boly signs

"Σερνόταν" εδώ και καιρό το νέο, κι ας στραβώναμε κάποιοι που θα τα σκάσουμε πάλι στους Wolves που μας έγδυσαν με τον Morgan Gibbs-White (αν και μια χαρά ξεκίνησε ο παικταράς). "Σιτεμένος" σε σχέση με τους περισσότερους συμπαίκτες του (στις 3 Φεβρουαρίου κλείνει αισίως τα 32), έμπειρος, με 89 ματς Premier League στα πόδια του και αρκετές ακόμα συμμετοχές σε δυνατά πρωταθλήματα όπως το γαλλικό και το πορτογαλικό, με κάτι ψιλά από τίτλους στο παλμαρέ του και εν ενεργεία μέλος της Εθνικής Ακτής Ελεφαντοστού, ο Willy Boly έρχεται να ενισχύσει το κέντρο της άμυνάς μας για να αντέξει στη δύσκολη φετινή δοκιμασία.

Μετά τον τραυματισμό του Moussa Niakhaté και τη δεδομένη έλλειψη ταχύτητας (Joe Worrall και Steve Cook είναι μάστορες στο να παίρνουν θέσεις, αλλά σε καταστάσεις κόντρας εκτίθενται από τους γρήγορους αντίπαλους επιθετικούς), χρειάζονταν εφεδρείες. Ο Giulian Biancone δεν φαίνεται να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Steve Cooper (δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμα αν προορίζεται για δεξί μπακ ή για στόπερ) κι ας βρίσκεται στην αποστολή σε κάθε ματς, ενώ ο Loïc Mbe Soh δεν βρίσκει τελευταία χώρο ούτε 20άδα στην και ψιθυρίζεται ότι θα φύγει δανεικός, όπως συνέβη πριν από λίγες μέρες με τον Alex Mighten, που πήγε να ενισχύσει τη Sheffield Wednesday στην προσπάθειά της για άνοδο από τη League One (έπαιξε ήδη 81 λεπτά στην προχθεσινή ήττα των Owls με 3-1 από τη Bradford για το League Trophy). Οι ενισχύσεις στα μετόπισθεν πάντως μάλλον δεν ολοκληρώθηκαν ακόμα, καθώς δημοσιεύματα από τη Γαλλία θέλουν τους Reds να έχουν έρθει σε συμφωνία με έναν ακόμα κεντρικό αμυντικό, τον 22χρονο Loïc Badé της Rennes. Θα το παρακολουθούμε!

Παιδί του INF Clairefontaine, του Εθνικού Ιδρύματος Ποδοσφαίρου της Γαλλίας, ο Boly μετά τις "σπουδές" του εκεί εντάχθηκε στο δυναμικό τής Auxerre το 2007. O μεγάλος Guy Roux είχε αποχωρήσει δύο χρόνια πριν, αλλά η παράδοση της αξιοποίησης νεαρών και ταλαντούχων ποδοσφαιριστών από τον σύλλογο της Βουργουνδίας παρέμενε και παραμένει. Αφού ξεκίνησε με τις ρεζέρβες, υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο για 3+1 χρόνια τον Φεβρουάριο του 2011. Στις 16 Απριλίου της ίδιας χρονιάς έκανε και το ντεμπούτο του στο Championnat παίζοντας 90’ στην εκτός έδρας νίκη επί της Toulouse με 1-0 και στην επόμενη αγωνιστική πέτυχε και το πρώτο του γκολ, στο εντός 1-1 με τη νυν ομάδα του Brice Samba, τη Lens. Την επόμενη σεζόν όμως, παρά τη δική του "γεμάτη" χρονιά (37 ματς, 1 γκολ), η "AJA" τερμάτισε τελευταία και υποβιβάστηκε μετά από 32 χρόνια στη Ligue 2 για να επανέλθει μόλις φέτος… Ο Boly βοήθησε για δύο σεζόν την ομάδα, αλλά τον Σεπτέμβριο του 2014 και μετά από 113 συμμετοχές και 4 γκολ έφυγε για την Πορτογαλία και τη Braga.

Στην αρχή παίζει και να το μετάνιωσε, καθώς στην πρώτη του σεζόν οι "Αρχιεπίσκοποι" τον έβαλαν να παίξει στη δεύτερη ομάδα τους (στη Β’ Πορτογαλίας) και μόλις μία στην πρώτη σε αγώνα του πορτογαλικού League Cup. Τα πράγματα άλλαξαν το 2015-’16, όπου είχε 22 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και 40 συνολικά. Έπαιξε και μάλιστα βασικός σε 12 ματς στο Europa League, όπου η Braga έφτασε ως τα προημιτελικά, και βοήθησε την ομάδα του να κατακτήσει το Κύπελλο Πορτογαλίας. Η Porto ενδιαφέρθηκε, και ενώ είχε ήδη ξεκινήσει το πρωτάθλημα, την τελευταία μέρα των μεταγραφών του Αυγούστου του 2016, τον έκανε δικό της δαπανώντας κάπου 2,5 εκ. ευρώ αλλά βάζοντάς του ρήτρα μετακίνησης 45 εκατομμυρίων (!), την οποία όπως θα δούμε δεν θα κατέβαλλε ποτέ κανείς. Στους "Δράκους" ο Boly έπαιξε ουσιαστικά μία σεζόν και μόλις οκτώ ματς, συμπεριλαμβανομένου και ενός στο Champions League, όπου μπήκε ως αλλαγή στην εκτός έδρας ήττα με 1-0 από τη Juventus στη φάση των "16".

Το καλοκαίρι του 2017 ξεκίνησε η περιπέτειά του στην Αγγλία, όπου φέτος μπήκε στον έκτο χρόνο παραμονής του. Η Porto τον έστειλε δανεικό στους Wolves, όπου έκανε μια σούπερ χρονιά (37 συμμετοχές και 3 γκολ, ήταν εκτός αποστολής στο City Ground αλλά έπαιξε στο Molineux όπου τους νικήσαμε 2-0!) και η ομάδα του Nuno Espírito Santo, με τον οποίο ο Boly είχε συνεργαστεί και στην Porto, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια και ανέβηκε στην Premier League. Λογικό ήταν να τον κρατήσουν οι "Λύκοι", πληρώνοντας όχι βέβαια 45 αλλά 12 εκ. ευρώ. Τη σεζόν 2018-’19, με τον ίδιο βασικότατο (41 συμμετοχές, 4 γκολ), οι Wolves τερμάτισαν 7οι και βγήκαν μετά από πολλά χρόνια στην Ευρώπη. Την επόμενη, παρά το γεγονός ότι έμεινε τέσσερις μήνες έξω από κάταγμα περόνης στην προπόνηση τον Οκτώβριο, οι αντίστοιχοι αριθμοί του ήταν 35 και 1, με το γκολ να έρχεται απέναντι στη Beşiktaş στην Πόλη στους ομίλους του Europa League (μην ξεχνάμε ότι η σεζόν παρατάθηκε λόγω της πανδημίας). Η ομάδα του έφτασε ως τα προημιτελικά και ο ίδιος έπαιξε σε 13 ματς (συμπεριλαμβανομένων και δύο 90λεπτων με αντίπαλο τον Ολυμπιακό). Από κει και πέρα τα νούμερά του άρχισαν να πέφτουν. Πρόπερσι είχε 23 συμμετοχές και 1 γκολ (χάνοντας αρκετά ματς λόγω Covid που κόλλησε σε αποστολή της Εθνικής του και έπρεπε να απομονωθεί), πέρσι 11 χωρίς να σκοράρει μένοντας και πάλι δύο μήνες εκτός λόγω τραυματισμού και φέτος ήταν στον πάγκο χωρίς να χρησιμοποιηθεί μόνο στους αγώνες με Leeds, Fulham και Tottenham, ενώ δεν αγωνίστηκε ούτε στο League Cup απέναντι στην Preston. Κάπου εκεί, μετά από 147 ματς και 9 γκολ στα πορτοκαλί, εμφανίστηκε η Forest και του πέταξε το σωσίβιο…

Γεννημένος στο Melun, λίγο έξω από το Παρίσι, από Ιβοριανούς γονείς, ο Boly εκπροσώπησε καταρχάς τη Γαλλία, καταγράφοντας 7 συμμετοχές στις "μικρές" Εθνικές από την Κ16 ως την Κ20. Μετά τα χρόνια πέρασαν, έχασε κάθε ελπίδα να χτυπήσει την πόρτα των Ανδρών και με πατημένα πλέον τα 29 αποφάσισε να αλλάξει ποδοσφαιρική εθνικότητα και να ενισχύσει την Εθνική της χώρας των προγόνων του. Κλήθηκε από τον τότε ομοσπονδιακό προπονητή Patrice Beaumelle και πρωτόπαιξε στις 12 Νοεμβρίου 2020, στο 2-1 με τη Μαδαγασκάρη για τα προκριματικά του φετινού Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Η ομάδα του προκρίθηκε με τη βοήθειά του (4 ματς, 360 λεπτά), αλλά ο ίδιος στάθηκε άτυχος αφού τραυματίστηκε όπως είδαμε παραπάνω στο πόδι και δεν έπαιξε στα τελικά στις αρχές του 2022, όπου η Ακτή έφτασε ως τους "16". Μέσα στο 2021 ήταν βασικός και αναντικατάστατος στα προκριματικά του Μουντιάλ, αλλά η ομάδα του έχασε το εισιτήριο για το Κατάρ στις λεπτομέρειες από το Καμερούν. Μετά τον τραυματισμό του επανήλθε στις φιλικές ήττες από Γαλλία (1-2) και Αγγλία (0-3) τον Μάρτιο, ενώ η τελευταία του εμφάνιση ήταν τον Ιούνιο, πάλι στα προκριματικά του Copa Africa, στη νίκη με 3-1 επί της Ζάμπια. Έχει συνολικά 14 συμμετοχές και ένα γκολ απέναντι στην Αιθιοπία.

Και τα πρώτα του λόγια: "Είμαι πολύ χαρούμενος που ξεκινάω μια νέα περιπέτεια με μια μεγάλη ομάδα. Η Premier League είναι το καλύτερο πρωτάθλημα γιατί παίζουν οι καλύτεροι από όλο τον κόσμο και ο ρυθμός είναι συναρπαστικός. Τα πρότυπά μου όταν μεγάλωνα ήταν ο Thierry Henry, o Didier Drogba, o Ronaldinho, o Ronaldo... Τους έβλεπα και ούτε που φανταζόμουν ότι μια μέρα θα έπαιζα σ' αυτό το επίπεδο. Εδώ που τα λέμε, έπαιζα ποδόσφαιρο γιατί απολάμβανα το παιχνίδι, δεν μου περνούσε καν από το μυαλό ότι θα γινόμουν επαγγελματίας. Ο Gibbs-White μου είπε ότι θα μου αρέσει πολύ στη Forest, κι έτσι σκέφτηκα, γιατί όχι; Δεν με εντυπωσίασαν οι πολλές μεταγραφές, άλλωστε και η Fulham πριν από δύο χρόνια είχε κάνει το ίδιο. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε και ήταν πραγματικά σημαντικό για μένα ήταν η ψυχή που έβγαλε η ομάδα στον αγώνα με την Tottenham που παρακολούθησα. Ο κόσμος επίσης ήταν απίστευτος, μπορεί να σε σηκώνει όταν δεν παίζεις καλά. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι".

To ποσό που δαπανήθηκε για την απόκτηση του πανύψηλου (1,95 μ.) δεξιοπόδαρου σέντερ μπακ κατά το ρεπορτάζ είναι 2,25 εκ. λίρες, που μπορεί να φτάσει τα 4,65 με τα διάφορα μπόνους (συμμετοχές, κατάκτηση του στόχου παραμονής κλπ.) και το συμβόλαιό του με τους Reds διετές. Καλωσόρισε!

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.