Σ' ένα ματς με τέτοια σημασία, κάθε άλλο παρά ευχαριστημένος είσαι όταν ο αντίπαλος σού παίρνει τον πόντο με το μοναδικό του σουτ στην εστία σου, και μάλιστα με πολύ μεγάλη δόση τύχης. Για άλλη μια φορά η Forest προηγήθηκε και για άλλη μια φορά απέτυχε να κρατήσει το προβάδισμά της, χάνοντας αρκετές ευκαιρίες να τελειώσει το παιχνίδι και να προσπεράσει στη βαθμολογία τους Wolves -που κάθε άλλο παρά μας γέμισαν το μάτι-, έχοντας να αντιμετωπίσει (τι πρωτότυπο) και μια κακή διαιτησία. Παίξαμε πολύ καλά σε σχέση με τις τελευταίες εμφανίσεις μας, αλλά τρίποντο δεν πήραμε και εξακολουθούμε να αγωνιούμε...

Πόσο καλά θα ήταν να παίρναμε αυτή τη νίκη, κόντρα στις τόσες απουσίες μας. Τελικά ο τραυματισμός του André Ayew αποδείχθηκε πιο επιπόλαιος απ' όσο πιστεύαμε και ήταν στον πάγκο (έτσι, για να δούμε πόσο καλά μπορούμε να παίζουμε ΧΩΡΙΣ αυτόν), παρέα με τον Taiwo Awoniyi που επανήλθε στην αποστολή (και έπαιξε) μετά από σχεδόν τρεις μήνες και τον Cheikhou Kouyaté που πάτησε χορτάρι σε επίσημο ματς για πρώτη φορά μετά την πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου! Και ο Wayne Hennessey, που είχε αποκλειστεί λόγω τραυματισμού από τις υποχρεώσεις της Εθνικής Ουαλίας ήταν κανονικά στους αναπληρωματικούς μας. Και βέβαια ο Brennan Johnson ήταν παρών και σκόραρε ξανά. Από την άλλη, ο Chris Wood χάνει όλη τη σεζόν αφού στη Νέα Ζηλανδία ο δικός του τραυματισμός χειροτέρεψε (θα γίνω κακός και θα πω και γι' αυτόν το ίδιο που είπα παραπάνω για τον Ayew), ο Ryan Yates ταλαιπωρείται ακόμα από το πρόβλημα στην ωμοπλάτη και ήταν εκτός 20άδας, όπως και ο Gustavo Scarpa που χτύπησε σε μια προπόνηση της ομάδας τις τελευταίες μέρες και ο Serge Aurier που πλήρωσε με νέο τραυματισμό την αίσθηση καθήκοντός του ως αρχηγού της Ακτής Ελεφαντοστού.

Η ενδεκάδα του Steve Cooper έμοιαζε λίγο με σύνθεση ανάγκης. Ο Neco Williams πήρε τη θέση του Aurier δεξιά, από την άλλη πλευρά ο Harry Toffolo επανεμφανίστηκε στο αρχικό σχήμα για πρώτη φορά σε αγώνα πρωταθλήματος μετά τις... 15 Οκτωβρίου (προφανώς ο Renan Lodi γνώρισε κι αυτός τα πρώτα ξενύχτια που πάνε μαζί με την ιδιότητα του πατέρα), ο Orel Mangala εξαργύρωσε τις πολύ καλές εμφανίσεις του με το Βέλγιο παίζοντας αντί του Jonjo Shelvey και η μεγάλη έκπληξη ήταν ο Danilo, που έγινε ο τρίτος της παρέας του κέντρου (δεύτερος ο βιονικός Remo Freuler, που μετά από δύο 90λεπτα με την Ελβετία έτρεξε πάνω από 8 χιλιόμετρα!) και μας έδειξε πολλά από τα στοιχεία για τα οποία αποκτήθηκε: ένας κανονικός box to box μέσος που ουκ ολίγες φορές βγήκε ως κρυφός σέντερ φορ! 

Πραγματικά, παρά την πίκρα από ένα γκολ που μας στέρησε τη νίκη ουσιαστικά χωρίς να έχουμε απειληθεί σχεδόν καθόλου, οι Reds έδειξαν σήμερα πόσο καλά μπορούν να παίξουν. Οι αλληλοκαλύψεις στην άμυνα άγγιξαν το τέλειο, ο Felipe ήταν πραγματικός άρχοντας στην περιοχή μας (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Moussa Niakhaté υστέρησε, ο Mangala έκανε ίσως το καλύτερο παιχνίδι του με την κόκκινη φανέλα, ο Morgan Gibbs-White απέναντι στην παλιά του ομάδα ήταν με μια λέξη εκ-πληκ-τι-κός, μα και όλοι μαζί υπηρέτησαν σωστά το πλάνο, έπεφταν με αποφασιστικότητα πάνω στη μπάλα, πίεζαν ασφυκτικά την ομάδα του Julen Lopetegui όταν περνούσε το κέντρο και οι αντεπιθέσεις μας ήταν φωτιά και λάβρα. Ναι, έλειψε για άλλη μια φορά η αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι όταν δεν θα λείψει ούτε αυτή, ο αντίπαλος εκείνη τη μέρα θα περάσει πολύ άσχημα. Ναι, ανεβήκαμε μόνο δύο θέσεις (κι αυτές για την ώρα), αλλά -αν παρατηρήσατε- ούτε οι ομάδες γύρω μας διανύουν περίοδο τρελής φόρμας...

Μη σας ξεγελάει το 28-72% στην κατοχή. Πρώτον είναι κι αυτό θέμα τακτικής, και δεύτερον είναι λογικό όταν οι αντίπαλοι αλλάζουν τόσες πάσες πριν τη σέντρα προσπαθώντας να δουν τι θα κάνουν τη μπάλα. Οι Wolves ήταν αυτό που λέμε λάδι-λάδι κι από τηγανίτα τίποτα. Εμείς είχαμε επτά σουτ στον στόχο κι εκείνοι μόλις ένα, που δυστυχώς για μας τους έδωσε κι έναν πόντο που δεν άξιζαν ούτε κατά διάνοια. Ό,τι έγινε έγινε όμως, και ακολουθούν δύο εκτός έδρας αγώνες μέσα στην ίδια εβδομάδα, την Τρίτη με τη Leeds (εξ αναβολής από τις μέρες που η βασίλισσα Ελισάβετ μάς άφησε χρόνους) και το Σάββατο με την Aston Villa. Προσωπικά το σημερινό παιχνίδι με γέμισε αισιοδοξία γι' αυτά τα δύο ματς, και πιστεύω ότι αν ακολουθήσουμε την ίδια τακτική έχουμε την ευκαιρία να μαζέψουμε βαθμούς τόσο στο Elland Road απέναντι σε μια Leeds που έχει αρχίσει να δέχεται εύκολα γκολ, όσο και στο Villa Park με τη Villa, παρ' όλο που μετά τα τελευταία αποτελέσματά της αρχίζει -ποιος να το πίστευε- να γλυκοκοιτάζει τις ευρωπαϊκές θέσεις...

Παρόντος για άλλη μια φορά και του ιδιοκτήτη της Βαγγέλη Μαρινάκη, η Forest αυτή τη φορά δεν άφησε την αντίπαλό της να πάρει το πάνω χέρι στην αρχή του αγώνα και απείλησε πρώτη στο 8', όταν στην πρώτη από πραγματικά αμέτρητες καλές ενέργειές του σήμερα ο Gibbs-White βρήκε τον Johnson, που μπήκε στην περιοχή, έφερε τη μπάλα στο αριστερό και σούταρε δυνατά και ψηλά, για να τιναχτεί ο José Sá και με το ένα χέρι να βγάλει τη μπάλα κόρνερ. Οι Wolves πήγαν να "ισοφαρίσουν" τις ευκαιρίες στο 12', με τον Matheus Nunes να σεντράρει από αριστερά, τη μπάλα να περνάει ως την άλλη πλευρά και τον Adama Traoré να σουτάρει πάνω στο τάκλιν που του έβαλε ο Toffolo. Οι δυο τους ήταν από την αρχή ένα ενδιαφέρον ζευγάρι (τους βλέπετε και στη φωτογραφία), με τον Lopetegui να ρίχνει βάρος στην πλευρά του Ισπανού για να εκμεταλλευτεί προφανώς την απειρία του Harry. Όταν όμως ο Toffolo αποσύρθηκε (λόγω και της κίτρινης που είχε) και μπήκε ο Lodi, ο Traoré, παρά τα κάποια προβλήματα που δημιουργούσε κατά περιόδους, σχεδόν αμέσως έγινε αλλαγή! 

Πάμε πάλι στο ματς. Αφού στο 18' δεν δόθηκε σωστά πέναλτι υπέρ μας με τη σέντρα του Emmanuel Dennis να σταματάει φανερά στο χέρι του Nélson Semedo, που όμως ήταν πολύ κοντά στη μπάλα και σχεδόν κολλημένο στο σώμα του, στο 26' κοντέψαμε να την πατήσουμε μόνοι μας, όταν ο Niakhaté προσπάθησε να αποκρούσει με κεφαλιά μια σέντρα του Nunes και παρά λίγο να κεραυνοβολήσει τον Keylor Navas, στέλνοντας τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι του. Δύο λεπτά αργότερα Navas και Williams δεν συνεννοήθηκαν σωστά σε μια σέντρα του Semedo στο δεύτερο δοκάρι, πίεσαν όμως αρκετά τον Nunes ώστε να αστοχήσει στην προβολή του. Στο 35' μετά από ένα γρήγορα εκτελεσμένο φάουλ στο κέντρο ο έβγαλε αριστερά στον Dennis, που μπήκε στην περιοχή, έκανε μια ντρίμπλα και σούταρε συρτά με το δεξί, με τον Sá να πέφτει και να μπλοκάρει. Και στο 38' οι Reds άνοιξαν το σκορ με μια πραγματικά πολύ καλά οργανωμένη επίθεση. Ο Danilo έπαιξε ωραία το "1-2" με τον Gibbs-White, βρέθηκε στο "D" και ύψωσε για τον Johnson που έμπαινε από δεξιά. Ο Brennan άφησε τη μπάλα να σκάσει μια φορά στο χορτάρι και με πανέμορφο μονοκόμματο δεξί πλασέ από αρκετά πλάγια θέση πέρασε τη μπάλα κάτω από τα πόδια του Sá πάνω στην έξοδο και την έστειλε στην απέναντι γωνία του, φτάνοντας σε διψήφιο αριθμό γκολ τη φετινή περίοδο (τα οκτώ στο πρωτάθλημα). Και δύο λεπτά αργότερα άρχισε το "ρεσιτάλ" του Chris Kavanagh. Ο Johnson έσκασε μια φοβερή ντρίμπλα μέσα στην περιοχή και πάνω στην τελική γραμμή στον Toti, που τον αγκάλιασε, του τράβηξε τη φανέλα, τα πάντα όλα, ο Ουαλός έπεσε κάτω και ο ρέφερι του έδειξε κίτρινη για θέατρο!!! Οι ελάχιστες φάσεις του πρώτου ημιχρόνου ολοκληρώθηκαν με αυτή του 45+1', με τον MGW να εκτελεί φάουλ από αριστερά, τον Felipe να πιάνει την κεφαλιά στην περιοχή και τον Dennis με ανάποδο ψαλίδι να σημαδεύει πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.

Ο Lopetegui κινήθηκε νωρίς, βγάζοντας τους εκτός αγώνα João Moutinho και Mario Lemina και περνώντας τους Daniel Podence και Pablo Sarabia. Αλλά η εικόνα των φιλοξενουμένων δεν άλλαζε. Γύρω στο 50' είχαμε κάποιες εντάσεις μεταξύ των δύο πάγκων, που κατέληξαν στις αποβολές του βοηθού του Cooper Alan Tate και του αντίστοιχου του Lopetegui Pablo Sanz ("Δεν θέλω να δείξω έλλειψη σεβασμού, αλλά από τότε που οι Wolves άλλαξαν προπονητή παρατηρώ έλλειψη πειθαρχίας από τα άτομα του πάγκου τους. Είναι κι αυτό μέρος του παιχνιδιού, όμως δεν γίνεται να τους αφήνουμε να επηρεάζουν τους διαιτητές και να μένουμε με τα χέρια σταυρωμένα", είπε σχετικά ο Cooper μετά το ματς, αφού είχε και ο ίδιος μια έντονη συνομιλία με τον Lopetegui). Γενικά οι κάρτες έβγαιναν σωρό από τον Kavanagh, που έδειξε συνολικά οκτώ, αλλά χαρίστηκε στον Traoré που λίγο πριν βγει σωριάστηκε στην περιοχή από ένα... άγγιγμα του Felipe και χτυπιόταν. Αυτός μάλλον δεν προσπάθησε να τον ξεγελάσει όπως ο Johnson... Στο 59' βγάλαμε την πρώτη κόντρα στο δεύτερο ημίχρονο, ο Dennis βρήκε τον Gibbs-White κι αυτός σούταρε μάλλον βιαστικά από μακριά, για να μπλοκάρει εύκολα ο Sá. Η (αχρείαστη) κίτρινη του Toffolo στο 49' έγινε η αιτία της αποχώρησής του στο 61' και της εισόδου του Lodi, που τα πήγε περίφημα (και φαντάζομαι ξαναφουντώνει η συζήτηση για το αν θα δώσουμε του χρόνου τα 26 εκ. στην Atlético Μαδρίτης για να τον αποκτήσουμε - εφόσον βέβαια παραμείνουμε στην Premier League). Και στο 63' έγινε η φάση που για μένα έκρινε τον αγώνα. Ο Gibbs-White βρήκε καταπληκτικά στα αριστερά τον Dennis, που μπήκε στην περιοχή και ενώ είχε στα δεξιά τον MGW αντιμέτωπο με το κενό τέρμα επιχείρησε να σκοράρει ο ίδιος, ο Sá απέκρουσε με τα πόδια και ο Johnson στο ριμπάουντ με το αριστερό έστειλε τη μπάλα σύριζα άουτ από το δεξί δοκάρι του Πορτογάλου. Αν γινόταν το 2-0 εκεί, όχι απλώς δεν θα έπαιρναν τίποτα οι Wolves από το ματς, θα έτρωγαν κι άλλα...

Και ήρθε η στιγμή που μνημονεύεται στα social media ως "τεράστιο λάθος" του Cooper που "γύρισε την ομάδα πίσω" και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν οι Άγγλοι ξέρουν πραγματικά από ποδόσφαιρο. Στο 65' ο Lopetegui αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα και έβαλε μέσα τους Diego Costa και Hugo Bueno, φορτώνοντας αυτή τη φορά την πλευρά του Williams και παίζοντας πλέον με τέσσερις παίκτες που πατούααν περιοχή (Podence, Costa, Nunes και Matheus Cunha), ενώ αργότερα έβαλε κι άλλον, τον Pedro Neto! O προπονητής της Forest αντέδρασε αποσύροντας τον Dennis (δε λέω, μπορεί και να ήταν και εκνευρισμένος από τον τόσο ατομισμό του Νιγηριανού) και βάζοντας τον Joe Worrall, που πήρε θέση ως τρίτος σέντερ μπακ δίπλα στον Williams ώστε να βοηθάει τον Ουαλό και να μην τον βάζουν οι αντίπαλοι στη μέση. Για μένα εξαιρετική κίνηση, που συνοδεύτηκε από τη μετατόπιση του MGW στα αριστερά και τα συνεχή ξεπετάγματα του Danilo ως κρυφού κυνηγού! Και πώς δηλαδή γυρίσαμε πίσω; Κάθε φορά που κλέβαμε τη μπάλα στο κέντρο το έτσι κι αλλώς δυσκίνητο κέντρο άμυνας των Wolves με Craig Dawson και Max Kilman έτρεμε! Στο 70' νέα κόντρα έφερε τον Danilo από μπαλιά του Gibbs-White μέσα στην περιοχή και αριστερά, με τον Βραζιλιάνο όμως να κάνει κακό τελείωμα, και σε άλλη μια αντεπίθεση, στο 73', η μπάλα πέρασε από MGW και Danilo και έφτασε στον Johnson, που σέντραρε στην άλλη πλευρά αλλά ο Lodi δεν έπιασε σωστά το σουτ.

Δεν αξίζαμε να τιμωρηθούμε στη φάση του 83', αυτό είναι βέβαιο. Ό,τι είχαν να επιδείξουν οι Wolves στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ένα μακριν΄πο σουτ του Kilman που δεν ανησύχησε καθόλου τον Navas. Στη μόνη φάση όπου ο συγκινητικός και μέσα σ' όλα Felipe βρέθηκε στο αριστερό άκρο της άμυνάς μας για να πιάσει μια κεφαλιά, η μπάλα βγήκε προς τα έξω, Mangala και Worrall έπεσαν σωστά πάνω στον Neto και κόντραραν το σουτ του, αλλά η μπάλα έκανε τα τερτίπια της και πήγε συστημένη στα πλάγια στον Podence, που είχε όλο τον χώρο που χρειαζόταν για να αποφύγει με ντρίμπλα τον Williams και με το δεξί να στείλει τη μπάλα στο απέναντι παραθυράκι του Navas, που δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να αποσοβήσει το γκολ. Ο Cooper έπαιξε κι αυτός τα ρέστα του με Awoniyi και Kouyaté, που στο μικρό διάστημα που αγωνίστηκαν άφησαν καλές εντυπώσεις - ο Cheikhou μάλιστα έκανε ένα καθαρό τάκλιν πάνω στη μπάλα και ο Kavanagh έκοψε την αντεπίθεσή μας με ανύπαρκτο φάουλ. Και στο 90' ο διαιτητής που "δεν σηκώνει μύγα στι σπαθί του", πρόσφατα απέβαλε τον Aleksandar Mitrović της Fulham επειδή τον απώθησε, δεν είδε τον Podence σε ένα "πηγαδάκι" παικτών να φτύνει τον Johnson. Και καλά αυτός, ο VARίστας Neil Swarbrick δεν είδε τίποτα ενώ το είδαμε όλοι στην τηλεόραση; Θα μου πείτε, έστω και με τους Wolves με δέκα, έφταναν πέντε λεπτά καθυστερήσεων για το 2-1; Η απάντηση είναι φυσικά "ναι", και επιπλέον ο Πορτογάλος θα έτρωγε τουλάχιστον τρεις αγωνιστικές και οι ανταγωνιστές μας στη μάχη για τη σωτηρία θα έχαναν τον πρώτο σκόρερ τους στη φετινή περίοδο με έξι γκολ. Δεν είναι σημαντικό αυτό; Αλλά επειδή εκεί είναι Αγγλία και ποδοσφαιρικός πολιτισμός, ήδη η FA βεβαίωσε επίσημα ότι θα εξετάσει κι αυτή το βίντεο και ελπίζουμε να επιβάλει ποινή όχι μόνο στον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, αλλά και στους διαιτητές... (Πέραν αυτού, οι Wolves θα χάσουν για δύο αγωνιστικές τον αρχηγό τους Rúben Neves, που συμπλήρωσε κάρτες.)

Λέγαμε λοιπόν ότι την Τρίτη πάμε Leeds, με τους γηπεδούχους έναν βαθμό πίσω μας και πληγωμένους από τη συντριβή με 4-1 σήμερα στο Emirates από την Arsenal (που δεν πτοήθηκε από τη νίκη με το ίδιο σκορ της Manchester City επί της Liverpool νωρίτερα και διατήρησε την απόσταση των οκτώ βαθμών, έχοντας ένα ματς παραπάνω). Ευχάριστο νέο για μας ήταν και η ήττα της Leicester στο Λονδίνο με 2-1 από την Crystal Palace, που στη διακοπή απέλυσε τον Patrick Vieira και προσέλαβε και πάλι τον προχωρημένης ηλικίας Roy Hodgson. Μακάρι η Palace να αποσπαστεί, να σωθεί γρήγορα και να μας έρθει αδιάφορη στο φινάλε της περιόδου... Δεν μας άρεσε η εντός έδρας νίκη της Bournemouth με ανατροπή (2-1) επί της άνευ Mitrović Fulham, με τους Cherries να μας φτάνουν και να είναι ακόμα από κάτω μας έχοντας χειρότερη διαφορά τερμάτων κατά ένα μόλις γκολ. Αδιάφορα για μας ήταν τα Brighton-Brentford 3-3 και Chelsea-Aston Villa 0-2 (ούτε καν έκπληξη με τα χάλια που έχει η Chelsea τελευταία, μακάρι να μπορέσουμε κι εμείς να πάρουμε κάτι στο Stamford Bridge). Μας ενδιαφέρει όμως πολύ το αυριανό ντέρμπι ουραγών West Ham-Southampton (θα παίξουν ακόμα Newcastle-Manchester United με φόντο τo Champions League) και φυσικά το Everton-Tottenham της Δευτέρας (πρώτο ματς των Spurs χωρίς τον άνεργο πλέον Antonio Conte στο τιμόνι τους).

Forest: Navas, Williams, Niakhaté, Felipe, Toffolo (Lodi 61'), Mangala (Kouyaté 86'), Freuler, Danilo (Awoniyi 86'), Gibbs-White, Johnson, Dennis (Worrall 67').
Wolves: Sá, Semedo, Dawson (Bueno 65'), Kilman, Toti, Neves, Lemina (Sarabia 46'), Moutinho (Podence 46'), A. Traoré (Costa 65'), Nunes, Cunha (Neto 81').
Σκόρερς: Johnson 38' - Podence 83'.
Διαιτητής: Chris Kavanagh. Κίτρινες: Freuler 35', Johnson 40', Toffolo 49' - Neves 42', Moutinho 45', Semedo 79', Sarabia 85', Toti 93'.
Θεατές: 29.368 (νέο φετινό ρεκόρ προσέλευσης στο City Ground).

Steve Cooper: "Είμαι απογοητευμένος με το αποτέλεσμα γιατί έπρεπε να είχαμε βάλει δύο με τρία γκολ ακόμα και γιατί δεχθήκαμε ένα τέτοιο γκολ. Δεν μας ευνόησαν οι κόντρες στη φάση της ισοφάρισης. Από μια καλή αμυντική μας ενέργεια η μπάλα κατέληξε σε λάθος μέρος. Οι νικητές έπρεπε να είμαστε εμείς. Ήμασταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα, ανώτεροι σε όλα και δημιουργήσαμε όλες τις πραγματικές ευκαιρίες. Σκοράραμε πρώτοι, διαχειριστήκαμε καλά τον αγώνα και βγάλαμε τέσσερις-πέντε πολύ καλές αντεπιθέσεις τις οποίες ξέρουμε ότι έπρεπε να εκμεταλλευτούμε καλύτερα. Οι Wolves δεν είχαν σοβαρή ευκαιρία πριν το γκολ τους και η ομάδα που απειλούσε ήμασταν εμείς. Από πλευράς απόδοσής μας είμαι πολύ ικανοποιημένος. Αν συνεχίσουμε έτσι, θα έρθουν καλύτερες μέρες. Άλλο όμως η απόδοση και άλλο το αποτέλεσμα. Ο Brennan τα πάει φανταστικά στην πρώτη του σεζόν στην Premier League. Ο λόγος που έπρεπε να νικήσουμε ήταν ότι παίξαμε καλά. Ως ομάδα βρεθήκαμε σε πολλές καλές θέσεις για γκολ και αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε. Ήταν για μας μια χαμένη ευκαιρία, και στα αποδυτήρια τα παιδιά είναι στενοχωρημένα. Την ενέργεια του Podence δεν θα ήθελα να τη σχολιάσω δημόσια. Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει συνέχεια σ' αυτή την ιστορία".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.