Όταν έχουμε να παίξουμε με τη Hull, και ειδικά στο City Ground, τρώγομαι με τα ρούχα μου. Ο λόγος είναι απλός: αυτή η αντιπαθέστατη ομάδα με σήμα την τίγρη (όχι το λιοντάρι όπως τα έμπλαστρα) έχει την καταραμένη συνήθεια να έρχεται στο Nottingham, να τη σφυροκοπάμε ανελέητα, να βάζει ένα γκολ και να φεύγει νικήτρια. Με φαντάζεστε λοιπόν σήμερα, όταν σκόραρε στο τέλος ενός ημιχρόνου όπου την κάναμε ό,τι θέλαμε, απλώς χωρίς να μπορούμε να στείλουμε τη μπάλα στα δίχτυα. Ευτυχώς η φετινή Forest ξεπέρασε και αυτόν τον σκόπελο, και μερικούς ακόμα που εμφανίστηκαν στην πορεία του ματς...

"Oh mist rolling in from the Trent" στην κυριολεξία είχαμε σήμερα - όχι μόνο το γνωστό τραγούδι που λέμε πριν τη σέντρα στην έναρξη και στο δεύτερο ημίχρονο (οπαδική "διασκευή" του περίφημου "Mull of Kintyre" του Paul McCartney) αλλά και την ίδια αυτοπροσώπως την ομίχλη, που σκαρφάλωσε τις όχθες του ποταμού και πλημμύρισε το City Ground. Τοπίο στην ομίχλη γενικά το αγγλικό ποδόσφαιρο, όπου στις τέσσερις επαγγελματικές κατηγορίες αυτό το Σαββατοκύριακο αναβλήθηκαν 24 αγώνες λόγω Covid! Βλέπετε οι Άγγλοι ποδοσφαιριστές, που δεν είναι και τα πιο ώριμα παιδιά του κόσμου, δεν πήραν πολύ στα σοβαρά τις παραινέσεις της κυβέρνησής τους και ο ένας στους τρεις περίπου παρέμεινε ανεμβολίαστος. Δεν ήταν δυνατόν η Championship να τη γλιτώσει, και ακριβώς το μισό πρόγραμμα της 23ης αγωνιστικής πήγε κατά Καπερναούμ. Εξ ου και η λειτουργία των αντανακλαστικών της Nova, που μετά την αναβολή του Coventry-Stoke που θα έδειχνε στις 5 αποφάσισε να δείξει το δικό μας! Ευτυχώς στο Forest TV δεν το πήραν έγκαιρα χαμπάρι (όταν δείχνει η Nova παιχνίδι εδώ το Forest TV μπλοκάρει τα ελληνικά ip) και η συγκέντρωσή μας έγινε κανονικά και με αίσιο τέλος...

Η ομάδα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, κατέβηκε αυτούσια όπως στον θρίαμβο με τη Swansea το προηγούμενο Σάββατο (μόνο στην αποστολή ο Tobias Figueiredo, που ανάρρωσε από την άσχετη με τον Covid ασθένειά του, πήρε τη θέση του Braian Ojeda) και το ίδιο σύστημα (3-4-2-1 με τον Ryan Yates ξανά ανάμεσα στα δύο σέντερ μπακ) και μπήκε στο γήπεδο για να συμπεριφερθεί ως φαβορί απέναντι στη Hull, που είχε και εκείνη συμπληρώσει έξι ματς αήττητη και είχε φύγει πλέον από την επικίνδυνη ζώνη. Για 35 περίπου λεπτά οι Tigers έτρεχαν πανικόβλητοι σαν να τους είχαν πάρει στο κατόπι όλοι οι κυνηγοί της Ινδίας. Μόλις στο 8' ο Jack Colback σέντραρε από αριστερά στη μικρή περιοχή για τον Lewis Grabban, που έπιασε απευθείας το βολέ αλλά ο Di'Shon Bernard, δανεικός από τη Manchester United και συμπαίκτης με τον James Garner παλιά στην Κ23 της, που έπεσε στα πόδια του, τον κόντραρε όσο έπρεπε ώστε η μπάλα να μην πάρει πορεία προς τα δίχτυα. Στο 19' σε φάουλ του Garner από δεξιά ο Grabban έπιασε στο πρώτο δοκάρι ένα πανέξυπνο τακουνάκι αλλά έστειλε τη μπάλα να περάσει κάποια εκατοστά πιο δεξιά από το αριστερό δοκάρι του Nathan Baxter. Στο 24' σε μια τρομερή κάθετη του Djed Spence προς τον Brennan Johnson ο νεαρός Ουαλός διεθνής δυστυχώς δεν κοντρόλαρε σωστά, αλλιώς θα έβγαινε στο τετ α τετ. Οι δυο τους βρίσκονται πλέον και με κλειστά τα μάτια, και τέσσερα λεπτά αργότερα άλλαξαν τη μπάλα στην περιοχή με κινηματογραφική ταχύτητα (ο Spence μάλιστα με τακουνάκι) πριν ο Johnson πλασάρει διαγώνια με το δεξί και αστοχήσει ελάχιστα.

Η Hull έδειξε ότι... υπήρχε στο δίλεπτο 34'-36' (υπό την έννοια ότι κυκλοφόρησε τη μπάλα έξω από την περιοχή μας, όχι ότι απείλησε ιδιαίτερα), το οποίο τελείωσε με ένα ατυχές συμβάν για τους Reds. Από το 12', σε μια ανύποπτη φάση στο κέντρο, ο Jordi Osei-Tutu, που είχε τεράστια συμβολή στην εικόνα των πρώτων λεπτών με τις εξαιρετικές πλαγιοκοπήσεις του από αριστερά, είχε μείνει κάτω μετά από μαρκάρισμα πιάνοντας το δεξί του πόδι λίγο κάτω από το γόνατο. Δεν κατάφερε να βγάλει ούτε το ημίχρονο. Αν θυμάστε, και στις αρχές της σεζόν είχαμε το ίδιο μοτίβο για τον δανεικό από την Arsenal: φοβερό πρώτο παιχνίδι, καταπληκτική αρχή στο δεύτερο, τραυματισμός - τέσσερις μήνες έξω. Ας ελπίσουμε απλά να μην επαναληφθεί, γιατί στον επόμενο αγώνα, εκτός απέναντι στη Middlesbrough ανήμερα της Boxing Day, όπου δεν θα παίξει ούτε ο Spence κόντρα στην ομάδα στην οποία ανήκει, και με τον Max Lowe ακόμα τραυματία, κινδυνεύουμε να μείνουμε στα πλάγια της άμυνας με τον εξής... Gaëtan Bong! Ή μάλλον όχι: επιστρέφει και ο Mohamed Dräger, που έπαιξε τέσσερα 90λεπτα με την Τυνησία στο FIFA Arab Cup που διεξήχθη στο Κατάρ και σήμερα στον τελικό δυστυχώς έφυγε ηττημένος στην παράταση με 2-0 από την "αιώνια αντίπαλο" Αλγερία. Λέτε να κάνει επιτέλους ντεμπούτο;

Η είσοδος του Alex Mighten στη θέση του Osei-Tutu έκανε το σύστημά μας άνω κάτω: ο Colback (που κουβαλούσε ήδη κίτρινη κάρτα) πήγε αριστερά στην άμυνα, ο Yates ανέβηκε στο κέντρο, ο Alex πήγε αριστερά και ο Philip Zinckernagel πίσω από τον Grabban σε ένα 4-2-3-1. Τα μπακ μας σταμάτησαν τις επελάσεις, στο 40' η Hull έκανε την πρώτη της μισο-ευκαιρία με φάουλ του Mallik Wilks από καλή θέση δεξιά να βρίσκει δίχτυα από την έξω μεριά (με τον Brice Samba πάντως να ελέγχει) και στο 43' άνοιξε το σκορ. Από το κέντρο ο Sean McLoughlin έκανε τη βαθιά μπαλιά της ζωής του και ο Keane Lewis-Potter το κοντρόλ της δικής του ζωής στην αριστερή γωνία της περιοχής μας, αφού η μπάλα πέρασε πάνω από το κεφάλι του Spence. O 20χρονος μπήκε στην περιοχή αντιμέτωπος μόνο με τον Samba και τον εκτέλεσε εν ψυχρώ. Πώς λέμε κόντρα στη ροή του αγώνα; Εντελώς όμως. Ο πιτσιρικάς μάλιστα πήρε θάρρος και πέντε λεπτά αργότερα, στις καθυστερήσεις, σε κόρνερ του George Honeyman από δεξιά πετάχτηκε αμαρκάριστος στο πρώτο δοκάρι και έβαλε το κεφάλι του αλλά αστόχησε, ενώ στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Mighten έκανε χαζό πάνω στην τελική γραμμή τον προσωπικό του αντίπαλο και γύρισε προς τη μικρή περιοχή, όπου ο Grabban δεν έπιασε το σουτ όπως θα το ήθελε και ο Baxter μπλόκαρε.

Τι να είπε άραγε ο Steve Cooper στα αποδυτήρια, με την ομάδα του μετά από τέτοια κυριαρχία να φεύγει από το γήπεδο με σκυμμένα κεφάλια; Μπορεί και τίποτα. Οι Reds μπήκαν στην επανάληψη αποφασισμένοι και ήδη στο 48' ο Baxter αναγκάστηκε να απογειωθεί και να διώξει σε κόρνερ την κεφαλιά του Zinckernagel μετά από σέντρα του Johnson από δεξιά. Στο κόρνερ ο Wilks κόντεψε να βγάλει τη φανέλα του Yates τραβώντας τη, αλλά ο άπειρος John Busby έμεινε ασυγκίνητος. Πιο κοντά στη φάση όμως στο 51', έδωσε το πέναλτι όταν ο Mighten μπήκε σαν σφήνα στην περιοχή και εκεί ο Honeyman του πήρε τα πόδια. Οι φιλοξενούμενοι δεν συμφώνησαν, αλλά μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν αφού ο Alex έμεινε ώρα κάτω και τελικά, μετά την πολύ καλή εκτέλεση του Grabban που νίκησε τον Baxter και πέτυχε το δέκατο γκολ του στη σεζόν αν και ο γκολκίπερ της Hull έπεσε σωστά στη δεξιά του γωνία, βγήκε από τον αγώνα, δίνοντας τη θέση του στον João Carvalho. Ο Πορτογάλος επανεμφανίστηκε μετά από τον αγώνα με τη Derby στις 28 Αυγούστου, όπου είχε ξεκινήσει βασικός και είχε αντικατασταθεί στο ημίχρονο από τον... Mighten. Πέρασε και δεν άγγιξε, μην καταφέρνοντας ποτέ να μπει στο παιχνίδι.

Ευτυχώς άλλοι ήταν μέσα μέχρι τα μπούνια, και ο Grabban ήταν ένας από αυτούς. Ο αρχηγός μάλλον καταριόταν την τύχη του στο 68', όταν με δύο φοβερά τάκλιν ο Jacob Greaves και ο McLoughlin τον πρόλαβαν σε θέσεις για γκολ. Αλλά δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Τέσσερα λεπτά μετά, από απόκρουση της άμυνας σε κόρνερ της Hull, έφυγε σαν εξτρέμ από τα δεξιά, παρά την παρουσία δύο αντιπάλων πάνω του ξέφυγε και έβγαλε σέντρα στην περιοχή. Ο Johnson, που μετά την αποχώρηση του Mighten είχε περάσει αριστερά, μυρίστηκε τη φάση βλέποντας τη μπάλα να περνάει πάνω από το κεφάλι του Bernard, κοντρόλαρε άψογα με το στήθος και πλάσαρε το ίδιο άψογα με το δεξί, παρά την απελπισμένη προσπάθεια του Baxter. Η ανατροπή ήταν γεγονός. Από εκεί και πέρα η εικόνα δεν μας άρεσε και ο Cooper, που έβλεπε τη Hull να επιτίθεται κατά κύματα και τη Forest να αμύνεται απεγνωσμένα, απέσυρε τον συνήθη ύποπτο Zinckernagel για να ενισχύσει την άμυνα με τον Figueiredo. Τρομάξαμε δύο φορές στις καθυστερήσεις, όπου ο μάνατζερ των φιλοξενουμένων Grant McCann πήρε κάρτα ο ίδιος ζητώντας κίτρινη για καθυστερήσεις στον Samba: στο 94' όταν ο δαιμόνιος Lewis-Potter σέντραρε από δεξιά, η μπάλα βρήκε το πάνω μέρος του οριζόντιου δοκαριού και στην επαναφορά ευτυχώς για μας ο Greg Docherty τράκαρε με τον Honeyman και σούταρε ψηλά, ενώ στο 96', όταν ο αναπληρωματικός Tom Eaves κατάφερε με πολύ κόπο να πιάσει μια κεφαλιά, σημάδεψε κατευθείαν στην αγκαλιά του Samba.

Εννέα ματς χωρίς ήττα, λοιπόν, και τρεις σερί νίκες στο φινάλε του πρώτου γύρου μάς φέρνουν πλέον στην έβδομη θέση, έναν βαθμό πίσω από την εξάδα! Ποιος να το πίστευε αυτό τον Αύγουστο, έστω και με τόσες ομάδες να έχουν αγώνα λιγότερο (όπως είπαμε αναβλήθηκαν λόγω της πανδημίας που χτύπησε τα αποδυτήρια πολλών ομάδων οι αγώνες Cardiff-Derby, Coventry-Stoke, Millwall-Preston, QPR-Swansea και Reading-Luton)... Καλό θα ήταν βέβαια να έλειπαν και τα προβλήματα στα άκρα της άμυνας για την επίσκεψη στο Riverside απέναντι σε μια Boro έναν μόλις βαθμό από κάτω μας, επίσης ανεβασμένη και νικήτρια σήμερα στο γήπεδό της με 1-0 επί της δεύτερης Bournemouth, που νιώθει πλέον καυτή την ανάσα της Blackburn, η οποία ρολάρει σαν καλολαδωμένη μηχανή και διέλυσε εντός 4-0 τη Birmingham! Κατά τα άλλα για την 23η αγωνιστική είχαμε χθες Barnsley-West Brom 0-0 και σήμερα Blackpool-Peterborough 3-1 και Bristol City-Huddersfield 2-3, ενώ το πρόγραμμα ολοκληρώνεται... ιού θέλοντος τη Δευτέρα με το Fulham-Sheffield United.

Forest: Samba, Worrall, Yates, McKenna, Spence, Colback, Garner, Osei-Tutu (Mighten 40', Carvalho 56'), Johnson, Zinckernagel (Figueiredo 79'), Grabban.
Hull: Baxter, Bernard, McLoughlin, Greaves, Longman (Elder 64'), Smallwood, Docherty, Lewis-Potter, Honeyman, Wilks (Smith 64'), Magennis (Eaves 81').
Σκόρερς: Grabban 55' (πέναλτι), Johnson 72' - Lewis-Potter 43'.
Διαιτητής: John Busby. Κίτρινες: Colback 29', Worrall 72' - McLoughlin 17', Longman 36', Smallwood 52', Baxter 54', Bernard 83'. 
Θεατές: 26.513 (Forest: 24.796).

Steve Cooper: "Πιστεύω πως παίξαμε πολύ καλά στο πρώτο ημίχρονο. Κάναμε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια μας όσον αφορά την ανάπτυξή μας και τις θέσεις που παίρναμε στο γήπεδο και πραγματικά μοιάζαμε με την ομάδα που θα ήθελα πολύ να γίνουμε. Για να είμαστε δίκαιοι με τη Hull, πέτυχε ένα πολύ ωραίο γκολ, αλλά θεωρώ ότι ήταν φτηνό από μέρους μας και εντελώς κόντρα στη ροή του ματς. Στο ημίχρονο είχαμε να ασχοληθούμε με τραυματισμούς, με την αλλαγή του συστήματος, με το μειονέκτημα στο οποίο βρισκόμασταν όντας πίσω με 1-0 - γιατί μπορεί εύκολα να σε πάρει από κάτω όταν παίζεις καλά κι όμως χάνεις. Στο δεύτερο ημίχρονο ξεκινήσαμε πολύ καλά. Ο Alex είχε μια πολύ όμορφη ενέργεια στη φάση που κέρδισε το πέναλτι, ο Lewis ευστόχησε και το μομέντουμ συνέχισε να είναι από τη δική μας πλευρά. Στο δεύτερο γκολ ο Lewis έδωσε μια υπέροχη ασίστ και ο Brennan έμεινε ψύχραιμος εκτελώντας μέσα σε πολύ λίγο χώρο. Μετά έπρεπε να διαχειριστούμε το ματς, ο Brice δεν είχε και τρομερή δουλειά, αλλά αμυνθήκαμε με νύχια και με δόντια γιατί αυτή η νίκη σήμαινε πολλά για μας. Η ομάδα μας έδειξε δύο διαφορετικές πλευρές της σήμερα, και αυτό είναι ευχάριστο. Ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι, αλλά δεν με νοιάζει: ο κόσμος περνάει δύσκολες εποχές και έχει οικονομικές δυσκολίες, κι όμως βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι στο γήπεδο να κάνουν τέτοια ατμόσφαιρα. Οι φίλοι μας είναι μοναδικοί. Είμαι ευτυχισμένος που είδαν την ομάδα τους να παίζει καλά, να παλεύει, να γυρίζει το παιχνίδι και να το κερδίζει".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.