Μια ομάδα που σε 7 ματς είχε φάει 22 γκολ, είχε έξι σερί ήττες και βρισκόταν στον πάτο της βαθμολογίας με έναν και μοναδικό βαθμό κράτησε την εστία της ανέπαφη απέναντί μας (πιο πολύ επειδή εμείς τρέμουμε μπροστά στο αντίπαλο τέρμα) και μας γλέντησε στην άλλη άκρη βάζοντας τέσσερα, που θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα. Η αφελής ανασταλτικά και εκνευριστικά άσφαιρη επιθετικά Forest είναι πλέον και επισήμως ουραγός της Premier League, με τη χειρότερη διαφορά τερμάτων (ακόμα και από τη Bournemouth που είχε φάει τα 9 από τη Liverpool) και -το κυριότερο- χωρίς να δείχνει σημάδια βελτίωσης.

Αυτό είναι το "ζουμί" από τον αγώνα του King Power Stadium, όπου η Leicester βρήκε επιτέλους το "ξεμπούκωμα" που ζητούσε τόσο καιρό και μαζί την πρώτη της νίκη στο πρωτάθλημα, αλλά και ο Brendan Rodgers την ευκαιρία που ήθελε για να κρατήσει τη δουλειά του, μεταφέροντας το σχετικό άγχος στον Steve Cooper. Mη μου πείτε ότι δεν περιμένατε να αρχίσει η μουρμούρα του "υπέροχου κόσμου" μας που ως τον Αύγουστο τον αποθέωνε! "Λίγος για Premier League", "Δεν έχει κάτι άλλο να δώσει", μέχρι το κλασικό και αηδιαστικό "Έχασε τα αποδυτήρια", και φυσικά παντού γίνεται λόγος για την... ευαισθησία του Βαγγέλη Μαρινάκη σε τέτοιες καταστάσεις. Στην Ελλάδα μάλιστα υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι ο Pedro Martins περιμένει με τη βαλίτσα στο χέρι...

Επειδή στο πανηγύρι των ζουρλών αρνούμαι να συμμετάσχω, εξακολουθώ να πιστεύω πως ο Cooper πρέπει να στηριχθεί, αφού -κακά τα ψέματα- το έργο που έχει αναλάβει δεν είναι καθόλου εύκολο. Φταίει άραγε αυτός που απόψε, για παράδειγμα, οι πιο έμπειροι παίκτες μας (Jesse Lingard, Cheikhou Kouyaté, Steve Cook) ήταν και οι χειρότεροι, που κοτζάμ μπακ της Εθνικής Βραζιλίας (Renan Lodi) έγινε ρεζίλι στα χέρια τού James Maddison της μίας συμμετοχής στην Εθνική Αγγλίας, που ο συνήθως αξιόπιστος Lewis O'Brien δεν βλεπόταν, που ο Taiwo Awoniyi σπατάλησε δύο τετ α τετ; Αν για κάτι ευθύνεται ο Steve, είναι που μάλλον άκουσε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ωρυόταν ότι το 3-4-1-2 "δεν μας πάει" και το γύρισε στην "ορθόδοξη" άμυνα με τους τέσσερις μπακ, με αποτέλεσμα να βρίσκουν οι γηπεδούχοι όλους τους χώρους που ήθελαν. Λύσσαξαν όλοι να κατηγορούν τον Joe Worrall, που έμεινε στον πάγκο αν και διαθέσιμος για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, είστε βέβαιοι όμως ότι αν είχε αυτός από κοντά τον Harvey Barnes στο 2-0 και όχι ο Neco Williams που σήμερα ήταν απαράδεκτος θα σούταρε ο μέσος της Leicester με όλη του την άνεση; Όποιος ακούει τον περίγυρο είναι καταδικασμένος σε αποτυχία. Ελπίζω να κάνω λάθος!

Η μαύρη τρύπα που υπάρχει μπροστά από την περιοχή μας όποτε χάνουμε τη μπάλα στην επίθεση έχει σταθεί αφορμή να μαζέψουμε τη μπάλα από τα δίχτυα μας ουκ ολίγες φορές φέτος. Παρά την αλλαγή του συστήματος, ακριβώς το ίδιο έγινε κι απόψε. Οι αντίπαλοι φτάνουν στα καρέ μας με χαρακτηριστική άνεση, το αμυντικό μας transition είναι για τα πανηγύρια, και αυτός -χωρίς ίχνος υπερβολής- είναι λόγος ΜΕΓΑΛΗΣ ανησυχίας, παρ' ότι έχουμε παίξει μόνο 8 από τα 38 ματς της σεζόν. Η αμυντική μας λειτουργία, που πέρσι ήταν το καμάρι μας, φέτος είναι ο βραχνάς μας. Η πίεση στον αντίπαλο από τους επιθετικούς μας, την πρώτη δηλαδή γραμμή άμυνας κάθε μοντέρνας ομάδας, είναι μηδαμινή, οι αμυντικοί χαφ δεν προστατεύουν τους μπακ όσο πρέπει και μέσα και γύρω από την περιοχή μας τα αφελή λάθη διαδέχονται το ένα το άλλο. Ο Dean Henderson χτυπιόταν σήμερα στο δεύτερο γκολ, μη μπορώντας να πιστέψει πόσο ακάλυπτο τον αφήνουν οι παίκτες μπροστά του. Κι αυτό το τελευταίο δείχνει να μη μπορεί να το πιστέψει ούτε ο Cooper. Κάτι δεν δουλεύει καλά, σε μια ομάδα που ήδη συνολικά έχει γράψει πολύ λίγα χιλιόμετρα σε πρωτάθλημα με τέτοιες απαιτήσεις. Κι αν δεν διορθωθεί, η Championship μας περιμένει και πάλι.

Δεν περιμέναμε άραγε να ξεκινήσει η Leicester τόσο δυνατά; Αλίμονο. Κι όμως, μέχρι το 25' που δεχθήκαμε το πρώτο γκολ είχαμε φάει ένα σωρό φάσεις. Στο 5' ο Maddison, ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα, άδειασε δύο φορές τον Lodi και σέντραρε στο δεύτερο δοκάρι, όπου ο Kiernan Dewsbury-Hall ανενόχλητος έπιασε την κεφαλιά και αστόχησε, ενώ θα μπορούσε άνετα να είχε ανοίξει το σκορ. Στο 10' ο Brennan Johnson (ο μόνος από τους φορ με διάθεση να βοηθήσει και πίσω) πρόλαβε να κοντράρει σε κόρνερ τον James Justin που βρέθηκε σε πολύ καλή θέση για σουτ στο ύψος της περιοχής. Στο 12' από λάθος του Kouyaté στο κέντρο -αυτά που λέγαμε πριν- η μπάλα κατέληξε στον Dewsbury-Hall, που σούταρε με το αριστερό χωρίς να αστοχήσει και πολύ. Στο 14' με πανέξυπνο φάουλ από αριστερά ο Maddison βρήκε μόνο στην περιοχή μας τον Jamie Vardy, ο οποίος ευτυχώς δεν είναι πια ο παικταράς του 2016 και έστειλε την κεφαλιά του άουτ. Στο 15' όμως ο ίδιος ο Vardy έβγαλε τον Barnes στην περιοχή, κάπως πλάγια αριστερά, και ο Henderson μπόρεσε να μπλοκάρει το σουτ του. Και στο 19' ο Maddison με άλλο ένα φάουλ από αριστερά ξαναβρήκε αμαρκάριστο τον Vardy, που αυτή τη φορά δεν πρόλαβε τη μπάλα!

Τι είχε να επιδείξει σε αυτό το διάστημα η Forest; Μόνο τη φάση του 8', όπου ο Lodi εκτέλεσε πονηρά ένα φάουλ από δεξιά με το αριστερό και ο Vardy έβαλε το κεφάλι του και έδιωξε ενώ η μπάλα πήγαινε προς το τέρμα. Κι όμως, θα μπορούσε κάλλιστα να ανοίξει το σκορ στη φάση του 22', όταν ο Morgan Gibbs-White έβγαλε φοβερή κάθετη στον Awoniyi, που έβαλε πλάτη τον Wout Faes και πλάσαρε στην έξοδο του Danny Ward (ναι, αυτού που είχε φάει τα τέσσερα το χειμώνα στο City Ground στον αγώνα του FA Cup) στέλνοντας τη μπάλα στη ρίζα του δεξιού δοκαριού του. Συνήθως όταν χάνεις τέτοια γκολ η τιμωρία έρχεται γρήγορα, και ήρθε μόλις τρία λεπτά αργότερα. Μετά από αναστάτωση στην περιοχή μας, ο Lingard στο "D" απέτυχε να διώξει σωστά, ο Maddison κέρδισε και σούταρε δυνατά, η μπάλα χτύπησε στον Scott McKenna, άλλαξε πορεία και ξεγέλασε τον Henderson για το 1-0.

Ένα άλλο μεγάλο κουσούρι της φετινής Forest είναι ότι συνήθως μόλις φάει ένα γκολ ακολουθούν κι άλλα. Το ίδιο έγινε, φευ, κι απόψε. Μια βαθιά μπαλιά έβγαλε στην κόντρα τον Vardy, που τροφοδότησε τον Barnes, με τον Williams να τον επιτηρεί από βλακωδώς μεγάλη απόσταση. Ο Barnes, στην αριστερή γωνία της περιοχής μας, τον πέρασε πανεύκολα και με το δεξί σημάδεψε το απέναντι "παραθυράκι" του Henderson, που δεν ήταν δυνατόν να κάνει οτιδήποτε. Και στο 35' ο Kouyaté έκανε ένα χαζό φάουλ λίγο έξω από την περιοχή, στον άξονα (πήρε μάλιστα και κίτρινη κάρτα), επιτρέποντας στον σπεσιαλίστα Maddison να περάσει τη μπάλα ξυστά στο δοκάρι στην κλειστή γωνία του Henderson και να μεγαλώσει ακόμα το βουνό που είχαμε να ανεβούμε. Πώς να αντιδράσεις σε κάτι τέτοιο; Παρ' όλα αυτά, ο Johnson στο 39' πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και πάσαρε στην περιοχή στον Lingard, που έκανε κάτι... ώρες να κοντρολάρει και φυσικά κόπηκε.

Στην ανάπαυλα ο Cooper ανακάτεψε όσο μπορούσε την τράπουλα, βγάζοντας Williams, Kouyaté και O'Brien και βάζοντας Serge Aurier (στο ντεμπούτο του), Remo Freuler και Ryan Yates, αλλά η παρτίδα ήταν δύσκολο να σωθεί. Ειδικά από τη στιγμή που ο Awoniyi, πάλι από όμορφη μπαλιά του Gibbs-White, έχασε το δεύτερο τετ α τετ του νικημένος αυτή τη φορά από τον Ward, ενώ στο ριμπάουντ ο Johnson έκανε κακό κοντρόλ και η μπάλα έφυγε προς τα πλάγια. (Όχι ότι είχαμε ξεκινήσει και περίφημα, αφού στο 47' ο Henderson χρειάστηκε να πέσει για να μπλοκάρει το σουτ του Barnes και στο 51' σε μια αναμπουμπούλα από κόρνερ ο Faes βρέθηκε σε θέση βολής αλλά ως στόπερ σούταρε πολύ ψηλά.) Θα το πληρώναμε και πάλι, αλλά στο 54' ο διαιτητής Robert Jones και ο VAR Chris Kavanagh μάλλον μας λυπήθηκαν όταν σε σέντρα του Youri Tielemans από δεξιά και σουτ του Barnes η μπάλα βρήκε στο χέρι του Cook (αρχηγού απόψε λόγω της απουσίας των Worrall και Yates μέχρι να μπει ο δεύτερος) που έπεφτε για να κάνει το τάκλιν, αλλά δεν έδωσαν το πέναλτι. 

Ο Cooper προσπάθησε κι άλλο, πρώτα με τον Emmanuel Dennis αντί του Awoniyi και μετά με την επιστροφή του Orel Mangala μετά τον τραυματισμό του στη θέση του Lingard, αλλά προκοπή δεν είδαμε. Αντίθετα, στο 73' ο Maddison πέρασε άλλη μια συρτή σέντρα από δεξιά και ο Patson Daka, που είχε αντικαταστήσει τον Vardy, σαν σε προπόνηση σκόραρε με τακουνάκι... Δύο ευκαιρίες είχαμε για το γκολ της τιμής, αλλά τζίφος. Στο 78' ο Gibbs-White έβγαλε σε δύσκολη θέση πλάγια αριστερά στην περιοχή τον Johnson και ο μικρός το τόλμησε, αλλά η γωνία παραήταν κακή για να νικήσει τον Ward, και στο 88' ο Dennis σέντραρε ωραία από δεξιά και ο Gibbs-White με κεφαλιά σημάδεψε τον αναπληρωματικό τού Wayne Hennessey στην Εθνική Ουαλίας, ενώ ήταν τόσο κοντά στο τέρμα που αν δεν έστελνε τη μπάλα ακριβώς πάνω του κατά 99% ήταν γκολ. Ήταν τέτοια η φάση που το έπαιρνες απόφαση: γκολ δεν θα βάζαμε ούτε αύριο.

Για καλή (ή μήπως κακή;) μας τύχη, την άλλη Δευτέρα στο City Ground μας περιμένει άλλη μια ομάδα που δεν έχει κάνει καλό ξεκίνημα, η Aston Villa, που με τη λευκή ισοπαλία που απέσπασε χθες στο Leeds βρίσκεται μόλις τέσσερις βαθμούς πιο πάνω από μας (8). Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, θέλουμε οπωσδήποτε νίκη, αλλιώς κινδυνεύουμε να βρεθούμε τόσο πίσω που θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε. Για την ώρα, σε απόσταση βολής βρίσκονται μόνο οι Leicester, Wolves (στους 6 μετά την ήττα της το Σάββατο στο Λονδίνο με 2-0 από τη West Ham), Crystal Palace (επίσης 6 αφού έχασε γηπεδούχος 2-1 από την Chelsea, αλλά με ένα ματς λιγότερο), Southampton (7, ήττα εντός επίσης με 2-1 από την Everton που ανεβαίνει) και West Ham (7). Στην κορυφή η Arsenal πήρε το ντέρμπι του Λονδίνου στο Emirates (3-1 την Tottenham) και είναι ακόμα πρώτη, έναν βαθμό από τη Manchester City που στο ντέρμπι της δικής της πόλης συνέτριψε 6-3 τη United με χατ-τρικ των Phil Foden και Erling Haaland. Στα άλλα αποτελέσματα του διήμερου για την 9η αγωνιστική είχαμε Bournemouth-Brentford 0-0, Fulham-Newcastle 1-4 και Liverpool-Brighton 3-3.

Leicester: Ward, Castagne, Evans, Faes, Justin, Ndidi (Soumaré 46'), Tielemans (Praet 80'), Maddison (Albrighton 85'), Dewsbury-Hall, Barnes, (Vardy (Daka 62').
Forest: Henderson, Williams (Aurier 46'), Cook, McKenna, Lodi, Kouyaté (Freuler 46'), O'Brien (Yates 46'), Johnson, Gibbs-White, Lingard (Mangala 69'), Awoniyi (Dennis 62').
Σκόρερς: Maddison 25', 35', Barnes 27', Daka 73'.
Διαιτητής: Robert Jones. Κίτρινες: Soumaré 71', Maddison 83' - Williams 18', Kouyaté 33', Lingard 64', Cook 92'.
Θεατές: 32.202 (Forest: περίπου 3.200).

Steve Cooper: "Περνάμε κάποιες δύσκολες καταστάσεις στις οποίες συνήθως αναζητάς λύση στην προετοιμασία, και έχουμε μπει σ' αυτή τη διαδικασία παίζοντας στο πιο δύσκολο πρωτάθλημα του κόσμου. Δεν θα κρυφτώ, είναι δύσκολα τα πράγματα. Στους παίκτες μου θα πιστεύω ως το τέλος. Ποτέ δεν θα πω ότι δεν είναι αρκετά καλοί, αφού καταλαβαίνετε τι αρνητικό αντίκτυπο θα έχει κάτι τέτοιο. Πρέπει όμως να βελτιωθούμε, και πολύ. Είναι μια καινούργια δοκιμασία για μας. Κάποιοι παίκτες γνώρισαν τους συμπαίκτες τους μόλις τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η κατάσταση, πρέπει όμως να τη διαχειριστούμε. Προς το παρόν, τιμωρούμαστε για κάποια διαστήματα του ματς και κάποιες στιγμές-κλειδιά όπου δεν ενεργούμε ως ομάδα. Είμαι ευγνώμων στον κόσμο για τη στήριξή του. Είναι απίστευτος από τότε που ήρθα. Δεν σκέφτομαι τόσο τον εαυτό μου, όσο ότι ήρθε ένα ακόμα κακό αποτέλεσμα γι' αυτόν τον σύλλογο που αγαπώ. Είναι απογοητευτικό, αλλά πρέπει να το ξεπεράσουμε. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν ερωτηματικά για το μέλλον μου και το σέβομαι 100%. Αυτό που με ενδιαφέρει όμως είναι ότι χάσαμε άλλον έναν αγώνα για τον σύλλογο, τον οποίο νοιάζομαι περισσότερο από τον εαυτό μου. Αρνούμαι να κατακρίνω τους παίκτες, για τους οποίους είναι μια εντελώς νέα δοκιμασία. Πάντως εγώ θα τους προετοιμάσω για τον αγώνα με την Aston Villa". 

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.