"Εκεί δεν το χάνω με τίποτα!" φαίνεται να λέει ο Lewis Grabban στους 2.000 παρά κάτι φίλους της Forest που έχουν φάει την ταλαιπωρία, την κίνηση και τα... έργα του μετρό της πρωτεύουσας, αλλά τον αποθεώνουν που για δεύτερη φορά μέσα σε μία εβδομάδα, μετά το νικητήριο γκολ με την Arsenal, στέλνει κι άλλη μια Λονδρέζικη ομάδα για τσάι και τους ίδιους στον έβδομο ουρανό. H Forest νίκησε μέσα στο Den μετά από εννέα χρόνια σε αγώνα πρωταθλήματος (και έξι γενικώς), με τον αρχηγό να σκοράρει στο 91', και μάλλον να ευχαριστεί κι αυτός από μέσα του τον Brice Samba που του έδωσε αυτή την ευκαιρία!

Πράγματι, μπορεί ο Grabban να έχει βρει τον καλό του εαυτό της περιόδου 2019-'20, να έχει φτάσει ήδη τα 12 γκολ και να οδηγεί την προσπάθεια των Reds να διεκδικήσουν ό,τι τους αναλογεί για να μην ολοκληρωθεί η σεζόν τους στις αρχές Μαΐου, αλλά το σημερινό ματς, που έκανε μπαμ από χιλιόμετρα (σόρι, μίλια) ότι θα κρινόταν στο ένα γκολ, δεν θα είχε φτάσει ποτέ μέχρι εκεί αν ο Κονγκολέζος τερματοφύλακας δεν είχε γλιτώσει δύο φορές την ομάδα στο τελευταίο πεντάλεπτο της κανονικής του διάρκειας. Ενώ στην άλλη πλευρά του γηπέδου ο Bartosz Białkowski είχε... παραχωρήσει ευγενικά αυτό το προνόμιο στον Dan McNamara που απέκρουσε δύο φορές πάνω στη γραμμή, ο Brice πήρε την ευθύνη πάνω του και δίκαια πανηγυρίζει αυτή τη στιγμή το clean sheet. Δεν ξέρω αν ο Steve Cooper τον έδειξε πάλι για να τον χειροκροτήσει ο κόσμος, όμως σίγουρα το όφειλε!

Ο αγώνας του Den, που άρχισε με δέκα λεπτά καθυστέρηση λόγω κάποιας "έκτακτης ανάγκης ιατρικής φύσεως" χωρίς να δοθούν περαιτέρω εξηγήσεις (άλλοι είπαν ότι οι ταξιδιώτες φίλοι της Forest είχαν μπλέξει στην αιώνια κίνηση του Λονδίνου), ήταν από εκείνους που μας έκαναν να λατρέψουμε το αγγλικό ποδόσφαιρο. Η μπάλα πάνω-κάτω, λυσσασμένες επιθέσεις απέναντι σε ψυχωμένες άμυνες, φάσεις όπου το "γκοοολ!" γινόταν "άααχ" μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, όχι ιδιαίτερη τεχνική αλλά πάθος και δύναμη, απόλαυση να το βλέπεις. Μπορεί να το γράφω τώρα αυτό από τη σκοπιά του νικητή, αλλά είμαι βέβαιος ότι και ένας ουδέτερος το ίδιο θα έλεγε. 

Ο Cooper το ήθελε το ματς από την αρχή. Γι' αυτό έκανε μόνο μία αλλαγή στην ενδεκάδα του θριάμβου στο FA Cup, βάζοντας τον Grabban στη θέση του Philip Zinckernagel και κρατώντας στο αρχικό σχήμα τον Keinan Davis και τη διάταξη με τους τρεις σέντερ μπακ. Το σύστημα έμοιαζε πολύ με 3-4-3, αφού ο Grabban έπαιζε σαν "δεκάρι", λίγο πιο πίσω από τον Davis (που παρεμπιπτόντως έδειξε αυτή τη φορά πολύ καλά στοιχεία και στον χειρισμό της μπάλας, σκάζοντας απίστευτες ντρίμπλες σε όποιον τον μάρκαρε) και τον Brennan Johnson. Αυτή η αλλαγή μπορεί να χάθηκε στο πρώτο εικοσάλεπτο μέσα στη συντριπτική υπεροπλία της Millwall (επίσης σε 3-4-3), που εκτός του FA (όπου αποκλείστηκε εντός από την Crystal Palace) είχε παίξει κι άλλο ένα ματς πρωταθλήματος μέσα στο 2022 (2-3 εκτός από τη Bristol City), αλλά βοήθησε πολύ στη συνέχεια τη Forest να επιβάλει το παιχνίδι της και να φτιάξει ευκαιρίες. 

Ο κύριος λόγος που οι Lions μάς στρίμωξαν για τα καλά στην αρχή έχει ονοματεπώνυμο. Ο Benik Afobe εμφανίστηκε στο ματς μόνο στο πρώτο και στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα, αλλά ήταν κίνδυνος θάνατος και στα δύο. Ρωτήστε τον Joe Worrall να σας πει. Ο δανεικός από τη Stoke, τον οποίο είχα την ατυχία να δω από κοντά να σκοράρει εναντίον μας ως παίκτης των Wolves στο City Ground το 2015, ξέφυγε για πρώτη φορά από τον Joe (που έκανε αρκετές φορές το λάθος να τον μαρκάρει από πολύ κοντά παρ' όλο που του ρίχνει ένα κεφάλι στο μπόι), μπήκε στην περιοχή και από πλάγια αριστερά σούταρε στην κλειστή γωνία του Samba, ο οποίος έδειξε με το καλημέρα (3') σε πόσο καλή κατάσταση βρισκόταν. Τρία λεπτά αργότερα, πάλι μετά από ενέργεια του Afobe, o Scott Malone βρέθηκε περίπου στην ίδια θέση, αυτός όμως βρήκε δίχτυα... από την έξω πλευρά. Και στο 12', σε σέντρα του Tom Bradshaw από δεξιά, η μπάλα κύλησε επικίνδυνα μέσα στη μικρή περιοχή και παράλληλα στο τέρμα πριν προλάβει τελευταία στιγμή ο Steve Cook (άλλη μια μεστή εμφάνιση από τον πρώην αρχηγό της Bournemouth) και διώξει σε κόρνερ μπροστά στον Malone που έσπευδε να επωφεληθεί.

Ο Bradshaw ήταν άτυχος, αφού χτύπησε και αντικαταστάθηκε από τον πρώην επιθετικό χαφ της Derby Mason Bennett στο 28', και η Millwall ήταν γενικά άτυχη αφού στο ημίχρονο έκανε και δεύτερη αναγκαστική αλλαγή (ο Ben Thompson πήρε τη θέση του δραστήριου Seyi Ojo, που είχε τραυματιστεί πέφτοντας άτσαλα στο χορτάρι μετά από διεκδίκηση στον αέρα με τον Ryan Yates. Η Forest είχε το πρώτο της σουτ στο 23' με τον Davis, που στην αριστερή γωνία της περιοχής απέφυγε εξαιρετικά τον παίκτη του αλλά η προσπάθειά του δεν είχε ιδιαίτερη δύναμη και ο Białkowski μπλόκαρε. Ακολούθησε ένα διάστημα χωρίς φάσεις, αλλά στο τελευταίο πεντάλεπτο του πρώτου μέρους η Forest ήταν φωτιά. O Πολωνός γκολκίπερ έσωσε ενστικτωδώς το 0-1 στο 43', όταν ο Grabban μπήκε στην περιοχή από δεξιά και έβγαλε πανέμορφα στο πέναλτι στον Yates που σούταρε αμέσως, ενώ και στις καθυστερήσεις ο Ryan βγήκε ο ίδιος δεξιά και γύρισε, από μια κόντρα η μπάλα πήρε ύψος και ο McNamara την έβγαλε για πρώτη φορά πριν περάσει τη γραμμή.

Οι Reds μπήκαν με την ίδια διάθεση και στο δεύτερο ημίχρονο, εγκαταστάθηκαν έξω από την αντίπαλη περιοχή, αλλά στο 55' χρειάστηκε να κάνει ο Cook ένα φοβερό τάκλιν πάνω στον Murray Wallace για να τον εμποδίσει να σκοράρει εξ επαφής σε μια αναστάτωση που προήλθε από ένα από τα επικίνδυνα κόρνερ που εκτελούσε από δεξιά ο Malone (παρεμπιπτόντως, ο συνεπώνυμός του Jed Wallace, μεταγραφικός στόχος της Forest τον τελευταίο καιρό, δεν ήταν στην αποστολή, δίνοντας πάτημα στις φήμες από το Λονδίνο που αναφέρουν ότι πιέζει για να φύγει). Ο ίδιος ο Cook δεν δίστασε να σουτάρει από πολύ μακριά στο 61', στέλνοντας τη μπάλα να περάσει λιγότερο από ένα μέτρο έξω από το δεξί δοκάρι του Białkowski, που πάντως έλεγχε την πορεία της. Στο 69' ο Bennett ξέφυγε από τον Scott McKenna και γύρισε στο ύψος της περιοχής, όπου ο Thompson σούταρε χωρίς δύναμη και ο Worrall απομάκρυνε. Στο 72' ο Yates έβγαλε κάθετη στον Johnson και εκείνος σέντραρε σε χαμηλό ύψος για να πιάσει ο Grabban ένα πολύ πονηρό και δυνατό τακουνάκι, στέλνοντας όμως τη μπάλα κατευθείαν πάνω στον Białkowski. Ο Yates ήταν εκείνος που ένα λεπτό αργότερα έκανε και τη βαθιά μπαλιά στον Davies, ο οποίος απέφυγε μαεστρικά τον Shaun Hutchinson και μπήκε στην περιοχή, αλλά από πολύ δύσκολη θέση βρήκε κι αυτός δίχτυα αλλά από τη λάθος μεριά. Ήταν η τελευταία ενέργεια του 23χρονου στράικερ, που -ας μην ξεχνάμε- έχει αρκετό καιρό να παίξει σε επίπεδο ανδρών και φυσικό είναι να κουράζεται. Ο Cooper, στη μοναδική του αλλαγή στο ματς, τον αντικατέστησε με τον Zinckernagel, στέλνοντας πια καθαρά τον Grabban στην κορυφή της επίθεσης.

Η Forest συνέχισε να πιέζει, και στο 76' σε σουτ του Johnson η μπάλα χτύπησε στον Wallace και ξεγέλασε τον Białkowski, που την είδε με ανακούφιση να βγαίνει κόρνερ. Στο 79' έγινε η πιο τρελή φάση του αγώνα. Από κόρνερ του Jack Colback από αριστερά ο Yates έπιασε την κεφαλιά σχεδόν στη μικρή περιοχή, όμως ο McNamara ήταν πάλι εκεί να ξελασπώσει τον γκολκίπερ του. Η μπάλα έφυγε δεξιά, ο Johnson σέντραρε πάλι, ο Yates σε πολύ καλύτερη θέση δυσκολεύτηκε και η κεφαλιά του έφυγε παράλληλα στο τέρμα, ο Colback γύρισε ξανά στην περιοχή και ο Grabban με νέα κεφαλιά υποχρέωσε τον Πολωνό στην καλύτερή του επέμβαση στο ματς. Και εκεί ξεκίνησε ο παλαβός ρυθμός με το ρεσιτάλ του Afobe, που στο 83' έφυγε ξανά από την επιτήρηση του Worrall και σούταρε πάνω στον Samba μεν, πολύ δυνατά δε, με συνέπεια ο τερματοφύλακάς μας να μη συγκρατήσει τη μπάλα και ο James Garner που ακολουθούσε τη φάση να διώξει σε κόρνερ. Ο Samba όμως θα έκανε μια πολύ πιο δύσκολη επέμβαση στο 85', όταν σε παμπόνηρο φάουλ του Malone από δεξιά είδε (κι αυτό κατόρθωμα ήταν με τόσο κόσμο μπροστά του) τη μπάλα να πηγαίνει σφαίρα για τη δεξιά του γωνία, έπεσε και απέκρουσε για να σουτάρει στο ριμπάουντ ο Afobe πάνω από τα δοκάρια. Σειρά μας στο 88' με την κάθετη του Yates και το γύρισμα του Johnson στον Grabban στη μικρή περιοχή, με τη μπάλα να τον περνάει βασανιστικά και ο Hutchinson να τη βγάζει κόρνερ,. Σε ένα άλλο κόρνερ του Colback στο 89', ο Cook έπιασε την κεφαλιά και ο Yates, πιστός στο μόνιμο ραντεβού του με τη γραμμή της μικρής περιοχής στις στημένες φάσεις, έπιασε ένα θεαματικό δεξί ανάποδο ψαλίδι, αλλά η μπάλα έφυγε εκατοστά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.

Δεν προλάβαμε να φτάσουμε από το 89' στο 90' και οι παρά λίγο πανηγυρισμοί έγιναν παρά λίγο δράμα. Πάλι ο Bennett κατάφερε να στείλει από δεξιά σέντρα στην περιοχή, όπου πετάχτηκε αμαρκάριστος ο Afobe και έκανε την προβολή, αλλά ο Samba, ανίκητος, κατέβασε και πάλι ρολά κάνοντας την αναμφισβήτητη απόκρουση του αγώνα. Αν έμπαινε εκείνο το γκολ, δύσκολα θα παίρναμε κάτι από το ματς. Αντίθετα, από κόντρα μετά από νέα επίσκεψη της Millwall στα καρέ μας πήραμε τελικά και τους τρεις βαθμούς. Στο 91' ο Johnson προχώρησε προς την αντίπαλη περιοχή και έβγαλε με θαυμάσια κάθετη τετ α τετ τον Zinckernagel. Ο Białkowski κατάλαβε ότι ο Δανός θα προσπαθούσε να περάσει τη μπάλα από πάνω του, άπλωσε το δεξί του χέρι και απέκρουσε, αλλά για κακή του τύχη ο Grabban καραδοκούσε και την έσπρωξε στο τέρμα, με τον ατυχή McNamara να μη μπορεί να κάνει τίποτα αυτή τη φορά. Ο αρχηγός το γλέντησε με την ψυχή του αφού οι οπαδοί της Millwall, άγνωστο γιατί, τον αποδοκίμαζαν σε όλο το ματς όποτε έπαιρνε τη μπάλα, τα πανηγύρια στην κόκκινη εξέδρα ξέσπασαν και έγιναν ακόμα πιο τρελά τρία λεπτά αργότερα, με το τελευταία σφύριγμα του Peter Bankes. 

Με το δεξί, λοιπόν, και με τις κίτρινες εμφανίσεις που παραμένουν αήττητες, η Forest μπήκε στο 2022 και στο πρωτάθλημα, και με το ηθικό ψηλά θα αντιμετωπίσει το άλλο Σάββατο το μεσημέρι τη Derby στο κλασικό ντέρμπι των Midlands. Οι Rams, παρ' όλη την προχθεσινή απόφαση να τους επιβληθεί εμπάργκο μεταγραφών τον Ιανουάριο (ήδη έχασαν τον βετεράνο Phil Jagielka που πήγε στη Stoke), νίκησαν και σήμερα, 2-0 εντός τη Sheffield United, ανέβηκαν στην προτελευταία θέση και αν μπορούσα θα εφιστούσα την προσοχή όλων στην ομάδα το εξής: σε βαθμούς μέσα στο γήπεδο η Derby είναι μόλις δύο κάτω από εμάς. Η Forest παρέμεινε στην 9η θέση και πέντε βαθμούς μακριά από τα πλέι-οφ, αφού από τους ακριβώς από πάνω της διεκδικητές νίκησαν η Middlesbrough (2-1 εντός τη Reading με ανατροπή) και η Coventry (4-1 εκτός την Peterborough), ενώ η Huddersfield έφερε 1-1 στην έδρα της με τη Swansea. Στα άλλα σημερινά ματς της 27ης αγωνιστικής, που ολοκληρώνεται αύριο με τον αγώνα Hull-Stoke και είχε ευτυχώς μόνο μία αναβολή λόγω Covid (Barnsley-Blackpool), είχαμε το μεσημέρι Luton-Bournemouth 3-2 και Cardiff-Blackburn 0-1 (χαμός για την απευθείας άνοδο με τρεις ομάδες μέσα σε δύο βαθμούς) και το απόγευμα Fulham-Bristol City 6-2, Preston-Birmingham 1-1 και QPR-West Brom 1-0. 

Millwall: Białkowski, Hutchinson, Cooper, M. Wallace, McNamara, Mitchell, Evans, Malone, Ojo (Thompson 46'), Afobe, Bradshaw (Bennett 28').
Forest: Samba, Worrall, Cook, McKenna, Spence, Yates, Garner, Johnson, Grabban, Davis (Zinckernagel 73').
Σκόρερ: Grabban 91'.
Διαιτητής: Peter Bankes. Κίτρινες: McNamara 57' - Spence 45+2', McKenna 85'.
Θεατές: 13.297 (Forest: 1.959).

Steve Cooper: "Νομίζω ότι είδαμε ένα πολύ καλό παιχνίδι. Ξέρουμε ότι παίζαμε σε μια πολύ δύσκολη έδρα, η Millwall είχε πέντε ματς χωρίς ήττα στο Den και μας πήρε λίγο χρόνο μέχρι να προσαρμοστούμε στις συνθήκες του αγώνα. Όταν πήραμε το παιχνίδι στα χέρια μας, γύρω στο 60', ήμασταν καλοί. Αυτό συνέβη επειδή πήραμε μπρος μετά το ημίχρονο και είχαμε καλύτερες ευκαιρίες από τη Millwall. Αξίζαμε τη νίκη. Στο δεύτερο ημίχρονο παίξαμε κατά διαστήματα πολύ καλή μπάλα με τα σέντερ μπακ μας να ανεβαίνουν, τους μέσους μας να κερδίζουν μονομαχίες και την ομάδα να απειλεί πραγματικά από τα πλάγια. Είχαμε ένα διάστημα που πιέσαμε και σπαταλήσαμε δυο-τρεις καλές ευκαιρίες, και μέσα σε 30 δευτερόλεπτα ο Brice έκανε μια εξαιρετική απόκρουση στην άλλη άκρη του γηπέδου. Υπήρχαν στιγμές που σκεφτόμασταν ότι ίσως να μην ήταν η μέρα μας, αλλά δεν θέλαμε να συμβιβαστούμε με τον έναν βαθμό. Πάντα προσπαθούσαμε για τη νίκη. Με δυο λόγια, ακολουθήσαμε το σχέδιό μας: να πιέζουμε τους τρεις της άμυνάς τους και να βγαίνουμε στα πλάγια. Στο τέλος δικαιωθήκαμε, με τον Lewis και τον Philip να δείχνουν την ποιότητά τους".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.