του επιστρέφει συστημένη και με δεύτερη κεφαλιά σε κενό τέρμα έγραψε το 1-2.
Λίγο πριν ο Ward σφυρίξει λήξη, μέσα σε γιούχα, συνθήματα κατά του Hughton (ξέρετε, "You don't know what you're doing" και τέτοια από τους "σχετικούς" της εξέδρας - α, ρε Arsène Wenger τι καλά που τα είχες πει, ότι οι Άγγλοι νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα για το ποδόσφαιρο και η ιστορία αποδεικνύει ότι δεν ξέρουν τίποτα) και κάποιους που θυμήθηκαν ως και τον... Sabri Lamouchi (που πριν λίγες μέρες απολύθηκε από την Al-Duhail στο Κατάρ), έπεσε και λίγο παραπάνω αλάτι στην πληγή. Στο 90', και ενώ οι Reds ήταν μπροστά, ο Gabriel προσπάθησε να κοντρολάρει μια κακή μπαλιά του Scott McKenna, ο Chapman του τσίμπησε τη μπάλα, ο νεαρός δεν πρόλαβε να τραβήξει το πόδι του, δεύτερη κίτρινη και απών και αυτός το Σάββατο από το ραντεβού του Bet365 Stadium απέναντι στη Stoke, μια από τις έξι ομάδες που προηγούνται στη βαθμολογία με 7 βαθμούς. Οι Potters νίκησαν χθες εκτός τη Swansea που παραπαίει (20ή με έναν βαθμό) με 3-1 και μας περιμένουν με άγριες διαθέσεις. Ο Hughton δεν έχει πια άλλη λύση από το να κατεβάσει τον Back βασικό και να επιλέξει μεταξύ Bong και Jayden Richardson για το αριστερό άκρο της άμυνας (θυμίζουμε ότι ο Jayden είναι κι αυτός... δεξιός μπακ). Χθες για την 3η αγωνιστική είχαμε Barnsley-Luton 0-1, Blackpool-Coventry 0-1, Huddersfield-Preston 1-0, Millwall-Fulham 1-2, Peterborough-Cardiff 2-2, Reading-Bristol City 2-3 και απόψε Birmingham-Bournemouth 0-2, Hull-Derby 0-1, Middlesbrough-QPR 2-3 (αν και με δέκα η QPR από το 50' με το σκορ στο 1-1) και West Brom-Sheffield United 4-0 (οι Blades είναι μακράν η μεγαλύτερη απογοήτευση αυτή τη στιγμή, χωρίς νίκη και χωρίς γκολ στο ενεργητικό τους).
Forest: Samba, Gabriel, Figueiredo, McKenna, Osei-Tutu (Back 17'), Colback (Fornah 85'), Yates, Zinckernagel, Johnson, Mighten (Carvalho 64'), Grabban.
Blackburn: Kaminski, Carter, Lenihan, Ayala, Pickering, Travis, Rothwell (Chapman 74'), Buckley, Dolan (Davenport 74'), Brereton Díaz, Gallagher.
Σκόρερς: Zinckernagel 69' - Ayala 47', Lenihan 86'.
Διαιτητής: Gavin Ward. Κίτρινες: Colback 54', Gabriel 85' - Gallagher 67', Carter 71', Brereton Díaz 92'. Κόκκινη: Gabriel 90' (δεύτερη κίτρινη).
Θεατές: 23.964 (Forest: 23.078).
Chris Hughton: "Καταλαβαίνω την αντίδραση του κόσμου. Πάει μαζί με τα άσχημα αποτελέσματα. Ο κόσμος εδώ είναι καταπληκτικός και λέει τη γνώμη του δυνατά. Έχει πολύ πάθος. Όταν τα πράγματα πάνε καλά είναι μαζί σου, κι αυτό είναι ό,τι καλύτερο. Όταν δεν πάνε καλά οφείλεις να δεχθείς ότι είναι παθιασμένος. Οφείλεις να αποδέχεσαι τις σκληρές περιόδους μαζί με τις ομαλές. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να πάρουμε καλύτερα αποτελέσματα γι' αυτόν τον κόσμο. Για την ώρα τα πράγματα είναι δύσκολα. Οφείλουμε όμως να το καταπιούμε και να κοιτάξουμε το επόμενο ματς. Αν είναι ωραίο αυτό που έγινε; Όχι, δεν είναι. Αν το παίρνω προσωπικά; Και πάλι όχι. Είναι ένας κόσμος που θέλει να πηγαίνει η ομάδα του καλά, και όταν δεν πηγαίνει καλά και ο κόσμος πιστεύει ότι θα έπρεπε να πηγαίνει καλύτερα ή εγώ να πηγαίνω καλύτερα λέει τη γνώμη του. Όταν υπάρχει κριτική, οφείλεις να τη δέχεσαι και να προσπαθείς να βελτιωθείς. Τα τελευταία αποτελέσματα είναι απογοητευτικά, ενώ μάλιστα δουλεύουμε τόσο σκληρά για να επιστρέψουμε στο ματς. Είμαστε μια ομάδα που έχει ζήσει πολλές αναποδιές, και από πάνω χάσαμε και τον Jordi τόσο νωρίς μέσα στο παιχνίδι. Είχαμε μιλήσει για το πόσο καλή είναι η Blackburn στις στημένες φάσεις. Δεν θέλαμε να τους δώσουμε φάουλ σε καλές θέσεις και άρα το πλεονέκτημα. Αυτή τη στιγμή δεχόμαστε πάρα πολλά γκολ, κι έτσι δυσκολευόμαστε να κερδίσουμε παιχνίδια".
* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα