Όταν πας να παίξεις απέναντι στην πρωταθλήτρια της ισοπαλίας (έξι με τη σημερινή σε εννέα ματς), πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο ο αγώνας να πάει πάλι στο "Χ", και μάλιστα με το αγαπημένο σκορ της αντιπάλου σου (5 στα 6 ισόπαλα παιχνίδια της έχουν τελειώσει 1-1). Έστω και γι' αυτό, για να πάρει δηλαδή -για να το πούμε αλλιώς- τον πρώτο της φετινό βαθμό στο City Ground η Forest στην 9η αγωνιστική μετά από τέσσερις ήττες (ποιος να το πίστευε), χρειάστηκε πολύς κόπος και μεγάλη δόση τύχης, σε έναν αγώνα που σίγουρα αποκάλυψε στον Steve Cooper αρκετά από τα στοιχεία που μας έφεραν ως εδώ.

Εδώ και χρόνια οι Reds έχουν εμφανέστατο πρόβλημα απέναντι σε ομάδες που πάνε το παιχνίδι στη δύναμη. Χάνουν γρήγορα τον νευραλγικό χώρο του κέντρου, αδυνατούν να περάσουν μπαλιές στον συνήθως έναν και μοναδικό επιθετικό τους και αλείφουν έτσι πρόθυμα με βούτυρο το ψωμί του αντιπάλου. Έτσι, μετά από ένα πρώτο δεκάλεπτο γεμάτο ενθουσιασμό στον αγωνιστικό χώρο και στις κερκίδες (στη μεγαλύτερη προσέλευση ως τώρα στη φετινή σεζόν στο City Ground), όπου η Forest όφειλε να έχει ανοίξει το σκορ, μια ατυχία έφερε την οπισθοχώρηση, την ανάληψη των ηνίων του αγώνα από τους πάντα σκληρούς Λονδρέζους, το γκολ με το οποίο για μια ακόμα φορά μείναμε πίσω στο σκορ και τη μουρμούρα στην εξέδρα, όπως μας αποκάλυψε ο... απεσταλμένος μας Πάνος Σχοινάς, που παρακολούθησε την αναμέτρηση από το συνήθως όχι και τόσο γκρινιάρικο Upper Brian Clough Stand! (Πάνο μη στενοχωριέσαι, στην πρώτη δική μου επίσκεψη είχαμε χάσει...)

Τελικά η ομάδα άλλαξε πρόσωπο στο δεύτερο μέρος (βοήθησαν πολύ η Θεά Τύχη και η είσοδος του Philip Zinckernagel) και ομολογουμένως πάλεψε ως το τέλος μπας και ολοκληρώσει την ανατροπή, πράγμα που έχει να καταφέρει από τις... 2 Φεβρουαρίου όταν επικράτησε εκτός με 2-1 της Coventry, και να νικήσει στην έδρα της σε αγώνα πρωταθλήματος για πρώτη φορά από τις 5 Απριλίου όταν κατέβαλε με 3-1 την QPR. Στατιστικά γεμάτα μαυρίλα, αλλά τουλάχιστον προσπάθησε, με το κοινό της να στηρίζει παρά τα πολλά λάθη, θέλοντας να βοηθήσει να ξεκινήσει ο Cooper την παρουσία του στον πάγκο της ομάδας με νίκη.

Ο νέος προπονητής της Forest δεν έλεγε λόγια του αέρα δηλώνοντας ότι δεν θα άλλαζε πολλά πάνω στο σύνολο που κατέβασε την περασμένη εβδομάδα στο Huddersfield o (βοηθός του πια) Steven Reid και θα προσπαθούσε να χτίσει πάνω στα θετικά στοιχεία του συγκεκριμένου αγώνα. Για την ακρίβεια, ο Cooper δεν άλλαξε ούτε έναν παίκτη από το αρχικό σχήμα, και στη 18άδα επανέφερε τον Zinckernagel που συνήλθε από τον ελαφρύ τραυματισμό του στον αστράγαλο στη θέση του Loïc Mbe Soh, τον João Carvalho αντί του Cafú και προς έκπληξη πολλών (συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντος) τον... Gaëtan Bong που πήρε τη θέση του Jayden Richardson.

Όπως είπαμε, η Forest μπήκε στον αγώνα με μεγάλη όρεξη και το δίλεπτο 5'-6' αποδείχθηκε μάλλον καθοριστικό για την εξέλιξή του. Αρχικά ο Djed Spence, που έκανε πάρτι από τη δεξιά πλευρά και παρ' όλο που η τελική σέντρα του στην περιοχή δεν ήταν πάντα η ενδεδειγμένη αναδείχθηκε δίκαια Man of the Match από τον χορηγό μας ΒΟΧΤ, έβγαλε μια απίθανη μπαλιά στη μικρή περιοχή, όπου ο Lewis Grabban πετάχτηκε στην πορεία της μπάλας και πλάσαρε, δυστυχώς όμως πάνω στον Bartosz Białkowski που άπλωσε όσο μπορούσε τα 194 εκατοστά του στο χώρο και στάθηκε τυχερός. Στην εξέλιξη της φάσης αποδέκτης έγινε ο Joe Lolley που σούταρε έξω από την περιοχή, η μπάλα κόντραρε και πήρε ύψος και ο Grabban πάνω στη διεκδίκηση ένιωσε το τεράστιο κορμί του Πολωνού γκολκίπερ να συγκρούεται με το δικό του. Αν ο Białkowski δεν είχε προλάβει να αγγίξει ελάχιστα τη μπάλα με το πόδι, θα μιλούσαμε για καραμπινάτη περίπτωση πέναλτι. Η ζημιά όμως για τους Reds ήταν πολύ πιο μεγάλη από μια -έστω μεγάλη- χαμένη ευκαιρία. Ο Grabban έμεινε αρκετή ώρα κάτω, συνέχισε όπως όπως ως το 25', αλλά δεν μπορούσε να δώσει άλλα και βγήκε, δίνοντας το περιβραχιόνιο στον Joe Worrall. Στην εξέταση μετά διαπιστώθηκε ότι είχε πάθει διάσειση. Από τη στιγμή της σύγκρουσης και μετά η Forest απλά δεν διέθετε επίθεση. Κι όταν στη θέση του μπήκε ο Lyle Taylor, που λέει πολλά και κάνει λίγα, διαπιστώσαμε πως όσο και να "έμαθε πολλά καινούργια πράγματα έστω και στα 31 του και μέσα σε λίγες μόνο μέρες από τον Cooper", όπως δήλωσε, σε αυτά δυστυχώς δεν περιλαμβανόταν κάποια ένεση ψυχής. Ή τουλάχιστον το να πηγαίνει στη μπάλα πριν από τον προσωπικό του αντίπαλο και να μην πέφτει στην παραμικρή επαφή ζητώντας φάουλ που ποτέ δεν υπήρξαν. Άχρωμος, άοσμος και άγευστος όπως πάντα. Τον Ιανουάριο η απόκτηση επιθετικού φαντάζει πιο επιτακτική από ποτέ.

Η Millwall και ο Gary Rowett φυσικά δεν ήταν κορόιδα να μην επωφεληθούν. Άρχισε λοιπόν ένα ανελέητο πρέσινγκ έξω από την περιοχή μας, και καθώς ο Ryan Yates δεν είναι φτιαγμένος γι' αυτή τη δουλειά και ο James Garner συνεχίζει να μας εκπλήσσει δυσάρεστα σε σχέση με πέρσι, χωρίς να το καταλάβουμε αρχίσαμε να οπισθοχωρούμε, να έχουμε τραγικό ποσοστό στις δεύτερες μπάλες και να κινδυνεύουμε αρκετές φορές να φάμε κόντρα όταν ο Spence από δεξιά και ο Max Lowe από αριστερά προσπαθούσαν να βγάλουν την ομάδα μπροστά. Χαρακτηριστική ήταν η φάση του 19', που φάνηκε ατέλειωτη. Πρώτα σε καλή σέντρα του Scott Malone από αριστερά ο Tobias Figueiredo τελευταία στιγμή πρόλαβε με κεφαλιά τον Matt Smith που είχε οπλίσει και ήταν έτοιμος να τραβήξει σκανδάλη, από το κόρνερ του Connor Mahoney ο Smith πάλι έπιασε την κεφαλιά αλλά ο Figueiredo αυτή τη φορά απέκρουσε στη γραμμή, και με τα πολλά η μπάλα έφτασε δεξιά στην περιοχή στον Danny Ballard που με δυνατό σουτ σημάδεψε τα δίχτυα από την έξω πλευρά.

Τελικά ο Smith, που στο περσινό 3-1 στο City Ground μπήκε αλλαγή και έμεινε άσφαιρος αλλά στο προπέρσινο 0-3 πέτυχε χατ τρικ στο πρώτο ημίχρονο, έβαλε ένα ακόμα λιθαράκι στην παράδοση που χτίζει σιγά σιγά απέναντί μας. Ήταν το 32', όταν στο αριστερό άκρο της άμυνάς μας ο Yates ολιγώρησε και έχασε τη μπάλα από τον Sheyi Ojo (σε ένα ακόμα ταξίδι με την ευγενική χορηγία της Liverpool στην οποία εξακολουθεί να ανήκει), ο τελευταίος πέφτοντας και με το αριστερό έβγαλε την τέλεια σέντρα και ο Smith στο πρώτο δοκάρι νίκησε αυτή τη φορά στον αέρα τον Figueiredo και κάρφωσε τη μπάλα στην αριστερή γωνία του Brice Samba, που δεν μπορούσε να κάνει κάτι ουσιαστικό, και πάλι στο τέρμα μπροστά στο Trent End όπου είχε κάνει το χατ τρικ. Για πολλοστή φορά φέτος οι Reds βρίσκονταν με την πλάτη στον τοίχο, και τα πράγματα λίγο έλειψε να χειροτερέψουν ακόμα στο 34', όταν σε ένα ακόμα κόρνερ του Mahoney η ψηλοκρεμαστή κεφαλιά του Shaun Hutchinson πέρασε ελάχιστα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι και αναπαύθηκε στον ουρανό των διχτυών. 

Τι είπε ο Cooper στην ανάπαυλα μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά οι Reds μπήκαν και πάλι με δύναμη στο ματς και ευτυχώς κατάφεραν να ισοφαρίσουν γρήγορα (52'), αν και με εντελώς ανέλπιστο και πολύ τυχερό τρόπο. Ο Lowe δέχθηκε τη μπάλα από τον Scott McKenna στα αριστερά, μεταξύ σέντρας και μεγάλης περιοχής της Millwall και σχεδόν πάνω στην πλάγια γραμμή, απέφυγε με ντρίμπλες τον Ryan Leonard και έστειλε σέντρα από πολύ μακριά προς το δεύτερο δοκάρι. Η μπάλα πήρε περίεργη τροχιά, κρέμασε τον Białkowski, χτύπησε στο αριστερό δοκάρι του και πήγε στα δίχτυα, με τον Lowe να χαμογελάει και αργότερα να ζητάει τη συγγνώμη που επιβάλλει το fair play από τον πάγκο της Millwall επειδή προφανώς και δεν είχε ακριβώς αυτό στο μυαλό του. 

Κι όμως, αντί το... High του Lowe να ξυπνήσει τους παίκτες μας (γιατί τον κόσμο μια χαρά τον ξύπνησε), ξύπνησε τους αντιπάλους. Στο 59' ένα σουτ του George Saville πέρασε λίγο άουτ, δεν ήταν όμως τόσο αυτό όσο η ευκολία με την οποία ο Ojo έφτασε έξω από την περιοχή μας και του έστρωσε. Και δύο λεπτά αργότερα από ένα βιαστικό βολέ του Samba η Millwall βγήκε στην κόντρα, ο Figueiredo έκοψε στην περιοχή τον Ojo αλλά η μπάλα κατέληξε στον Smith, που με μονοκόμματο αριστερό κεραυνό τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι. Και στο 66', ενώ η Forest βρισκόταν στην επίθεση, η μπάλα χτύπησε πάνω στο σώμα του διαιτητή Jeremy Simpson, ο οποίος άφησε τους πάντες άναυδους αφήνοντας τους Lions να βγουν στην αντεπίθεση ενώ οι δικοί μας είχαν σταματήσει περιμένοντας -λογικά- το σφύριγμα για ελεύθερο, και τελικά ευτυχώς η κεφαλιά του Smith στη σέντρα του Mahoney πήγε κατευθείαν στην αγκαλιά του Samba, αλλιώς έπαιζε και να έχουμε μεγάλες ομορφιές! Στην ίδια φάση ο Mahoney τραυματίστηκε και έμεινε κάτω, ενώ Samba, Worrall και άλλοι είχαν περικυκλώσει τον διαιτητή και του έλεγαν χωρίς κανέναν δισταγμό τι γνώμη είχαν γι' αυτή την αλλοπρόσαλλη απόφασή του...

Στη διάρκεια αυτής της διακοπής ο Cooper απέσυρε τον Lolley, που ήθελε αλλά δεν μπορούσε, για να βάλει τον Zinckernagel που δεν χαμπάριαζε τίποτα. Σε τουλάχιστον δύο φάσεις πήγαν οι αντίπαλοι να τον γκρεμίσουν κι αυτός συνέχισε, ενώ "κέρδισε" και δύο κίτρινες κάρτες! Από κει και πέρα η Millwall δεν απείλησε άλλο, παρά την είσοδο του πάντα επικίνδυνου Benik Afobe (δανεικού από τη Stoke αλλά με προβλήματα τραυματισμών νωρίτερα στη σεζόν). Και εμείς βέβαια δεν κάναμε πολλά, αλλά θα μπορούσαμε να είχαμε εκμεταλλευτεί τη φάση του 81', όταν από κόρνερ του Garner o Taylor σούταρε με καλές προϋποθέσεις στα σώματα και στην επαναφορά ο Worrall σημάδεψε τον Białkowski, ή του 85' με την ωραία προσπάθεια και τη χαμηλή σέντρα από δεξιά του Brennan Johnson που δεν βρήκε κάποιο πόδι για να σπρώξει τη μπάλα μέσα. Ο Zinckernagel προσπάθησε και ο ίδιος στο 88', αφού έμεινε για μία ακόμα φορά όρθιος και άλλαξε με τον Taylor, αλλά το σουτ του δεν ήταν ανάλογο της όλης προσπάθειάς του που σίγουρα άξιζε κάτι καλύτερο.

Ο βαθμός έφερε τη Forest στην 22η θέση, πάνω από τη Hull που έχασε σήμερα εκτός 2-0 από τη Stoke και φυσικά τη Derby, που μετά την αφαίρεση 12 βαθμών λόγω εισόδου σε καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης έπεσε στους -2 και ηττήθηκε με 1-0 στο Bramall Lane από τη Sheffield United με πέναλτι του πρώην δικού μας Billy Sharp στο 90', ενώ έπαιζε και με δέκα από το 57' λόγω αποβολής του γκολκίπερ της Kelle Roos. Και επειδή ο Cooper έχει πέσει κατευθείαν στα βαθιά, τον περιμένει την Τετάρτη ένα γήπεδο όπου δεινοπαθούμε διαρκώς τα τελευταία χρόνια: το Oakwell, με αντίπαλο την πρώην ομάδα του Dane Murphy Barnsley, που φέτος δεν πάει καλά και βρίσκεται μόλις τρεις βαθμούς πάνω από μας, με επίσης μία νίκη σε εννέα ματς και τελευταία αποτυχία τη σημερινή ήττα εκτός από τη νεοφώτιστη Blackpool (1-0). H 9η αγωνιστική ξεκίνησε χθες με την εκπληκτική Coventry να διαλύει εντός και την οικτρή Peterborough (3-0) και να έχει πλέον θρονιαστεί για τα καλά στην εξάδα, ενώ η West Brom δυσκολεύτηκε αλλά έκαμψε στο Hawthorns την αντίσταση της QPR (2-1). Σήμερα είχαμε το μεσημέρι Reading-Middlesbrough 1-0 (νίκη για τους επίσης υποψήφιους για αφαίρεση βαθμών λόγω οικονομικών προβλημάτων Royals) και το απόγευμα Birmingham-Preston 0-0, Blackburn-Cardiff 5-1, Bournemouth-Luton 2-1 (πρωτοπόροι οι Cherries με δύο βαθμούς διαφορά από West Brom και Coventry), Bristol City-Fulham 1-1 και Swansea-Huddersfield 1-0.

Forest: Samba, Figueiredo, Worrall, McKenna, Spence, Yates, Garner, Lowe, Lolley (Zinckernagel 68'), Johnson (Mighten 88'), Grabban (Taylor 27').
Millwall: Białkowski, Ballard, Hutchinson, M. Wallace, Leonard, Kieftenbeld (Mitchell 78'), Saville, Malone, Mahoney (Afobe 69'), Ojo (Evans 79'), Smith (Bradshaw 87'). (Αν προσέξατε η Millwall έκανε τέσσερις αλλαγές γιατί ο Grabban αντικαταστάθηκε λόγω διάσεισης και ο κανονισμός σε αυτή την περίπτωση επιτρέπει μία επιπλέον αλλαγή στον αντίπαλο.)
Σκόρερς: Lowe 52' - Smith 32'.
Διαιτητής: Jeremy Simpson. Κίτρινες: Figueiredo 55', Worrall 82' - Kieftenbeld 78', Afobe 82', Ballard 85'.
Θεατές: 25.589 (Forest: 24.305).

Steve Cooper: "Ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι, με πολλές δυνατές στιγμές. Είχαμε στην αρχή μια πολύ καλή χαμένη ευκαιρία με τον Lewis. Θεωρώ πως ξεκινήσαμε πολύ καλά και αν είχαμε βάλει αυτό το γκολ θα μιλούσαμε τώρα για ένα διαφορετικό παιχνίδι. Όταν ο αρχηγός μας αποχώρησε, μουδιάσαμε κάπως. Δεν νομίζω πως κάποια ομάδα άξιζε να είναι μπροστά στο ημίχρονο, αλλά απογοητευτήκαμε που βρεθήκαμε πίσω. Ήταν ένα γκολ που είχαμε σχεδιάσει να μη δεχθούμε. Θέλαμε να σταματήσουμε τις σέντρες τους γιατί ξέραμε τι είδους απειλή είναι ο Smith με τη μπάλα στον αέρα. Όταν σχεδιάζεις κάτι προφανώς και θέλεις να τα πας καλύτερα, όταν όμως τα πράγματα γυρίσουν εναντίον σου έχεις δύο επιλογές: είτε να το δεχθείς και να κάτσεις να χάσεις, είτε να σηκώσεις τα μανίκια και να προσπαθήσεις να ξαναμπείς στο ματς. Δεν ολοκληρώσαμε το έργο μας, αφού δεν πήραμε και τους τρεις βαθμούς, αλλά κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να επιστρέψουμε στο παιχνίδι".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.