Σας φαίνεται ο τίτλος βαρύγδουπος και υποκειμενικός; Στη θέση σας, αν δεν είχα δει το παιχνίδι, θα ήμουν πιο συγκρατημένος στην κρίση μου. Γιατί αυτό ακριβώς είδαμε σήμερα το μεσημέρι στο Kenilworth Road, αυτό το βγαλμένο από τις δεκαετίες του '70 και του '80... κοτέτσι όπου δεν έχεις χώρο ούτε να κάνεις πλάγιο. Μια ομάδα που ένας θεός ξέρει πώς έχει βρεθεί να διεκδικεί άνοδο προσπαθούσε να εμποδίσει μια άλλη να παίξει μπάλα, μπροστά στα μάτια ενός ακόμα από την ατέλειωτη, θαρρεί κανείς, λίστα των ανίκανων διαιτητών της Championship. Και επειδή τελικά τα κατάφερε, το ποδόσφαιρο ηττήθηκε. Τόσο απλά.

Είχε λέει η Luton ελλείψεις; Σιγά τ' αυγά! Τη μία έλλειψη που έπρεπε να έχει, τον Kal Naismith, που στον προηγούμενο αγώνα με τη Huddersfield έκανε κάτι παρόμοιο με αυτό που είχε κάνει ο Brice Samba και είδε κόκκινη αλλά τη σκαπούλαρε, μια χαρά τον είχε και έβαλε και το μοναδικό γκολ του αγώνα με ένα (κατ' εμέ αμφισβητούμενο) πέναλτι. Αυτή η ομάδα, η πελάτισσά μας στο Wembley με δύο ήττες απέναντί μας σε τελικούς (FA Cup 1959, League Cup 1989) έδειξε πόσο μικρή είναι και θα παραμείνει κάνοντας κάθε είδους καραγκιοζιλίκια, με τα οποία πέρασε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Παίκτες κάτω με την παραμικρή επαφή να βόσκουν το χορτάρι και να μην αποφασίζουν να σηκωθούν, "τραυματία" που αρνιόταν να αποχωρήσει από το γήπεδο, παίκτη που έκανε πως τάχα δεν είχε καταλάβει ότι είχε γίνει αλλαγή και έτρεχε μέσα στον αγωνιστικό χώρο, άλλον έναν που δεν έβγαινε από την κοντινότερη γραμμή για να συνεχιστεί το παιχνίδι και μάλιστα διαμαρτυρόταν στον διαιτητή που του έλεγε να βγει, τερματοφύλακα που πήρε κίτρινη για καθυστέρηση πριν καν το 70', όλα αυτά τα είδαμε. Επτά κίτρινες και μία κόκκινη πήραν στην προσπάθειά τους να εκνευρίσουν τους δικούς μας - κι αυτός ήταν ο μόνος σκοπός τους. Όχι να παίξουν μπάλα, επαναλαμβάνω. Η φωτογραφία επάνω δεν είναι τυχαία, ούτε συμπτωματικά βρίσκονται σ' αυτή οι Sonny Bradley, Reece Burke και Allan Campbell, που ήταν από τα "πρωτοπαλίκαρα" της αλητείας. Μπορούν τώρα να παν να τα πιουν περήφανοι που τα κατάφεραν. Μακάρι να βγουν στα πλέι-οφ και να παίξουν μαζί μας. Άλλο τίποτα δεν θέλω. Με ένα City Ground να βράζει, να δω αν θα έχουν άντερα για μαγκιές.

Ας έρθουμε τώρα στον James Linington, ένα από τα γνωστά "μπουμπούκια" της διαιτησίας που τριγυρίζουν στις μικρότερες κατηγορίες. Πιστεύω ότι η σημερινή του απόδοση συνιστά αιτία να του απαγορευτεί στο εξής η επιβίβαση σε πλοίο με σκοπό να διαιτητεύσει αγώνα (διαμένει στο νησί Wight και χρησιμοποιεί φέρι για να περάσει απέναντι στην ηπειρωτική Αγγλία). Ένας διαιτητής χωρίς καμιά πυγμή, χωρίς προσωπικότητα, που ακόμα και οι κάρτες που μοίρασε απλόχερα (12 τον αριθμό) δεν του έδωσαν κανένα έλεγχο ούτε στο ματς, ούτε στους παίκτες. Καταλόγισε (μετά από αρκετή ώρα... σκέψης) ένα πέναλτι όπου κανένα ριπλέι δεν δείχνει ότι ο Jack Colback έχει ακουμπήσει τη μπάλα εντός περιοχής, όπου δεν υπάρχει καμιά απολύτως πρόθεση, όπου και ο James Bree που το κερδίζει έχει βάλει και το δικό του χέρι και όπου η απόσταση είναι πολύ κοντινή. Βέβαια τεράστια η ευθύνη και του επόπτη, που ήταν πιο κοντά στη φάση και επειδή ο Linington δίσταζε τον συμβουλεύτηκε. Ο ίδιος επόπτης θα παρέσυρε τον Linington και στην ακύρωση του γκολ του Djed Spence στο 48', όπου θα γινόταν το 1-1, αφού ο μπακ της Forest μπορεί να ήταν οφσάιντ (ακόμα κι αυτό δεν είναι βέβαιο αφού η κάμερα δεν είναι στη σωστή γωνία), αλλά η μπάλα είχε φτάσει σ' αυτόν μετά από πεντακάθαρη παρέμβαση του Fred Onyedinma, που κάνει προβολή για να αποκρούσει και τα καταφέρνει. Εδώ ο Linington είναι αδικαιολόγητος και έπρεπε να έχει δική του άποψη. Και διαιτητής και επόπτης έκλεισαν τα μάτια στο 58' σε καθαρό φράγμα με τα χέρια του Amari'i Bell στον Spence εντός περιοχής. Και τέλος, για να μη λέμε ότι αδικηθήκαμε μόνο εμείς, στη φάση που έφερε την αποβολή του Bradley στο 77' ο Sam Surridge ξεκινάει καθαρά από θέση οφσάιντ. Αυτά... μόνο! Κατά τα άλλα μια χαρά τα πήγαν οι και καλά άρχοντες του αγώνα!

Και για να μη θεωρηθεί ότι πάω να βγάλω τους δικούς μας λάδι, η Forest σήμερα δεν ήταν καλή. Συμπτωματικά στην πρώτη παρουσία στο αρχικό σχήμα, αντί του Philip Zinckernagel, του αρχηγού Lewis Grabban μετά τον τραυματισμό του. Στο 12', στη μοναδική (κυριολεκτώ) φάση που έγινε στο πρώτο ημίχρονο εκτός από το πέναλτι που κέρδισε ο Bree και χτύπησε εύστοχα ο Naismith (άντε και μια όχι και τόσο δύσκολη απόκρουση του Brice Samba στο 8' από σουτ του Onyedinma από πολύ πλάγια μέσα στην περιοχή), ο Keinan Davis τον έβγαλε με υπέροχη κάθετη στο τετ α τετ, αλλά το πλασέ του δεν ήταν αυτό που έπρεπε και ο James Shea έδιωξε σε κόρνερ. Ήθελε ο Lewis να προσφέρει, αλλά μάλλον δεν έχει βρει ακόμα εντελώς τα πατήματά του. Δεν θέλω να γίνει καμιά παρανόηση, κανένα από τα ατού μας δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, και ειδκά ο Brennan Johnson ήταν σχεδόν άφαντος, ενώ o Davis εκνευρίστηκε από τα πολλά χτυπήματα, ο James Garner ήταν μακριά από τον καλό εαυτό του και η άμυνα, παρ' όλο που γενικά ήταν σταθερή, παραχώρησε πολλά κόρνερ χωρίς λόγο βάζοντας στην περιοχή μας μια ομάδα που δεν το άξιζε - και το λέω με πλήρη συναίσθηση των γραφομένων μου.

Το δεύτερο ημίχρονο, όπως είπαμε, ξεκίνησε με τη σούπερ πατάτα διαιτητή και επόπτη στην κάθετη του Ryan Yates και την παρέμβαση του Onyedinma, που έβγαλε τον Spence στην περιοχή κι εκείνος από πολύ δύσκολη θέση νίκησε τον Shea κι έπειτα τραβούσε τα ράστα μαλλιά του μην καταλαβαίνοντας γιατί ακυρώθηκε αυτό το γκολ. Είπαμε και για το 58' και το φράγμα του Bell στον Spence, στο 63' έγινε η κοκορομαχία που βλέπετε επάνω και κατέληξε σε τριπλή κίτρινη κάρτα, και στο 66' η Luton που δεν υπήρχε ως τότε στο γήπεδο παρά λίγο να επωφεληθεί από ένα ακόμα αχρείαστο κόρνερ, με τον Robert Snodgrass να εκτελεί και τον Naismith να πιάνει σκαστή κεφαλιά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Δευτερόλεπτα μετά την είσοδό του στο γήπεδο αντί του Scott McKenna και την αλλαγή του συστήματός μας σε 4-4-2, o Zinckernagel μετά από προσπάθεια του Grabban και σέντρα του Johnson από δεξιά έπιασε την κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι, για να κάνει ο Shea άλλη μια σωτήρια για την ομάδα του απόκρουση. Δύο λεπτά αργότερα, στο 69', ο Spence ξέφυγε και γύρισε στην περιοχή, με τον Yates στο πρώτο δοκάρι να πιάνει απευθείας το σουτ και να αστοχεί.

Ο Steve Cooper έβγαλε τον Grabban και πέρασε τον Surridge, που σχεδόν αμέσως από μπαλιά του Zinckernagel και ξεκινώντας από αντικανονική θέση πήρε την αποβολή, αφού ο Bradley τον γκρέμισε λίγο πριν μπει στην περιοχή. Κι όμως, παρά την είσοδο και του Joe Lolley αντί του Colback, η Forest δεν κατάφερε να επωφεληθεί από το αριθμητικό της πλεονέκτημα, και λίγο μετά την υπέροχη προσπάθεια του Zinckernagel, που στο 85' ξέφυγε από δύο αντιπάλους και σούταρε με αριστερό εσωτερικό φάλτσο σχεδόν πάνω στη συμβολή των δοκαριών του Shea (στην επιστροφή ο γκολκίπερ των γηπεδούχων απέκρουσε το σουτ του Johnson) ο Davis αποχώρησε τραυματίας, αφήνοντάς μας επίσης με δέκα και με την ανησυχία αν θα τον έχουμε στη διάθεσή μας στον αγώνα της Δευτέρας. Οι Reds βγήκαν όλοι μπροστά και λίγο έλειψε να τελειώσει το ματς στο 90', όταν ο πρώτος σκόρερ της Luton φέτος Elijah Adebayo σε μια σπάνια κόντρα ξέφυγε από τον κουρασμένο Joe Worrall και σούταρε στην κλειστή γωνία του Samba, που απέκρουσε με το πόδι. Στα εννέα λεπτά των καθυστερήσεων (που θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον άλλα δύο αφού οι γηπεδούχοι διέκοπταν το παιχνίδι με κάθε ευκαιρία) δεν είχαμε τίποτα άλλο εκτός από σουτ παικτών μας που σταματούσαν σε σώματα και νέες κίτρινες κάρτες εκατέρωθεν.

Η ομάδα έχει δείξει φέτος ότι ξέρει να συνέρχεται από τέτοια στραπάτσα. Άλλωστε συμπλήρωσε δέκα ματς αήττητη στο πρωτάθλημα μετα την προηγούμενη ήττα της από την Cardiff. Επειδή όμως πάμε για το μεγάλο φινάλε, καλό είναι η αντεπίθεση να ξεκινήσει από τη Δευτέρα κιόλας, όταν αντίθετα με σήμερα που ανοίξαμε την αυλαία της αγωνιστικής θα την κλείσουμε, κόντρα στη West Brom στο City Ground, γνωρίζοντας τι θα έχουν κάνει οι υπόλοιποι αντίπαλοί μας. Οι Baggies σήμερα κατάφεραν στο τέλος και με την ψυχή στο στόμα να νικήσουν 2-1 εντός τη Blackpool, αλλά ουσιαστικά δεν έχουν πιθανότητες για κάτι καλύτερο από έναν αξιοπρεπή τερματισμό. Με τη νίκη της η Luton μάς προσπέρασε κατά έναν βαθμό και μας έριξε στην πέμπτη θέση, έχει όμως και δύο αγώνες παραπάνω. Ένα πολύ καλό δώρο μάς έκανε η Reading, που νίκησε 2-1 τη Sheffield United μέσα στο Bramall Lane και την εμπόδισε να μας προσπεράσει. Ως και η Bournemouth δεν ξέφυγε, αφού έφερε 0-0 στο γήπεδό της με τη Middlesbrough και απέχει μόνο επτά βαθμούς, ενώ εκτός της Boro δεν μεγάλωσε την πίεση από κάτω ούτε η Blackburn, που έπεσε θύμα τής (όχι πλέον ουραγού) Peterborough εκτός και έχασε 2-1. Αντίθετα, ανεβαίνει η Coventry μετά τις δύο κολλητές εντυπωσιακές εκτός έδρας νίκες της, την Κυριακή με 3-2 επί της Fulham και σημερα με 4-2 επί της Birmingham. Σήμερα είχαμε ακόμα Hull-Cardiff 2-1, Preston-Millwall 1-1, Stoke-Bristol City 0-1 και Swansea-Barnsley 1-1. Η 42η αγωνιστική θα ολοκληρωθεί αργότερα απόψε με τους αγώνες Huddersfield-QPR και Derby-Fulham.

Luton: Shea, Burke, Bradley, Bell, Naismith, Bree, Campbell, Snodgrass (Kioso 82'), Onyedinma, Cornick (Hylton 65'), Adebayo (Lockyer 93').
Forest: Samba, Worrall, Figueiredo, McKenna (Zinckernagel 66'), Spence, Yates, Garner, Colback (Lolley 81'), Johnson, Davies, Grabban (Surridge 75').
Σκόρερ: Naismith 37' (πέναλτι).
Διαιτητής: James Linington. Κίτρινες: Bradley 26', Naismith 49', Onyedinma 56', Campbell 63', Burke 63', Shea 69', Adebayo 93' - Garner 44', Davis 63', Worrall 74', Figueiredo 96'. Κόκκινη: Bradley 77' (δεύτερη κίτρινη).
Θεατές: 10.070 (β 1.031).

Steve Cooper: "Ήταν ένα δύσκολο απόγευμα. Ποτέ δεν θέλεις να χάνεις κανέναν αγώνα. Ξέρω ότι δεν ήμασταν όσο καλοί θα μπορούσαμε στο πρώτο ημίχρονο, όμως γενικά το παιχνίδι ήταν κακό. Ξέραμε ότι στο δεύτερο ημίχρονο έπρεπε να παίξουμε καλύτερα και το κάναμε, αφού δημιουργήσαμε πολλές ευκαιρίες. Για μένα στο γκολ του Spence ο επόπτης έκανε ένα τεράστιο σφάλμα, αφού ο αριστερός μπακ έκανε φανερή προσπάθεια να παίξει τη μπάλα και την έστειλε στον Djed. Δεν νομίζω πως πρέπει να γίνονται τέτοια λάθη σε αυτό το επίπεδο. Όλοι το είδαν και επηρέσε πολύ το παιχνίδι. Χάσαμε πολλές καλές ευκαιρίες, και η δημιουργία μας στο δεύτερο ημίχρονο άξιζε τουλάχιστον ένα γκολ. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σήμερα ηττήθηκε η καλύτερη ομάδα, αλλά καμιά φορά γίνεται κι αυτό. Κάποια στιγμή θα χάναμε, ακόμα κι αν δεν το αξίζαμε. Τώρα πρέπει να δείξουμε ότι μπορούμε να το διαχειριστούμε. Πρέπει να διώξουμε τη σημερινή απογοήτευση και να επιμείνουμε στο πλάνο μας. Λατρεύουμε να δουλεύουμε και να παίζουμε γι' αυτόν τον τεράστιο σύλλογο, ας τον εκπροσωπήσουμε λοιπόν όσο καλύτερα μπορούμε στο επόμενο παιχνίδι".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα του καναλιού Sky Sports.