Πέρασαν δεκατρείς μέρες (ωραίο νούμερο, δε λέω) από τον εντός έδρας με τη Bournemouth, και ενώ γύρω γύρω συντελέστηκαν μεγάλες αλλαγές (όπως π.χ. ο θάνατος της βασίλισσας Ελισάβετ, λόγω του οποίου είχαμε την αναβολή της προηγούμενης αγωνιστικής, μαύρα περιβραχιόνια, ενός λεπτού σιγή, ουρές για λαϊκό προσκύνημα κλπ.), στο City Ground όλα δυστυχώς παρέμειναν ίδια. Η Forest προηγήθηκε πάλι δίνοντας ελπίδες, δέχθηκε πάλι ανατροπή σκορπίζοντας απογοήτευση και ο κόσμος της έφυγε από το γήπεδο με το ίδιο, εκνευριστικό 2-3 να κουδουνίζει στο μυαλό του. 

Αυτό το δεύτερο ημίχρονο τείνει να εξελιχθεί σε εφιάλτη. Και φυσικά όχι μόνο επειδή σε αυτό έχουμε πετύχει μόλις ένα από τα έξι γκολ μας στο πρωτάθλημα, αυτό με την Everton. Πάμε στην ανάπαυλα με το clean sheet ανά χείρας (έχει συμβεί σε πέντε από τα επτά παιχνίδια μας αυτό, παρεμπιπτόντως!), και στο δεύτερο μέρος οι αντίπαλοί μας πετάνε, κάποιοι παίκτες υπεράνω πάσης υποψίας βάζουν τις γκολάρες της ζωής τους και τα πάντα ανατρέπονται σε βάρος μας. Αυτό συνέβη κι απόψε - με μία ειδοποιό διαφορά. Με τη Bournemouth μπήκαμε ξανά στο γήπεδο σαν υπνωτισμένοι, χωρίς να ξέρουμε πού πατάμε. Με τη Fulham θα μπορούσαμε εύκολα πριν το 1-1 να κάνουμε το 2-0 και να κολλήσουμε τους Λονδρέζους στον τοίχο. Ο κύριος Τάσος Μπαϊρακτάρης, που περιέγραφε για τη Nova, μάλλον είχε γείρει λιγάκι και δεν το πρόσεξε, επιμένοντας και επιμένοντας και κόντρα επιμένοντας ότι ήμασταν και πάλι "ανύπαρκτοι", "δεν βγήκαμε από τα αποδυτήρια" και λοιπά γραφικά. Αν είναι να μας ξαναπεριγράψει, να ξέρουμε να του πάμε καφέ. Βεβαίως υπάρχει ένα θέμα μεγάλου προβληματισμού: το ότι η ψυχολογία μας και η συγκέντρωσή μας πέφτουν πολύ μόλις ισοφαριστούμε. Μέχρι και στο Goodison Park κοντέψαμε να φάμε δεύτερο ενώ προηγηθήκαμε στο 81'. Με τη Bournemouth φάγαμε δύο γκολ σε σχετικά μικρή απόσταση μεταξύ τους (12 λεπτά). Απόψε καταφέραμε να δεχθούμε τρία στα μισά ακριβώς! Πολύ κακή συμπεριφορά, που δυστυχώς αν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά κινδυνεύει να γίνει συνήθεια. Βγάλαμε αντίδραση, μειώσαμε αλλά δεν καταφέραμε να πάρουμε τίποτα από το ματς και κάναμε τη ζωή μας ακόμα πιο δύσκολη.

Η απογοήτευση είναι μεγάλη γιατί το ματς ήταν "winnable". Η παρτίδα μπορούσε να κερδηθεί. Ή τουλάχιστον να σωθεί. Αντ' αυτού, οι Reds παραμένουν στην προτελευταία θέση και η κλίση της ανηφόρας που έχουν μπροστά τους μεγαλώνει. Το κλισέ εδώ είναι ότι η επικείμενη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω Εθνικών ομάδων μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική. Να όμως που κι αυτές οι δεκατρείς μέρες εκτός αγωνιστικής δράσης δεν απέφεραν ουσιαστικά κάτι, ενώ τώρα ο Steve Cooper δεν θα δουλεύει πια με όλους τους παίκτες στη διάθεσή του, καθώς οι πρώτες κλήσεις σήμαναν ήδη έξι απουσίες, εκ των οποίων οι πέντε αφορούν βασικούς...

Ο Ουαλός κόουτς της Forest άφησε στον πάγκο για πρώτη φορά τον Joe Worrall (το περιβραχιόνιο πήρε σύμφωνα με την ιεραρχία ο Ryan Yates) για να δώσει  στον Willy Boly την πρώτη του ευκαιρία (που ομολογουμένως δεν πήγε και τόσο καλά), ενώ σε σχέση με το ματς με τη Bournemouth o Remo Freuler αντικατέστησε τον Cheikhou Kouyaté και ο Taiwo Awoniyi επανεμφανίστηκε στο αρχικό σχήμα αντί του Jesse Lingard, επιτρέποντας στον Morgan Gibbs-White να παίξει "δεκάρι" και να περάσει κάποιες πολύ όμορφες μπαλιές. Στην αποστολή πλην του Boly δεν υπήρχε κάποιος από τους πολύ "φρέσκους": o Loïc Badé και ο Serge Aurier, του οποίου η βίζα εγκρίθηκε μόλις χθες, είδαν τον αγώνα πλάι πλάι στην κερκίδα, ενώ στην 20άδα δεν συμπεριλήφθηκε ούτε ο Orel Mangala, παρά τις ενθαρρυντικές φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν και τον έδειχναν να συμμετέχει στο κανονικό πρόγραμμα της προπόνησης μαζί με τους συμπαίκτες του.

Η Fulham ξεκίνησε καλύτερα, προσπάθησε εξαρχής να παίξει επιθετικά, κι όμως μετά από ένα πρώτο δεκάλεπτο σε στάση αναμονής βγήκαμε μπροστά και σκοράραμε. Σε μια φαλτσαριστή απομάκρυνση του Yates από δεξιά η μπάλα έκανε τα τερτίπια της πάνω στη γραμμή αλλά δεν βγήκε, ο Brennan Johnson έκανε την κούρσα από δεξιά και σέντραρε στην περιοχή, όπου ο Kenny Tete κόντραρε τον Gibbs-White σε κόρνερ. Την εκτέλεση ανέλαβε ο Gibbs-White που σημάδεψε σωστά τη γραμμή της μικρής περιοχής, ο Yates ήταν παρών στο συνηθισμένο ραντεβού και εξέτρεψε την πορεία της μπάλας προς το δεύτερο δοκάρι, όπου περίμενε ο Awoniyi και με νέα, εύκολη κεφαλιά έγραψε το 1-0. Η αρχή ήταν πολύ καλή και το ηθικό αναπτερώθηκε.

Μετά η Fulham ξαναπήρε πρωτοβουλία και στο 13' μετά από επίθεσή μας έβγαλε στην κόντρα τον συνήθη ύποπτο Aleksandar Mitrović, που θέλησε να τα κάνει όλα μόνος του και σούταρε πολύ άστοχα. Δέκα λεπτά αργότερα ο Tim Ream έδωσε ύψος και φάλτσο στην κάθετη μπαλιά του και ο Andreas Pereira κατάφερε να πεταχτεί μπροστά από τον Yates, όχι όμως και να έρθει σε επαφή με τη μπάλα. Ο Βραζιλιάνος στο 30' εκτέλεσε κόρνερ για να πιάσει ο Mitrović την κεφαλιά, να διώξει ενστικτωδώς ο Jordan Henderson (που ξανακλήθηκε μετά από καιρό στην Εθνική Αγγλίας) και ο Freuler να προλάβει τον Bobby Decordova-Reid, που έσπευδε να επωφεληθεί, πετώντας τη μπάλα κόρνερ. Στο 33' μια πανέξυπνη εκτέλεση φάουλ του Pereira βρήκε εντελώς μόνο στην περιοχή τον João Palhinha, που νικήθηκε έτσι κι αλλιώς από τον Henderson αλλά το ριπλέι έδειξε ότι και γκολ να έμπαινε, θα ακυρωνόταν ως οφσάιντ. Η Forest όλη αυτή την ώρα παρακολουθούσε, αλλά θα μπορούσε να είχε κάνει το 2-0 στο 38', όταν μια σέντρα του Neco Williams πέρασε από τον Tosin Adarabioyo και τον Tete και κατέληξε στον Renan Lodi, που δεν σούταρε αμέσως αλλά προτίμησε να φέρει τη μπάλα στο δεξί και ο Tete τον πρόλαβε. Ο Henderson χρειάστηκε να προλάβει και στις καθυστερήσεις, αποκρούοντας σέντρα-σουτ του Willian που αλλαξε πορεία πάνω στον Scott McKenna. Όπως αντιλαμβάνεστε, το "μηδέν" πίσω το κρατήσαμε σχετικά εύκολα, παρά τη συντριπτική κατοχή μπάλας υπέρ των φιλοξενουμένων (31-69%).

Δεν είχε συμπληρωθεί ούτε ένα λεπτό στο δεύτερο μέρος και από τον Freuler η μπάλα έφτασε στον Gibbs-White, που πέρασε μια εξαιρετική κάθετη για τον Johnson βγάζοντάς τον τετ α τετ με τον Bernd Leno, όμως ο νεαρός Ουαλός δεν έκανε καλό κοντρόλ και ο Γερμανός βγήκε και μάζεψε. Βγαίναμε καλά μπροστά, αλλά κάπου τα χαλούσαμε στην τελική πάσα ή προσπάθεια και αντί να έρθει το 2-0 ήρθε στο 54' το 1-1. Σε κόρνερ του Willian από δεξιά, ο Mitrović (ο οποίος χρησιμοποιούσε τα χέρια του συνεχώς και αντικανονικά χωρίς ούτε να σέβεται τη σωματική ακεραιότητα των συναδέλφων του, ούτε να τιμωρείται) με κίνηση μπασκετικού σκριν μπλόκαρε τον Yates ώστε ο Adarabioyo να ελευθερωθεί, να ζυγίσει με άνεση το άλμα του και με κεφαλιά να στείλει τη μπάλα στη δεξιά γωνία του Henderson. Πριν ακόμα συνέλθουμε από το σοκ, τρία λεπτά μετά την ισοφάριση, ο Tete στα δεξιά άλλαξε με τον Willian και έστρωσε αρκετά πίσω, έξω από την περιοχή, στον επερχόμενο Palhinha, που έπιασε ένα απίθανο μονοκόμματο σουτ και κάρφωσε τη μπάλα στο αριστερό "Γ" του τερματοφύλακά μας, που ήταν αδύνατον να αντιδράσει. Άλλα τρία λεπτά και τρίτο σοκ, αλλά εκεί φταίμε. Στην πλαγιοκόπηση του Decordova-Reid από αριστερά ο Yates τον παρακολουθούσε από μακριά και του επέτρεψε να σηκώσει δύο φορές το κεφάλι και να σημαδέψει με ακρίβεια στην περιοχή τον Harrison Reed, που ήταν εύκολο πια να πλασάρει με τη μία και να νικήσει τον Henderson στην αριστερή του γωνία.

Ο Μπαϊρακτάρης χτυπιόταν ότι η Fulham μάς είχε διαλύσει, ευτυχώς όμως ο Cooper δεν είχε την ίδια γνώμη. Αμέσως γύρισε το σύστημα σε 4-4-2, αποσύροντας από την άμυνα Boly και Steve Cook και βάζοντας Worrall και Lingard. Η κίνηση παρά λίγο να δικαιωθεί σε χρόνο μηδέν με ένα γκολ καρμπόν με το 1-0. Στο 66' πάλι κόρνερ του Gibbs-White, πάλι πρώτη κεφαλιά αυτή τη φορά από τον Worrall και πάλι ο Awoniyi στο δεύτερο δοκάρι, να απογοητεύει τους πάντες αστοχώντας εξ επαφής στην κεφαλιά του. Ο Νιγηριανός σε λίγο έδωσε τη θέση του στον Sam Surridge και ο Freuler βγήκε για να μπει ο Lewis O'Brien, που κόντεψε μόνος του να αλλάξει τη ροή του αγώνα, αφού ήταν σαφώς πιο επιδραστικός στο κέντρο από τον Ελβετό, κερδίζοντας διεκδικήσεις (και φάουλ) και προωθώντας αποτελεσματικά τη μπάλα στην επίθεση. Σε εξέθεσε νομίζω ο Lewis, Steve... Σε παρακαλώ μην τον ξαναβγάλεις από την ενδεκάδα.

Η Forest επέζησε από δύο επικίνδυνες καταστάσεις (στο 73' ο Henderson έβγαλε όμορφα από το δεξί "Γ" του το φάουλ του Pereira και στο 74' σε σέντρα του αναπληρωματικού, δανεικού από τη Leeds και συμπαίκτη των Williams και Johnson στην Εθνική Ουαλίας Dan James ο Decordova-Reid πιεζόμενος από τον Williams έστειλε με προβολή τη μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι) και στο 77' έδωσε νέο ενδιαφέρον στο ματς. Με ωραίο άνοιγμα ο Lingard έβγαλε δεξιά τον Johnson που σέντραρε, ο Adarabioyo απέκρουσε αλλά έστρωσε άθελά του τέλεια τη μπάλα στον O'Brien και ο βραχύσωμος κεντρικός χαφ δεν αστόχησε με το τέρμα να χάσκει μπροστά του. Δυστυχώς, παρά τις συνεχείς προσπάθειες, άλλη καθαρή ευκαιρία δεν φτιάξαμε. Απλώς στο 79' ο Williams, όπως λίγο παλιότερα ο Joe Lolley (που τώρα παίζει πια στην Αυστραλία, πατρίδα του σημερινού διαιτητή μας Jarred Gillett που μετακόμισε στην Αγγλία λόγω... διδακτορικού), έκανε την κίνηση της σύγκλισης και σούταρε με αριστερό αστοχώντας αρκετά, ενώ στο 81' ο Yates κοντρόλαρε εκτός περιοχής μια απομάκρυνση και σούταρε απευθείας και δυνατά, αλλά πάνω στον Leno που μπλόκαρε. Η είσοδος του Emmanuel Dennis αντί του Williams λίγο πριν τις καθυστερήσεις δεν πρόσφερε κάτι, αφού ο Νιγηριανός μάλιστα σπατάλησε μια όμορφη μπαλιά του Surridge κοντρολάροντας με το χέρι. Η Fulham έφυγε νικήτρια από το City Ground για τρίτη συνεχόμενη φορά.

Ο αγώνας, μαζί με το Aston Villa-Southampton 1-0 που γινόταν ταυτόχρονα, άνοιξε την αυλαία της 8ης αγωνιστικής, που θα έχει κι αυτή κουτσουρεμένο πρόγραμμα αφού αναβλήθηκαν λόγω φόρτου εργασίας της αστυνομίας (η βασιλική κηδεία είναι τη Δευτέρα) οι αγώνες Brighton-Crystal Palace, Chelsea-Liverpool και Manchester United-Leeds. Αύριο παίζουν Wolves-Manchester City, Newcastle-Bournemouth και Tottenham-Leicester (οι Foxes είναι οι επόμενοι αντίπαλοί μας τη Δευτέρα 3/10 στο King Power) και την Κυριακή Brentford-Arsenal και Everton-West Ham.

Forest: Henderson, Boly (Worrall 63'), Cook (Lingard 63'), McKenna, Williams (Dennis 88'), Yates, Freuler (O'Brien 70'), Lodi, Gibbs-White, Johnson, Awoniyi (Surridge 70').
Fulham: Leno, Tete, Adarabioyo, Diop, Ream, Reed, Pahlinha, Willian (James 70'), Pereira (Cairney 83'), Decordova-Reid (Kebano 91'), Mitrović (Vinicius 91').
Σκόρερς: Awoniyi 11', O'Brien 77' - Adarabioyo 54', Palhinha 57', Reed 60'.
Διαιτητής: Jarred Gillett. Κίτρινες: Cook 27', Boly 34' - Diop 40', Palhinha 58', Tete 63', Pereira 78'.
Θεατές: 28.654.

Steve Cooper: "Έγινε πάλι το ίδιο πράγμα. Σε κάποια παιχνίδια πήραμε το προβάδισμα, αλλά δεν το διαχειριστήκαμε σωστά. Δεν διαχειριζόμαστε την κατάσταση ούτε όταν δεχόμαστε το πρώτο γκολ. Αυτό μας έχει στοιχίσει τους δύο τελευταίους αγώνες. Αυτό δεν είναι επιτρεπτό σε κανένα επίπεδο, και ιδιαίτερα σε αυτό. Κάνουμε οι ίδιοι κακό στον εαυτό μας και σε κάποιες στιγμές δεν δείχνουμε ομάδα. Είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να βελτιώσουμε πριν εξελιχθεί σε πρόβλημα. Υπάρχουν στιγμές που βλέπω ωραία πράγματα και δείχνουμε να είμαστε μια ομάδα που προοδεύει. Αλλά στα έξι λεπτά που φάγαμε τρία γκολ μοιάζαμε με εντελώς νέα ομάδα. Είναι κάτι που διορθώνεται μόνο με τον καιρό, την εμπειρία και τη σύνδεση των παικτών μεταξύ τους στο γήπεδο. Για ευνόητους λόγους αυτά δεν τα διαθέτουμε ακόμα. Όμως σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε, δεν ωφελεί να κρυβόμαστε. Είναι ένα θέμα που πρέπει να λύσουμε, και γρήγορα. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να πηγαίνεις στη διακοπή με νίκη, ούτε χειρότερο από το να πηγαίνεις με ήττα. Η ομάδα σκορπίζει, ενώ υπάρχουν κάποια στοιχεία του παιχνιδιού μας που χρειάζονται άμεση βελτίωση, κι αυτό γίνεται μόνο αν είμαστε όλοι μαζί και το δουλεύουμε στο γήπεδο, συζητήσεις μεταξύ μας και αναλύσεις. Για μερικές μέρες δεν θα μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Το ξέραμε όμως ότι θα υπήρχε διακοπή, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να μείνουμε προσηλωμένοι στο πλάνο που πιστεύουμε ότι είναι το σωστό. Όταν επιστρέψουν τα παιδιά, θα δούμε και μαζί τι συνέβη απόψε".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.